اذان جمکران شوری به پا کرد             دلم را از غم عالم جدا کرد
صبا را گشته بودم محرم راز             مرا با رمز غیبت اشنا کرد
بخوان در دل تمنای فرج را          بگو شاید نگاهی هم به ما کرد
چو یعقوب از غم یوسف بنالید         به بوی جامه اش او را شفا کرد
نباشد گل به بستان در زمستان      گل نرگس به هر باغی وفا کرد
ببینیم در جهان عدل علی را             اگر امد حکومت را به پا کرد
اگر ابری بییاید روی خورشید      مشو نومید وباید بس دعا کرد
خدا یا عمر من را طاقتی بخش            که بینم غیبت کبری رها کرد
شاعر احسان نصری نژاد از فسا

دومين يادواره ی مكرمه قنبری ، "بانوی نقاشی نائیو ايران" با همكاری موزه هنرهای معاصر تهران روز جمعه ۱۱ آبان در روستای دريكنده برپا می شود.
به گزارش سايت موزه هنرهای معاصر تهران ،‌ دومين يادواره "مكرمه قنبري ؛ بانوی نقاشی نائیو ايران" با هدف بزرگداشت تلاش های اين هنرمند از ساعت ۸ صبح تا ۵ بعد از ظهر روز جمعه ۱۱ آبان ماه با حمايت موزه هنرهای معاصر تهران و همكاری موزه مكرمه قنبری و فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ايران در روستای دريكنده زادگاه اين هنرمند برپا می شود .
در اين مراسم سهراب هادی و حميد سوری در مورد تلاش هاي هنري اين هنرمند ايرانی سخنرانی می كنند.

مكرمه قنبری در سال ۱۳۰۷ در روستای دريكنده واقع در استان مازنداران ايران به دنيا آمد.
اين هنرمند، نقاشی بر روی كاغذ را به شكل خود انگيخته در سال‌های پايان زندگی‌اش، در سن ‌٦٤ سالگی آغاز كرد.
او از توان خواندن و نوشتن بی‌بهره بود و همين امر زمينه تلاش او برای نقاشی شد.
نخستين نمايشگاه مكرمه قنبری در سال ‌١٣٧٤ در گالری سيحون برگزار شد و در پی آن در سال‌های ‌٧٥، ‌٧٦ و ‌٧٧ و ‌٨٤ نيز با برپايی نمايشگاه های انفرادی و شركت در بيش از ده نمايشگاه جمعی به فعاليت هنری خود ادامه داد .
او توانست جايزه‌ ويژه‌ هيات داوران جشنواره‌ فيلم رشد و نيز تنديس جشنواره‌ هنری - ادبی روستا را دريافت كند.

ابراهيم مختاری ـ مستندساز ـ نيز فيلمی از زندگی و آثار مكرمه با عنوان "خاطرات و رويا ها" ساخته كه در چند جشنواره‌ی جهانی به نمايش درآمده‌است.
او در سال ‌٢٠٠١ به عنوان زن برگزيده‌ سال از طرف انجمن پژوهش‌های زنان سوئد انتخاب شد.
تلاش های اين هنرمند در زمينه خلق آثار نقاشی نام او را چنان در جهان مشهور كرد كه اكنون شركت های هاليوودی سرگرم توليد فيلم سينمايی بر اساس زندگی او هستند.
اين هنرمند كه كارشناسان هنری جهان آثار او را با نقاشی های "شاگال" مقايسه می كنند دوم آبان ۱۳۸۴ از دنيا رفت.
دومين يادواره "مكرمه قنبری؛‌بانوی نقاشی نائيو ايران" شامل برپايی كارگاه عمومی نقاشی است كه در اين كارگاه همه علاقه مندان می توانند حتی بدون تجربه قبلی نقاشی را شروع كنند.

بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

وندر آن برگ و نوا، خوش ناله‌های زار داشت

گفتمش در عين وصل، اين ناله و فرياد چيست

گفت ما را جلوه معشوقه در اين کار داشت

يار اگر ننشست با ما نيست جای اعتراض

پادشاهی کامران بود، از گدايی عار داشت

در نمی‌گيرد نياز و ناز ما با حسن دوست

خرم آن کز نازنينان، بخت برخوردار داشت

خيز تا بر کلک آن نقاش، جان افشان کنيم

کاين همه نقش عجب در گردش پرگار داشت

گر مريد راه عشقی، فکر بدنامی مکن

شيخ صنعان، خرقه رهن خانه خمار داشت

وقت آن شيرين قلندر خوش که در اطوار سير

ذکر تسبيح ملک در حلقه زنار داشت

چشم حافظ زير بام قصر آن حوری سرشت

شيوه جنات تجری تحتها‌الانهار داشت  **

از زمان زندگانى مقدّس رسول الله صلى الله عليه و آله، آن حضرت و پس از آن، ائمه هُدى عليهم السلام يكى پس از ديگرى مردم را از وقوع فتنه اى بزرگ كه دجّالش نامند مى ترساندند، و از افتادن در اين گرداب ترس آفرين بر حذر مى داشتند.

امّا اين دجّال كيست و چيست؟ و وقوع اين فتنه در چه زمانى است؟ و شگردهاى او در اجراى طرح اين فتنه چگونه است؟ سؤالاتى است كه در ميان گلشن روايات پرچمداران هدايت عليهم السلام مى توان نشانى از آن جويا شد، و جاى تفصيل آن در فرا خور اين نوشته مختصر نيست.

آن چه در دايره انديشه اهميت آن بيشتر جلوه مى كند، آن است كه اين موجودخطرناك و فتنه بى باك، سعى بليغ و تلاش بى دريغ خودرا در

رواج بازار فحشاء، گناه، ظلم و جور مبذول مى دارد، و در طوفانى كردن درياى فتنه، شرّ و آشوب همّت مى گمارد، و آن قدر اين ماده سمّى، خطرناك و اثرش گسترده و وسيع است كه سطح درياى بشريت را آلوده ومسموم مى نمايد و هوا و فضاى جامعه را به بوى گندش متعفّن و بد بو مى گرداند و سبزه زار دين را به گورستانى خشك در زمستانى بسيار مرگبار مبدّل مى سازد.

و اگر چه گفته اند با يك گل بهار نمى شود، اما اين قاعده را مستثنائى است كه چشم بشر را خيره مى سازد. آرى فقط گل نرجس است كه با آمدنش بهاران مى شود، و زمين خشكيده و مرده در سرماى فساد و معصيت، دوباره زنده مى گردد، و بلبل هاى نغمه خوان دين دوباره در چمنزار و گل ها و بوستان و باغستان هاى دين به پرواز در مى آيند و از نغمه هاى توحيد و رسالت و ولايت، فضاى گيتى را پر مى سازند.

مدعى گويد كه با يك گل نمى گردد بهار من گلى دارم كه عالم را گلستان مى كند

آرى از ويژگى هاى وارث ذوالفقار آن است كه با شمشير آتشبار حيدر كرّار شربت ناگوار مرگ را به كام آن افعى خوش خط و خال يعنى دجال مى چشاند، و زمين را از لوث جور و ظلم و عصيان پاك مى سازد، و اين است تفسير آيه شريفه:

( اعْلَمُوا اَنَّ اللهَ يُحْيِى الاَْرْضَ بَعْدَ مَوْتِها)(1)

« بدانيد كه خداوند متعال زمين را بعد از مردنش دوباره زنده  مى نمايد.»

ــــــــــــــــــــــــــــ

1 ــ سوره حديد: 17.

امام على عليه‏السلام :
عَوِّدْ لِسانَكَ لينَ الْكَلامِ وَ بَذْلَ السَّلامِ، يَكْثُرْ مُحِبّوكَ وَ يَقِلَّ مُبْغِضوك

زبان خود را به نرمگويى و سلام كردن عادت ده، تا دوستانت زياد و دشمنانت كم شوند.

کوه ها ادامه رودها**********و رودها ادامه دریاهاست*********امروز ادامه دیروز**********و دیرور ادامه فرداست*********فردای هر کس زایش خوب و بد امروز اوست**********امروز هر کس تولد انتخاب های دیروز اوست**********آری، دیروز،امروز را ساخته است**********و امروز،فردا را می سازد**********پس من دعا می کنم**********دیروز ،امروزم را خوب ساخته باشم**************و امروز فردایم را خوب بسازم**********آمین "

﴿وَإِنَّكَ لَتُلَقَّى الْقُرْآَنَ مِنْ لَدُنْ حَكِيمٍ عَلِيمٍ﴾

به يقين اين قرآن از سوي حكيم و دانايي بر تو القا مي‌شود. (النمل/6)