خداوند روح بشررا به گونه ای آفرید که استعداد بسیار گسترده ای دارد که بدون ارتباط با زیبایی ها، راکد و خنثی می گردد و در نتیجه روح تنها با کمیت و گسترش های مادی محض ارتباط پیدا می کند و خود را در قفس می بیند
