تبیان، دستیار زندگی

به نام خدا

سلام

راستش خیلی مطلب در مورد آموزش کارآفرینی و اهمیتش تو انجمن هست اما اگه بخوایم نگاه کنیم و ببینیم واقعا تو کشور ما کارآفرینان یا کارآفرین های برتر چه کسانی هستن شاید خیلی کم باشن کسایی که آموزشی در این مورد دیده باشن و ازونطرف هم نگاه کنیم و ببینیم چند درصد از فارغ التحصیلان کارآفرینی واقعا کارآفرین میشن تو ایران شاید یه کم به آموزش کارآفرینی شک کنید.

راستش تو کشور ما همه چی شده مدرک و نه دانش! و کارآفرینی هم از این دسته خارج نیست. بنظر من این ضعف سیستم آموزشی هست که نمی تونه بازدهی خوبی داشته باشه اما چرا؟

من میخواستم نظرات دوستان رو بدونم که آیا :

آیا اصولا کارآفرینی رو به عنوان علم قبول دارید؟ چون از ارکان مهم کارآفرینی خلاقیت هست و این خلاقیت باید تو افراد وجود داشته باشه.

چه برداشتی از آموزش کارآفرینی دارید و آیا این رشته رو جزو انتخابهای خودتو قرار میدید؟

چه راهبردی باید درنظر گرفته بشه تا بتونیم از رشته هایی مثل کارآفرینی، کارآفرین تولید کنیم؟

نقش مسئولان و وظیفه اونها در قبال کارآفرینان چیه و بنظرتون تا چه حد به این وظایف عمل میشه؟ 

به نام خالق زیبایی ها

من زیاد از این رشته علمی سر در نمیارم ولی همینقد میدونم كه اگه میخواد در دانشگاهها رشد كنه و دانشجوها كار آفرین بار بیان باید برن سراغ كارهای عملی

ما عادت كردیم همش بگیم مسئولین فلانن مسئولین فلان

بابا خودمونم میتونیم تو دانشگاهها یه حركتی كنیما

ممنون

سلام مجدد

انتظار بیشتری داشتم ولی چه کنیم ... من نظر خودمو می نویسم ... ایشالله که دوستان هم وارد بشن

آموزش هایی که امروزه تو کشور ما به دانشجویان و دیگر اقشار داده میشه هم از لحاظ تئوری ضعیف هست و هم به جنبه عملی و آموزشها بصورت عملی خیلی بی توجهی میشه.

جالبه که یکی از اساتید ما وقتی در مورد لزوم آموزشهای عملی به دانشجویان برای توانمندسازی اونها در ورود به صنعت و تولید حرف میزد(درس توسعه اقتصادی) گفت که در جلسه ای که مسئولان دانشگاه داشتند صحبت از حذف واحدهای عملی برخی رشته ها به علت نبودن مربی آموزشی برای کارگاهها به میون اومده که بسیار جای تعجب و تاسف داره.

سیستم آموزشی و گزینش دانشجو تو کشور ما اشتباهات و مشکلات زیادی داره که یکی از اونها گزینش رشته ها بر اساس علاقه است اما برای رسیدن به این علاقه باید از سد کنکور گذر کرد که رسیدن به رشته مورد علاقه رو بسیار سخت میکنه. آن طرف سکه هم وجود استعدادهای خاص برای ورود به برخی از رشته هاست که تنها از طریق مصاحبه و آزمون های روانشناختی قابل سنجش است اما عملا وجود نداشته و حال هر فردی بنابر رتبه کنکور خود در رشته ای که عرفا بهتر شمرده میشود انتخاب رشته کرده و قبول میشود.

کارآفرینی یکی از همین رشته هاست چراکه همگان قبول دارند افراد کارآفرین ویژگی هایی مختص به خود دارند که آنها را متمایز میکند. به همین خاطر است که سوال میکنم آیا کارآفرینی یک علم است یا یک هنر؟!

مطمئنا اگر کسی استعداد ذاتی در رشته هایی که نیاز به اینگونه استعدادها دارند، نداشته باشد ، موفق نخواهد بود بنابراین آموزش چه معنایی دارد؟

بارها و بارها از ضرورت آموزش کارآفرینی سخن به میان آمده است اما سوال اول آنست که آیا این آموزش می تواند مفید واقع شود و سوال دیگر آنکه چگونه آموزشی مد نظر خواهد بود؟

برای ادامه بحث منتظر نظرات دوستان هستم ...

به آینده امیدوار باشیم كه همیشه روشنه...

به نام خدا

دوستان سلام

 كار آفرینی علمیه كه بیشتر از سایر علوم نیاز به علاقه و همچنین استعداد ذاتی داره.

بسیاری از رشته ها با خوندن میشه یه چیزایی یاد گرفت اما كارافرینی ذاتا رشته ایه كه باید خونده ها به مرحله عمل برسند.واقعا باید ایجاد شغل كنند. والا هر كسی میتونه بره تو اداره بشینه و....!

 من كارافرینی رو جزو انتخابهای خودم قرار نمیدم چون هنوز برداشت جامعی ازش ندارم و یا شاید اینكه استعدادشو ندارم كارافرینی كنم.

والا فكر نمیكنم همه رشته ها بتونن به اون هدفی كه مدنظرشونه برسند چه برسه به رشته كارافرینی. چون اكثریت افراد فقط به فكر بازار كار اینده(اونم دولتیش و پشت میزنشین) هستند تا استعداد و علاقه و ایجاد كار!

نمیدونم مسئولانمون چه وظیفه ای دارند. اما باید بازار كار به اندازه ی كافی باشه تا اشخاص به خاطر موقعیت شغلی بهتر جذب برخی رشته های خاص نشند. و بیشتر به استعدادشون نگاه كنند.

باید عمل بشه. یعنی امیدواریم در اینده(انشالله سال 1420) عمل بشه!

اما تئوری یا تجربی

تئوری لازمه ی ابتدایی برای هر كاریه اما تجربی نباشه دیگه تئوری هم به دردی نمی خوره. تجربه كردن هر كاری باعث موندگاری اون عمل تو ذهن میشه .

گویا حالا جالا ها هم امكانات برای تجربه  كردن وجود نداره و باز هم انشالله در سال(1520) منتظر رسیدن امكانات هستیم.

عموم دانشجوهایی که امروزه تو کشور ما فارغ التحصیل میشن، وقتی وارد کاری میشوند درست مثل این می مونه که از صفر شروع میکنند. حالا یه دانشجوی کارآفرینی رو که صرفا دروس تئوری رو پشت سر گذاشته در نظر بگیرید. این فرد طبق آموزشهایی که دیده باید خودش کاری رو شروع کنه اما عموما این اتفاق نمیفته . چرا؟

چند وقت پیش وبلاگ یکی از دانشجویان کارآفرینی که در خارج از کشور تحصیل کرده بود رو میخوندم. نویسنده در نقدی پیرامون وضعیت آموزش کارآفرینی در کشور نوشته بود: "در ایران به دانشجویان آموزش میدهند که کارآفرین چیست اما آموزش نمی دهند که باید چگونه کارآفرین شد"!!.

سیستم آموزشی برای ثمر بخش بودن باید تولید دانش دانشته باشه تا در آینده این دانش به کار فرد بیاد و تولید ملی ایجاد کنه. اما صرف توجه به مسائل تئوریک فقط منجر به تولید علومی میشه که یا مستقیما در سطح رفاه جامعه نقشی ندارند و یا در طولانی مدت میتونن رفاه جامعه رو بالا ببرند. آموزش های تئوریک بیشتر بدرد تولید علم جدید میخورند، یعنی علم برای علم. اما همانگونه که میدانیم برای افزایش رفاه جامعه باید آموزش ها برای تولید و به سمت افزایش تولید گرایش دانشته باشند. همینجا میشه فهمید چرا در کشور های پیشرفته حقوق پرداختی به استادان کالج ها(چیزی شبیه مراکز فنی و حرفه ای) بیشتر از حقوق یک استاد دانشگاه هست!!

خب فراهم کردن این زمینه ها وظیفه مسئولان هست که امیدواریم فکری برای این سیستم آموزشی بشه.

.:موفق باشید:.

.: یاعلی :.

در آخر با ارائه مطلبی در مورد وضعیت تدریس کارآفرینی در ایران و جهان که از وبلاگ یکی از فارغ التحصیلان کارافرینی در خارج از کشور برداشته شده سعی در مقایسه شیوه تدریس در داخل و خارج از ایران خواهیم پرداخت.

با سلام

من کار آفرینی رو به عنوان رشته دانشگاهی قبول ندارم.

فکر میکنم کارآفرینی هم یه چیزیه مثل برنامه نویسی. اصول رو باید یاد بگیری ولی تصمیم و طراحی و اجرا با خودته ، خودم دانشجو کاردانی کامپیوترم یه درس 3 واحدی کارآفرینی گذروندیم ولی با بچه ها که صحبت میکردم اکثرا از کلاس راضی نبودن . در صورتی که از نظر من خیلی کلاس و درس خوبی بود و هم استاد خوبی داشت البته جزوه ای که میگفت شاید درباره گذشته( البته بد نبود لااقل فرق سهامی عام و خاص رو فهمیدیم) بود ولی بحث هایی که بین بچه ها سر کلاس انجام می شد تمام موضوعات روز جامعه  بودن.

از بحث دور شدم از نظر من یه درس 3 واحدی برای یاد گرفتن اصول کار آفرینی کافیه. همین

ببخشید طولانی شد.