تبیان، دستیار زندگی

چنانچه پیامبر اكرم(ص) در روایتی می فرماید: خوبان سادات را بخاطر خدا احترام كنید زیرا هر انسان خوبی باید مورد احترام قرار گیرد و سادات بد را بخاطر من یعنی منسوب به پیامبر هستند بخاطر پیامبر اكرم احترام كنید, (برای توضیح بیشتر به تفسیر نمونه , ج 2, ذیل آیه 31 سوره آل عمران و یا تفسیر در المنثور سیوطی , ج 6, ص 7 مراجعه كنید).

و این اظهار محبتها یك شعار الهی است كه بگوییم ما مسلمانان برای خدمات پیغمبر و جبران ذره ای از زحماتش به او ارج نهاده و با این احترام همیشه به یاد او هستیم , و اگر سیدی بد بود كار بدش را دوست نمی داریم ولی خودشان را بخاطر انتسابشان به پیغمبر اكرم(ص) دوست می داریم .

بر این امر دلیل فطری نیز دلالت دارد, كسی نقل می كند: دوستی داشتم كه در كودكی پدر و مادرش را از دست داد از ده به شهر آمد و یك تاجر او را تحت حمایت و تكفل خود قرار داد تا بزرگ شد و از خانواده ای برای او دختری را خواستگاری كرد و زندگی خوبی برایش مهیا كرد, از قضا تاجر مرد و ارثی كه به فرزندش رسیده بود در اثر بی كفایتی او, ضایع شد و فرزندش به گدایی افتاد, روزی در خیابان می رفتم آن پسر برای گدایی پیش من آمد او را به خانه بردم ماجرا را به خانواده گفتم ایشان گفتند, ما زندگیمان را مدیون پدر او هستیم و هر چند او خود باعث این فلاكت شده اما بخاطر پدرش باید مورد رسیدگی قرار گیرد, فطرت هر انسان سلیم النفسی (عاقل و فهمیده ای) می گوید كسی كه به تو كمك كرده و از گمراهی و جهالت به نور هدایت آشنا كرده است او را و نزدیكان و فرزندانش را و لو به خاطر او, دوست بدار و احترام نما, قضیه خویشان پیامبر هم چنین است هم او كه ما را به نور قرآن و هدایت و كمال دلالت نمود, خدایش امر كرد كه به مسلمانان بگو اجر رسالتم را محبت با خویشانم قرار دادم.

البته اگر كسی كه منسوب به پیامبر(ص) است بد باشد به خود و جدش ظلم می كند ولی ما برخوردمان با او چنین باشد كه او را به اشتباهش راهنمایی كنیم ولی از جهت نسبش او را احترام نماییم نه از جهت عملش.

پیامبر(ص) فرموده: سیدی نباید خیال كند به صرف اینكه فرزند پیامبر است برای او كافی است و علت تامه ی قبولی اعمالش باشد بلكه این امتیاز باید او را بیشتر به انجام دستورات جدش وادار نماید; و ما مسلمانان به سبب امر الهی و فرمایشات معصومین , سادات را محبت كرده و احترام می گذاریم آن هم به دو شق و دو جهت :

1. اگر از مؤمنین هستند: الف. مؤمن محترم است به دستور قرآن و روایات

ب . از ذریه است و قابل احترام.

2. اگر از مؤمنین نیست و بد كرده , فقط به جهت منسوبیت او به پیامبر نه از جهت عمل و كردارش ‹‹ثم جعلت اجر محمد صلواتك علیه و آله مودتهم فی كتابك فقلت قل لا اسئلكم علیه اجرا" الا الموده فی القربی››؛ (دعای ندبه مفاتیح الجنان ).

پس با توجه به آیات و روایات ما سادات را احترام می كنیم و اگر از ایشان كسی به خطاكاری و بیراهه رفته ضمن كراهت داشتن عملش او را متذكر شده و نهی از منكر می نماییم و در عین حال طوری برخورد نمی كنیم كه جسارت به نسبش باشد و فقط به سبب فرمایش معصومین (ع ) به او احترام و اكرام می نماییم .

برای استفاده و توضیح بیشتر به این كتابها مراجعه فرمائید: تفسیر المیزان (علامه طباطبایی ), 9, آیه 41, انفال تفسیر نمونه , ج 2, آیه 31 آل عمران كتاب فضایل السادات سید محمد اشرف فرزند مرحوم محقق داماد, انتشارات شركه المعارف و الاثار 1339 ه".ش قم .

درباره چگونگی احترام نیز با توجه به موارد باید تصمیم گرفت. به طوری كه شأن آنان در جامعه حفظ شود و از حالت نیازمندی و حقارت به دور باشند.

پیامبر9 رسول خداست و از احترام ویژه‌ای برخوردار است و سادات هم از این جهت که با رسول خدا نسبت دارند و احترام ایشان احترام رسول خدا محسوب می‌شود، محترمند و هم از این جهت که یادآور رسول خدا هستند مردم به آنان احترام می‌گذارند و در این جهت فرقی بین سادات از جهت گناهکار بودن یا نبودن نیست‌.

با توجه به آن‌چه گذشت روشن می‌شود به سادات به خاطر احترام به رسول‌خدا9 نباید بی‌احترامی کرد البته در عین حال اگر گناهی کنند که موجب حدود شرعی باشد، حدود شرعی درباره آن‌ها اجرا می‌شود. نکته دیگر این است که گناه از همه کس ناپسند است ولی از سادات ناپسندتر است و عقوبت آن‌ها در آخرت بیشتر است‌.

خاطرات حاج آقا4 (الگوی رفتاری یک عاشق)

نویسنده: حاج اقا داودی

یکی از خصوصیات عجیب اقای سییویه (ره) ادب بسیار زیاد ایشان نسبت به همه علی الخصوص سادات بود

یعنی مثلا اگر در اتاقی نشسته بود و ۳۰ نفر با فاصله چند ثانیه وارد آن اتاق می شدند جلو هر کدام از انها حتما به احترام بلند می شد حالا اگر این شخص تازه وارد یک بچه کوچک هم بود باز ایشان به احترام این بچه بلند می شد.

دو م اینکه دست سادات را حتما می بوسید لذا نقل می کنندزمانی که خدمت اقا امام زمان رسیدند براساس عادتشان که احترام زیاد به سادات بود دست اقا را بوسیدند.

به استاد خیلی احترام می گذاشت یادم می یاد روزی در اصفهان منبر رفته بودند مسجد بزرگی بود و کل مسجد را جمعیت گرفته بود تا اینکه در اوج صحبتهای ایت الله سیبویه یک نوجوانی وارد مسجد شد اقای سیبویه ناگهان صحبت خود را قطع کردند از منبر پایین امدند و به طرف آن نوجوان رفتند و دستش را بوسیدند و باز به بالای منبر برگشتند همه جمعیت تعجب زده شدند که اقا فرمودند: احترام به استاد خیلی لازم است و من چون استادم در قید حیات نبود دست این نوجوان که نوه ی استادم است را بوسیدم!!!

جالب اینمه ایشان ادب را از مقتدایشان ابوالفضل عباس(ع) اموخته بودند به علت اینکه اقای سییویه چندین سال امام جماعت بارگاه حضرت عباس (ع) بودند

خوشا انان که راه راست را یافتند!

حضرات در جواب فرمودند: مراد از این حدیث فرزندان بلاواسطه فاطمهاند و آنان حسن و حسن و زینب و امكلثوم علیهمالسلام مىباشند. (نعم عنى بذلك الحسن والحسین و زینب و امكلثوم. المعتقون من النّار هم ولد بطنها...)

غیر از فرزندان بلاواسطه فاطمه، كه آن هم فرزندان بىنظیر و پرهیزگارترین افرادند، بقیه سادات با دیگران تفاوتى ندارند و هركس به سزاى اعمالش خواهد رسید.

تفكّرات موهوم زیدالنّار

در زمان ولایتعهدى حضرت امام رضا علیهالسلام، برادرش زید در مدینه بر ضدّ خلیفهى عباسى (مأمون) قیام كرده و عدهاى را كشته و خانههایى را به آتش كشیده و جمعى را به اسارت گرفت و به زیدالنّار موسوم شد. مأمون سپاهى را به آن شهر اعزام نموده و سرانجام زید را شكست داده و دستگیر نمودند.

محاكمه زید به امام رضا واگذار شد، حضرت او را شدیداً توبیخ كرده و فرمود: اى زید! حدیث معروف پیامبر خدا كه «فرزندان فاطمه علیهاالسلام در آتش نمىسوزند» تو را فریب ندهد، این حدیث مخصوص حسن و حسین علیهمالسلام و فرزندان بلاواسطه فاطمه علیهاالسلام است اگر بنا باشد كه موسى بن جعفر علیهالسلام با عمل صالح به بهشت رود و تو با گناه، نتیجهاش این است كه فضیلت تو از پدر معصومت بیشتر باشد. این را بدان كه تو آن وقت از ما اهلبیت هستى كه مطیع خدا باشى و چنانچه چنین نباشى از ما نیستى.

چنانچه در این حدیث آمده است، زید به نسبت خود افتخار مىكرد (یقول نحن نحن و یفتخر علیهم) و چنین تصور مىنمود كه او با داشتن خلاف باز هم اهل بهشت است، و امام رضا این توهم غلط را محكوم نموده و صریحاً فرمود: با این ویژگى اهل بهشت نیستى، حتّى پیوند ارتباطى زید را به اطاعت خدا و عمل صالح مشروط كرد. بنابراین آن گروه افرادى كه خود را به فاطمه علیهاالسلام نسبت مىدهند و در عمل، خلاف آن حركت مىكنند، بدون تردید مثل سایر مردم كیفر و عذاب متناسب خواهند دید.