بسم الله الرحمن الرحیم
سوگوارى و گریه هدفدار بر حضرت سیدالشهداء، امام حسین(علیه السلام)
ره آورد ارزشمندى دارد كه فرد سوگوار مى تواند، بدانها نائل آید.
۱ـ سوگوار بر حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) همواره مورد مهر و محبّت خداست،
تا آنجایى كه خدا بر او درود مى فرستد.
و پیامبر اکرم، حضرت محمد مصطفی(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند:
... الا وصلّى اللّه على الباكین على الحسین(ع)
بدانید كه خداوند بر آنانكه براى حضرت امام حسین(علیه السلام) سوگوارى نمایند،
درود مى فرستد و به آنان مهر مى ورزد.
۲ـ در برخى روایات، پاداش سوگوارى بر حضرت سیدالشهداء(علیه السلام)
به پاداش سخت ترین كارها، همچون قربانى ساختن فرزند در راه خدا مى رسد و با آن برابرى مى كند.
از حضرت علی بن موسی الرضا(علیه السلام) است كه فرمودند:
هنگامى كه ابراهیم خلیل، قوچ اهدایى را به جاى اسماعیل قربانى كرد،
در یك لحظه آرزو كرد كه: اى كاش میتوانست فرزندش را به دستور حق،
قربانى كند تا به والاترین درجات بندگى و فرمانبردارى خدا نائل آید.
خداوند در پرتو وحى، حماسه عاشوراء و كربلاء را بر او ترسیم كرد
كه ابراهیم با نثار طوفانى از محبّت و مهر قلبى،
بر حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) و مظلومیّت او سخت سوگوار شد و گریه كرد.
به او وحى شد كه: شما پاداش قربانى كردن فرزندت اسماعیل به دست خویش را،
با نثار مهر و محبّت قلبى بر حسین بن علی(علیهماالسلام)
و گریه بر شهادت و مصائب او، باز خریدى و بالاترین پاداش شكیبایى بر مصائب،
بر تو مقرّر شد و به رفیع ترین درجات نائل آمدى.
امّا اینكه گفته شد:
گاهى پاداش گریه بر حضرت سیدالشهداء(علیه السلام) به پاداش سخت ترین كارها مى رسد و نه همیشه،
این بدان جهت است كه هر كس نمى تواند به این موقعیّت و مقام والا و پرشكوه پر كشد.
این اوج گیرى تنها در خور كسى است كه همانند ابراهیم خلیل(علیه السلام)
قلبش لبریز از عشق به حضرت امام حسین(علیه السلام) باشد
و دلیل این قید در همین روایت آمده است كه:
پس از آرزوى مورد اشاره ابراهیم خلیل(علیه السلام) ؛
به او وحى رسید كه: محبوبترین بندگانم در نظرت كیست؟
پاسخ داد: بنده محبوب و برگزیده ات محمّد مصطفی(صلى الله علیه وآله وسلم) .
پیام آمد كه: او در نظرت محبوبتر است یا خودت؟
پاسخ داد: او ... .
پیام آمد كه: فرزند او یا فرزند خودت؟
پاسخ داد: فرزند گرامى او ... .
پیام آمد كه: سر بریده شدن فرزند او به دست دشمنان حق و عدالت برایت دردناك تر است یا سر بریدن فرزندت به دست خودت به فرمان خدا؟
پاسخ داد: سر بریده شده فرزند گرامى او حسین(علیه السلام) ، برایم فاجعه بارتر و دردناك تراست.
اینجا بود كه حماسه عاشوراء در پرتو وحى، بر ابراهیم خلیل(علیه السلام) ترسیم شد و آنحضرت به شدّت گریست. آنگاه بود كه بدو وحى رسید كه:
(اینك با این محبّت به حسین بن علی(علیهماالسلام) پاداش مورد آرزویت را باز خریدى و دریافت داشتى.)
اینك همه كسانیكه این حقیقت را احساس مى كنند كه حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) از فرزندانشان در نظرشان محبوبتر و گرامیتر است
و شهادت مظلومانه و جدا شدن سر مقدّس آن حضرت به دست دشمنان حق و عدالت،
از قربانى ساختن عزیزترین فرزندشان در راه خدا به دست خویش دردناكتر است،
بر چنین كسانى بشارت باد كه گریه و سوگواریشان بر حضرت سیدالشهداء(علیه السلام)
پاداش سخت ترین كارهاى شایسته را دارد، پاداشى معادل پاداش قربانى ساختن اسماعیلتان در راه دوست.
۳ـ پاداش گریه بر شهید کربلاء قابل سنجش نیست،
چرا كه براى تحقّق هر كارى، انجام یافتن كمترین مرحله آن ضرورى است،
امّا در سوگوارى بر حضرت امام حسین(علیه السلام) این اندازه هم لازم نیست،
چرا كه سوگوارى بر آن حضرت هر چه اندك باشد ثواب و پاداش غیرقابل سنجش و اندازه گیرى دارد.
۴ـ و شگفت اینكه اگر فردى با وجود عشق به حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام)
در سوگواریش گریه هم نكند، امّا خالصانه و هدفدار خویشتن را به صورت عزاداران
حضرت سیدالشهداء(علیه السلام) درآورد،
در این صورت نیز پاداش خویش را دریافت خواهد داشت.
**اللهم العن قتلةالحسین(ع)**
