تبیان، دستیار زندگی

سلام

اولش می خواستم این تاپیک رو در انجمن طنز ثبت کنم ولی بعد فکر کردم هیچ جا برا ی این کار بهتر از انجمن اجتماعی نیست.بیایید در قالب شعر،نثر و...از نوع طنزش با استفاده از مطالب دیگران یا ذهنیات خودمون نگاهی نو به مسائل اجتماعی داشته باشیم.چراغ اول رو من روشن می کنم

الا ای نفت! روز خوش نبینی

گل عیش از حیات خود نچینی

نشد چون بچّه ی آدم بیایی

دمی هم بر سر سفره نشینی!

تو را، گفتم بپردازند خشکه

سر سفره بیایی بشکه بشکه

لب ما تر نشد از خشکه ی تو

الهی که بری زیر درشکه!!

قلمکــــــاری و زربفتی نگردی

از این وضع هشلهفتی، نگردی

جناب وعده در حال عبور است

بپا ای سفره جان نفتی نگردی!

به دنیا کسب و کارت روبراه است

طلا هستی ولی رنگت سیاه است

سر سفره چگونه آرمت چون

طنابم پاره و دلوم به چاه است!

منبع:وبلاگ بوالفضول

سلام

هست پست و مقام، خواب و خیال

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیكم

ممنون از جناب برزخ به خاطر ایجاد بحث خوب و مفیدشان

این هم یك طنز اجتماعی

مردم این مملکت انقد زندگی مرفهی دارن که برای گدایی هر روز یه ایده ی جدید به ذهنشون می رسه.
توی مترو دو بار با یه خانومی برخورد کردم که سوار مترو می شد و بعد از اینکه یکی دو ایستگاه رو رد می کرد شروع می کرد به گریه و زاری و کلی قسم و [...]

چند روز پیش، سوار اتوبوس شرکت واحد که شدم، دیدم روی شیشه‌ی پشت صندلی راننده نوشته: «لطفاً کتاب‌ها را از اتوبوس خارج نفرمایید». هرچه به اطرافم نگاه کردم، کتابی ندیدم. کمی بیش‌تر که دقت کردم، دیدم تعدادی جعبه‌ی پلاستیکی به دیواره‌ی اتوبوس چسبیده که ظاهراً قرار بوده درون‌شان کتاب باشد.

این روال، چند روز ادامه داشت و من هیچ‌گاه موفق به مشاهده‌ی کتاب در آن جعبه‌ها نمی‌شدم. تا این‌که یک روز، وقتی بر روی صندلی اتوبوس نشستم، متوجه شدم کتابی در جعبه است. عنوان کتاب، «آداب شهروندی» بود و ناشرش هم شهرداری تهران. شروع به خواندن کردم. هنوز چند دقیقه نگذشته بود، که احساس کردم گلویم می‌سوزد. به سرفه افتادم. بوی سیگار می‌آمد. با خودم گفتم: «لابد باز هم راننده دارد سیگار می‌کشد.» حدسم درست بود. کتاب را برداشتم و به سراغ راننده رفتم. بعد از سلام و علیک و گفتن «خدا قوّت»، از او پرسیدم: «شما این کتاب را خوانده‌اید؟» نگاهی به کتاب انداخت و گفت: «نه. چه‌طور؟» گفتم: «توی این کتاب نوشته که سیگار کشیدن در مکان‌های سرپوشیده‌ی عمومی ممنوع است.» راننده گفت: «برای شما نوشته؛ نه برای ما.»

یک نگاه به کتاب کردم و یک نگاه به داخل اتوبوس. بعد بلافاصله رفتم و سر جایم نشستم و بقیه‌ی کتاب را خواندم. وقتی تمام شد و کتاب را بستم، دیدم پشت جلدش عکس نویسنده را زده است. باورت می‌شود؟ … خیلی شبیه راننده بود!

منبع:وبلاگ گلیمچه

فرهنگ ماشین نشینی

بعد از اینکه سالها درباره انواع و اقسام فرهنگ ها صحبت شد ( که سردستشون خودم بودم با اون وبلاگم ) ، بعد اینکه کلی گفتیم فرهنگ شهرنشینی داشته باشید فرهنگ آپارتمان نشینی داشته باشید زباله ها رو سر وقت ببرید  بیرون و این حرفا این بار اومدم که راجع به یه فرهنگی که تا [...]

ELECOMP-TELECOM

نمایشگاه الکامپ امسال حتی بدتر از اون چیزی بود که همه اونایی که قبل من رفته بودن گفته بودن.  منم رو این حساب که بروبچ رفته بودن و گفته بودن به درد نمی خوره نمی خواستم برم تا اینکه صبح چهارشنبه وارد اتاقم تو شرکت شدم و دیدم که همه می گن بریم نمایشگاه ؟ [...]

احکام

موندن پشت چراغ قرمز و ترافیک هم گاهی نتیجه مثبت داره ها . بخصوص اگه تو تاکسی باشی و راننده رادیو گوش بده . اونم نه رادیو جوان !!! رادیو نمی دونم چی چی !! 
حالا این اثر مثبتش چی بوده ؟ خب من سوژه برای آپدیت پیدا ردم تازه کلی هم به اطلاعاتم افزوده شد. 
این [...]

گشت ارشاد – امنیت اجتماعی یا ناامنی؟

چند روزه وقتی در اقسا نقاط این شهر یه عده زن و مرد رو می بینم که به اسم گشت ارشاد واستادن و مردم رو دید می زنن ، این فکر به ذهنم می رسه که واقعا مامور گشت ارشاد بودن چه تخصصی احتیاج داره؟

و بعد از بررسی روزانه ی این افراد به این [...]

شوك

با دیدن برنامه ی شوک واقعا به آدم شوک وارد می شه !!!
آدم شوکه می شه که بعد از این بیست و اندی سال که از خدا عمر مفید و غیر مفید گرفته و حداقل چندین و چند سال به گوش دادن به انواع و اقسام موسیقی پرداخته و چندین سال دیگش هم در اینترنت [...]

سلام

یادش بخیر قدیما...یکی از لوازمی که تو آشپزخونه منزل قدیمی ما همیشه کاربرد داشت" تله موش" بود.هر روز صبح سری به تله ها می زدیم ببینیم چیزی تو تله ها افتاده یا نه.موشهای اونموقع تهرون باموشهای الان خیلی تفاوت داشت.اون موشا انقدر کوچولو وظریف بودند که آدم هوس می کرد اونارو دست بگیره ویاهاشون بازی کنه.اون موشا ددری هم نبودند که مثل موشای فعلی سر وکله شون در کوچه وخیابون پیدا بشه وفقط توی خونه ها جا خوش کرده بودند.خلاصه نمی دونم چی شد که یواش یواش نسل اون موشا از بین رفت وموشای دلاور فعلی جانشین اونا شدند.شاید احتمالا ارتقای ژنتیکی صورت گرفته باشه.به هر حال بعضی از این موشا انقدر بزرگند آدم فکر میکنه نکنه توی لونه هاشون وسایل بدن سازی کار گذاشته باشن.گربه هامون دیگه می ترسن طرف اونا برند.از تله موشم دیگه کاری بر نمی یاد.شهرداری هم که چند ساله هر چی سعی میکنه وسم های مختلفو آزمایش می کنه نمی تونه از پس این موشا بر بیاد.ظاهرا قبل ازکار گذاشتن این سم ها  موشها پادزهرشو می سازند وبه ریش همه ما می خندد.هر روز که از خیابونای تهرون رد میشی اونارو می بینی که رو دوپاشون ایستادند وبی معرفتا با پوزخند معناداری نگات می کنند.لجت می گیره سنگ بر می داری به طرفشون پرتاب کنی ولی قبل از این کار اونا فرارو بر قرار ترجیح دادن.خلاصه اینجاست که باید گفت:خدایا یه کاری کن که دوباره ما اون موشای کوچولوی فسقلی خوشگلو ببینیم..یعنی میشه

 سلام

شعری از سلیمانپور(بوالفضول الشعرا)

نکوهش چــرا چــــــرخ نیلـــوفری را

                                              بگیری از این چــــرخ اگــــر پنچری را!

بکن نـــام خـــــود را قرین سیاست

                                               بجـــــوی اندر این عرصه نام آوری را

سری بین سرهــــا در آر و از این ره

                                               سریری بکن دست و پـــا ،سروری را

برای ترّقی بکــــــن پاچــــــه خـــاری

                                               مقامـــــــات استانی و کشـــوری را

پی اخذ یک پــــــاره کاغذ ، به جانت-

                                              مخــــــر رنج کنکــــــور سرتــاسری را

درخت تو گـــــــــــر بـــار دانش نگیرد

                                               غنیمت شمـــر مدرک سرســـری را!

دل هر جناحی که دیدی به دست آر

                                               که طرفه رموزی است این دلبــری را

مقالـــــه بزن پـــر ز تمجید و تحسین

                                               گهـــی اینوری را ،گهـــــــی آنوری را

برو داخــــــل بازی حزبهـــــــــا شــــو

                                               بیامـــــــــــوز هم فــنّ بازیگــــــری را

اگر تـــــــوی بازی شدی هفت تایی

                                                مفصّـــــــــر بدان شیــوه ی داوری را

ز خـــــــــــاور الی باختـــر کــن حواله

                                                گــــــــهِ باختن اگـــــــــــزوز خاوری را!

(ز عــادل اگــــــــــر عدل حاصل نگردد

                                                 حَکَم کن جهانگیر خــــان، کوثری را!)

*

الا شاعر ترک! سنّت گــــــــــرا شــو

                                                به جـــــــای باگت مدح کن بربری را!

تو کــــــه پارسی گویی و ترک، زنهار

                                               مکــــــــــن تَـــــرک این تُرکی آذری را

بها ده - هم آواز با شهریـــــــــــاران-

                                               زبــــــــــان پرآوازه ی مــــــــــــادری را...