بنده هم شهادت امام باقر ، شکافنده ی علوم رو به همه شیعیان و حق طلبان جهان تسلیت می گم .
امام
باقر می فرمایند : خداوند به ما امامان از لحظه ی تولد علم آنچه در گذشته
رخ داده و آنچه در حال وقوع است و آنچه در آینده رخ می دهد را عطا فرموده
است.
امروز از تلویزیون در مورد نقش حضرت باقر در واقعه ی کربلا سخن رفت که فکر می کنم خوب باشه بیارمش اینجا ، چون خودم هم نشنیده بودمش.
حضرت
در زمان واقعه چیزی حدود سه سال و شش ماه داشتند . ایشون هم همانند دیگر
کودکانی که در آنجا حضور داشتند مورد اذیت و آزار قرار گرفتند. پای ایشان
در این سفر بسیار زخم خوزده بود و آبله زده بود .
رسالت حضرت در شام و مجلس یزید بسیار چشمگیر می نماید که باعث نجات جان اهل بیت می شود.
پس
از ورود اسرا به محلس ، یزید از اطرافیانش مشورت می خواهد که با اسرا که
به اینجا آورده شده اند چه کنند. همه ی اطرافیان خبیس او با اتفاق رای بر
قتل اهل بیت می دهند. خوب از آنطرف هم این جماعت سنگدل بیمی از بقتل
رساندن اهل بیت نداشتند زیرا قبل ازین پدرانشان را در کربلا به شهادت
رسانده بودند. یزید لصظه ای به فکر می رود . قبل ازانکه هنوز تصمیم خود را
بیان کند صدای کودکی را می شنود. امام باقر از میان جمعیت فریاد سر می
دهد: ای یزید می دانی چرا اطرافیان موسی آن زمان که او و بنی اسرائیل را
در اختیار داشتند برای مقابله با موسی امر بر برقراری مسابقه با موسی با
ساحران کردند و دستور قتل ندادند اما اطرافیان تو دستور بر قتل ما دادند .
درحالی که مجلس را سکوت فرا می گیرد امام ادامه می دهند که : چون اطرافیان
موسی حلال زاده بودند و اطرافیان تو حرام زاده و دستور به قتل ما اهل بیت
نمی دهد مگر حرامزاده !!!
دوران
زندگی این بزرگوار سراسر الگو و درس برای همگان هست و می بینیم که این
امامان از همان خردسالی نقشی بس ارزنده و درخور در صحنه های اجتماعی و ...
ایفا می کرده اند که خوبست با الگو برداری از زندگی ایشان راه دشوار زندگی
و سعادت را برای خودمان هموار سازیم.