ژئوپارک قشم
ژئوپارک قشم یکی از 27 ژئوپارک موجود در دنیا است و به عنوان نخستین اثر میراث طبیعی کشور ایران و خارمیانه به ثبت جهانی رسیده است.
ژئوپارک قشم با مساحتی در حدود 32 هزار هکتار در غرب جزیره به دلیل داشتن طبیعت بکر و دست نخورده و نیز آثار و بقایای تاریخی و طبیعی از لحاظ بررسی دوره های زمین شناسی، گیاه شناسی و جانورشناسی بسیار حائز اهمیت است.
همچنین « دره ستاره ها» واقع در نزدیکی روستای البرکه خلف" با داشتن تندیس های طبیعی فراوان و نیز فسیل های بسیار زیاد و متنوع یکی از جاذبه های ژئوفیزیک ژئوپارک قشم محسوب می شود.
سازمان علمی فرهنگی یونسکو ژئوپارک را یک محدوده معین جغرافیایی تعریف می کند که شامل چند پدیده خاص و زیبای زمین شناسی است.
دشتها، درهها، سواحل و کوههاى جزیره قشم وضعیتى یگانه و کمنظیر از نظر پوشش گیاهى، حضور حیات وحش و وجود پدیدههاى نادر زمینشناسى دارند. در این بخش از جزیره علاوه بر گونههاى گیاهى و جانورى زیبا، کمیاب و در خطر انقراض که در سطح ملى و همچنین جهانى از ارزش بسیارى برخوردارند، پدیدههاى زمینشناسى نادر و بىمانندى نیز وجود دارند که هریک به تنهایى جذابیت و زیبایى خاص دارند. مجسمههاى طبیعى و نقش برجستههاى پراکنده، چینخوردگىها و کوههاى شگفتآور، سطوح تخت و صفهها در ارتفاعات ، ستونهاى حاصل از عوامل فرسایش، برجستگىها و فرورفتگىهاى بهوجود آمده از هوازدگى، مخروط افکنههاو قطعههاى فروافتاده در پاى ارتفاعات، کوهسرها و هیکلهاى که دست هنرمند طبیعت به تازیانه باد و باران پدید آورده، تندیسهاى اعجابآورى که در شکلهاى مختلف همچون لاکپشت، سگ، مارمولک، اسب آبى ویا حتى چهره آدمى در حالت خشم و فریاد و ... همه و همه بخش بزرگى از طبیعت مسحورکننده قشم هستند و از جاذبههاى کمنظیر طبیعتگردى این جزیره بهشمار مىروند. جنگلهاى حرا ، گنبد نمک ، غارهاى نمک ، چشمههاى آب معدنى ، تنگه چاهکو ، تنگ عالى ، بام قشم ، دره تندیسها ،کلات کشتاران و دهها تخته سنگ و صخره با شکلهاى عجیب و غریب.
اولین و مهمترین جامعه گیاهى جزیره قشم در جنگل دریایى حرا مشاهده مىشود که گونهاى از مانگروها به نام Avicennia marina(به نام ابوعلى سینا، دانشمند پرآوازه ایران) است و گسترهاى بیش از 2000 کیلومتر مربع از مساحت جزیره را به خود اختصاص دادهاند.
حرا گیاهی از تیره شاپسند است. دانه آن روی درخت مادر می روید و نهال تولید می کند.
سپس از درخت جدا می شود و داخل مرداب می افتد.جنگل حرا روی دریا و آب شور قرار دارد و این سازش با آب شور و شرایط نامناسب از حرا یک درخت استثنایی ساخته است.
درختان حرا، در قسمتهای کم عمق خورخوران کنار ورودی تپه های جزیره مانندی که هنگام پایین رفتن آب دریا از آب بیرون می مانند قرار گرفته است. عمق آب این مناطق از یک تا یک و نیم متر تجاوز نمی کند.
این جنگل هنگام بالا آمدن آب دریا، در آبهای نیلگون خلیج فارس به طور کامل مدفون می شوند و با فروکش کردن آب دریا در هنگامجزر دوباره سر از آب بیرون می آورند و به مدت 6تا 7ساعت مانند جنگلهای مناطق خشکی نمایان می شوند.
اکوسیستم دریایی حرا به دلیل استفاده انسان و سوخت و تغذیه دام ، بسیار حائز اهمیت است. در گذشته استفاده از چوب درختان حرا برای سوخت رواج بسیاری داشته است.
اما در حال حاضر تنها از برگ درختان حرا برای تعلیف دام و گلهای آن برای تهیه عسل و زنبورداری استفاده می شود. در ضمن به واسطه غنای محیط آبی رویشگاه ، گرایش بسیاری در استفاده از عرصه این جنگل برای آبزی پروری به خصوص احداث استخرهای پرورش میگو دیده می شود.
این جنگلها به زیستگاه بسیار مناسبی برای پرندگان مهاجر در فصول سرد تبدیل شده اند. در سایر فصول نیز که پرندگان بومی محل مناسبی برای ادامه حیات نمی یابند، به این جنگلها پناه می آورند. غیر از پرندگان آبزی ، آبچر و مهاجر، خزندگان ، ماهی ها و حتی برخی از بندپایان و دو کفه ای ها نیز در میان این جنگلها دیده می شود.
لاک پشت های سبز و عقابی و مارهای دریایی سمی از جمله جانداران ویژه اکوسیستم جنگلهای حرای ایران هستند. حواصیل بزرگ هندی ، حواصیل سبز و خاکستری ، فلامینگو، پلیکان ، انواع سلیم ، عقاب ماهیگیر، کفچه نوک کاکایی و انواع دیگری از پرندگان در اکوسیستم های حرای ایران زیست می کنند.
آب در طول شبانه روز در این جنگل 2بار عقب نشینی می کند و 2بار پیشروی. این عمل مداوم شرایط زیستی ویژه ای به این جنگل دریایی می بخشد. جوامع جنگلی حرا در طول میلیون ها سال موفق شده اند تا سازگاری اعجاب انگیزی با آب شور دریا و سواحل جزرومدی پیدا کنند.