1- به خاطر داشته باشید که اغلب ارتباط نوجوانان در سنین بلوغ کاهش می‌یابد و اسرارشان را کمتر با والدین خود مطرح می‌کنند. این حالت بسیار طبیعی بوده و نباید با آن مخالفت شود. 2- به حرف‌های نوجوانان گوش فرا دهید و سعی کنید موضع آنها را درک نمایید. هیچ‌گاه سعی نکنید آنها را وادار سازید تا نظر شما را بپذیرند و قانع شوند. 3- هنگامی که فرزندتان با شما سخن می‌گوید، هر کاری دارید رها کنید و به سخنان او گوش دهید. 4- سعی کنید ارتباط‌های شما بیشتر تأیید کننده باشد تا مخالفت‌آمیز. هیچ‌گاه اشتباهات، ناکامی‌ها، رفتارهای ناشایست و سهل‌انگارهای آنها را عمده نکنید. به نقاط قوت آنها توجه کنید و درباره ی موفقیت‌ها، دلبستگی‌ها و رفتارهای شایسته با آنها گفتوگو کنید. 5- درباره ی علاقه‌های آنها صحبت کنید (از جمله: ورزش، اتومبیل، موتور). هنگامی با آنها صحبت کنید که در صدد موعظه و آموزش چیزی به آنان نیستید. سعی کنید صحبت کردن فقط برای صحبت کردن باشد.6- از پر حرفی خودداری کنید. سخنان تکراری، توضیحات بیش از حد، سوالات زیاد و صحبت‌هایی که باعث می‌شود فرزندتان احساس کند حوصله‌اش سر رفته است، پرحرفی محسوب می‌شود. 7- بکوشید احساسات نوجوانان را درک کنید. لازم نیست با آنها موافقت یا مخالفت کنید، فقط سعی کنید برخوردی داشته باشید که او بداند احساساتش را درک کرده‌اید، کاری نکنید که او ناراحتی خود را فراموش کند. گاهی اوقات، درک احساسات او آرامش لازم را ایجاد می‌کند. 8- هیچ‌گاه نسبت به سخنان نوجوانان واکنشی شدید نشان ندهید زیرا گاهی هدف آنها این است که شما را وادار به چنین واکنشی کنند. قبل از این‌که با آنها مخالفت کنید کمی فکر کنید حتی اگر لازم باشد پاسخ دادن به آنها را به تأخیر بیندازید تا فرصت کافی برای فکر کردن داشته باشید. 9- تلاش کنید فرصت‌هایی به وجود آورید که بتوانید با فرزندتان صحبت کنید (رساندن او به مدرسه، پزشک خانوادگی و کمک خواستن از آنها در کارهای خانه). برای صحبت کردن با فرزندتان باید با او باشید. حتی‌الامکان سعی کنید بعضی کارها را با همراهی فرزندتان انجام دهید، گرچه ممکن است او همیشه دعوت شما را قبول نکند. قرار دادن تلویزیون در اتاق فرزندتان، زمانی را که می‌توانید با هم سپری کنید، کاهش خواهد داد. 10- سعی کنید از داد و بیداد و جبهه‌گیری و مشاجره دوری کنید. هدف شما باید این باشد که گفتوگو را به سمت مصالحه پیش ببرید نه به سمت جنگ و دعوا. تا جایی که می‌توانید فرزندتان را در تصمیم‌گیری‌ها مشارکت دهید و پاداش‌ها و مجازات‌هایی برای رفتارهای او مشخص سازید.
