| علوم انسانی: مرجان خانم اینم رشته علوم تربیتی: علوم تربیتی رشته علوم تربیتی در مقطع كارشناسی، دارای گرایش‌های تكنولوژی آموزشی، مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی، آموزش و پرورش پیش‌دبستانی و دبستانی و آموزش و پرورش كودكان استثنایی است. گرایش تكنولوژی آموزشی: تكنولوژی آموزشی در لغت از واژه‌های خاص "تكنو" به معنی برخورد سیستماتیك با پدیده‌های علمی، "لوژی" به معنای شناخت، و "آموزش" به معنای فعالیت‌های هدفمندی است كه مربیان یا معلمان انجام می‌دهند تا تغییر رفتار یا توانایی تغییر رفتار در فراگیرنده به وجود بیاید. از همین جا مشخص می‌شود كه تكنولوژی آموزشی به معنای شناخت پدیده‌ها یا روش‌های دقیق آموزشی برای رسیدن به اهداف آموزشی است. همان‌طور كه گفتیم این یك تعریف لغوی است. اما در تعریف مفهومی باید گفت كه تكنولوژی آموزشی شامل تئوری‌ها و اجرای اعمال طراحی، رشد، كاربرد، مدیریت و ارزشیابی فرآیندها و منابع یادگیری می‌شود. این فرآیند از یك سو نگاهی خُرد و موشكافانه دارد؛ زیرا برای تسهیل فراگیری به تك تك فراگیران به صورت خُرد توجه می‌كند و از سوی دیگر كیفیت آموزشی را به‌صورت كلی در نظر می‌گیرد و در این راستا به طراحی علمی، رشد علمی، كاربرد و مدیریت این فرآیند می‌پردازد. در كل می‌توان گفت كه رشته تكنولوژی آموزشی تلاش می‌كند تا با طراحی دقیق و صحیح نظام آموزشی، به معلم‌ها بیاموزد كه چگونه معلمی ورزیده، كاردان و ماهر شوند و تدریس خود را بر پایه بهترین شیوة یادگیری, استوار كنند. این دانش همچنین به مسؤولان نظام آموزشی بهترین راه تدوین كتب درسی، مدیریت آموزشی و ارزشیابی آموزشی را نشان می‌دهد. توانایی‌های لازم: تكنولوژی آموزشی فرآیند كیفی و خُرد است؛ یعنی به یادگیری تك تك انسان‌ها توجه دارد. به همین دلیل دانشجوی این رشته باید نوع‌دوست، انسان‌دوست، علاقه‌مند به دانش‌آموزان و در عمل صادق باشد. همچنین لازم است از نظر هوشی، توانایی فوق‌العاده‌ای داشته و دید هنری داشته باشد. در حال حاضر نیز می‌بینیم كه دانشجویان توانمند این رشته گاه با وسایل بسیار ابتدایی، وسایل جدید و جالبی خلق می‌كنند. و در نهایت این‌كه دانشجوی تكنولوژی آموزشی اگر هدفش ورود به آموزش وپرورش است، نباید ایده‌آل‌گرا باشد چون هنوز تفكر تكنولوژی آموزشی در آموزش وپرورش جا نیفتاده است و فارغ‌التحصیلان این رشته نباید انتظار داشته باشند كه آموخته‌های خود را خیلی راحت و بدون هیچ مقاومتی در محیط آموزشی پیاده كنند. موقعیت شغلی در ایران: فلسفة اصلی این رشته، استفاده از توانایی فارغ‌التحصیلان آن در آموزش و پرورش و سپس صدا و سیما است. اما در عمل می‌بینیم كه به دلیل تفكر غلط حاكم بر محیط‌های فوق، تكنولوژیست‌های آموزشی به سختی جذب این مراكز می‌شوند. البته برخی از فارغ‌التحصیلان این رشته جذب مدارس غیرانتفاعی شده‌اند و با ارائه طرح‌های آموزشی برای دوره‌ها و درس‌های مختلف، كارآیی مدرسه را بسیار ارتقاء داده‌اند. عده‌ای از فارغ‌التحصیلان نیز جذب وزارت ارشاد یا كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان می‌شوند و بالاخره برخی از فارغ‌التحصیلان با توجه به توانایی‌هایی كه در طی تحصیل كسب كرده‌اند، جذب بازار كار آزاد می‌شوند و به عكاسی آموزشی یا تولید فیلم‌های آموزشی می‌پردازند. دروس مشترك در گرایش‌های مختلف علوم تربیتی: تاریخ آموزش و پروش در اسلام و ایران، فلسفه آموزش و پرورش، اصول و مبانی آموزش و پرورش،آموزش و پرورش تطبیقی، آموزش و پرورش ابتدایی راهنمایی و متوسطه، اخلاق اسلامی،روش ها و فنون تدریس، روانشناسی عمومی، روانشناسی تربیتی، روانشناسی رشد كودكی و نوجوانی، جامعه‌شناسی عمومی، جامعه‌شناسی آموزش و پرورش، اقتصاد آموزش و پرورش، مقدمات مدیریت آموزشی، مقدمات برنامه‌ریزی آموزشی ودرسی، آموزش و پرورش كودكان استثنائی، مقدمات مشاوره و راهنمایی، مقدمات تكنولوژی آموزشی، آشنایی با كتابخانه و اصول كتابداری، روش‌های آماری در علوم تربیتی، سنجش واندازه‌گیری در علوم تربیتی، مقدمات روش تحقیق در علوم تربیتی. دروس تخصصی گرایش تكنولوژی آموزشی: سمینار در برنامه‌ریزی درسی و آموزشی، مبانی ارتباط انسانی، اصول طراحی پیام‌های آموزشی، اصول عكاسی، تولید برنامه‌های تلویزیونی، انتخاب، بهره‌برداری و ارزیابی مواد و وسایل آموزشی، تولید مواد آموزشی. | 