سقوط هواپیما، سانحه هوایی، نقص فنی و آمار ریز و درشت کشته و رخمی شدن در این حوادث در ایران از شکل متعارف خود خارج شده است و بروز سانحه های هوایی در چند سال گذشته دیگر به جای تعجب توام با تاثر فقط ناراحتی و نگرانی مردم و بی توجهی مسولان را در پی دارد.
هدف این گزارش ارائه آمار سانحه های سالهای پیش یا آمار کشته و زخمی شدگان این حوادث نیست ، اما بررسی علل این اتفاقات تکراری در کشور و چنگ زدن مسولان به دم دست ترین دلایل برای تبرئه کردن خود قابل توجه ترین اشتراک این خاطرات تلخ است و نگاهی اجمالی به امار این حوادث کمک قابل توجهی به درک موضوع خواهد کرد.
شهریور 1387: سقوط هواپیمای بوئینگ 737 ایرانی در اجاره شرکت هواپیمایی آیتک ایر قرقیزستان با 90 مسافر که 70 نفر از آنان جان باختند.
27 بهمن 1387: هواپیمای مسافربری 140 در حوالی فرودگاه شاهین شهر اصفهان در هنگام برخواستن از باند فرودگاه سقوط و تمامی پنج سرنشین و تمامی 5 سرنشین در هنهواپیما جان باختند.
12دی 1386: یک فروند هواپیمای فوکر 100 شرکت ایران ایرهنگام برخاستن از باند فرودگاه مهرآباد دچارحادثه شد. این هواپیما که حدود صد مسافر داشت، قرار بود از تهران به مقصد شیراز پرواز کند، اما چرخهای هواپیما هنگام برخاستن به علت انحراف از باند فرودگاه کنده شد و بال هواپیما آتش گرفت.
6اذر 1385: یک فروند هواپیمای آنتونوف 74 سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فرودگاه مهرآباد سقوط کرد. در این حادثه 36 نفر کشته و 2 نفر زخمی شدند.
10شهریور 1385: سقوط هواپیمای توپولوف -154 شرکت ایران ایرتور در فرودگاه مشهد، این هواپیما با 148 مسافر در مسیر بندر عباس-مشهد در حال حرکت بود. در این حادثه 28 نفر کشته و 50 نفر زخمی شدند.
19دی 1384:هواپیمای فالکن-20 متعلق به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در شمال غرب ایران سقوط کرد و تعدادی از مقامات ارشد سپاه، از جمله احمد کاظمی، فرمانده نیروی زمینی سپاه، کشته شدند.
15آذر 1384: یک فروند هواپیمای سی-130 ارتش ایران که حاوی خبرنگاران و پرسنل ارتش بود، بر روی منطقهای مسکونی در تهران سقوط کرد که بیش از 110 کشته برجای گذاشت.
1اردیبهشت: 1384 یک فروند بوئینگ 707 هواپیمایی ساها که در مسیر کیش-تهران در فرودگاه مهرآباد از مسیر منحرف شد و وارد رودخانه کن شد. در این حادثه یک نفر کشته شد.
21بهمن 1382: یک فوکر-50 در هنگام فرود آمدن در فرودگاه شارجه به زمین برخورد کرد و 43 نفر از 45 مسافر آن کشته شدند.
27اردیبهشت1382 : هواپیمای یاک- 40 از شرکت فراز قشم در نزدیکی ساری سقوط کرد و طی آن 30 نفر از جمله رحمان دادمان وزیر راه، کشته شدند.
30بهمن 1381: یک ایلیوشین-76 متعلق به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در جنوب شرق ایران سقوط کرد و تمام 276 سرنشین آن جان باختند.
23 بهمن 1380: هواپیمای توپولوف-154 شرکت ایران ایرتور در نزدیکی خرم آباد با کوه برخورد کرد و 119 نفر کشته شدند.
پس از انقلاب سال ۱۳۵۷، بیش از هزار و ۴۰۰ صد نفر جان خود را در سوانح هوایی ایران از دست دادهاند ودر تمام این
حوادث دایره عللی که در مراحل اولیه و حتی پیش از تحقیقات از طرف کارشناسان و سازمان هواپیمایی کشور اعلام شده است، به نزدیک ترین توجیهات و دلایلی نظیر خطای خلبان و عناصری که پس از وقوع سانحه قدرت دفاعی ندارند چنگ زده و محدود می شود .نتیجه گیری کامل تر و ارایه اطلاعات دقیق تر به ماه های آینده موکول می شود تا گذشت زمان و فراموشی مردم راه نجاتی برای تبرئه مسوولان و پرده پرده پوشی از علل واضح،نقص فنی ناشی ازبی توجهی سازمان هواپیمایی کشورمان فراهم کند.
و آخرین سانحه هوایی کشور، در روز جمعه ، مورخ 3 مرداد88 ، یک فروند هواپیمای ایلوشین 62 در مسیر تهران - مشهد هنگام فرود در فرودگاه هاشمینژاد مشهد مقدس، از باند این فرودگاه خارج و دچار سانحه شد.
مسوولان در روزهای گذشته باز هم علل مختلفی از جمله سرعت زیاد ،اشتباه خلبان،شلوغ بودن کابین کنترل وغیره را علت بروز این سانحه اعلام کردند.
آخرین اطلاعات در روزهای گذشته به منظور مقصر تراشی در این سانحه به حضور مدیر عامل شرکت آریا قشم در کابین خلبان ختم می شود،خلبان مهدی دادپی ،عنصر کوشنده وفعال صنعت هوانوردی کشور.
هواپیمایی در این اقدام به جای بررسی نقص های هواپیما های وارداتی و اجاره ای ،سرتیپ خلبان مهدی دادپی، یکی از خلبانان باتجربه دوران دفاع مقدس، فرمانده سابق منطقه هوایی مهرآباد(پایگاه یکم شکاری نهاجا) و منطقه هوایی بوشهر وبنیان گذار موسسه هوانوردی ابو فاضل(شرکت آریا تور-مدرسه خلبانی آرتا کیش-دانشکده های صنعت هوانوردی تهران،مشهد وبندرعباس) و از بنیانگذاران و مدیران سابق شرکت های ساها، کاسپین و کیش ایر که به عنوان خلبانOBSERVERشرکت آریا حضور داشته و در این حادثه جان باخته است را علت این سانحه معرفی کرده است.
معرفی این شخص به عنوان مقصر با نیم قرن سابقه در این صنعت و با عنوان خلبان جنگنده های ایرانی در دوران جنگ تحمیلی ، راه حل مناسبی برای توجیه کاهلی هواپیمایی نخواهد بود و بلعکس تنها تاکیدی برای فرافکنی توسط مسوولان در این خصوص است.
آیا با وجود زنده بودن سرتیپ خلبان مهدی دادپی ، خلبان باتجربه دوران دفاع مقدس باز هم هواپیمایی می توانست با این توجیه به تبرئه خود بپردازد؟!
منبع