تبیان، دستیار زندگی

 الهی !

به عزت آن نام که تو خوانی ،

وبه حرمت آن صفت که تو چنانی !

دریاب مرا که می توانی !

 سلام از امروز می خوام به امید خدا هرزچندگاهی شعرای طنز آقای سید محمد رضا عالی پیام متخلص به آقای هالورو براتون بذارم . ( کتاب خوبیه ، از نمایشگاه خریدمش ؛ پیشنهاد می کنم بخونیدش .)

با شعری با عنوان فقر فرهنگی شروع می کنم ... 

وزیر بهداشتو درمان وقت : عامل سوء تغذیه فقر فرهنگی است .

                                                                                              جراید سال 75

فقر فرهنگی 

 مژده یاران که حل شده اینبار      مشکل سوء تغذیه انگار

من شنیدم که دکتری حاذق      این چنین گفت : ایهاالبیمار

مرضت نی ز معده خالیست      مغز تو پوک باشد از افکار

سطح فکر تو چون که پائین است      لاجرم زار گشته ای و نزار

این چنین حکمت خداداه      کی بیابی به طبله عطار

توصیه گر نموده سوپ کلم     دکتر از بهر بچه ی سرکار

تو مپندار این قلم باشد      قلم گوسفنی پروار

این همان نون والقلم باشد     قلم خودنویس یا خودکار

همچنان که به دست فردوسی       آن پر غاز دیده ای ای یا

رتو گمان کرده ای ابوالقاسم      غاز می خورده وقت شامو نهار

غازها لایق امیرانند      شاه محمود غازی سردار

پر آن غاز سوی فردوسی      می نمود روانه او هر بار

تا قلم ها از آن بسازد او      شاهنامه سرایدو اشعار

هیچ اندیشه کرده ای گاهی      ای خردمند عاقلو هشیار

ز چه کشتارگاه ویران شد      گشته موقوف گاو راکشتار

جای آن یک سرای فرهنگی      ساخته با هزار نقشو نگار

بهر اجرای متن ویکتورهوگو      بینوایان که دیده ای صدبار

تا بدانی مه خانم فانتین      مادر اصلی کوزت ، زینهار

مرد از زور فقر فرهنگی      یا ز فرط گرسنگیو فشار

گر پی حکمتو بیان می گشت       هیچ مسلول میشدو بیمار ؟

تا بدانی که فقر فرهنگی      سوء تغذیه باشدش آثار

قفل ها بر کباب خانه بزن      رو به سوی کتابخانه بیار

نشنیدی که شیخ سعدی گفت :      ( اندرون از طعام خالی دار )

دیزی نو اگر بود خالی      گوشت هر کیلواش شده هزار

روزنامه که شانزده ورق است      قیمتش قیمت نرخ سیگار

بیست تومان بده به همشهری      اطلاعات ، صبح یا ابرار

جدولش را سپس نظاره بکن     در ستون عمودی سه و چار

مرغو ماهی نویسو جوجه کباب      روغنو گوشت با سس بسیار

بعد هی پاک کن دوباره نویس      تا شوی خسته یا اولی الابصار  

 گر تو هم رنج میبری هالو      از تب سوء تغذیه ناچار

با صدای رسا بزن فریاد     سر هر کویو برزنو بازار :

بر سر و پای فقر فرهنگی      ای دو صد لعنت خدا _ بشمار   

سلام سلام سلام

ممنونم از انیک ابی که زحمت کشیدند و این شعر زیبا را قرار دادند

واقعا سخته که این همه زحمت برای این تاپیک

چون بشینی و تایپ کنی کار مشکلیه

ولی می خوای کل کتاب و تایپ کنی؟

این خیلی سخته انگشتات خیلی درد می گیرن

بدونید که من نظر هم ثبت نکنم برای اینکه نتایج زحمتتون بی ثمر نمونه حتما می خونم

موفق و موید باشید

سلام علیکم

همشهری گرامی فعال شدید جریان چیه؟ کتاب های داغی خریدید مبارک باشه

(تورو خدا نگید سیاسی میگم  )

این بنده خدا جناب هالو همونی نیست که برای آقای خاتمی شعر گفته کلیپ نسل سوم رو دیدین؟

یا علی

اول جا دارد از ENIAK_ab یك تشكر ویژه داشته باشم و به خودم ببالم كه انجمن طنز چنین كاربران خوبی دارد كه حتی در نمایشگاه هم دنبال تهیه مطلب برای انجمن خودشون بودند.

بعد هم شعر زیبا و پرمعنی ای بود.

سلام

نه داش حسین نظرات شما دوستانو که می خونم خستگی از تنم در میاد ، در ضمن تایپم دوست دارم .

کل کتاب که نه چون به قول شما دیگه انگشت نمی مونه برام ، ازاین گذشته همه شعرارو نمی شه گذاشت ، خودتون کتابو بخونید متوجه عرضم می شید .

شمام لطف می کنی لااقل می خونیشون .

داش مهدی داشتیم ؟!

بابا ما فعال بودیم ...

آره خودم که از کتابام خیلی راضیم ولی حسرت می خورم که کاش بیشتر پول می بردم ، چون معتقدم هر چه قدر پول ببری برگشتی نداره .

دوس دارم همشونو یه جورایی تو انجمنا مطرح کنم تا همه ازشون استفاده کنن ، تا چی پیش بیاد .

نه این کلیپیرو که می گید ندیدم ، اطلاع ندارم .

نه خواهش می کنم جناب گنجینه ، من خودم شخصا از این شعرا خیلی خوشم میاد .

رو مسخرگی پیشه کنو مطربی آموز تا داد خود از کهترو مهتر بستانی ...

دوباره سلام

عیسی به دین خود_موسی به دین خود

خاخامی وکشیشی و شیخی خداپرست بودند همسفرهمه همراه کاروان

در بحث و گفتگو که چه سان خرج کنند صدقات و نذر و وقف و وجوهات بیکران

خاخام گفت :روی زمین می کشم خطی پول و طلا و نقره بریزم به روی آن

در سمت راست آن چه که آمد از آن من در سمت چپ از آن خداوند لامکان

گفتا کشیش : من بکشم گرد ، دایره وانگاه پول صدقه بپاشم در آن میان

بیرون دایره ، ز برای من و عیال درمرکز آن چه ماند ، برای خدایگان

شیخ از چنین مهاجه آشفت و نعره زد ای لعنت خدا به شما، ای حرامیان

دست طمع دراز به آتش نموده اید دوزخ گشوده بهر شما معده و دهان

مال خداست آن چه که انفاق می شود او مالک است و رازق روزی انس و جان

ما بندگان بی سر و پا را نمی سزد بیت المنال و مال خدا را چپوچیان

تصمیم از آن اوست که روزی به ما دهد یا نعمتش دریغ نماید ازین و آن

عیسی به دین خویش و موسی به دین خویش باشد درست ، لیک نه از بهر آب و نان

آن دو ازو سوال نمودند : شیخنا پس شیوه ی تو چیست ؟ بگو از برایمان

گفتا که: من به عرش بپاشم هر آن چه هست وان گاه گویم ای ملک الملک و المکان

این ها همه از آن تو باشد بدون شک بردار هر چه را که بود میل تو درآن

سهم من است آنچه که برگشت روی خاک مال خداست هر چه بماند در آسمان

هالو در این میانه سر ماست بی کلاه باورنمی کنب بروتاریخ بخوان

خیلی جالب بود

ممنون ازتون

از امروز من هم به جمع خوانندگان شعرای این تاپیک پیوستم

چون واقعا با معنی اند

آخی آدم با خوندنشون یه جوووووری میشه

احساس تاسف میکنه

ولی شما ادامه بده من منتظرم

خیلی قشنگ بود دوست عزیز:

حالا چرا اسم هالو رو برا خودش انتخاب کرده...واووو

کنسرو اعتماد به نفس بوده...

آهان راستی به قول آقای طهوری نمی خواد کلشون و تایپ کنین

انگشتاتون درد می گیره...(چقدر رمانتیک...)

سلام

تشکر از کسایی که لطف دارن به این تاپیک و بنده ، معذرت بابت تاخیر ...

حراج

از آن کس که اسرار مردان به نامردها می فروشد

به یاری که نزد غریبه من آشنا می فروشد

از آن کس که فخر و تکبر به ما و شما می فروشد

از آن کو به شهر کچل ها خضاب و حنا می فروشد

از آن دختر تازه بالغ که شرم و حیا می فروشد

از آن شهرداری که یکجا زمین و هوا می فروشد

از آن دکتر حاذقی که به مرده دوا می فروشد

ز قاضی که وجدان خود را به برق طلا می فروشد

ز رمال پیر عجوزی که ورد و دعا می فروشد

سیاستمداری که خود را ز سر تا به پا می فروشد

از آن پاسبانی که شب ها کلید سرا می فروشد

از آن شاعری کو قلم را به ظرفی غذا می فروشد

جهان خواره ای کو به دنیا عذا بو بلا می فروشد

از آن کو برد مال ما را دوباره به ما می فروشد

زمین خوار پستی که صحرا کجا تا کجا می فروشد

ز کوران عصا دزدد آن گه به بینا عصا می فروشد

ز بی غیرتی نانجیبی که ناموس را می فروشد

دو صد مرتبه بدتر آن کس که دین خدا می فروشد

همان کو بهشت خدا را به بیع و شرا می فروشد

از آن کس بپرهیز هالو که زهد و ریا می فروشد

خیلی زیبا بود

کلمات ساده

ولی معانی عمیق

خیلی جالبه

حرف نداره

انتخابات

ترک کردم به روز آدینه راحت خانه در هوایی سرد

تا دهم رای انتخاباتی چه تفاوت کند به زن یا مرد

هر طرف بود محشری بر پا ماجرایی که شرح نتوان کرد

همه جا های و هوی تبلیغات همگی در رقابتند و نبرد

این طرف یک قبیله ی جیغو آن طرف یک عشیره بی درد

در تحیر از این همه غوغا گشته بر پا از آن هیاهو گرد

ناگهان دختری نکو منظر از میان همه به من رو کرد

قد بلند و سپید روی و ظریف طاق ابروش دام می گسترد

گفت : آقا خبرنگارم من تو که را انتخاب خواهی کرد ؟

من بیچاره ی ندید بدید باختم قافیه چو بازی نرد

از چنان خوشگلی و طنازی نفسم حبس گشت و رویم زرد

آتشی در درون من افتاد عشق درقله ، بنده کوه نورد

گفتمش : انتخاب آزاد است ؟ «من تو را انتخاب خواهم کرد »