پرسش

سلام خسته نباشید من گزارش کار تعیین گروه های حلالیت ترکیبات آلی رو میخوام.لطفا راهنمایی کنید تا شنبه وقت دارم.خواهشا زودتر جواب بدین. مرسی

پاسخ

با سلام

هدف

تعیین گروه حلالیت ماده مجهول جهت شناسایی آن



مقدمه

حلالیت یک ماده عبارت است از تمایل ان برای ایجاد محیط همگن با مواد دیگری که معمولا حلال نامیده می شود. بررسی میزان و چگونگی حلالیت یک ترکیب در محیط های شیمیایی متفاوت , اطلاعاتی در مورد گروههای عاملی موجود در ترکیب , وزن مولکولی تفکیک الکترولیتی , دیفوزیون و ... به دست می اید. برای شناسایی ترکیبات الی , انها را بر حسب حلالیتشان در حلال های مختلف دسته بندی می کنیم.

در مورد حلالیت یک جسم در اب ,هرگاه حداقل 3 گرم از جسم در 100 میلی لیتر حلال شود ( معادل 0.1 گرم در 3 سی سی ) جسم را قابل حل می گویند.



تئوری

تعیین گروه حلالیت برای ترکیبات آلی اقدام بسیار موثری در شناسایی آنها می باشد. وقتی گروه حلالیت یک ترکیب مشخص شود که جستجو محدودتر شده و در بین مواد آن گروه به دنبال جسم مورد نظر می گردیم.

جهت تعیین گروه حلالیت می توان از نمودار طبقه بندی حلالیت استفاده نمود. اصل کلی این نمودار این است که با وجود نامحلول بودن تمام هیدروکربن ها در آب، اتصال آنها به گروه های عاملی قطبی دارای اثر مناسبی با مولکول های آب می باشد. و این عمل سبب می شود تا هیدروکرین استخلافی بصورت محلول در آب در آید.

بنابر تعریف زمانی می گوییم جسمی در حلال قابل حل است که از 3% به بالا در آن حل گردد.

در نمودار حلالیت، از آب، هیدروکسید سدیم 6 مولار، اسید کلریدریک 6 مولار استفاده می شود. بر این اساس مواد آلی به گروه های زیر تقسیم بندی مشوند:

ترکیبات محلول در آب : شامل آمینهای با وزن مولکولی پایین، آلدئید ها، کتنهای خنثی و الکلهای با وزن مولکولی پایین. این ترکیبات اغلب دارای 4 اتم کربن، یا کمتر بوده و به گروه های قطبی متصلند. بسیاری از ترکیبات حلقوی با شش کربن نیز محلول می باشند.

ترکیبات محلول در باز : شامل اسیدها و فنل ها هستند. برای تفکیک این دو دسته می توان از بی کربنات سدیم 1.5 مولار استفاده کرد به طوری که فنل ها در آن نامحلول ام اسیدهای آلی محلولند.

ترکیبات محلول در اسید: سامل آمینها نوع اول، دوم، سوم هستند.

ترکیبات طبقه M : این مواد در تمامی حلا های تست آبی (1 تا 3 ) نا محلولند. این مواد دارای نیتروژن یا گوگرد بوده و شامل : نرکیبات نیترو، آمیدها، مرکاپتانها، سولفید ها می باشند.

ترکیبات طبقه N : این مواد در تمامی حلال های تست آبی نامحلول بوده و فاقد نیتروژن و گوگردند. این مواد در اسید سولفوریک سرد و غلیظ حل می شوند . این مواد بیش از 4 اتم کربن دارند.

ترکیبات طبقه I : در هیچ کدام از حلال های طبقه بندی حل نمی شوند. در این دسته هیدروکربن های اشباع، آروماتیک، آلکیل و آریل هالیدها جای می گیرند.
مشاهده و نتیجه

بعد از انجام مراحل گفته شده در روش کار ماده مورد نظر را در آب حل کردیم و مشاهده شد که این ماده در آب حل می شود و یک فاز را با آب تشکیل می دهد( ماده 1). سپس توسط PH سنج PH محلول را اندازه گیری کردیم و PH مساوی شد با 3. سپس ماده دوم را در آب حل کردیم که آن هم همانند ماده 1 در آب حل شد و PH آن مساوی 2 شد.

اما هنگامی که ماده سوم را در آب حل کردیم با آب حل نشد و دو فاز متفاوت را تشکیل داد، در این حالت به سراغ حلال بعدی یعنی NaOH شش مولار رفتیم که باز هم حل نشد. سپس به سراغ HCl شش مولار رفتیم که باز هم با این ماده حل نشد. این شرایط برای ماده چهارم هم رخ داد.



با توجه به اینکه اگر ماده ای در آب حل شد و با آب یک فاز مشترک را تشکیل داد باید PHمحلول را تعیین کنیم و بعد بگوییم که چه ماده ای می باشد. اگر PH محلول اسیدی شد ماده اسید آلی است و اگر خنثی بود ماده آلدئید یا کتن یا الکل است. و اگر بازی بود ماده از خانواده آمین ها می باشد.

که ماده ما اتانول بود که PH آن مساوی با3 بود.

اما در مورد ماده دوم بعد از حل شدن در آب و محاسبه آن PHاش 2 بود که ماده مورد آزمایش یک اسید آلی به نام متانوئیک اسید بوده است.

در مورد ماده سوم و چهارم که در هیچ یک از حلال ها حل نشدند با توجه به نمودار آزمایش برای تست حلالیت باید از حلال های دیگری استفاده کنیم.



منبع: http://az-shahedagri.blogfa.com/post-39.aspx

پیروز و سربلند باشید.