تبیان، دستیار زندگی

http://azha.blogfa.com

محمود مسلم ملائک

امار مطاع در ممالک

هم سالک و هم سلوک و مسلوک

او مالک و ماسواه مملوک

هر حکم که داد هر دل آگاه

سر لوحه حکم اسم الله

اسمی که در او دوای هر درد

اسمی که روای مرئه و مرد

اسمی که مراد آدم آمد

اسمی که سرود عالم آمد

سوداگر اگر در او دل آسود

سودا همه سود دارد و سود

مر همدم کردگار عالم

کی هول و هراس دارد و همّ

دل در حرم مطهر او

گل گردد و هم معطّر او

هر دل که ولای وصل دارد

همواره هوای وصل دارد

موسی که هوای طور دارد

کی دل سر وصل حور دارد

ای وای مر آدم هوس را

دل داده کام سگ مگس را

در وصل صمد رسد رصدگر

در اسم احد رود سراسر

درگاه سحر مراد سالک

دادار دهد علی مسالک

لوح دل آملی اوّاه

دارد صور ملائک الله

 

سخنی گهربار از علامه حسن زاده آملی در رابطه با نماز شب:

خلوت شب را از دست مده و به حقیقت بگو الهی آمدم تا کامروا گردی. سخن و خوراک و خواب باید به قدر ضرورت باشد. نمی گویم مقدس نباش ؛ ولی مقدس عاقل باش .بسی بسی مباش که سخریه این و آن می شوی . فرزانه باش و دیوانه باش! خویشتن را تفویض به حق کن و او را وکیل خود بگیر که تواناتر و داناتر و با وفاتر و مهربان تر و پاینده تر از او نخواهی یافت حسبنا الله و نعم الوکیل.

بخش اول بخش دوم بخش سوم بخش چهارم

اگر دانلود مسكل داشت به این آدرس رجوع كنید

http://www.samtekhoda.ir/fa/index.php/hasanzadeh-amoli/news/115-answers.html

حضرت استاد حسن رمضانی به سال 1336 هـ.ش در روستای قدمگاه نیشابور (استان خراسان) به دنیا آمد.
پس از گذراندن دوران تحصیلات ابتدایی و دبیرستان به خاطر علاقه و دلبستگی به حوزه، وارد مدرسه آیت الله العظمی میلانی (قدس سره) شد. تحصیلات حوزوی این استاد فرزانه پس از اندکی توقف ـ که دوران خیلی سختی بود ـ در مدرسه آقای مصباح ادامه پیدا کرد. ایشان در این مدرسه کتاب‌های جامع المقدّمات، سیوطی و مغنی را طی سه سال در محضر استادان مربوطه تتلمذ کرد.

حضرت استاد، سپس به مدرسه بعثت تحت اشراف آیت الله میرزا حسنعلی مروارید (قدس سره) مراجعه کرد و در آن مدرسه کتاب‌های معالم، شرح لمعه، اصول الفقه، رسائل و مکاسب را در محضر اساتیدی همچون عبد الجواد غرویان، شیخ مرتضی و شیخ مهدی مروارید و ... دامت براکاتهم استفاده کرد.

از دیگر اساتید ایشان در مشهد حضرت آیت الله عزالدین زنجانی (دام ظله) است که قسمت‌هایی از بدایه الحکمه و نهایه الحکمه و شرح منظومه را در محضر ایشان استفاده کرده است.
این زمان مصادف با اوج گرفتن مسائل انقلاب اسلامی ایران بود که حضرت استاد نیز در این فعّالیّت‌های انقلابی شرکت می‌کرد.

پس از انقلاب و استقرار نظام مقدّس جمهوری اسلامی نیز ایشان در کنار درس و بحث مناسب با زمان و نیازهای موجود فعّالیّت‌های انقلابی را که شامل سخنرانی، اجرای کلاس‌های فرهنگی در مساجد و شرکت در اردوهای آموزشی و به عهده گرفتن امام جماعت فرودگاه مشهد و ... بود شدت بخشید و بعدها نیز مسئولیت هیئت بدوی بازسازی نیروهای انسانی در اداره کل راه و ترابری استان خراسان را تقبل کرد که مدت اشتغال ایشان در این سمت 2 ماه بیشتر طول نکشید چرا که علاقه به تحصیل در حوزه علمیّه قم دل ایشان را ربوده بود و لذا پس از سر و سامان دادن به کارها استعفای خود را نوشت و در سال 1361 به قصد ادامه تحصیل به شهر مقدس قم هجرت کرد.

ایشان پس از ورود به قم ابتدا نزد اساتیدی همچون آقا سیّد علی محقق داماد و آیت الله علوی گرگانی (دامت براکاتهما) تتمه درس سطح را که شامل بخشی از مکاسب و کفایه بود خواند و سپس در درس خارج آیت الله فاضل لنکرانی (رحمة الله علیه) در فقه و اصول، آیت الله مکارم شیرازی در اصول، آیت الله جناتی شاهرودی و آیت الله میرزا هاشم آملی (رحمة الله علیه) در فقه شرکت کرد.
اصلی‌ترین و مهمترین استاد ایشان در هیئت، فلسفه و عرفان، حضرت آیت الله علّامه حسن زاده آملی دامت برکات وجوده الشریف بوده است و حضرت استاد با حضرت علامه، رابطه نزدیکی دارد.

استاد رمضانی از نگاه علامه حسن زاده آملی
حضرت علامه حسن زاده آملی در سال 1373 شمسی در مقدمه‌ای بر کتاب «مروری بر آثار استاد علامه حسن زاده آملی»، استاد رمضانی را چنین وصف می‌کنند: «از آغاز تا انجام آن را (کتاب مروری بر آثار علامه، که نوشته استاد رمضانی است) دیده ام، و بر حسن صنیعت مؤلف آن آفرین گفته‏‌ام. البته انجاز چنین امرى بلكه به مراتب فراتر آن را از مثل ایشان توقع دارم، چه این كه در تحلى به منقبتین علم و عمل مورد اعتماد من است؛ و سالیانى در محاضر دروس و بحثم به حدت دقت و جودت قریحه و حسن سلیقه و استقامت فكرتش آگاهى یافتم و خود اكنون از فضلاى گرانقدر حوزه است، و بحمد الله سبحانه به تدریس و تعلیم اشتغال دارد وفقه الله المتعالى الى مرضاته.» 20 دی ماه 1373

تدریس و فعالیتهای علمی استاد
حضرت استاد درباره تدریس خود می‌نویسد: «ما تدریس را در مشهد، مدرسه آقای مصباح آغاز کردیم. اولین کتابی را که تدریس کردیم کتاب صرف میر بود. پس از آن در مدرسه آیت الله مروارید، دروسی را چون سیوطی، منطق و مختصر المعانی، به مدت 5 سال تدریس نمودم.»


استاد گرانقدر و فرزانه حوزه علمیه، دروسی را که تاکنون در حوزه علمیّه قم تدریس داشته‌اند و برخی از آنها هنوز هم ادامه دارد عبارتند از:

مغنی اللبیب
المنطق

بدایه الحکمه و نهایه الحکمه (دست‌کم دو دوره)

شرح الاشارات و التنبیهات (چند دوره کامل)

الهیات شفاء

برهان شفاء

الشواهد الربوبیه

دوره کامل اسفار اربعه


تهمید القواعد ابن ترکه (چهار دوره)

شرح فصوص الحکم (سه دوره)

مصباح الانس شرح مفتاح الغیب


تشریح الافلاک (دو دوره)

شرح چغمینی

مقاله اولای اصول اقلیدس (دو دوره)

شرح و بررسی مثنوی معنوی و ...

فعالیت در مرکز فرهنگ و معارف قرآن کریم
حضرت استاد در این‌باره می‌نویسند: «یکی از فعّالیّت‌هایی که در حال حاضر به آن خیلی اهمیّت می‌دهم و برایش ارزش خاصی قائلم عضویت در هیئت تحریریه فلسفه و کلام مرکز فرهنگ و معارف قرآن قسمت دایره المعارف قرآن کریم است که تا این زمان ادامه دارد و ان‌شاء الله امیدوارم توفیق پی گرفتن آن را از این پس نیز داشته باشم که در خدمت قرآن بودن و کار قرآنی کردن توفیق بزرگی است و نمی‌توان دیگر فعّالیّت‌های علمی را با آن مقایسه کرد.»

شاگردان حضرت استاد
حضرت استاد حسن رمضانی از استادان برجسته حکمت ، عرفان نظری و عملی حوزه علمیه قم محسوب می‌شود و شاگردان فاضل و دانشمندی را تربیت کرده‌اند که در حوزه‌های علمیه قم، نجف و ... مشغول تدریس علوم عقلی و عرفانی هستند.

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین

این نوشته به عنوان وصیت نامه این جانب محمد قائمی امیری است .

امیدوارم خالص برای خدا باشد و آیندگان از آن بهره ی کافی ببرند .

ان شاء الله تعالی

شروع به تاریخ 22/11/1376 مطابق با 14 شوال 1418 و ختم آن

بسم الله الرحمن الرحیم

قال الله تعالی فی کتابه الکریم : للوالدین و الاقربین بالمعروف حقا علی المتقین (بقرة ، آیه 180)

یا من کتب علی نفسه الرحمة یا من سبقت رحمته غضبه یا ارحم الراحمین یا من رحمته احاط بکل شیء ارحمنا رحمة ترحمت بها علی محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد (خطبه ای که یک عمر ، قبل از سخنرانی ها خواندم) و عجل فرج آل محمد یا فاطمة ادرکینی

رضیت بالله ربا و بمحمد صلی الله علیه و آله نبیا و بالاسلام دینا و بالقرآن کتابا و بالکعبة قبلة و بعلی ولیا و اماما و بالحسن و الحسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و الحسن بن علی و الحجة بن الحسن صلوات الله علیهم ائمة اللهم انی رضیت بهم ائمة فارضنی لهم انّه علی کل شیء قدیر . یا فاطمة ادرکینی

اللهم کن لولیک حجة بن الحسن صلواتک علیه و علی آبائه فی هذه الساعة و فی کل ساعة ولیا و حافظا و قاعدا و ناصرا و دلیلا و عینا حتی تسکنه ارضک طوعا و تمتعه فیها طویلا و هب لنا رافته و رحمته و دعائه و خیره و رویته و لقائه یا فاطمة ادرکینی

یا فاطمة ادرکینی

اشهد ان لا اله الا هو لا شریک له الاحد الصمد الذی لم یلد و لم یولد و یم یکن له کفوا احد و اشهد ان محمدا عبده و رسوله ارسله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین کله و لو کره الکافرون و اشهد ان خاتم النبیین ترک فی امته الثقلین کتاب الله و عترته المعصومین صلوات الله علیهم اجمعین الذین اذهب الله عنهم الرجس اهل البیت و طهرهم تطهیرا . بهم اتولی و بمحبتهم ارجو من الله الرحمة و بمودتهم اتمنی و اومل من رب العالمین المغفرة و العفو من ذنوبی و خطایای

الحمدلله الذی هدینا لهذا و ما کنا لنهتدی لولا ان هدینا الله . و اشهد ان الدین عندالله الاسلام و من یبتغ غیرالاسلام دینا فلن یقبل منه و هو فی الاخرة من الخاسرین

ربنا اننا سمعنا منادیا ینادی للایمان ان امنوا بربکم فامنا ربنا فاغفرلنا ذنوبنا و کفّر عنّا سیئاتنا و توفنا مع الابرار

ربنا اتنا ما وعدتنا علی رسلک و لاتخزنا یوم القیمة انک لاتخلف المیعاد

اللهم انا نشکو الیک فقد نبینا صلواتک علیه و آله و غیبة امامنا و کثرة عدونا و قلة عددنا و شدة الفتن بنا و تظاهر الزمان علینا فصل علی محمد و آل محمد و اعنا علی ذلک بفتح منک تعجله و بضر تکشفه و بنصر تعزه و سلطان حق تظهره و رحمة منک تجللناها و عافیة منک تلبسناها برحمتک یا ارحم الراحمین .

با امید به تو و کرم و رحمت و عفو و مغفرت و فضل و احسان بی حد و پایان تو با دستی قرآن گرفته و دستی به دامان محمد و آل محمد صلواتک و سلامک علیهم اجمعین در پناه فاطمه و آل فاطمه با همه گناهانم در نهایت شرمندگی ، به سوی تو می آیم به سوی تو ای محبوب من و ای معبود من ، به سوی تو ای دنیای من و ای آخرت من به سوی تو ای امید من و ای پناه من ، به سوی تو ای همه سرمایه من و ای همه هستی من ، به سوی تو ای انیس من و ای مونس من ، به سوی تو ای گنج فقرا و ای حرز بی حرزان ، به سوی تو می آیم ای رفیق شفیق به سوی تو می آیم ای تو همه چیز من و غیر تو هیچ چیز نه ، به سوی تو می آیم ای حریم پست و کوچک تو پهنه دنیا و آخرت ، به سوی تو می آیم ای صحنه ساز پرده لی مع الله برای مقربان خاص ، به سوی تو می آیم ای غفور و غفار ، ای عفو و ستار ، ای کریم و اکرم و ای جواد و کریم یا اکرم الاکرمین و یا ارحم الراحمین ای برتر از آنچه گفتند و می گویند و خواهند گفت ، ای سلام و ای مومن و... به سوی تو می آیم ای سبوح و قدوس سبحانک سبحانک سبحانک...

آه آه!!! صد آه و واویلا از این غفلت! مرا ببخش که سیه رویم و سیه رویی زممکن جدا شدنی نیست (سیه رویی ز ممکن در دو عالم جدا هرگز نشد و الله اعلم – دیوان شبستری) آری تا حال غلط گفتم و نوشتم ، من به سوی تو نمی آیم که آنچه گفتم از بی خبری و نشانه ی بیچارگی من است ، نه من به سوی تو نمی آیم ، تو سوئی نداری که من به سوی تو آیم نه نه ، هرگز! من هم اکنون با توام و در حضور تو و از تو جدایی ندارم . آه! وای بر من ، وای بر من! چه ضعیف و بیچاره ام ، مرا ببخش خودت فرمودی : خلق الانسان ضعیفا (سوره نساء آیه 28) از انچه گفتم استغفار می کنم ، استغفرک اللهم از این سخنان شرک آلود توبه می کنم ، از این غلطی که در آن افتادم بگذر و به توحید راهم ده من کیم ؟ منی وجود ندارد! با وجودت ز من آواز نیاید که منم ، من هیچیم چون ممکن لااقتضاء است .

هیچ کی توان ادعا وجود دارد؟!

هیچ کی دعوی وجود کند فخر کی عاقل از نمود کند

من هیچم و هیچ ، هیچ نه دعوی بود نه ادعایی و نه ، نه گفتنی یا آری گفتنی ، انت، انت، انت... لا اله الا انت ، سبحانک سبحانک سبحانک

یا فاطمة ادرکینی

وصیت

به فرمان مطاع قرآن مجید (سوره بقرة آیه 180)

بازماندگان از زن و فرزندانم و برادران و خواهرانم و اقربایم و همه دوستان اعضاء جلساتم و هر حق پذیر مومنی را توصیه می کنم و عرضه می دارم که تقوی پیشه کنید که سعادت دنیا و آخرت در تقوی است و تقوی توشه سفر آخرت است و این بهترین توشه ای است که آدمی در حیات دنیایی خود می تواند برگیرد و تزودوا فان خیر الزاد التقوی (سوره بقرة آیه 197) تقوی پیشگان ، همان صاحبان لب و مغزند زیرا فرمود : واتقون یا اولی الالباب ، آری تقوی سرمایه عزت است ، تقوی نور الهی در حقیقت متقین است ، تقوی مایه بینش و فهم حق و باطل است ، تقوی راهی است الهی که فیوضات مادی و معنوی از آن طریق بر متقین فرو می ریزد ، تقوی موجب رفع و دفع هر کرب و مشکلی است ، تقوی گشاینده درهای یسر و آسایش دارین است و ... تقوی تقوی تقوی ...

فریاد و صد فریاد که گناه آدمی را به خاک ذلت می نشاند ، و من این واقعیت را به مذلت خود یافتم و همه ناله ام از همین است ، چه خوبست که انسان آلوده نشود ، چه عالی است که آدمی پاک باشد ، ارزنده است آن انسانی که چرک و کثافت خطا و معصیت دامن او را نیالوده باشد ، چه زیبایند آنان که به زیور توحید و محبت و عشق خدا آراسته شده اند ، چه جذابند کسانی که به ذکر محبوب مترنم و به عشق معبود سرگرمند ، چه عالیند آن پاکبازانی که از همه هستی خدا را برگزیده اند و از دنیا و آخرت جز او چیزی ندیده اند و جز با او سخن نگفته اند و جز با او سر و کار نداشته اند ، چه متعالیند آن بزرگوارانی که جز خدا نخواستند و گفتند : ز هرچه غیر یار استغفر الله (دیوان فیض کاشانی) ، وه! چه بلند قدرند و عالی مرتبه! ای حبیب قلوب صادقین و ای غیاث مستغیثین بپذیر ، بپذیرم که جز تو کسی ندارم ، الهی و مولای من لی غیرک (دعای کمیل)

ای بازماندگانم ، همسرم ، فرزندانم ، کسانم ، وابستگانم ، خوانندگان این سطور! اول خدا ، آخر خدا ، همیشه خدا ، همه جا خدا ، در هر حال خدا ، خدا ، خدا ، خدا .... این است همه سفارش من .

بر این اساس سخن از چند لقمه غذای محدود در این چند روزه زندگی نیست ، اگر صحبتی است در غذای معنوی است ، غذای که ایمان ساز و مایه تقویت ایمان است . آن غذا عبارت از علومی است که منشا قرآنی دارد و با سنت درآمیخته است ، البته هنگامی چنین علوم ، غذا می شود که جزء دارایی انسان شود نه دانایی!!!

زیرا علم دو گونه است : 1- مقدمی که از راه کسب و زحمت تحصیل به دست می آید و آن انباشتن ذهن است با تمرین و ممارست ، که اگر چنین علمی کسب نشود راه فهم بسیاری از حقایق بر آدمی بسته می شود . فهم حقایق قرآن و سنت و گفتار بزرگان دین بدون زحمت تحصیل محال است و رسیدن به معارف عمیق اسلامی و مضامین لطیف کلمات قرآن و اهل بیت علیهم السلام منوط به این تحصیل است . پس باید کوشید و شب و روز برای یافتن معانی و معارف زحمت کشید اما هزار نکته باریکتر ز مو اینجاست که این کوشش باید فقط و فقط برای خدا باشد ، یعنی تحصیل خالصاً لله . اگر چنین شد علاوه بر این که درهای فهم و درک بازتر می شود و آدمی گسترش می یابد و ظرفیت او بیشتر می گردد ، در این صورت است که دانایی به شهود می رسد . زنهار که از تحصیل هدفی غیر خدا داشته باشید که موجب خسران خواهد بود . درس ها و کتاب های درسی آموزنده صنعتی است که برای رسیدن به علوم الهی جنبه ی مقدمی دارد و هر کس که طالب علوم و معارف است باید در کسب این مقدمات و فهم ان بکوشد و این راه را صحیح و کامل طی کند و گرنه به حقیقت واقع نمی رسد .

علم واقعی نور است العلم نور یقذفه الله فی قلب من یشاء . اگر وجود آدمی صاف و مصفا نباشد و آیینه دل صیقلی نشده باشد ، قدرت انعکاس ندارد .

آیینه ساز دل جمال پری طلعتان طلب جاروب کن خانه سپس میهمان طلب

شعاع آفتاب حقیقت از وجودی منعکس می شود که آیینه سان ، صاف و مصفا باشد لذا هم زمان کسب مقدمه و علوم رسمی ، تزکیه و تهذیب شرطی اصلی وصول به هدف است و طبق کریمه : یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمة (سوره جمعه آیه 2) تزکیه در هدف مقدم است . بنابراین علم کتاب و حکمت بعد از تزکیه حاصل می شود ، خصوصاً حکمت که خیر کثیر است ، و من یوت الحکمة فقداوتی خیراً کثیراً (سوره بقره آیه 269)

این علم ، علم کتاب تدوینی و تکوینی است که در معنای عینی خود یک حقیقت و واقعیت بیش نیستند ، این دیگر همان حلوای تنتنانی تا نخوری ندانی ، راستی تا چشم جان باز نشود مشاهده جمال حقیقت ممکن نیست (سوره زمر آیه 9) ، و من یتق الله یجعل له مخرجاً و یرزقه من حیث لایحتسب (سوره طلاق آیه 3) این رزق واقعی آدمی است که پس از حصول تقوی که نتیجه تزکیه است به دست می آید . همه شما را به این غذای معنوی سفارش می کنم ، پس بر سر سفره کتاب و سنت بنشینیم ، قرانی که مادبة الله است ، پس بکوشیم و بجوییم تا بیابیم .

و نیز همه را به توحید کلمه و کلمه توحید وصیت می کنم . هیهات هیهات از افتراق و جدایی که عین شرک است و نتیجه هوس ها و هوی ها است که لعنت بر آن باد .

افرایت من اتخذ الهه هویه (سوره جاثیه آیه 23) آدمی اگر به علمی که نور است برسد از همه انواع شرک جلی و خفی رهایی می یابد و از کلمه توحید به توحید کلمه می رسد ، لذا انبیاء و اولیاء الهی هیچگونه اختلافی ندارند ، لانفرق بین احد من رسله (بقرة آیه 285) تقوایی که از طریق تزکیه و تهذیب به دست می آید ، فرقانی است که می توان همه حق ها و باطل ها را از هم جدا کرد و از هر آلودگی و رجسی اعراض نمود و دامن از آلایش هر نوع شرک و پلیدی برچید .

و نیز برای آگاهی بیشتر باید آشنایی کامل با سنت پیدا کرد . با چراغ کتاب و سنت است که می توان تیره راه های زندگی را روشن کرد و از وقوع در چاه های ظلمت ، رست . آری با قرار گرفتن این دو چراغ فروزان فراراه زندگی هرکس ، همه شئون حیاتش چنان روشن می شود که نقطه ی ابهامی باقی نمی ماند . وه! چه زندگی روشنی است آن زندگی که به نور قرآن منور و به فروغ سنت روشن باشد . زیرا شرک را در آن راهی نیست . وصیتی لکم ان لاتشرکوا بالله شیئا و محمد صلی الله علیه و آله فلاتضیعوا سنته اقیموا هذین العمودین و اوقدوا هذین المصباحین و خلاکم ذم هذاما قاله امیرالمومنین علیه السلام قبل موته لما ضربه ابن ملجم لعنه الله... (نهج البلاغه ،23) با اتکا بدین دو ستون است که بنای حیات محکم می شود و راه نفوذ شیاطین بسته می گردد . پس تا می توانید پیوسته این دو چراغ را افروخته دارید و در استحکام این دو ستون بکوشید تا در پرتو انوار آن محفل حضور را روشن سازید .

نکته ای را بگویم : توحید واقعی بعد از علم واقعی است . البته این کلمه «بعد» زمانی نیست ، چون اینجا فاصله تصور ندارد . علم که حاصل شد ، آن هم علمی که نور است ، توحید ظهور دارد و حاصل است . می خواهم بگویم که بی حساب و بیهوده نبوده است که علمای ما در تنظیم کتب علمی ، کتاب علم را نوشتند و بعد کتاب توحید . ناگفته پیدا است که این سخنان و این درک و فهم از آن عاقلان است ، لذا ترکیب کتب نیز چنین است - کتاب عقل و جهل – کتاب علم – کتاب توحید و ...

خدا می داند که در این ترتیب سخن ها دارم . چرا عقل و جهل! و چرا علم و جهل نباشد و در بحث علم جهل راه پیدا نکند؟! این همان نکته ای است که در حدیث آمده است ، العلم نور... نور که آمد ظلمت جهل تصور ندارد اگر عالم یک رنگ داشت تصور رنگ و فرض آن ممکن نبود . اگر همه حیات نور شد ، ظلمت معنی ندارد و وجود پیدا نمی کند . هرچه هست قبل از وصول به نور است . آنجاست که آدمی دچار ظلمت جهل می شود و برای رسیدن به نور ، راه را گم می کند و دچار وسوسه می گردد . کسی که به نور رسید ابهامی ندارد ، تحیری ندارد ، به شک مبتلا نمی شود ، چون همه چیز روشن و حق و باطل آشکار است... این سخن بگذار تا وقت دگر ....

فرزندانم! مراقب باشید که دزدان عقیده و جهال مدعی علم شما را نفریبند! که علم چنین و چنان و فلان و بهمان است . کتاب و سنت چنان حقایق را روشن و آشکار بیان کرده است و چنان پرده از واقعیت برداشته که طشت رسوایی این فریبکاران به طور دائم در طنین است .

قرآن را ببینید که علم را در چه می داند و چگونه از آن سخن می گوید (سوره زمر آیه 9) امن هو قانت اناء اللیل ساجدا و قائماً یحذر الاخرة و یرجوا رحمة ربه قل هل یستوی الذین یعلمون و الذین لایعلمون ، انما یتذکر اولوالالباب

عالم کسی است که چون شب در آید ، خود را در سراپرده ی معشوق ساجد و قائم بیند و از شدت اشتیاق به رحمت حق ، سرشک هجران از دیده بارد و پیوسته حضور خواهد . این نور علم است که چون پرتو افکند دانا و نادان از هم بازشناخته شود .

این نور علم است هر لحظه آدمی را بالا می برد . یرفع الله الذین امنوا منکم و الذین اوتوا العلم درجات (سوره مجادله آیه 11)

اینگونه علمایند که دارای ارج و ارزشند . نه آنکه از علم به اصطلاحات و انباشتگی به آن بسنده کرده است که این صنعتگر است نه عالم ، علم چنانچه گفته شد دارائی است نه دانایی!

لذا در معنی عالم گفته شد : انما یخشی الله من عباده العلما (سوره فاطر آیه 28) کسی که خشیت ندارد عالم نیست اگرچه انبارهایی از کتب و اصطلاحات را با خود حمل کند که ظهور یحمل اسفارا می باشد . نور از خشیت می زاید و این معیار علم و ملاک تشخیص عالم از غیرعالم است . البته در سایه معرفت است که آدمی به خشیت می رسد و این معرفت همان مقدمه ای است که همراه با تزکیه و تهذیب نفس حاصل می شود . و ازلفت الجنة للمتقین غیر بعید هذا ما توعدون لکل اواب حفیظ من خشی الرحمن بالغیب و جاء بقلب منیب (سوره ق آیه 33-31)

جان مطلب این است که علم در معیار قرآنی با انچه که اصطلاح مردم است فرق دارد . همچنین است در سنت ، که اگر دقت شود به همین معیار قرآنی می رسیم . شما می توانید حداقل به کتاب علم اصول کافی شریف مراجعه کنید و احادیث و روایات آن را ببینید و نیز به کتاب متاجر از کتب فقه شیعه سری بزنید تا به وضوح دریابید که عالمان پردبدبه امروز صنعتگرند و آنچه شهرت یافته است با واقعیت اسلامی چقدر فاصله دارد؟! ( راستی به خاطر همین قلب واقعیات نیست که در روایات ما پیش بینی شده است که مردم به هنگام ظهور حضرت حجت سلام الله تعالی علیه و عجل الله تعالی فرجه الشریف می گویند که آن حضرت دین جدید آورده است!! )

حدیث مشهوری است که در کتاب اصول کافی ج 1 ، انما العلم ثلاثة آیة محکمة او فریضة عادلة او سنة قائمة و ما خلاهن فهو فضل ، روایات دیگر هم که ضمیمه شود وضوح مطلب بیشتر می گردد که علم نور است خاصه روایاتی که علم و عالم را معنی می کند و معرفی می نماید ( فضل را بعضی از مدعیان روشنفکری فضیلت و برتری معنی کردند ، اما علامه بزرگوار محمد باقر مجلسی در کتاب مرآت العقول بسیار زیبا معنی کرده است ) روندگان طریق دیگر از کعبه ی مقصود دورند و هرچه بیشتر روند دورتر می شوند و بر حیرت و ضلالت شان خواهد افزود .

پس می ارزد که آدمی برای نیل به علوم الهی بکوشد و در این راه همه عمر خود را سرمایه گذاری کند . شما ای عزیزانم و ای فرزندانم چنین کنید که امید است توفیقات الهی شما را تایید بفرماید .

آری این است وصیت من! تمام زندگیم در همین مسیر گذشت . تا خود را شناختم و به یاد دارم همه را برای رسیدن به حقیقت تشویق کردم و کوشیدم که با ورود به حوزه های علمیه با علوم الهی آشنایی پیدا کنند ، و شما کم و بیش می دانید که پدر شما در این راه چقدر سرمایه گذاری کرده است و بحمدالله تعالی و المنة موفق هم بوده است . حال تا چه قبول افتد و چه در نظر آید ؟

پس راه شما معلوم است و این را بدانید که فشارها و دشواری ها امتحاناتی است که آدمی در زیر چرخ دنده هایش به اوج می رسد .

اندر بلای سخت پدید آید فضل و بزرگ مردی و سالاری

در این حالات دشوار است که نصیحت گران دنیازده به سوی شما می آیند و زنهار که فریب اینگونه بیخبران را نخورید . نکند که با وسوسه خناسان دنیا شما را بفریبد . فلاتغرنکم الحیوة الدنیا (سوره لقمان آیه 33) و لایغرنکم بالله الغرور (سوره فاطر آیه 5)

فریب دنیا چهره های گوناگون دارد . گاهی به زبان دوست نمایان است و گاهی به زبان خیرخواهان جاهل!

هان! که وعده خدا حق است و بیدار باشید که فریفته زیب و زیور دنیازدگان نشوید .

از اتکا به غیر بپرهیزید که این سخن اوست : و ذر الذین اتخذوا دینهم لعبا و لهوا و غرتهم الحیوة الدنیا (سوره انعام آیه 70) دنیازدگان را رها کنید و در جستجوی معارف توحیدی باشید و تا نیل به اهداف قرآنی از تحصیل در حوزه های علمیه امام صادق علیه السلام دست بر ندارید . بدانید خداوند تامین کننده مخارج زندگی است ، خاصه برای طالبان علم ، چنانچه مرحوم شهید ثانی در کتاب منیة المرید می فرماید : خرج اهل علم را خدا عهده دار شده است . همه باید به دنبال دنیا و تامین خود در دنیا بدوند اما اهل علم تنها گروهی هستند که دنیا به دنبال آنان می دود و خداست که کفیل خرج آنان است . و من یتق الله یجعل له مخرجا و یرزقه من حیث لایحتسب و من یتوکل علی الله فهو حسبه ان الله بالغ امره قد جعل الله لکل شیء قدرا (سوره طلاق آیه 3) شرط وصول به رزق بی حساب را تقوا قرار داده است همان تقوایی که فرقان نتیجه آن است و خود نتیجه تزکیه و تهذیب است که پایانش نیل به علم کتاب و حکمت است . آری!

تو بندگی چون گدایان به شرط مزد نکن که خواجه خود روش بنده پروری داند

تحصیل مقدمه علم و علم مقدمه نیل به معارف توحیدی و وصول به محبوب و معشوق یعنی رسیدن به وصال و لقاء الله تعالی است .

این سیر و این نتیجه در هیچ دانشگاهی از دانشگاه های دنیا انجام نمی شود . شما را به خدا و به هر کسی که محبوب شماست قسم می دهم بپرسید و به جد جستجو کنید و ببینید که تا کنون هیچ یک از دانشگاه های جهان چنین نتیجه ای را تحویل بشریت داده است؟! من نمی خواهم به مراکز علمی دایر روز توهین کنم آنان هم در حد واجب کفایی برای نیازهای مادی بشر می کوشند اما سخن من در موضوع دیگر است . من از علمی سخن می گویم که نور است و همه هستی را روشن می کند و قبل از همه وجود تو را از ظاهر و باطن ، یکجا روشن می کند و تو خود را در آن نور می بینی! میان این دو سخن تفاوت بسیار است .

میان ماه من تا ماه گردون تفاوت از زمین تا آسمان است

بلی آن علمی که حاصل مبداش شکم و پایین شکم و محصول منتهایش نجاسات و شهوات است و در یک کلام تمام سیر و مسیرش از مطبخ به مبرز و بالعکس باشد کجا و علمی که از خدا به خدا ، انا لله و انا الیه راجعون (سوره بقرة آیه 156) ، و ان الی ربک المنتهی (سوره نجم آیه 42) کجا؟؟؟

حال ببینید از شیخ طوسی رحمه الله و خواجه نصیر گرفته تا ملاحسینقلی همدانی رحمه الله و علامه طباطبایی رحمه الله و امام خمینی رضوان الله علیه ووو... از این حوزه ها برخواسته اند . تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل

از سخنان استاد گرانقدرم حضرت علامه آیة الله العظمی حسن زاده آملی مدظله العالی است که فرمود : مردم گمان می کنند که ما در سختی و دشواری به سر می بریم در حالی که در وجه الارض کسی به نشاط ما زندگی نمی کند !!

در الهی نامه اش می گوید : الهی ترا دارم پس چه کم دارم و چه غم دارم !

الهی تو دارایی منی – الهی داراتر از من کیست که تو دارایی منی !؟

الهی شکرت که دنیایم آخرتم شد ووو... این ها نتیجه تحصیلات حوزوی است .

ممکن است وسواس خناسی بگوید این ترقیات نتیجه تزکیه و تهذیب است نه نتیجه تحصیلات حوزوی !! اگرچه در خلال مسائل گذشته پاسخ این اشکال داده شده است در عین حال می گویم تهذیب و تزکیه بدون تحصیل و فهم مبانی آن ثمری ندارد و نیز اگر چنین چیزی ممکن بود خداوند متعال پیامبرش را به ازدیاد علم دعوت نمی فرمود که : و قل رب زدنی علما (سوره طه آیه 14) پس آن سخن پایه قرآنی ندارد .

در روایات ما به صورت دعا به ما آموختند که بگویید : اللهم لاتجعل الدنیا اکبر همّنا زیرا با بینش عرفان و قرآن می توان دریافت که دنیا و مظاهر پر زرق و برق آن نمی تواند برای حیوانات بلکه نباتات و حتی جمادات هدف باشد تا چه رسد برای انسان ! که موجودی شریف است و خداوند او را گرامی داشته است (سوره اسرا آیه 70) و لقد کرمنا بنی آدم .... آدم و آدمی که به تشریف و نفخت فیه من روحی مفتخر شده است . الهم اشهد قد بلغت....

و اما سفارش های دیگرم : حتی المقدور مرا در آستانه بابل دفن کنید که محل تجمع عزاداران سیدالشهداء اباعبدالله الحسین علیه السلام در ایام محرم است (اگر توانستم ان شاء الله خود در زمان حیاتم قبری برای خود در آن محیط خواهم خرید) جلسات چندین ساله ام در آن محیط و دعا و استغفار زائران و رهگذران و و و امید است موجب آرامش من و همه اهل قبور گردد . ان شاء الله تعالی

و اگر به هر دلیلی دفن من در این مکان ممکن نشد در هر جایی ممکن است مرا به خاک بسپارید . مجالس ختم مرا بسیار ساده و بی تشریفات برگزار کنید و سفارش کنید که در منبر مصیبت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها خوانده شود . خصوصا اگر موضوع صحبت ها راجع به وجود مقدس امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و تشویق و ترغیب مردم به عنایت های آن حضرت باشد .

اما شما ای همه فرزندان و بازماندگام و شما ای دوستان و اقربایم خاصه شما ای اعضای جلسات مذهبی و شما ای استانه نشینان جلسه صبح جمعه ، مرا فراموش نکنید که می دانم فراموش نمی کنید . خدا و انبیاء و ائمه معصومین و همه فرشتگان الهی را گواه می گیرم که در طول بیش از 20 سال جلسه زنانه هیچ یک از افراد را به صورت نمی شناسم زیرا که به قصد و حتی بی قصد نگاه نکردم و امیدوارم که تهمت زنندگان هرچه زودتر توبه کنند که خدای مهربان بخشنده و آمرزنده است .

سخن دیگرم :

در همه عمر هدر رفته خویش نه به نماز و روزه ام نه به حج و سایر عباداتم (اگر بشود اسم آن ها را عبادت گذاشت) امید و دلبستگی نداشته و ندارم . بلکه تنها امید و دلبستگی من رحمت بی منتهای ارحم الراحمین بود و هست و خواهد بود . اگر این رحمت واسعه الهی دستم را بگیرد و عنایات وجود مقدس حضرات معصومین صلوات الله تعالی علیهم اجمعین ضمیمه کارهایم شود یقینا یبدل الله سیئاتهم حسنات تحقق خواهد یافت .

از بازماندگانم خصوصا فرزندانم می خواهم که اولا خود مرا ببخشند و از من راضی باشند و نیز از همه کسانی که می شناسند و به نحوی از انحاء با من ارتباط داشته اند رضایت بگیرند . امید است خدای واسع الرحمة و المغفرة همه را بیامرزد .

اگر می خواهید مرا یاد کنید در این یادآوری مالی خرج نمایید بهتر است به جای آن کارها برایم مظالم بدهید که سخت نیازمندم . خداوند همه را بیامرزد و نیز خاصه کفاره روزه بدهید و برایم نماز بخوانید و در دعاها فراموشم نکنید که سخت و محتاجم .

اگر عمرم باقی بود توفیق الهی نصیبم شد نوشته های پراکنده خود مخصوصا اوراقی را که در بالا یا ذیل آن نوشته ام «واردات» آن ها را جمع آوری و چاپ خواهم کرد و اگر نشد تقاضا دارم که اشعارم را که جدیدا قسمت اعظم آن را پاکنویس کردم و به امید خدا بقیه آن را نیز پاکنویس خواهم کرد و به همان ترتیب که دسته بندی شده است به چاپ برسانید .

سفارش درباره مادر شما :

می دانید که مادر حق بزرگی بر گردن شما دارد . احترام به مادر طبق نقل حدیث از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم سه برابر یا بهتر بگویم سه چهارم از اصل احترام به پدر و مادر است (یعنی پدر یک چهارم و مادر سه چهارم) پس اگر خیر دنیا و آخرت می خواهید بیش از گذشته در احترام مادر و رسیدگی به امورش بکوشید که بهشت زیر پای مادران است . پس خود را زیر قدم های پربرکت مادر قرار دهید تا تمام وجودتان عین بهشت باشد . زنهار! زنهار! والحذر، که نکند دل لطیف مادر از عمل و کار ناروای شما بلرزد که یقین داشته باشید که این عرش خداست که می لرزد تا چه رسد که این دل بر اثر سخنی یا رفتار ناصواب بشکند . معاذالله تعالی

به همه بازماندگانم و دوستان و آشنایان بلکه به همه افرادی که این نوشته به آنان می رسد از روی صفا و دلسوزی یادآور می شوم که نه تنها من که همه رفتنی هستیم و در این حرکت و مسیر سکون وجود ندارد . پس باید رفت . اما به کجا ؟!

در قرآن مجید از آن تعبیرات مختلفی شده است .

انا لله و انا الیه راجعون (سوره بقرة آیه 156)

و نیز والیه ترجعون (سوره بقرة آیه 28)

و الی الله تصیر الامور (سوره شوری آیه 53)

این رجوع یا به اسماء جمال است و یا به اسماء جلال !....

کتاب عرفان علامه طباطبایی آماده چاپ شد