هر چند سراب امید ما را می فریبد، اما دست كم دوره زندگی ما را با خوشی به پایان می رساند.((هامرلینگ))

كسی كه به امید شانس زنده باشد، سالها قبل مرده است.((مثل فرانسوی))

به امید شانس نشستن، همان و در بستر مرگ خوابیدن، همان.((مثل آلمانی))

آزادی این نیست كه هر كس هر چه دلش خواست بكند، بلكه آزادی حقیقی قدرتی است كه شخص را مجبور به انجام وظایف خود می كند.((مكدونالد))

نکات مهم درباره مشکلات چشم و بیماران دیابتی

اگر دیابت دارید، ویزیت‌های منظم به متخصص چشم‌پزشک برای معاینات چشم به‌منظور جلوگیری از بروز مشکلات چشمی ضروری است. بالا بودن قند خون (گلوکز) خطر مشکلات چشمی ناشی از دیابت را بالا می‌برد. دراقع، دیابت دلیل اصلی کوری در بزرگسالان 20 تا 74 سال به‌شمار می‌رود.

اگر دچار دیابت و مشکلات چشم هستید، لازم نیست به‌محض اینکه متوجه شدید دیدتان تار شده است، یک عینک جدید بگیرید. این اتفاق ممکن است یک مشکل موقتی باشد که سریع با دیابت پیشرفت کرده و با بالا بودن قندخون ایجاد می‌شود.

بالا بودن قندخون در دیابت موجب متورم شدن عدسی چشم می‌شود که بر توانایی دید شما اثر می‌گذارد. برای اصلاح مشکلات چشم باید قندخونتان را در حد نرمال (130-90 میلیگرم در دسی‌لیتر یا mg/dL قبل از غذا و کمتر از mg/dL 180 یک تا دو ساعت پس از صرف غذا) نگه دارید. ممکن است تا سه ماه طول بکشد که قندخونتان به‌خوبی کنترل شود تا دیدتان به حالت طبیعی برگردد.

تار شدن دید می‌تواند نشانه مشکلات چشمی جدی‌تری باشد که با دیابت ایجاد می‌شود. سه مشکل اصلی چشمی که افراد مبتلا به دیابت دچار آن می‌شوند، آب‌مروارید، آب‌سیاه یا کوری تدریجی و رتینوپاتی می‌باشد.

 

 

 

آب مروارید و دیابت

در آب‌مروارید، عدسی چشم که در حالت عادی شفاف است، کدر و تار می‌شود. عدسی چشم چیزی است که به ما امکان دیدن و تمرکز کردن روی یک تصویر را می‌دهد، درست مثل دوربین. بااینکه هرکسی ممکن است دچار آب‌مروارید شود، افراد مبتلا به دیابت در سن پایین‌تری به این مشکل دچار می‌شوند و این مشکل در آنها سریع‌تر پیشرفت می‌کند تا افراد عادی.

اگر به‌خاطر دیابت به آب‌مروارید مبتلا شده‌اید، احتمالاً چشمتان قادر به متمرکز کردن نور نیست و دیدتان مختل شده است. علائم این مشکل چشمی در دیابت شامل کدر و تیره شدن دید است.

درمان آن معمولاً جراحی است که طی آن لنز ایمپلنت گذاشته می‌شود و برای تکمیل دید نیاز به استفاده از عینک یا لنز طبی است.

 

 

آب‌سیاه یا کوری تدریجی و دیابت

وقی مایع درون چشم به‌خاطر فشار درون آن کاملاً خشک می‌شود، موجب مشکل چشمی دیگری می‌شود که آب‌سیاه نام دارد. این فشار عصب‌ها و رگ‌های درون چشم را تخریب کرده و موجب تغییر در دید می‌شود.

در متداولترین نوع آب‌سیاه، تازمانیکه بیماری به‌شدت پیشرفت کرده و موجب از دست رفتن قابل‌توجه دید می‌شود، هیچ نشانه‌ای از این مشکل چشمی دیده نمی‌شود. در انواعی از این مشکل که کمتر متداول هستند، علائم شامل سردرد، چشم‌درد، تار شدن دید، آبریزش چشم، ایجاد هاله در اطراف نور و از دست رفتن دید می‌شود.

درمان این مشکل در دیابت شامل قطره‌های چشم خاص، عمل‌های لیزری، دارو یا جراحی می‌شود. می‌توانید با معاینات منظم سالانه از بروز مشکلات چشمی جدی که در اثر دیابت ایجاد می‌شود، جلوگیری کنید.

 

 

رتینوپاتی و دیابت

شبکیه چشم (رتینا) گروهی از سلول‌های پیشرفته هستند که نور را به تصویر تبدیل می‌کنند. عصب چشم اطلاعات بینایی را به مغز منتقل می‌کند.

رتینوپاتی ناشی از دیابت یکی از مشکلات عروقی مربوط به دیابت است. این مشکل در اثر تخریب عروق کوچک ایجاد می‌شود که مشکلات میکروواسکولار نامیده می‌شود. بیماری کلیه و تخریب عصب ناشی از دیابت نیز مشکلات میکروواسکولار هستند. تخریب گسترده عروق خونی (که مشکلات مکروواسکولار هم نامیده می‌شوند) شامل مشکلاتی مثل بیماری قلبی و سکته می‌باشد.

در تحقیقات مختلف مشخص شده است که مشکلات میکروواسکولار با بالا بودن قند خون مرتبط است. می‌توانید با ارتقاء کنترل قندخون خود، خطر ابتلا به این مشکلات را کاهش دهید.

رتینوپاتی دیابتی دلیل اصلی کوری غیرقابل‌برگشت در ملت‌های صنعتی است. طول‌مدت دیابت مهمترین خطر ایجاد رتینوپاتی است. درنتیجه، هرچه زمان طولانی‌تری باشد که به دیابت متبلا هستید، خطر این مشکل جدی چشم بیشتر می‌شود. اگر رتینوپاتی زود تشخیص داده نشود، ممکن است موجب کوری شود.

افراد مبتلا به دیابت نوع 1 به‌ندرت قبل از بلوغ به رتینوپاتی مبتلا می‌شوند. در افراد بزرگسال مبتلا به دیابت نوع 1 نیز مشاهده رتینوپاتی قبل از پنج سال از ابتلا به دیابت به‌ندرت اتفاق می‌افتد. خطرات تخریب شبکیه با طولانی‌تر بودن مدت ابتلا به دیابت، افزایش می‌یابد. کنترل شدید سطح قندخون، خطر ابتلا به رتینوپاتی را کاهش می دهد. در یک تحقیق گسترده روی بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 مشخص شد که افرادیکه چه با پمپ انسولین و چه تزریق متعدد روزانه انسولین، به‌دقت قندخون را تحت کنترل قرار دادند، 75-50 درصد کمتر به رتینوپاتی، نفروپاتی (بیماری کلیه) یا تخریب عصب مبتلا شدند.

افراد مبتلا به دیابت نوع 2 معمولاً با تشخیص دیابت، دچار علائم بیماری های چشمی می‌شوند. دراین صورت، کنترل قندخون، فشارخون و کلسترول خون با دیابت نقش مهمی در کند کردن پیشرفت رتینوپاتی یا سایر بیماری های چشمی دارد.

انواع رتینوپاتی در دیابت

• رتینوپاتی پس‌زمینه: گاهی اوقات تخریب رگ خونی ایجاد می‌شود اما مشکل بینایی وجود ندارد. این رتینوپاتی پس‌زمینه نامیده می‌شود. کنترل دقیق دیابت در این مرحله برای جلوگیری از تبدیل شدن رتینوپاتی پس‌زمینه به یک مشکل چشمی جدی‌تر، اهمیت بسیار زیادی دارد.
• ماکولوپاتی: در ماکولوپاتی فرد در یک ناحیه که ماکولا نامیده می‌شود، دچار آسیب می‌شود. ازآنجا که این مشکل در ناحیه‌ای که برای بینایی بسیار مهم است اتفاق می‌افتد، این مشکل چشم می‌تواند شدیداً بینایی را تحت‌تاثیر قرار دهد.
• رتینوپاتی پرولیفراتیو: در پشت چشم رگ‌های خونی جدید شروع به رشد می‌کنند. ازآنجا که رتینوپاتی یک مشکل میکروواسکولار است، این نوع رتینوپاتی به‌خاطر افزایش فقدان اکسیژن در چشم به‌خاطر بیماری عروقی، ایجاد می‌شود/ عروق داخل چشم نازک شده و بسته می‌شوند و کم‌کم شروع به تغییرشکل می‌کنند.

رتینوپاتی دیابتی در ادامه...

در اینجا لازم است که به عوامل خطرزایی که می‌تواند موجب بدتر شدن انسداد رگ‌های خونی شود، اشاره کنیم. برای جلوگیری از تبدیل رگ‌های جدید به حدقه چشم، ترک سیگار، کنترل دقیق فشارخون بالا، کنترل کلسترول و قندخون باید انجام گیرد. رگ‌های ظریف و شکننده‌ای وجود دارد که ممکن است خونریزی کرده و نتیجتاً موجب ایجاد لخته در حدقه چشم شوند که زخم شده و موجب جدا شدن از شبکیه می‌شوند. این مشکل در آخر موجب از دست رفتن غیرقابل برگشت بینایی می‌شود.

درمان رتینوپاتی دیابتی شامل عمل‌های لیزر و جراحی می‌شود. در یک تحقیق که بر روی بیماران دیابتی در مراحل اولیه رتینوپاتی انجام گرفت، لیزردرمانی برای سوزاندن رگ ظریف موجب کاهش 50 درصدی بینایی شد.

برای پیش‌گیری از رتینوپاتی دیابتی، سالانه برای معاینه چشم نزد متخصص بروید. زنان مبتلا به دیابت که بعدها باردار می‌شوند ، در سه‌ماهه اول بارداری یک آزمایش چشم کامل دارند و تا پایان مدت بارداری باید تحت مراقبت دقیق چشم‌پزشک قرار گیرند تا از بروز مشکلات جدی چشمی جلوگیری شود. این توصیه برای زنانی که مبتلا به دیابت بارداری هستند صدق نمی‌کند چون آنها در معرض ابتلا به رتینوپاتی نیستند.

پیش‌گیری از مشکلات چشمی مربوط به دیابت

انجمن دیابت امریکا راهبردهای زیر را برای پیشگیری از مشکلات چشمی به افراد دیابتی توصیه می‌کند:

• افراد مبتلا به دیابت نوع 1 باید سه تا پنج ماه پس از تشخیص بیماری، تحت معاینه اتساع چشم زیرنظر متخصص چشم‌پزشک قرار گیرند.
• افراد مبتلا به دیابت نوع 2 باید کوتاه زمانی پس از تشخیص بیماری تحت معاینه اتساع چشم زیرنظر متخصص چشم‌پزشک قرار گیرند.
• افراد مبتلا به هر دو نوع دیابت 1 و 2 باید تحت معاینات سالانه توسط چشم‌پزشک قرار گیرند.
• درصورت تصمیم به بارداری، زنان مبتلا به دیابت باید قبل و حین بارداری تحت معاینه چشم‌‌پزشک قرار گیرند. این شامل زنان مبتلا به دیابت بارداری نمی‌شود.

برای پیش‌گیری از مشکلا چشمی در دیابت باید:

• قندخونتان را کنترل کنید
• فشارخونتان را کنترل کنید

چه زمان درمورد مشکلات چشمی ناشی از دیابت به پزشک مراجعه کنید:

اگر مبتلا به دیابت هستید، درصورت مشاهده هر یک از علائم زیر نزد چشم‌پزشک بروید:

• ایجاد لکه‌های تیره و سیار در دید
• چشمک زدن نور
• ایجاد هاله در دید
• دید تار

علائم و نشانه های تومر مغزی

علائم و نشانه‌های تومرمغزی در بیماران مختلف متفاوت است و اکثر این علائم در افرادیکه تومر مغزی ندارند هم ممکن است دیده شود. درنتیجه، تنها راه مطمئن برای تشخیص اینکه یک نفر تومرمغزی دارد یا نه، مراجعه به پزشک و انجام اسکن مغز است.

روی 375 بیمار مبتلا به تومر مغزی تحقیقی انجام گرفت تا مشخص شود این افراد چه علائمی در خود مشاهده کردند که به سراغ پزشک و مراقبت‌های پزشکی رفتند. گزارشات رسیده از طرف بیماران وجود این علائم را در اکثر آنها تایید کرد:

• سردرد: این از متداول‌ترین علائم بوده و 46 مورد از بیماران گزارش دادند که دچار سردرد بوده‌اند. آنها سردرد را به طرق مختلف توصیف کردند که هیچ الگوی خاصی نشانه قطعی تومر مغزی نبوده است. مطمئناً بسیاری از بیماران زمانی در طول زندگی خود دچار سردرد شدند، به ‌همین نشانه خوبی برای تشخیص تومرمغزی نیست. اگر سردردهایتان از سردردهای همیشگی متفاوت بود یا همراه با حالت ‌تهوع و استفراغ بود، با دولا شدن یا فشار آوردن بر خود موقع دفع شدیدتر شد، حتماً مسئله را به پزشکتان بگویید.
• حمله ناگهانی: این دومین نشانه متداول گزارش شده بین بیماران تومرمغزی بود. 33 نفر از بیماران گزارش کردند که قبل از تشخیص بیماری، دچار حمله ناگهانی بوده‌اند. حمله‌ دلایل دیگری مثل صرع، تب شدید، سکته، تروما یا ضربه روحی و سایر اختلالات نیز می‌تواند داشته باشد. در فردی که قبلاً به‌هیچ ‌وجه دچار حمله نبوده است، مشکل جدی تلقی می‌شود و حتماً باید اسکن مغز انجام شود.

حمله یک تغییر ناگهانی و غیرارادی در رفتار، کنترل عضلات، هوشیاری و حواس است. علائم حمله از لرزش ناگهانی و خشن تا از دست رفتن کامل هوشیاری و کشش ناگهانی عضلات یا لرزش خفیف یک عضو بدن، متغیر است. خیره شدن به فضا، تغییر بینایی و مشکل در حرف زدن برخی از رفتارهای دیگری است که فرد در زمان حمله از خود نشان می‌دهد. تقریباً 10 درصد افراد در طول زندگی خود دچار حمله می‌شوند.

• حالت تهوع و استفراغ: این مورد هم درست مثل سردرد، مشخص و قطعی نیست. این یعنی اکثر افرادیکه دچار حالت‌تهوع و استفراع می‌شوند تومر مغزی ندارند. 22 نفر از شرکت‌کننده‌های تحقیق گزارش دادند که قبل از تشخیص دچار حالت‌ تهوع و استفراغ می‌شده ‌اند.

حالت ‌تهوع و استفراغ اگر همراه با سایر علائم باشد می‌تواند نشانه تومر مغزی باشد.

• مشکل بینایی و شنوایی: 25 نفر از افراد شرکت‌کننده مشکلات بینایی را گزارش دادند. اگر هرگونه مشکل بینایی یا شنوایی جدی مشاهده کردید حتماً باید به پزشک مراجعه کنید. گاهی می‌شنویم که متخصص چشم اولین کسی است که تشخیص می‌دهد چون با نگاه کردن به درون چشم‌ها می‌توانند نشانه‌هایی از افزایش فشار درون جمجمه را مشاهده کنند.
• مشکل در ضعف دست‌ ها، پاها و عضلات صورت و احساس عجیب در سر و دست‌ها. 25 درصد از گزارشات ضعف در دست‌ها و/یا پاها را تایید کرده است. 16 درصد احساسی عجیب در سر و 9 درصد احساسی عجیب در دست‌ها را گزارش کردند. این مشکلات موجب تغییر در وضعیت راه ‌رفتن، انداختن وسایل، افتادن یا حالات نامتقارن در صورت می‌شود. شروع ناگهانی این علائم وضعیتی اورژانسی است و حتماً باید به بخش اورژانس مراجعه کنید. درصورت مشاهده یک تغییر تدریجی در طول زمان، حتماً باید وضعیت را با پزشکتان درمیان بگذارید.
• مشکلات رفتاری و شناختی: بسیاری از بیماران تغییرات رفتاری و شناختی را گزارش کردند، مثل مشکل در حافظه اخیر، ناتوانی در تمرکز یا پیدا کردن کلمات مناسب، بی ‌صبری و بی ‌تحملی، انجام کارهایی یا گفتن حرفهایی که با موقعیت مناسب نباشد.

اگر فکر می‌کنید مشکلی دارید حتماً باید به پزشک مراجعه کنید. بری پزشک توضیح دهید که نگران هستید تومر مغزی داشته باشید. یادتان باشد که تومرهای مغزی در مقایسه با مشکلات و اختلالات دیگر بسیار نادر هستند و مطمئناً این اولین چیزی نیست که پزشکتان به آن فکر می‌کند. در 64 درصد موارد در این تحقیق پزشک به‌ هیچ‌ وجه گمان نمی‌برده است که مشکل بیمار تومرمغزی باشد. بیش از نیمی از افراد گزارش دادند که برای بیشتر از یک ماه قبل از تشخیص دقیق تومر مغزی، دچار این علائم بوده‌اند. در تومرهای مغزی خوش‌ خیم، یک ماه تاخیر در درمان تاثیری شگرف بر نتیجه کار دارد.

چگونه با ترس از عمل جراحی کنار بیاییم؟

اضطراب و استرس جراحی مشکلی روانشناسی است که در آن ترس بیمار از عمل جراحی آنقدر زیاد است که موجب بروز علائم جسمی مثل تپش قلب، حالت تهوع و درد سینه می‌شود. اضطراب شدید معمولاً "حمله وحشت" نامیده می‌شود و زمانی اتفاق می‌افتد که بیمار به ترس خود از جراحی فکر می‌کند یا عمل جراحی او آغاز می‌شود.

بیماران مبتلا به اختلال اضطراب بیشتر مستعد ترس و اضطراب جراحی هستند اما بسیاری افراد وقتی برای اولین مرتبه تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند، دچار آن می‌شوند. دلیل ایجاد این اضطراب متفاوت است مثل داشتن تجربه بد از جراحی‌های قبلی یا ترس از نتیجه عمل، مثل ایجاد تغییر در ظاهر بدن مثل ماستکتومی. جراحی دیگری که بر اعتماد به‌ نفس بیمار تاثیر می‌گذارد، جراحی پروستات است که فرد ترس از خطر از دست رفتن عملکرد جنسی خود را دارد. با اینکه همه جراحی‌ها حطر مرگ دارند، در برخی از آنها این خطر بارزتر است.

صرفه نظر از علت این اضطراب، خیلی مهم است که بیمار تحت مراقبت و درمان قرار گیرد تا سلامتی وی به خطر نیفتد. اضطراب می‌تواند مشکلات دیگری هم ایجاد کند. استرس و علائم جسمی موجب بی‌خوابی فرد شده که درمقابل موجب وخیم‌تر شدن اضطراب می‌شود. بسیاری از بیماران که دچار اضطراب شدید هستند از انجام جراحی سرباز می‌زنند یا آن را به تاخیر می ‌اندازند، حتی اگر برای سلامتی آنها مضر باشد. کنترل اضطراب برای انجام بموقع جراحی امری لازم است.

اطلاعات لازم را به دست آورید

یک قدم مهم در کنار آمدن با اضطراب ناشی از جراحی این است که به خوبی درمورد بیماری، درمان‌های مربوط به آن و جراحی آن اطلاعات لازم را به دست آورید. درک کامل و جامع از عمل، علت و نحوه انجام آن می‌تواند تا حد زیادی از نگرانی‌های شما کم کند. درک کامل از بیهوشی و خطرات کم آن هم در این زمینه مفید است.

اگر اضطراب ناشی از نداشتن اطلاعات کافی درمورد عمل باشد، لازم است کلیه سوالات خود از پزشک مربوط پرسیده و پاسخ آن را به طور کامل دریافت کنید. برای بسیاری افراد، اضطراب واکنشی طبیعی به گرفتن یک تصمیم مهم با اطلاعات کم است. وقتی بیمار از واقعیت‌های لازم باخبر شود، اضطراب او کمتر خواهد شد.

اگر اضطراب به‌خاطر مشکلات مالی باشد، تحقیق درمورد بیمه و خدمات و هزینه‌هایی که برعهده می‌گیرد می‌تواند تاحدی از نگرانی‌ها کاهش دهد.

درمورد ترس از جراحی خود با جراح صحبت کنید

در برخی موارد اضطراب به این دلیل ایجاد می‌شود که بیمار نمی‌داند چه اتفاقی طی عمل می‌افتد و چه نتایجی را در بر خواهد داشت. پزشکی که جراحی را انجام می‌دهد، می‌تواند دیدگاهی واقعبینانه درمورد نتیجه عمل و فرایند آن در اختیار بیمار قرار دهد.

اگر اضطراب و ترس ناشی از خود جراحی باشد و توضیح روند کار آن را التیام نبخشد، برخی جراحان دارو درمانی را تجویز می‌کنند تا بیمار را به اندازه کافی آرام کند که جراحی انجام گیرد. داروهای ضدافسردگی و ضداضطراب معمولاً برای این منظور مورد استفاده قرار می‌گیرند.

اگر بیمار تجربه بدی از جراحی‌های قبلی داشته باشد، صحبت کردن با جراح می‌تواند اطمینان لازم را برای او فراهم کند که این جراحی با جراحی قبلی او متفاوت است.

درمان‌های جایگزین برای اضطراب جراحی

برای برخی از بیماران درمان‌هایی که درمان جایگزین نامیده می‌شوند مثل طب‌ سوزنی، طب فشاری، ماساژ، یوگا، هیپنوتیز و مکمل‌های گیاهی. برخی از بیماران گاهی با این روش‌های درمانی تسکین می‌یابند، حتی اگر فقط باعث شود که بتوانند خواب عمیق‌تری داشته باشند. دقت کنید که این روش‌ها راهی برای مقابله با اضطراب ناشی از جراحی است نه روشی جایگزین برای جراحی. این درمان‌های تکمیلی جایگزین عمل جراحی نمی‌باشند و فقط به بیمار کمک می‌کنند بهتر با اضطراب ناشی از عمل کنار بیاید.

مکمل‌های گیاهی، شامل انواع چای‌ها، پودرها و سایر عصاره‌های گیاهی طبیعی نباید بدون تجویز و مشورت جراح مورد استفاده قرار گیرند. بسیاری از گیاهان باوجود برچسب "کاملاً طبیعی" که روی آنها زده شده است، در بیهوشی یا سایر داروها اخلال ایجاد می‌کند. برخی باعث رقیق شدن خون و سایر واکنش‌های نامطلوب در بدن می‌شوند.

تحقیقات نشان داده‌اند که کارهای ساده ‌ای مثل خواندن کتاب قبل از جراحی می‌تواند استرس و اضطراب را تاحدی کاهش دهد. گوش دادن به موسیقی آرامش ‌بخش نیز تاثیرات مثبتی را به دنبال دارد. دوش گرفتن یا پیاده ‌روی نیز ازجمله روش‌های طبیعی برای مقابله با استرس‌های خفیف‌تر است.

اگر اضطراب جراحی پایدار بود به مشاوره بروید

اگر اضطراب و استرس در شما باقی ماند، مشاوره می‌تواند راه‌ حل باشد. در موقعیت‌هایی که جراحی می‌تواند بر اعتماد به ‌نفس بیمار تاثیر داشته باشد، مثل برداشتن سینه یا جراحی‌هایی که موجب اختلال نعوظ می‌شود، مشاوره روانشناسی به بیمار برای کنار آمدن با این تغییرات کمک می‌کند.

بیمارانی که تحت جراجی‌ برای بیماری‌های کشنده و خطرناک مثل سرطان قرار می‌گیرند نیز می‌توانند از مشاوره بهره گیرند.

مشاوره همچنین به بیمارانی که تجربه بد داشته ‌اند کمک می‌کند با ترس خود مقابله کنند. اثر مشاوران روانشناس می‌توانند تمریناتی را برای کنترل اضطراب و استرس به بیماران توصیه کنند.

کمک به فرزندتان برای مقابله با ترس و اضطراب جراحی

بچه‌ها اغلب رفتار والدینشان را در واکنش به جراحی تقلید می‌کنند. اگر والدین آنها از جراحی واهمه داشته باشد، کودک نیز همان احساس را خواهد داشت. درمان این اضطراب‌ها اهمیت زیادی دارد چراکه تحقیقات نشان داده است که کودکانی که ترس و اضطراب کمتری از جراحی دارند، نتایج بهتری به دست می ‌آروند.

به سوالات کودکان درمورد جراحی باید به حد کافی پاسخ داده شود تا کمی از ترس آنها تحفیف داده شود.

کودکان معمولاً رفتار مثبت شما درمقابل جراحی را تقلید می‌کنند، بنابراین خیلی خوب است که رویکردی مثبت دربرابر عمل جراحی داشته باشید. مثلاً اگر قرار است کودکتان عمل لوزه داشته باشد خیلی بهتر است که بگویید "بعد از عمل می‌توانی یک عالمه بستنی بخوری" تا اینکه بگویید، "بعد از عمل باید چیزها سرد بخوری چون ممکن است گلویت درد بگیرد".

برای بچه‌های سنین مختلف رویکرد جراحی شما باید متفاوت باشد. در مورد بچه‌های خیلی کوچک، والدین معمولاً ترجیح می‌دهند تا چند روز قبل از عمل چیزی به کودک نگویند تا از سوال‌های مکرر آنها در امان بمانند. کودکان بزرگتر از برنامه‌ریزی عمل‌ها آگاه هستند و همچنین باید فرصت کافی برای پرسیدن سوالاتشان از جراح به آنها داده شود.

دیدگاه کودکان بزرگتر با تلویزیون و رسانه‌ها تغییر می‌کند به همین دلیل حتماً باید قبل از عمل با جراح خود صحبت کنند.

تکنیک‌های تنفس درمانی

برای ریلکس شدن، انرژی گرفتن و ترمیم بدنتان، باید یاد بگیرید چطور درست نفس بکشید.

تاریخچه

هزاران سال است که سالکین و عارفین به قدرت ذاتی و معنوی تنفس پی برده‌اند. اگر فقط برای چند لحظه دست از نفس کشیدن برداریم، می‌میریم. پس نیروی حیات در هوایی که تنفس می‌کنیم نهفته است. سال‌هاست که مرتاضان هندی از قدرت تنفس برای انتقال هوشیاری استفاده می‌کنند که درواقع بااستفاده از این تکنیک‌های تنفس، یک واکنش شیمیایی اتفاق می‌افتد. تغییر وضعیت‌های هوشیاری و شفای عمیق فقط با استفاده از تنفس مقدور بوده است. امروزه این امکان را داریم که مدرسینی برای تعلیم نحوه استفاده صحیح از تنفس برای اهداف مختلف وجود دارد.

تونی رابینز که یک فرد موفق جهانی است که از هیچ به همه‌چیز دست یافته است، تحقیقاتی درمورد چیزهای که انرژی بسیار زیادی به ما می‌دهد تا بتوانیم هرآنچه که لازم است برای رسیدن به موفقیت انجام دهیم را به دست آوریم. با بررسی و آزمایش همه‌چیز از قهوه گرفته تا محرک‌های مصنوعی ورزشی، او به این نتیجه رسیده است که 15 دقیقه تمرین تنفس عمیق همه انرژی لازم برای روزمان را در اختیارمان قرار می‌دهد. واقعاً شگفت‌انگیز است.

و جالب‌ترین نکته آن این است که کاملاً هم رایگان است.

فواید

تنفس صحیح تاثیرات شگرفی بر سلامت ما دارد. بیش از 70 درصد موادفرعی زائد بدن از طریق تنفس و پوست دفع می‌شوند. وقتی اکسیژن خونمان زیاد می‌شود، رشد ویروس‌ها و باکتری‌ها در بدن سخت می‌شود. تنفس خوب رشد عضلانی را تقویت کرده و انرژی بیشتری به ما می‌دهد. خیلی‌اوقات مکانیزم تنفس برای خیلی از ما درنتیجه ترومای تنفسی که در زمان به‌دنیا آمدن متحمل شده‌ایم نیازمند ترمیم است. بندناف خیلی از ما ممکن است زود کنده شده باشد. اولین تنفس ما پر از مایع، دردناک و وحشت‌آور بوده است و زمانی اتفاق می‌افتد که به پشت ما می‌کوبند. الان هم هروقت اتفاقات سختی برایمان می‌افتد نفسمان بند میآید. این مسئله ترتیب و ساختار کل مکانیزم را برهم می‌زند.  اتفاقات مثل این زیاد رخ می‌دهد و خیلی زود می‌بینیم که فقط از 20 درصد ظرفیت تنفسمان و درنتیجه 20 درصد ظرفیت انرژی خود استفاده می‌کنیم. تنفس‌درمانی می‌تواند همه این مشکلات را حل کند.

تنفس‌درمانی

در تنفس‌درمانی از ترکیبی از تکنیک‌های مختلف که توسط ژن دیلمان (Gene Dillman) در 20 سال گذشته درنتیجه سالها تجربه او در نوزایی گشتالت درمانی، یکپارچه‌سازی تنفسی سوماتو و یوگا به دست آمده، استفاده می‌کند. این تکنیک‌ها به ما این امکان را می‌دهد هم آسیب‌های جسمی و هم احساسی خود را با مکانیزم نفس کشیدن از بین ببریم. زمانی که در این تکنیک‌ها مهارت پیدا کنیم، دری از لذت، عشق و انرژی به روی ما باز می‌شود. در زیر به برخی از این تکنیک‌ها اشاره می‌کنیم.

این تکنیک‌ها فقط به 15 دقیقه در روز زمان نیاز دارد. سه مورد از این تکینک‌ها در زیر آموزش داده می‌شوند.

تنفس سه مرحله‌ای – ساده‌ترین و عمیق‌ترین نوع تنفس که در هر زمان و هر مکان قابل انجام است. (این تنفسی است که تونی رابینز توصیه می‌کند).

1. در محلی راحت بنشینید یا بایستید، نفسی عمیق از طریق بینی به سمت شکمتان داخل کنید، طوریکه شکمتان مثل بادکنک باد شود.

2. حالا عمل دم را برای باد کردن قفسه‌سینه‌تان و پر کردن آن از هوا ادامه دهید.

3. سپس عمل دم را برای باد کردن سینه و بالاسینه ادامه دهید.

حالات این فرایند را به عقب برگردید. یعنی اول هوا را از سینه، سپس از قفسه‌سینه و در آخر از شکم بیرون دهید.

در آخر عضلات شکم را به داخل کشیده تا همه هوا به طور کل از بدن خارج شود. حالا فرایند را دوباره با عمل دم تکرار کنید. تصور کنید که بالاتنه‌تان یک لیوان است و این لیوان از پایین به بالا پر می‌شود و بعد از بالا به پایین خالی می‌شود. این تنفس را 15 دقیقه تکرار کنید.

تنفس بادکشی – برای بالا بردن سطح انرژی بدن یا از بین بردن استرس عالی است.

1. بهتر است این نوع تنفس در حالت نشسته (البته نه در حال رانندگی) انجام شود. پشتتان کاملاً صاف باشد.

2. تصور کنید که مقداری خاک را با فشار آوردن روی شکم و بیرون آوردن هوا از بینی بدمید.

3. ریلکس شوید و یک نفس طبیعی برای پر کردن دوباره ریه خودبه‌خود انجام می‌شود.

4. دوباره هوا را به تندی از بینی خارج کنید. این چرخه را آنقدر ادامه دهید که شکمتان درست مثل یک بادکش عمل کند و هوا را بیرون دهد.

5. این چرخه را 22 مرتبه تکرار کنید، بعد مکث کرده و یک نفس عمیق بکشید و استراحت کنید. سه دور این 22 تکرار را انجام دهید.

تنفس آگاهانه – اگر به درستی انجام شود، قابلیت شفابخشی و تغییردهندگی جدی دارد. این تکنیک را می‌توان با اطمینان کامل در زمان‌های کوتاه برای ریلکس شدن و خالی کردن استرس انجام داد.

1. این نوع تنفس فقط در حالت خوابیده انجام می‌شود و 15 دقیقه طول می‌کشد.

2. با یک دم کامل به سمت سینه از طریق دهان شروع کنید.

3. بدون مکث بلافاصله اجازه بدهید که بازدم هوا را از دهان بیرون دهد. یک بازدم خیلی ساده و آرام.

4. سپس بدون مکث دوباره عمل دم را شروع کنید و هوا را به سمت سینه بکشانید.

5. دوباره به‌محض تمام شدن دم، یک بازدم آرام و ریلکس انجام دهید.

دقت کنید که درطول این عمل، هیچ مکثی نباید صورت گیرد.

کودکان: همه چیز درباره شب ادراری

چیزهایی که خیلی دوست دارید در مورد آن با دوستانتان حرف بزنید:

•    بازی کامپیوتری جدیدتان
•    رفتن به سینما
•    اینکه این آخرهفته چکار کنید

چیزهایی که معمولاً درموردش با دوستانتان حرف نمی‌زنید:

•    چطور وقتی فیلم غمگین نگاه می‌کنید گریه ‌تان می‌گیرد
•    روزی که اشتباهی لباس ‌زیرتان را برعکس تنتان کردید
•    چطور شب‌ها که می‌خوابید جایتان را خیس می‌کنید

ارتباط مشکلات قلبی با سلامت کلیه ها

تحقیقات نشان می‌دهد مشکلات قلبی هم می‌توانند بر تخریب کلیه‌ها اثر بگذارند.

قلب و کلیه‌ها: اگر یکی از آنها بیمار است، باید خیلی مراقب آن دیگری باشید.

 

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که بیماری کلیوی سرعت ابتلا به بیماری قلبی را قبل از اینکه کلیه‌ها خراب شوند، افزایش می‌دهد. و دکترها سرانجام دریافته‌اند که بیماری قلبی هم می‌تواند بر تخریب کلیه ‌ها اثر بگذارد.

این تحقیق که بر روی 50،000 بیمار انجام گرفت، وعده می‌دهد که تلاش بیشتری برای تشخیص سریع بیماری کلیوی به کار گیرد. تنها چیزهایی که لازم است، آزمایش ادرار و آزمایش خون است.

دکتر پیتر مک‌کولاگ، رئیس بخش طب پیشگیری بیمارستان ویلیام بومونت میشیگان میگوید، "بیماران به طور متوسط از سطح کلسترول خود خبر دارند اما کمتر پیش می‌آید که از وضعیت عملکرد کلیه‌هایشان بااطلاع باشند."

بیماری کلیوی مزمن، یک بیماری همه‌ گیر خاموش است: میلیون‌ها نفر در سراسر جهان بدون اینکه بدانند به این بیماری مبتلا هستند. کلیه‌ ها توانایی خود برای تصفیه مواد زائد از جریان خون را آنقدر آرام از دست می‌دهد که تازمانیکه این اعضا آسیب شدید ببینند، علائمی ایجاد نمی‌شود. اما مرحله نهایی نارسایی کلیه سریع پیش می‌رود.

و بااینکه بیماران کلیوی معمولاً از اینکه تحت دیالیز قرار گیرند وحشت دارند، واقعیت تلخ این است که بیشتر این افراد قبل از اینکه کلیه‌ هایشان به طور کامل فلج شود، از بیماری قلبی جان خود را از دست می‌دهند.

در واقع، این تحقیق جدید بر این مطلب تاکید دارد که پزشکان قلب، به ‌طور مرتب کلیه ‌های بیمارانشان را هم چک کنند.

رابطه بین این دو منطقی به نظر می‌رسد. از اینها گذشته، فشارخون بالا و دیابت مهمترین عوامل خطرزا هم برای بیماری کلیوی مزمن و هم حمله قلبی است.

اما دکتر مک‌کالوگ تاکید می‌کند که این رابطه فراتر از این عوامل خطرزا پیش می‌رود: وقتی کلیه‌ ها شروع به نارسا شدن کنند، چیزی درمقابل بیماری قلبی را تسریع می‌کند، نه فقط در آنهایی که پیر هستند یا شدیداً بیمارند، بلکه در آنهایی هم که بسیار جوان هستند.

 

سه ‌برابر شدن خطر مرگ

دکتر مک‌کالوگ و همکارانش روی بیش از 37،000 فرد نسبتاً جوان—میانگین سنی 53—که برای آزمایش کلیه داوطلب شدند، تحقیق کردند. سه نشانگر عملکرد کلیه بررسی شدند: سرعت تصفیه خون توسط کلیه‌ها که GFR نامیده می‌شود، سطح پروتئین آلبومین در ادرار و اینکه نشانگر کم‌خونی است یا نه، و همچنین سابقه بیماری قلبی.

با بدتر شدن هر کدام از نشانگرها، احتمال داشتن بیماری قلبی بالاتر می‌رفت. در این سن، مرگ چندان قابل ‌انتظار نیست و درواقع 191 فرد طی دوره تحقیق جان خود را از دست دادند. اما خطر مرگ در آنهایی که هم دچار بیماری کلیوی بودند و هم یک بیماری قلبی شناخته‌ شده، در دو سال و نیم، سه برابر و اکثراً بخاطر مشکلات قلبی بوده است.

دکتر مک‌کالوگ می‌گوید، "این تحقیق بسیار هشداردهنده است".

درمورد تاثیر قلب بر کلیه ‌ها چه؟ محققات در مرکز پزشکی تافتز-نیوانگلند در بوستون روی بیشتر از 13،000 نفر که در دو تحقیق بزرگ مربوط به سلامت قلب شرکت کرده بودند، تحقیق کردند. احتمال خطر نارسا شدن کلیه در نه سال آینده در آنهایی که تشخیص داده شده بود بیماری قلبی دارند، دو برابر بود.

این کاملاً عقلانی است. بیماری قلبی رگ‌ها را در سراسر بدن، ازجمله کلیه ‌ها باریک می‌کند. همچنین در بعضی آزمایشات تصویری قلب از ترکیباتی استفاده می‌شود که به کلیه‌ها آسیب می‌رساند.

اما دکتر مک‌کالوگ یک دلیل مهمتری را علت می‌داند: هم قلب و هم کلیه‌ها سیگنال‌های مختلفی را به مغز استخوان می‌فرستند که یک سلول بنیادین تولید می‌کند که آن اعضا را در حالت خوب نگه می‌دارد. وقتی هریک از اینها شروع به نارسا شدن می‌کند، این مکانیزم ترمیمی اصلی هم از کار می‌افتد.

 

بیماران چه باید بکنند

این تحقیق برای بیماران چه معنا و مفهومی دارد؟

• متخصصین قلب و دکتران داخلی باید به دقت نارسایی کلیه را در بیماران قلبی کنترل کنند.
• هرکس که دچار عوامل خطرزای کلیه است—مثل داشتن سابقه خانوادگی بیماری کلیوی یا دیابت، فشارخون بالا یا سابقه خانوادگی آن—باید عدد GFR خود را بداند.
• GFR نرمال 120 است. این عدد اگر زیر شصت برود، نشانه بیماری کلیوی است.
• باید به شدت با بیماری کلیوی برخورد کرد. کمتر از یک سوم بیماران مبتلا به بیماری کلیوی مزمن داروهایی مصرف می‌کنند که از خراب‌تر شدن کلیه‌هایشان جلوگیری می‌کند—داروهایی مثل بازدارنده‌های ACE که فشارخون را هم پایین می‌آورد و درنتیجه برای قلب مفید است.

دکر مک‌کالوگ اضافه می‌کند که بیماران کلیوی باید بسیار شدیدتر از آنچه پزشکان معمولاً توصیه می‌کنند، سایر عوامل خطرزای مربوط به قلب را نیز تحت کنترل داشته باشند. فشارخون سیستولیک—عدد بالایی—نباید هیچگاه پایین‌تر از 130 بوده و کلسترول بد یا LDL نیز باید کمتر از 70 باشد.