تبیان، دستیار زندگی

روز نهم ماه محرم كه معروف به تاسوعا است ، آخرین روزى بود كه امام حسین علیه السلام و یارانش شبانگاه آن را درك كرده بودند و این روز به شب عاشورا پیوند خورد. بدین جهت در نزد مسلمانان و محبان اهل بیت علیه السلام از اهمیت بالایى برخوردار است .

چند رویداد سرنوشت ساز در این روز و شب :

 1 ورود شمر به كربلا.

2 امان نامه  براى ابوالفضل العباس علیه السلام .

3 فرمان حمله عمومى

4 خطبه امام حسین علیه السلام در غروب تاسوعا

5  سفارش امام حسین علیه السلام به خواهرش زینب علیهاالسلام در شب عاشورا

6 تنظیم امور خیمه گاه 

7 عبادت و تهجد

السلام علیک  یا ابا الفضل العباس(ع)

  تاسو عا  و عاشورای حسینی

 بر شما تسلیت باد

امام على (ع ):

در روز قیامت همه چشمها گریانند و هیچ چشمى خواب ندارد,

 مگر آن چشمى كه خـداونـد آن را بـه كـرامـت خـود اختصاص داده و براى هتك حرمت حسین و خاندان محمد(ع ) گریسته باشد.

  حادثه كربلا چنان در قلوب نفوذ كرد كه بسیارى از بزرگان اهل‏تسنن آن را در قالب شعر مطرح ساخته اند.

امام شافعى ) كه یکی از ائمه چهارگانه اهل سنت است) درباره‏نهضت كربلا چنین سروده است:

قتیل بلا جرم كان قمیصه

صبیغ بماء الارجوان خصیب

نصلى على المختار من آل هاشم

و نوذى بنیه ان ذاك عجیب

لئن كان ذنبى حب آل محمد(ص)

فذلك ذنب لست عنه اتوب

هم شفعائى یوم حشرى و موقفى

و بغضهم للشافعى ذنوب

حسین(ع)كشته‏اى بى گناهی است كه پیراهن او به خونش رنگین شده وعجب از ما مردم آن است كه از یك طرف به آل پیامبر درودمى‏فرستیم و از سوى دیگر فرزندانش را به قتل مى‏رسانیم و اذیت‏مى‏كنیم!  اگر گناه من دوستى اهل‏بیت پیامبر است، پس من هیچ‏گاه از آن‏توبه نمى‏كنم.  اهل‏بیت پیامبر(علیهم السلام)در روز محشر شفیعان من هستند واگر نسبت‏به آنان دشمنى داشته باشم، گناهى نابخشودنى است.

اى على، سه كار است كه این امت طاقت آن را ندارند :

مواسات با برادران دینى در مال