تبیان، دستیار زندگی

پند لقمان حکیم به فرزند

ای جان فرزند

هزار حکمت آموختم که چهارصد حکمت انتخاب کردم،

 در آن جهارصد حکمت هشت کلمه برگزیدم که جامع کمالات است: 

دو چیز را هرگز فراموش نکن:

خدا را و مرگ را

دو چیز را همیشه فراموش کن:

کسی به تو بدی کرد،خوبی به کسی کردی.

و اما چهار کلمه ی دیگر:

به مجلسی که وارد شدی زبان نگه دار

به سفره ای وارد شدی شکم نگه دار

به خانه ای وارد شدی چشم نگه دار

 به نماز وارد شدی دل نگه دار

شاید آن روز که سهراب نوشت تا شقایق هست زندگی باید کرد خبری از دل پر درد گل یاس نداشت.

باید اینطور نوشت

هر گلی باشی چه شقایق چه گل پیچک و یاس زندگی اجباریست

 زندگی در گرو خاطره هاست

خاطره در گرو فاصله هاست

 فاصله تلخترین خاطره هاست 

آنگاه که بر تخته سیاه کلاس

الفبای مهر می نگاری،

محبت را بخش می کنی

و عشق را صدا می کنی،

فرشتگان خدا به تماشایت نشسته اند.

از پاسخ معلمان آشفتم

از حنجره شان هر آنچه آمد گفتند

اما تو بدان هنوز هم معتقدم:

از جاذبه ی تو سیب ها می افتند.

                  الا ای چاه یارم را گرفتند

                                     گلم ، عشقم ، بهارم را گرفتند

               میان کوچه ها با ضرب سیلی

                                     همه دار و ندارم را گرفتند

***************************************************************************

**شهادت بانوی دو عالم تسلیت باد**

سنگینی باری که خدا بر دوش ما می گذارد آنقدر نیست که کمرمان را خرد کند

آنقدر است که ما را به زانو در آورد تا دعا کنیم

پروردگارا

آرامشی عطا فرما تا 

بپذیرم آنچه را که نمی توانم تغییر دهم

قدرتی تا تغییر دهم آنچه را که می توانم

دانشی که تفاوت این دو را بفهمم. 

هیچ دعایی نیست که براورده نشود

مگر در وقت خودش که مصلحت باشد

هركس ستمی به كسی كند به همان ستم گرفتار شود ، در خودش باشد یا در مالش یا در فرزندش .