چشم تو از كهكشان راه شیری سرتر است
پیش چشم تو یاس و نازو مریم پرپر است
من نمیدانم چه رازی بین عشق و اسم توست
اسم تو از هر چه زیبا دیده ام زیباتر است
ازغمت اشك نریزم تو بگو من چه كنم؟
آتش سینه ی خود را با چه خاموش كنم؟
مطمئن باش كه مهرت نرود از دل من
مگر ان روز كه در خاك شود منزل من
میدونی چرا آدما وقتی بزرگ میشن با خودكار مینویسن؟
..................................
