تبیان، دستیار زندگی

افسوس که عمری پی اغیار دویدیم

                                                      از یار بماندیم و به مقصد نرسیدیم

          سرمایه ز کف رفت و تجارت ننمودیم

                                                جز حسرت و اندوه ، متاعی نخریدیم

بس سعی نمودیم که ببینیم رخ دوست

                                                       جانها به لب آمد ، رخ دلدار ندیدیم

         ما تشنه لب ، اندر لب دریا ، متحیر

                                                آبی به جز از خون دل خود نچشیدیم

ای بسته به زنجیر تو،  دل های محبان

                                                                 رحمی که در این بادیه ، بس رنج کشیدیم

             رخسار تو در پرده نهانست و عیانست

                                                      بر هر چه نظر کردیم ، رخسار تو دیدیم

چندان که به یاد تو ، شب و روز نشستیم

                                                          از شام فراقت چو سحرگه ندیدیم

               تا رشته طاعت ، به تو پیوسته نمودیم

                                                       هر رشته که به غیر تو بستیم ،  بریدیم

شاها به تولای تو ،  در مهد غنودیم

                                                           با یاد لب لعل تو ، ما شیر مکیدیم

              ای حجت حق ، پرده ز رخسار برافکن

                                                     کز هجر تو ، ما پیرهن صبر دریدیم

   ما چشم به راهیم به هر شام و سحرگاه

                                                               در راه تو از غیر خیال تو ، رهیدیم

              ای دست خدا ، دست بر آور که ز دشمن

                                                      بس ظلم بدیدیم و بسی طعنه شنیدیم

شمشیر کجت راست کند ، قامت دین را

                                                               هم قامت ما را ، که ز هجر تو خمیدیم

          شاها ز فقیران درت ، روی مگردان

                                                        بر درگهت افتاده به صد گونه امیدیم

            اللهم عجل لولیک الفرج ( آمین )

به راستی چقدرسخت است

خندان نگه داشتن لب ها در زمان گریستن قلب ها

وتظاهر به خوشحالی در اوج غمگینی

و چه دشوار و طاقت فرساست گذراندن روزهایی تنهایی و بی یاوری

درحالیکه تظاهر می کنی هیچ چیز برایت اهمیت ندارد

اماچه شیرین است درخاموشی وتنهایی به حال خود گریستن

وباز هم نفرین به توای سرنوشت

.

.

.

*** اگر عمرم یه نفس بود واسه دیدن تو بس بود ***

دنیا را بد ساختند

کسی را که دوست داری، دوستت ندارد

کسی که تو را دوست دارد، تو دوستش نداری

اما کسی که تو دوستش داری، و اوهم دوستت دارد

به رسم و آئین زندگانی به هم نمی رسند

و این رنج است

زندگی یعنی این

.

.

.

 ع ل ی ش ری ع ت ی

فکر می کنی خیییییییییییییییییلی آسونه؟

خیلی راحته بزاری گلت پرپر بزنه؟

خیلی راحته که زندیگت و نابود کنی؟ 

به همون خدا قسم

خیلی سخته

 خودش می دونه خیلی سخته

ای اجل 

چرا با چاقوی کندت زجر کشم می کنی

اسلحه های گرمت کجاست؟

من سردم است 

دیگر تاب ماندن ندارم 

مرا با خودت ببر 

اونقدر دلم گرفته که دارم دیوونه می شم،امشب بدترین شب زندگیم بود.

خیلی برام سخته حتی گفتنش،حتی فکرش،حتی نوشتنش...

امشب تنها ترین تنهایم رو از دست دادم،کسی که لحظه لحظه ی زندگیم پر از اون بود،کسی که قلبم و داده بودم بهش،موقع رفتن حتی نتونستیم یک بار دیگه تو چشمای قشنگش نگاه کنم...

 دوست دارم تا آخر دنیا...

                       بی جهت خود را مرنجان ازقضا نتوان گریخت

                                                                           نوش جان باید کنی حق در پیاله هر چه ریخت

قلب من کوچک بود

عشق تو لیک بزرگ

من ز اندازه قلبم بیرون

عاشقت بودم و از عشق تو سرشار

ولی سالیان بسیار

مانده ام عاشق تو

تا که اندازه این عشق تو را

در دلم جای دهم

 و هنوزم به امید

عاشقت خواهم بود

گر چه تو رفتی و دل تنها شد

گر چه این عشق

بدون تو

غمی بر ما شد

تو مرا می فهمی

من تو را می خواهم

و همین ساده ترین قصه ی یک انسان است

تو مرا می خوانی

من تو را نابترین شعر زمان می دانم

و تو هم می دانی

تا ابد در دل من می مانی