تبیان، دستیار زندگی

ای شعر ناب،ای سخن آشنا حسین!

ای نام تو همیشه و در هر کجا،حسین

آب فرات،تشنه لبهای خشک توست

ای منتهای آب حیات و بقا،حسین

عباس و بغز مشک و تب تیر و فاصله!

شرمنده از دو دست زپیکر جدا،حسین

با غم چگونه سازد و شیون کجا کند

زینب که مانده در برهوتی رها،حسین؟

دل با عزای پر تب و تاب تو مانده است

ای روح عشق در این ناکجا،حسین

یا عشق ادرکنی...

نمی گویم چه مظلومــــــــــــــانه رفتند

کـــبــــــوترهـــــا به شب از لانه رفتند

نمی دانم چه بـــــــــــا این زمـره کردند

که حج خود بدل بر عــــــــمـــره کردند

صفا و مروه آن شب بی صفــــــــــا شد

که روح کعبه از کـــعـــــــبه جــــدا شد

به شب از خانه صاحب خانه می رفت

پی یـــک شمع،صــــــد پـــروانه رفتند

حرم شد از حرم یکــــبـــــــاره خــالی

شده آواره مـــــولا بــــــا مــــــــــوالی

برفت از جسم کــــعـــبه جــــــان کعبه

جدا شد از حرم جـــــانـــــان کــــعــبه

نه بیت و حجر و زمزم گریه می کرد

دل سنگ حـــــجـــر هم گریه می کرد

مقام از هجر سوزی در جــگر داشت:

که مولایم ز چـــشـمم پــــــای برداشت

بیــــــابــــــانی صــــدا زد من منــــایم

مرو تا من به دنبــــــالت بـــــیـــــــایم

رود چون پرده مــــحــمــــــــل به بالا

تبسم مـــــــــــــــــی کند بر نجمه لیلا

که هــــــــــرکس خواست پیغمبر ببیند

بــــــگــــــو آید رخ اکـــــبـــــــر ببیند

به بازار وفــــــــا سرمــــــــــــایه آمد

پی یک سوره هــفــــتـــــــــاد آیه آمد

ندیده هیچ کس این گونه بــــــــــــازار

فروشنده حـسین و حــــــــق خــــریدار

یا عشق ادرکنی...

تقدیم به امام خسته دلان،حضرت مهدی(عج):

عبور،گم شده در ناکــــجــــــای این جــــاده

سفر،چه جا زده از نیمـــه هــــــای این جاده

خــــــــطوط منفصل و انــتـهــــــای نامعلوم

کجاست خـــــاتـــمـــه رد پـــــــای این جاده؟

زمین بی رمق و آســــــــمــــــــان سردرگم

و مرگ زنده ترین آشـــنــــــای این جـــــاده

برای من به جز این چاره هیچ راهی نیست

و شب که می رسد از انــتـهـــــای این جاده

بــاز هم در خــلوت خـــود زمــــزمه میکنم

کجــــــاست خــــاتمه رد پــــای این جـــاده؟

ای بهین خسرو با شوکت و فر؛یامهدی

وی منور ز رخت شمس و قمر؛یامهدی

لحظاتی که دل از یاد تو غافل بوده

رفته این عمر گرانمایه هدر؛یامهدی

این دل تیره و بی ارزش و ناقابل را

منقلب کن تو به اکسیر نظر یامهدی

اندر این موج خطرناک بلاها، از ما

که به غیر از تو کند دفع خطر یامهدی

رحم کن- ای پسر فاطمه- بر ایتامت

کیست ایتام تورا جز تو پدر یامهدی

حق چنین خواسته تا روز قیامت باشد:

حب تو جنت و بغض تو سقر یامهدی

کوشش منتظرت در همه حال این است

نرود جز ره تو راه دگر یامهدی

اللهم عجل لولیک الفرج

بهترین رهبر ابنــــــــــــــــاء بشر کیست علیست

به یـــتــــــــیــــــــمان ستمدیده پدر کیست علیست

آنکه بر جــــــــای نبی خـــفـــــــت که از راه وفا

کند از جـــان نبی دفع خــــطـــــر کیست علیست

آنـــکه بـــــا دیدن رخســـــــــار غــم آلـــــود یتیم

اشک می ریخت به دامن چو گهر کیست علیست

آنکه مـــی برد غذای فــــــــقـــــرا بر سر دوش

نیمه شب بر سر هر کوی و گذر کیست علیست

توحـــــیــــد که لا اله الا الله اســــــــت

اســــلام محمد رســول الله اســــــــت

با این دو سخن کسی به جایی نرسد

گر بی خبر از علی ولی الله اســــــــت

یا علی امیر المؤمنین

با هر نفسی که در دل آگاه است

یـــــک نغمه لا اله الا الله است

هرجا که بلند است ندای توحـید

گلبانگ محمد رسـول الله است

توحید و نبوت و امـامت هرسه

از گفتن یک علی ولی الله است

بــرای آمــــــدنت انتظار کـــــافی نیست

دعـــــا و اشک و دل بیقرار کــافی نیست

خودت دعــا بکن ای نــازنین که برگردی

دعای این همه شب زنده دار کـــافی نیست