سلام برآن کسی که فرشتگان بر او گریستند.
یاد آن روزا بخیر که ایثار رسممون بود و از خود گذشتگی قانون حاکم بر پهنای زندگیمون.
ادبیا تمون با آزادگی شروع و با یک رنگی تموم می شد.نون شبمون رو می دادیم تا رنگی بر سفره همسایمون بشه.
تحمل اشک بچه محلامون رو نداشتیم واز همه چی مون می گذشتیم تا لبخندی به لبشون بشه.
یادش بخیر! چه دورانایی رو گذروندیم.روزای جنگ و شهادت!هر کوچه ای که تعداد حجله هاش بیشتر بود،در میون کوچه ها سری توسرا داشت.یادم می یاد،بچه شهیدا احترام دیگه ای داشتن و حرمت پهلوونی نگه داشته می شد. اما امروز بعد از این همه ماهها و سالها ،چی بر سرمون اومده؟!!
امروز لقبای تو خالی وسمتها ، خیلی چیزا رو تعیین می کنن، امروز احترام بعضیا به اندازه طول وعرض خونشونه. امروز ئزن اجتماعی بعضیا به سنگینی طلا و جواهراشون محک می خوره ، امروز بعضیا بدون اینکه به فکر شکم گشنه بچه محلشون با شن، مرغا و ماهیای نیم خوردشونو تو سطلاشون جا سازی می کنن.امروز الفبای زندگیمون با اشرافیت شروع و با یکه تازی تموم می شه.بیاین یه بار دیگه الفبا رو از اول بنویسیم.بیاین ساعت زندگیمونو با تیک تاک انتظاز تنظیم کنیم. یادمون نره یار سفر کردمونو .بیاین برای برگشتن دعا کنیم.اما بدونیم که شرط برگشتنش یه دنیا مردونگیه .چی میگن؟رفیق راهی؟
سلام بر آن کسی که خداوندشفا را در خاک قبر او قرار داد.
خیمه گاهت را کجا بر افراشته ای ؟...
شاید همین نزدیکی!...
می دانم با این با رگناهم راهی به آن ندارم اما...
چشمان نابینایم را ببین.پیراهنت را بر صورتم نمی افکنی تا عطر وجودت بینایم کند و من آلوده به مصر وجودت در آیم و پناه گیرم!؟...
نسیم حضور
سلام بر حسین ،کسی که هستی وجانش رو تقدیم خدا نمود.
سرور من : غیبت تو خواب از دیدگانم ربوده ، خاطرم را پریشان ساخته، آرامش دلم را از من سلب نموده است.
سرور من ! غیبت تو، مصیبتی جانکاه بر سراسر هستی ام فرو ریخته که هرگز تسلی نمی یابم،از دست دادن یاران،یکی بعد از دیگری،اجتماعات را در هم می ریزد،بلاها وسختیها،رنجها واندوهها،آنچنان بر دلم سنگینی می کند که دیگر اشک دیده و فریادهای سینه ام را احساس نمی کنم که هر چه در اشک دیده و فریاد سینه ام می نگرم،مصیبت شدیدتروجانکاهتری در نظرم مجسم می گردد که از مصائب قبلی دشوارتر و شکننده تر است
ندبه امام صادق (ع) در فراق امام عصر(عج)
