تبیان، دستیار زندگی

به نام خدایی که خدایی لایق اوست و به نامش و به یادش دلها آرام گرفت

نوشتم الا بذکرالله تطمئن القلوب،چون این سخن پروردگار من است*

گفتند نماز یاد خداست پس بیاییم نماز را برپاکنیم در حالی که شیطان در صفوف نماز گزاران با افرادش

مسلح و آماده باش لبخند می زنند

به خدا قلبم از زندگی احساس جهنمی دارد و می دانم که دوزخ پر است از نمازگزاران

چرا که خداوندگاری که از هیچ بیاورید و فرمود:ما انسان را در بهترین شکل بیاوریدیم خطاب می نماید

وای بر نمازگزاران!آنهایی که ریا می کنند

با این مقدمه گفتاری که در دلم نهفته است را با شجاعتی که از طرف یگانه معبودم دریافت نمودم

خودم و شما را به ترس از آتش دوزخ تشویق و راهنمایی می نمایم

آیا بهشت را دوست می دارید یا جهنم را؟

مسلما" جواب هر انسانی بهشت است*

فرشته ای خدا را فرمود که من می خواهم بهشت را تا آخر ببینم!

و پرواز کرد و به راهی که گفته بود شتافت ولی به آخر بهشت نرسید و بالهایش از سفر طولانی و نیمه راه بریخت

و جهنم را اینگونه در ذهن جای خواهم داد

که در شب معراج صدای مهیبی در فضای آسمانها به گوش نبی الله رسید

جبرئیل را خطاب کرد نبی که این چه صدایی است؟

جوابش داد فرشته ی امین که هفتاد سال پیش سنگی از لبه ی جهنم به داخل افتاد و

امشب بعد از این همه سال به اعماق جهنم رسید!!!

وای بر من که جهنم را به سخره می گیرم! و با آرایشات مدرن قلب انسانی را از توجه به خدا به سوی خود می خوانم

وای بر من که با گفتن خدا الرحم الراحمین است دلهای بندگانش را می شکنم

وای بر من که نماز های طولانی بر پا می دارم و بیشتر لحظات از یاد یتیمان و بینوایان عاجزم

دم از ولایت می زنم در حالی که به خود دروغ می گویم و دل خودم را با اسم شیعه التیام می بخشم

وای بر من آن لحظه ای که در گور بپرسند خدای تو کیست و در جواب عاجزانه خطابشان نمایم

پول!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ازدواج ها دروغین است و هیچکس!بخاطر خدا دلی را شاد نمی نماید

بخدا رهبر ما دلش خون است و من ریاکارانه و ظاهرانه مدام فریاد می زنم ما اهل کوفه نیستیم

و این دورغی بیش نیست!

رهبر ما می گوید حجاب را زینت خود بدان

می گوید قمه زدن کاری ناپسند است

رشوه و ریا کاری است از ناحیه ی شیطان

ولی آیا کسی هست او را لبیک گوید؟

مگر مردان و زنانی که سخن ایشان را نگینی از جانب خدا می دانند

دلم بسیار گرفته از خودم و از اینکه نمی توانم به خدا نظر کنم

این انصاف نیست که خدا بر من نظر کند ولی من به او نظر نکنم!!!

به خدا آنچه خدا خواست همان شد و تمام امور به دست خداست

و ما هر آنکه لحظه ی مرگش باشد روحش را در نزد خود نگه می داریم و هر که لحظه ی مرگش نباشد

روحش را به جسمش باز می گردانیم

و در قانون خدا هیچ تخلفی نیست

_________________

فردا ان شا الله توضیح جمله ی آخر رو با حادثه ای که شکی در قانون خدا نیست

برایتان خواهم نوشت

والسلام علیکم

سید رسول تنهای تنها***

به نام خدایی که این روزها عزادار فرزند زهراست*

الهم صل علی حسین بن علی(ع)

سلام بر حسین(ع) و سلام بر علی بن الحسین (ع)

و سلام بر فرزندان حسین (ع) و سلام بر اصحاب حسین (ع)***

الهم اعوذ بک من الکرب و البلا***

و اما بعد"

سلام----ایام سوگواری سید و سالار شهیدان آقا ابا عبد الله الحسین علیه السلام

را به تمام شما دوستان و مخصوصا" آقا امام زمان(عج) و سادات عزیز*

تسلیت و تعزیت عرض می نمایم***

و این روزها کودکانی سه ساله زیر آوار غریبانه جان میدهند

و زنی قامت شکسته با لگدهای دشمنان فلسطین یاد اشک های عمه سادات را

دوباره بازگو می کند

و روزی فرزند زهرا در سرزمین کربلا ندا سر داد "

آیا کسی هست مرا یاری کند؟

و آن فرموده هنوز در گوش تمام مسلمانان و آزادیخواهان با خدا چنین نجوا می دهد:

آیا کسی هست مردم بی دفاع فلسطین را یاری کند؟

و من به خاطر خدا سکوت نخواهم کرد حتی اگر جلوی چشمانم تمام هستیم را فنا کنند

مرگ بر اسرائیل و مرگ بر حامیان اسرائیل***

اسرائیل باید نابود شود***

دوستان خوبم من تو وبلاگ تبیانم مشغول فعالیت هستم

میتونید اونجا بیشتر منو ببینید

اینم لینک وبلاگ تبیان من:

http://www.tebyan.net/Weblog/baranegham/index.aspx

التماس دعا

خدانگهدار تک تک شما دوستان خوبم*

سید رسول تنهای تنها*

به نام خداوند عاشق*

نمیدونم تبیان این مطلب رو عمومی میکنه یا نه-آخه این حرف آخر من هستش-الان خیلی دلم گرفته فکرشو بکن سه سالو چند ماه میون دوستان باشی بعدش بخوای بری- البته رفتن من دلیل منطقی داره-الان دوس میدارم خاطراتمو مرور کنم-بهترین خاطره ی من تو تبیان برام از هر خاطره ای شیرین تر و قشنگ تر هستش-واقعا من اون لحظه ی زیبارو با هیچ چیزی عوض نمیکنم-وقتی عضو تبیان شدم23 سالم بودش-میشه گفت 1383/12/5 عضو تبیان شدم-واقعا تبیان اون زمون خیلی ساده و با صفا بودش---من بلد نبودم باید تیک عمومی رو زد که مطلب عمومی بشه-برا همین همیشه مزاحم آقای طالبی عزیز می شدم که چرا مطالب من عمومی نمیشه--یه بار یه مطلبی نوشتم که عمومی شدش--اولین فردی که به مطلب من نظر داد

دوست خوبم با نام مستعار متا(آقا مرتضی)بودش-دومین نظرو دوست خوبم با نام مستعار فواره(نیلوفر)دادش-دوستان زیادی پیدا کردم--سوال همشون این بودش که چرا سید رسول تنهای تنها؟ بعدا" تو متن معرفی دلیلشو به طور زودگذر گفتم-بدترین خاطره من زمانی بودش که چشمم به آخرین مطلب فواره و درگذشت داداش سهیل عزیر برادر سیاوش صحنه عزیز افتاد-خیلی سخت بود اون لحظات-ولی زندگی با خوبو بدش میگذره و چیزی که به جای میمونه-خاطره هستش--من الان مثل قبل نیستم-بیشتر خلوت دارم با خدای خودم(البته اگه ریا نباشه) و آرزوم اینه که سبک بار از دنیا برم---تعطیلات عید نوروز کربلا بودم-جاتون خیلی خالی بودش-

جنگ بود-تو راه که بودیم رسیدیم به الکوت عراق-آمریکایی ها داشتن میجنگیدن-فقط 4 ثانیه یا 5 ثانیه دیگه زودتر رسیده بودیم-من به قشنگترین آرزوم رسیده بودم-یادمه وقتی نجف رسیدیم ساعت 10 شب به وقت عراق بودش-کنار جاده بودیم-خیلیا نگامون میکردن-تعجب داشت که تو اون وضع ما رفته بودیم نجف و غیره--یه عراقی دوتا دستشو مثل 7 تیر گرفت رو به روی هم--بهمون فهموند که تو این وضع چطوری اومدین؟ بهش گفتم لا خوف ایرانی---با خنده گفتش هاها---ولی بچه ها قدر مملکتمونو قدر رهبرمونو بدونیم-واقعا بهترین سرزمینو داریم-بهترین رهبرو داریم-تو یه بزرگراه تو عراق بودیم که دیدم آمریکایی ها دارن تانکر تانکر نفتای عراق رو میبرن-حدودا 50 تا تریلی تانکر نفت بودش-قانون آمریکایی ها برا عراقی ها اینه که وقتی آمریکایی ها دارن تو جاده میرن-اگه عراقی جلوشون بود اونا رو منهدم و نابود کنن-مگر اینکه از جاده خارج بشن و یه گوشه بایستن-من که خیلی ناراحت شدم-راننده هه فقط سیگار میکشید-نفت مملکت من نبودش ولی غیرت ایرانی در وجودم شعله ور شدش-با ناراحتی بهش گفتم لا اتحاد-سری تکون داد ولی چه فایده--- بگذریم حرف خیلی دارم-

یه خاطره از دوم دبیرستان بگمو برم--آزمایشگاه شیمی داشتیم---دبیرمون خیلی جدی بودش-خدا اجرش بده--به بچه ها گفتش چرا سنگ پا زیر آب نمیره؟ من دستمو بلند کردمو گفتم آقا اگه بره زیره آب غرق میشه---یادش بخیر یه منفی بهم داد---قدر تبیان رو بدونین---واقعا

خیلی زحمت میکشن تا ما کنار هم باشیم-خیلی تحمل میخواد -واقعا میگم--زمونه میگذره-دوستان زیادی مطلب ثبت میکردن ولی به یه دلایلی نمیتونن زیاد بیان تبیان مطلب بدن-بعضیاشون ازدواج کردنو رفتن-ایشا الله هر کجا هستن شاد و سلامت باشن----

میگم بچه ها من یه مثالی در مورد مال دنیا میزنم-و دوس میدارم همیشه اونو بخاطر بسپارید

مالو منال دنیا مثل یه حبه قند میمونه که بندازی یه گوشه-بعد که نگاش میکنی میبینی یه عالمه مورچه اطرافش جم شدن---

حالا مالو ثروت دنیا مثل اون حبه قند میمونه که خیلیا دورش جم شدن ولی غافلن از اینکه یه روزی تموم میشه-

بیاین زندگی رو به مالو ثروتو خونه و ماشین نبینیم-

بیاین زندگی رو در تقوا در ایمان در صمیمیتو صفا ببینیم

اینو بدونین که روز قیامت خیلی جدی هستش

نگین حالا کو تا قیامت!

شب قدر نزدیکه و میلاد منجی کمتر از شب قدر نیست*

منم یادتون باشه

راستی آقا در شادی شما شاد هستش و از ناراحتی شما-ناراحت

ولی بیان روز تولد مهدی موعود معرف امام شناسی رو پاس بداریم

درک این مطلب خیلی آسونه*

دیگه خیلی پر حرفی کردم-منو ببخشین-یه روزی که تنهایی منو رها کنه-حتما" میام تبیان

یه مقاله تو تبیان خوندم که باعث شدش که من فکر تنها بودن رو از سرم بیرون کنم

نمیدونم چی میشه-آخه خیلی سخته که یه آدم اون فردی رو که دوس میداره رو از یاد ببره و

به یه فرد دیگه دل ببنده-ولی انسان باید تموم مشگلات رو شیرین ببینه

و تمام امور به دست خداوند هستش*

دوستار تک تک بچه های خوب تبیان

سید رسول *