راهنمایی و نکاتی برای انتخاب، خرید و نصب انواع پرده های منزل

راهنمای انتخاب پرده

حتما می دانید که یکی از ارکان ساخت هر خانه ای وجود پنجره است و پنجره ها می توانند بخشی از زیبایی هر خانه را تامین کنند.

البته زمانی این زیبایی دو چندان می شود که پرده های زیبا بر آنها آویخته باشد. پرده ها در کنار طرح و سبکی که یک پنجره دارد، می توانند بر زیبایی ویژه پنجره ها بیفزایند استفاده از پرده هایی که با طرح و رنگ و چیدمان خانه شما تناسب بیشتری داشته باشد، نیازمند رعایت یکسری نکات است. اول اینکه پرده ای که برای خانه خود انتخابمی کنید، متناسب با چیدمان خانه شما باشد، دوم اینکه چه پرده های خانه برعهده دارند. پرده می تواند شکل و سبک مختلفی داشته باشد. سبک و شکل پرده را می توانید متناسب با دیگر وسایل خانه خود هماهنگ کنید.

علاوه بر جنبه های زیبایی شناختی، پرده ها سلیقه و علاقه شما را نیز به اطرافیان نشان می دهند. درواقع پرده ها و رنگ ها و طرح های آنها روحیه و حال و هوای خاص شما را به بیننده نشان می دهد. به همین دلیل باید تلاش کنید که نهایت سلیقه تان را در انتخاب نوع پرده خانه خود به خرج دهید.

شاید نیازی نباشد برای انتخاب، خرید و نصب پرده های منزلتان متحمل هزینه گزافی شوید؛ کافی است به این نکات توجه کنید.

10 نکته که در انتخاب و نصب پرده دلخواهتان به شما کمک می کند:

1. در زمان تهیه پرده مطمئن شوید متراژ مناسبی انتخاب می کنید.

طول پرده ها برای ایجاد چین های مطلوب حدود دو و نیم برابر طول پنجره است.

2. اگر اتاق نورانی و روشن می خواهید از پرده های حریری و شیشه ای استفاده کنید.

3. هرگز نگران بزرگی پنجره ها نباشید.
چنین مسئله ای مثل "زیادی زیبا بودن" است! اگر نمی خواهید یک فضا را پوشیده از پرده کنید، تنها کافی است از پارچه ای استفاده کنید که با رنگ دیوارها همخوان باشد و تضاد چندانی با آن ایجاد نکند.

4. مطمئن شوید که پرده ها با سایر مبلمان همخوانی دارد.
هر اتاق دارای 4 عنصر اصلی است: سقف، دیوار، کف و مبلمان. اما برای دکور کردن بهتر است که تاکید تنها بر یکی از این موارد باشد و سایر عناصر به عنوان تقویت کننده عمل کند. بنابراین اگر انتخاب شما پرده ای با پاچه پلنگی است، از مبل هایی ساده تر استفاده کنید.

همخوانی پرده با مبلمان

5. انتخاب میان پرده مدل رومی و یا کرکره چوبی به میزان نور مورد نیاز و فضای خصوصی مورد نیاز شما بستگی دارد.

با وجود شباهتی که میان این دو پرده است، کرکره چوبی در تنظیم نور مورد نیاز و مطلوب بسیار کارا تر است.

6. پرده پارچه ای و کرکره می تواند در کنار هم مورد استفاده قرار گیرد.
این دو نوع پرده کاملا متفاوت به نظر می رسد. اینکه کدام را انتخاب می کنید به سلیقه شما و کاربردی که مد نظرتان است بستگی دارد. اما جالب اینجاست که برای استفاده از این دو پرده در کنار هم هیچ ممانعتی وجود ندارد.

7. برای اتاق خواب ها، از پرده های شِید و تاریک کننده استفاده کنید.
این نوع پرده ها ضخامت بیشتری دارند و می تواند اتاق را کاملا تاریک کرده و فضایی مطلوب برای خواب و استراحت شما فراهم کند.

8. بلندای پرده، کاملا بستگی به سلیقه شخصی شما دارد.
پرده بلند می تواند کاملا مماس بر زمین باشد و یا روی زمین کشیده شود. همچنین پرده می تواند تنها فضای پنجره را پوشش دهد و یا سطحی از دیوار را نیز بپوشاند.

9. برای حاشیه پنجره و یا چوب پرده، 2 و نیم سانت عرض کافی و شیک است.
این اندازه، پنجره خانه را کلاسیک و شیک می کند.

10. همیشه پرده را تا جایی که ممکن است نزدیک به سقف نصب کنید.

قاعدتا برای دسترسی به پرده (در بالای آن) تنها به دو سانتی متر فضا احتیاج دارید. با نصب پرده در ارتفاع بالا، دیوار را کشیده تر نشان می دهید و به ابهت پرده و اتاق می افزایید.

تکنیک های خرید پرده آلومینیومی

پرده آلومینیوم
این پرده های سبک وزن بیشتر در نوع کرکره ای دیده می شوند. تنوع رنگ دارند و قابل هماهنگ کردن با قسمت های مختلف خانه هستند. این پرده بیشتر برای قسمت هایی چون سالن های رو به حیاط مناسب است. زیرا نور آفتاب رنگ انها را از بین نمی برد و در مقابل نور آفتاب دوام خوبی دارند. نیاز به زیر پرده ای نیز ندارند.

پرده پارچه ای
پرده های پارچه ای طیف گسترده ای را دربر می گیرند. از حریرهای نازک وتورهای ظریف گرفته تا پارچه های مخملی ضخیم. هر یک از این جنس ها در قسمت های مختلف خانه کاربرد دارند.

پرده های ضخیم مخمل برای اتاق پذیرایی مناسبند. البته حتما باید آنها را با زیرپرده ای استفاده کنید تا دوام بیشتری داشته باشند. رنگ آنها را نیز باتوجه به سلیقه خود می توانید از رنگ های گرم و تیره تا رنگ های روشن و سرد انتخاب کنید. اگر روحیه ای هنری دارید و علاقه به رنگ وجهه بارز روحیه شماست بهتر از رنگ های شاد و مفرح استفاده کنید. برعکس اگر روحیه شاعرانه دارید، رنگ های سرد وتیره برای شما گزینه های مناسبتری است.

لباس فاخر پنجره ها
پرده عموما برای پوشش پنجره به کار می رود و می تواند زیبایی منحصر به فردی به پنجره های اتاق ببخشد. پنجره ها به خاطر قابلیت باز و بسته شدن، در نما و ظاهر پرده ها تاثیر زیادی دارند. شما با به کار بردن پرده می توانید حتی نقص های پنجره خود را بپوشانید.

همچنین پرده باعث زیبا شدن دو چندان پنجره ها می شود. آنچه قبل از هر چیزی در چیدمان یک خانه به چشم می آید، پرده، رنگ آن و نوع چیدمان آن است. پس نباید از نقش تعیین کننده پرده در خانه غافل باشید. همیشه هنگام خرید پرده، نوع پنجره خانه خود را به یاد داشته باشید.

پنجره خانه شما ممکن است بالارونده باشد و یا رو به پایین باز شود. از طرفی ممکن است عمومی یا افقی باز شود. توجه به سبک پنجره های راهنمای شما در خرید پرده مناسب است.

پنجره های ناموزون
اگر شما در خانه ای قدیمی زندگی می کنید که پنجره هایش از شکل افتاده است، اصلا نگران نباشید. هیچ احتیاجی هم به تعویض پنجره ها و صرف هزینه اضافی ندارید. شما می توانید با انتخاب چوب پرده های عریض تر و بلندتر از پنجره خانه خود، پرده ای بزرگتر از اندازه پنجره انتخاب کنید و بدین وسیله ناموزونی پنجره خود را بپوشانید.

همچنین می توانید یک پنجره باریک را با یک پرده پهن، عریض جلوه بدهید. از طرفی شما م یتوانید پرده را بالاتر از بلندی پنجره های کوتاه نصب کنید و آنها ر ابلندتر نشان دهید. در خانه های قدیمی پیش م یآید که بعضی وقت ها دو پنجره به فاصله نزدیکی از هم قرار گرفته اند و اگر بخواهید برای هر کدام پرده ای نصب کنید، شکل زیبایی ندارد.

در این مواقع بهتر است که برای هر دو، یک پرده نصب کنید و به این ترتیب هم هزینه کمتری پرداخت می کنید و هم زیبایی خاصی به این دو پنجره می بخشید.

رسمی یا خودمانی
جنس پرده خانه شما رسمی بودن یا خودمانی و راحت بودن شما را نشان می دهد. البته جنس پرده رابطه مستقیمی با هزینه و بودجه شما نیز دارد اما نکته اساسی این است که مهمترین مسئله در زیبایی پرده نوع چیدمان و تناسب آن در خانه شماست و نه مقدار هزینه ای که برای خرید آن پرداخته اید.

شما می توانید باانتخابی بجا، پرده ای زیبا و رویارویی برای خانه خود انتخاب کنید بدون اینکه متحمل هزینه اضافی شده باشید. مشهورترین پارچه هایی که برای پرده ها استفاده می شود، از جنس حریر نازک، تور، ساتنیا مخمل های ضخیم است. بسته به فصل استفاده ومکانپنجره، نوع و جنس پارچه متفاوت است. هیچگاه لازم نیست که پارچه های مخمل را برای آشپزخانه استفاده کنید زیرا تنها انها را هدر داده اید.

نکاتی برای خرید پرده

بسته به حال و هوایی که دوست دارید در خانه شما برقرار باشد می توانید جنس پرده ها را از نازک تا ضخیم انتخابکنید. خوبی پرده ها ینازک این است که بخش زیادی از نور خانه را تامین و حالت رخوت و کسلی را از خانه شما دور می کند. از طرفی پرده های ضخیم کاهش و افزایش دمای خانه شما را به خوبی برعهده می گیرند و تنظیم کننده خوبی در این مواقع هستند.

آفتاب و پنجره
هنگام انتخاب پرده برای خانه، دقت داشته باشید که برای همه پنجره ها از یک جنس پارچه استفاده نکنید. پنجره ای که در معرض تابش شدید آفتابقرار دارد، پارچه ای ضخیم تر می طلبد و برای پنجره های رو به سایه پارچه های نازک مناسب است.

همچنین پرده هایی که برای پنجره ها می خرید جنس و طرح متفاوتی با پرده هایی که برا ی جداسازی اتاق ها از سالن استفاده می کنید، خواهد داشت. پرده های مخملی با رنگ های کلاسیک برای خانه های بزرگ مناسب است و پرده های ساده و نازک برای خانه های کوچک و ویلایی.

به علاوه زیبایی
اگر از طرح و نقش پرده خانه خود خسته شده اید، لازم نیست که دوباره اقدام به خرید پرده بکنید، برای اینکه حالت متفاوت و زیبایی به پرده خانه خود بدهید، می توانید روی پرده هایی که قابلیت دارند، انواع طرح های گلدوزی یا سکه و دکمه دوزی انجام بدهید و آنها را از یکنواختی نجات دهید و خودتان را نیز در فضایی متفاوت و زیبا قرار دهید.

زمان مناسب برای نصب پرده
زمان نصب پرده در خانه چه هنگامی است؟ ممکن است به تازگی به خانه جدید خود نقل مکان کرده باشید و یا خانه خود را رنگ آمیزی کرده باشید و یا بخواهید خانه خود را گردگیری کنید. در این صورت همیشه به یاد داشته باشید که آخرین چیزی که باید به مرتب کردن و نصب کردن آن بپردازید، پرده پنجرههاست. زیرا شستن و تمیز کردنپرده زمان بر و به نسبت پرهزینه است.

پس بهتر است حواستان باشد که حتما پرده را در آخرین مرحله از گردگیری خانه آویزان کنید. از طرفی تا رنگ دیوارها به طور کامل خشک نشده، پرده ها را نصب نکنید.

پرده های آشپزخانه نیز نباید تا پایین پنجرهبرسد زیرا معمولا مقدار زیادی چربی را به خود جذب می کند. به ویژه اگر پرده شما در قسمت بالایی هود و یثا در کنار هود آشپزخانه نصب شده باشد، حتما باید پرده را بافاصله از قسمت انتهایی پنجره نصب کنید.

منابع : bartarinha.ir /  هفت صبح

آموزش مرحله به مرحله نقاشی حلزون

آموزش مرحله به مرحله نقاشی حلزون

آموزش نقاشی حلزون

آموزش گام به گام نقاشی حلزون

سایت آموزش نقاشی

نقاشی حلزون

آموزش نقاشی به کودکان

منبع:koodakemroz.persianblog.ir

طرز تهیه لازانیا چیکن کرم (لازانیای مرغ کرم دار)

لازانیای مرغ کرم دار

آماده سازی  و پخت لازانیای مرغ کرم دار : 95 دقیقه

مواد لازم برای لازانیای مرغ کرم دار برای 6 نفر :

طرز تهیه لازانیا چیکن کرم :
یک قابلمه بزرگ آب و نمک را  به آرامی به جوش آورید. ورقه های  لازانیا را برای 8 تا 10 دقیقه بپزید. سپس خارج کرده و با آب سرد شستشو دهید، و آن ها را کنار بگذارید.

در همین حال، مرغ را در ماهی تابه با آب و پیاز به اندازه کافی بپزید و برای 20 دقیقه یا تا زمانی که دیگر صورتی نباشد (کاملا پخته شود) بجوشانید سپس از تابه خارج کنید.

فر را از قبل تا دمای 175 درجه سانتیگراد (350 درجه فارنهایت) گرم کنید. 1 حبه عصاره مرغ را در آب داغ حل کنید. در یک کاسه بزرگ، مرغ با عصاره آب مرغ، پنیر خامه ای، و 1 فنجان پنیر موزارلا را مخلوط کنید.

3/1 از سس اسپاگتی را  در ته ظرف بپوشانید. روی آن را با مخلوط مرغ و  3 رشته لازانیا پوشش داده؛ و دوباره با سس اسپاگتی باقی مانده بپوشانید، و کم کم پنیر موزارلا باقی مانده را روی آن بریزید.

در فر که از قبل گرم کرده اید بگذارید برای 45 دقیقه بپزید.

منبع : beryooni.com

چنته بافی

نقش های چنته غالبا از اسامی ائمه است.

چنته نوعی ساک، کیسه یا توبره است که برای نگهداری وسایل مختلف در زندگی عشایری استفاده می شود. چنته معمولا دسته ای دارد که از جنس نخ خود چنته بافته شده برای آویزان کردن از نقطه ای یا انداختن روی دوش استفاده می شود

بافت چنته متفاوت است هم از نوع بافت قالی جنته بافته می شود هم از بافت گلیم، هم بافت جاجیم، هم بافت خورجین و سایر بافت ها برای بافت چنته استفاده می گردد. از چنته برای نگهداری آینه ، شانه ، قرآن، قاشق، نخ و سوزن و لوازم خیاطی، حمل غذا در کوچ و موارد دیگر استفاده می گردد.

چنته نوعی ساک برای نگهداری وسایل مختلف در زندگی عشایری است.

چنته در سالهای اخیر بیشتر جنبه تزئینی یافته و در خودروها یا دکوراسیون منزل مورد استفاده قرار می گیرد که غالبا در طرح ها و اندازه های مینیاتوری تهیه می گردد.

برای بافت چنته با توجه به عرض کم آن زمان برپا کردن دار چنته برای تعداد بیشتر از ۵ عدد دار تهیه می شود و یک بافنده چنته می تواند با یکبار برپا کردن دار و چارچوب به تعداد ۱۰ تا ۲۰ عدد چنته ببافد که هر کدام می تواند نقش متفاوت داشته باشند.

نقش های چنته غالبا از اسامی جلاله استفاده شده و یا اسامی ائمه در آن بافته می شود. همچنین نقوش پرندگان و حیوانات اهلی در آن استفاده می گردد. محل آویزان کردن چنته در چادر عشایر تیرک های عمودی چوبی هستند و معمولا در نقطه ای آویزان می شود که از دسترس اطفال به دور باشد.

چنته یكی از دستبافت های عشایر قشقایی فارس است .

منبع:negahmedia.ir

سبک های مطرح برای طراحی فضای آشپزخانه

انسان با عمل دیدن راحت‌تر از عمل خواندن چیزی را یاد می‌گیرد به‌ویژه اگر سبکی از طراحی باشد. آیا سبک آشپزخانه‌یتان را می‌شناسید؟ دستورالعمل‌های زیر را بخوانید و سپس به ما بگویید که کدام‌ یک از این سبک‌ها را دوست دارید.

آشپزخانه‌های روستایی
خانه‌های روستایی گرم و دل‌پذیرند و زندگی‌کردن در آن‌ها ساده است، و بسیار راحت و کاربردی هستند. قفسه‌های باز، سینک‌های وسیع، کف‌پوش‌های کلاسیک، و میزهای غذاخوری بزرگ آن‌ها را خوشایند و زندگی‌کردن را آسان می‌کنند.

سبک آشپزخانه‌های روستایی

آشپزخانه‌های روستیک
وقتی به یک آشپزخانه فکر می‌کنیم بی‌شک واژه‌هایی که به ذهن‌مان می‌رسند «کهنه»، «قدیمی»، و «زمخت» نیستند. اما امروز آشپزخانه‌های روستیک تبدیل به رقیبی برای آشپزخانه‌های کلاسیک تمام‌سفید شده‌اند و شاید دلیل آن الوار، سنگ، آجر، وسایل باکیفیت، و شومینه باشد.

آشپزخانه به سبک روستیک

آشپزخانه‌های مدرن
واژه «مدرن» تعاریف گسترده‌ای دارد، اما وقتی به طراحی مدرن آشپزخانه فکر می‌کنیم معمولا به یاد کابینت‌های یک‌تکه، وسایل براق و ساده، خطوط افقی قدرتمند، نبود تزئینات اضافه، و هم‌چنین زیبایی طبیعی مصالح براق می‌افتیم. 

آشپزخانه به سبک مدرن

آشپزخانه‌های سنتی
آشپزخانه‌های سنتی با جزئیات‌شان هستند که تعریف می‌شوند که شامل آرک‌ها، گچ‌بری‌ها و پیش‌آمدگی‌های تزئینی، کابینت‌ها با پنل‌های برجسته، ترکیبی از سطوح آنتیک و پایه‌های تراشیده‌شده مبل‌مانند، و حتی یک لوستر هستند. خواه این آشپزخانه‌ها تم آمریکایی کلاسیک داشته باشند  و خواه تم دنیای کهن، هم‌چنان چیزهایی از سلیقه شخصی مالک خود را در خود دارند.

آشپزخانه به سبک سنتی

آشپزخانه‌های معاصر
عناصر موجود در آشپزخانه‌های معاصر خیلی براق هستند؛ با این‌که آشپزخانه‌های مدرن معمولا دارای ساختاری مستحکم هستند، اما آشپزخانه‌های معاصر در فرم بازیگوش‌تر هستند و از عناصر سبک‌های دیگر استفاده کرده و سبکی متناسب با زمانه خود را می‌سازند.

آشپزخانه به سبک معاصر

آشپزخانه‌های کلبه‌ای
دنج، بی‌تکلف، و خوشایند؛ این‌ها صفت‌های آشپزخانه‌های کلبه‌ای هستند که ما را به زمان‌های دورتر می‌برند و حس سادگی و زندگی بی‌دغدغه را در ما برمی‌انگیزند. تخته‌های چوبی زواردار، رنگ‌های ملایم، وسایل باکیفیت، کف‌های چوبی، و طرح‌ها و پرده‌های رنگارنگ آشپزخانه شما را با راحتی و آسایش یک کلبه ترکیب می‌کنند.

سبک آشپزخانه‌های کلبه‌ای

آشپزخانه به سبک پاریسی
اگر عاشق نوشیدن یک کافه لاته در رو مونمارته (نام خیابانی در پاریس) هستید، چرا کمی سبک پاریسی را وارد خانه خود نمی‌کنید؟ برای این کار نیاز به نورپردازی صمیمی، وسایل پخت‌وپز زیبا، کف‌های سرامیکی، و حفاظ‌های راه‌راه دارید. 

آشپزخانه به سبک پاریسی

آشپزخانه‌های کلاسیک
کلاسیک چیست؟ تعداد پاسخ‌ها به این سوال به گستردگی تعداد آشپزان است. کابینت‌های سفید یا کرم، جزئیات ساده معماری، و چند تم سیاه زمینه‌ای را فراهم می‌کنند تا مالکان با اضافه‌کردن طراحی‌های تلفیقی، سنتی، و یا معاصر به فضای آشپزخانه هویت و شخصیت بدهند. 

آشپزخانه به سبک کلاسیک

آشپزخانه‌ها با سبک مدیترانه‌ای
هودهای عریض، کاشی‌های با دست نقاشی‌شده، کابینت‌های چوبی، سقف‌های الواردار، و ابزارهای پخت‌وپز توکار تنها برخی از ویژگی‌های آشپزخانه‌های مدیترانه‌ای هستند که آن‌ها را تبدیل به محبوب‌ترین سبک‌های آشپزخانه کرده است.   

آشپزخانه به سبک مدیترانه‌ای

آشپزخانه تلفیقی
آیا بر ضد سبک‌های مختلف شورش کرده‌اید و از سبک‌های معمولی خسته شده‌اید؟ خانه شماست؛ هر چقدر دوست دارید می‌توانید از وسایل و طرح‌های مختلف استفاده کنید. اما برای این کار دلیل داشته باشید. از ایده‌هایی استفاده کنید که به آشپزخانه شما شخصیت بدهد. می‌توانید برای ایجاد حسی خوشایند و دل‌پذیر سبک‌های مدرن و روستیک را با هم ترکیب کنید.

سبک تلفیقی آشپزخانه

منبع : chidaneh.com

زایمان با بی هوشی کامل بهتر است یا موضعی؟

تا چندی قبل حتی دلیل اکثر عمل‌های سزارین با همه عوارضشان و خطراتی که برای جنین به همراه داشت، ترس مادران از درد زایمان بود، به همین دلیل پزشکان به دنبال روشی برای کاهش این درد بودند.

تا چندی قبل حتی دلیل اکثر عمل‌های سزارین با همه عوارضشان و خطراتی که برای جنین به همراه داشت، ترس مادران از درد زایمان بود، به همین دلیل پزشکان به دنبال روشی برای کاهش این درد بودند. بی‌حسی اپیدورال یکی از این روشهاست.

قدیم تا مادر‌ها می‌خواستند سختی‌های بزرگ کردن بچه را به روی کسی بیاورند از‌‌ همان اول شروع می‌کردند، از‌‌ همان دردی که هنگام زایمان کشیدند،‌‌ همان درد وحشتناک زایمان که هیچ دردی مثلش نیست، یعنی اصلا هنوز هم اینطور است که وقتی می‌خواهند شدید بودن دردی را مثال بزنند آن را با درد زایمان مقایسه می‌کنند، شاید به خاطر همه این به رو آوردن‌ها و به رخ کشیدن‌هاست که این روز‌ها مادران پا به ماه از تحمل درد زایمان هراس دارند و از پزشکشان می‌خواهند که به هر روشی شده این درد را برایشان کمتر کند. تا چندی قبل حتی دلیل اکثر عمل‌های سزارین با همه عوارضشان و خطراتی که برای جنین به همراه داشت، ترس مادران از درد زایمان بود، به همین دلیل پزشکان به دنبال روشی برای کاهش این درد بودند. بی‌حسی اپیدورال یکی از این روشهاست.

قطع موقت خطوط پیام
درد تمام نقاط بدن از طریق سلولهای عصبی به نخاع و از طریق نخاع به مغز منتقل می‌شود تا درد در آنجا درک شود. در روش بی‌حسی اپیدورال، به وسیله مواد بیهوشی یا داروهای بی‌حس کننده که این سلولهای عصبی را به طور موضعی و در‌‌ همان ایستگاه اولشان در نخاع بلوک می‌کنند به طور موقت پیام‌های درد به مغز منتقل نمیشود. تفاوت اصلی بی‌حسی اپیدورال با بیهوشی عمومی این است که در این روش لازم نیست برای از بین بردن درد فرد را به طور کامل تحت تاثیر داروهای بیهوشی قرار داد و مادر حین زایمان کاملا هوشیار است. از سوی دیگر داروهای بیهوشی در جریان خون مادر قرار نمی‌گیرد و به بدن جنین وارد نمی‌شود و به او آسیب نمی‌رساند، اتفاقی که در بیهوشی‌های عمومی در سزارین‌های طول کشیده ممکن است رخ بدهد. اپیدورال، قسمت پایینی نخاع و تمام حس اندامهای تحتانی را سرکوب می‌کند.

بعد از عمل
بعد از انجام اپیدورال برای مادر سوند ادراری هم تعبیه می‌شود چون در اثر این بیحسی فرد کنترلی بر مثانه‌اش ندارد. تاثیر اپیدورال بر بدن مادر در تمام مراحل زایمان توسط پزشک کنترل می‌شود و اگر مادر نتواند برای زور زدن زایمان از انقباضات رحم استفاده کند می‌توان با دادن داروهای خاص عمق بیحسی را کم کرد و دوباره حس را به رحم برگرداند. به طور کلی این روش بی‌حسی یکی از کم خطر‌ترین روشهای بیهوشی برای مادر و جنین است و به راحتی توسط پزشک در تمام مراحل درمان قابل کنترل است. بعد از زایمان به تدریج اثر بی‌حسی اپیدورال طی یک تا 2 ساعت برطرف می‌شود، مادر ممکن است تا مدتی احساس لختی در اندام تحتانی‌اش بکند و انگشتانش یا تمام پایش بی‌حس باشد، احساس سرما و لرز، احساس گز گز و بی‌حسی در یک سمت بدن و احساس درد در محل تزریق اپیدورال از عوارض شایع این روش بی‌حسی است. در موارد خاص ممکن است فرد به دلیل نشت مایع نخاعی بعد از بر طرف شدن بی‌حسی دچار سردرد شود که این سردرد با دراز کشیدن و بعد از یک روز خود به خود از بین می‌رود. طبیعی است که بعد از برطرف شدن اثر دارو، در محل زایمان و زخم‌ها و برش‌های آن درد وجود داشته باشد.

چطور اتفاق می‌افتد؟
برای انجام اپیدورال داروهای بیهوشی یا مسکن‌های قوی خاصی را از طریق یک سوزن مخصوص به فضای اپیدورال -محیط بین لیگامان بین ستون مهره و خود نخاع در کانال نخاعی- وارد می‌کنند. این دارو‌ها اغلب ترکیبی از چند داروی مسکن و بیهوشی هستند و اغلب ۱۵ دقیقه طول می‌کشد تا اثر دارو‌ها کامل شود. در بعضی از روشهای اپیدورال، ماده بی‌حسی به حدی داده می‌شود که فرد حتی اسپاسم‌های شدید رحم را که دردهای زایمان را ایجاد می‌کند، حس نمی‌کند. معمولا انجام بیحسی اپیدورال بعد از شروع زایمان فعال (مرحله نهایی زایمان) و هنگامی که دهانه رحم به اندازه ۴ تا ۵ سانتیمتر باز شده باشد، انجام می‌شود. انجام بیحسی اپیدورال باید توسط متخصص بیهوشی انجام شود و برای جلوگیری از عفونت تمام اقدامات استریل اتاق عمل هم برای این روش بیحسی انجام می‌شود. موقعیت خاص مادر باردار برای دسترسی به فضای نخاعی باید توسط متخصص زنان هم کنترل شود. از مادر خواسته می‌شود تا به پهلو بخوابد یا اگر برایش امکان داشت بنشیند و کمی به سمت جلو خم شود تا بین مهر‌هها فضای مناسب برای دسترسی به فضای نخاعی فراهم باشد. برخلاف تصور، وارد کردن سوزن به فضای نخاعی درد چندانی ندارد چون ابتدا مسیر این سوزن را هم به وسیله بی‌حسی‌های موضعی کوچک‌تر بی‌حس می‌کنند.

چه مواقعی نباید از بیحسی اپیدورال استفاده کرد
اگر مادر از داروهای رقیق کننده خون استفاده می‌کند یا میزان پلاکت پایینی دارد یا سابقه خونریزی و شوک داشته، نباید از این روش استفاده شود. بیهوشی اپیدورال به خاطر احتمال انتقال باکتری‌ها به فضای داخلی کانال نخاعی در مادرانی که دچار عفونت‌هایی در کمرشان هستند یا مشکلات پوستی خاصی در آن منطقه دارند یا عفونت خونی دارند هم نباید استفاده شود. در افرادی که زایمان به سرعت دارد انجام می‌شود و فرصت کافی برای اثر دارو وجود ندارد هم نباید از اپیدورال استفاده کرد.

به غیر از بیحسی اپیدورال روشهای بیحسی دیگری هم برای کاهش دردهای زایمان وجود دارد که اغلب مکانیسمی شبیه همین دارند. بلوک پودندال، بلوک خاجی و بلوک نخاعی تحتانی، همه روشهایی برای تزریق ماده بیحسی به مسیرهای عصبی در نقاط مختلف کانال زایمانی یا اطراف لگن هستند که با بی‌حس کردن موقت اعصاب آن مناطق درد زایمان را کمی کاهش می‌دهند، اما تاثیر هیچکدام از این روش‌ها به اندازه بیحسی اپیدورال نیست.

برای برخی از مادر‌ان که دوست ندارند از هیچکدام از این روشهای بیحسی استفاده کنند، می‌توان از تزریق عضلانی بعضی داروهای ضد درد خفیف مانند دمورل و بیهوش کننده‌های ضعیفی مانند فنرگان یا داروهای ضد اضطراب استفاده کرد. این دارو‌ها مادر را فقط کمی به طور عمومی بی‌حس می‌کنند تا به خاطر درد دچار استرس نشوند.

اپیدورال در سزارین
روش اصلی انجام بیهوشی در جراحی‌های سزارین مانند همه روشهای جراحی دیگر، بیهوشی عمومی است، نکته متفاوت در سزارین با روشهای جراحی دیگر این است که پزشک در دقایق اولیه آن استرس زیادی دارد، چون باید به سرعت به رحم دسترسی پیدا کند و جنین را از رحم خارج کند، در غیر اینصورت ممکن است ورود داروهای بیهوشی از طریق خون مادر به جنین باعث شل شدن بچه و بیهوشی و حتی خفگی جنین شود. وارد شدن این دارو‌ها به بدن جنین می‌تواند آسیبهای مغزی خاصی را نیز برای نوزاد به وجود بیاورد که اثرات آن ممکن است تا سال‌ها بعد خود را نشان ندهند، به غیر از همه این‌ها، خود بیهوشی عمومی هم مانند همه جراحی‌های دیگر خطرات خاص خود را برای مادر به همراه دارد از جمله عفونت‌های ریوی، آسیبهای مغزی در اثر ماده بیهوشی و دردهای شدید بعد از عمل جراحی که معمولا با برطرف شدن بیهوشی به وجود می‌آیند.

به دلیل همه خطرات فوق، پزشکان از روشهای بیحسی موضعی اپیدورال یا نخاعی هم برای انجام سزارین استفاده می‌کنند. در روش بیحسی نخاعی که ساده‌تر و سریع‌تر است، ماده بیهوشی به خود فضای نخاعی تزریق می‌شود، اما روش اپیدورال برای این عمل جراحی کمی بیشتر طول می‌کشد و دقت بیشتری را می‌طلبد. نکته مثبت این روش بیحسی، هوشیار بودن مادر حین انجام جراحی است. اگرچه مادر نمی‌تواند محل انجام عمل را ببیند اما به سرعت و بعد از خارج کردن جنین از رحمش می‌تواند نوزاد را در آغوش بگیرد و این از نظر روحی و ارتباط عاطفی مادر و نوزاد بسیار حائز اهمیت است. سزارین معمولا وقت زیادی نمی‌گیرد و روشهای بی‌حسی موضعی، زمان مناسبی در اختیار پزشک قرار می‌دهند تا بدون استرس از آسیب‌های احتمالی به جنین، کار خود را انجام دهند.

با توجه به نکات فوق معمولا توصیه می‌شود بیهوشی عمومی فقط در مادرانی که امکان انجام روش بیهوشی موضعی وجود ندارد، انجام شود. انتخاب روش مناسب بیهوشی هم باید با مشورت متخصص زنان و پزشک متخصص بیهوشی و با توجه به شرایط مادر انجام شود.

منبع:madarclub.com