تبیان، دستیار زندگی

در همه جای این زمین همنفسم کسی نبود"زمین دیار غربت است ازاین دیار خسته ام

عشق حیات عاشق را تشکیل می دهد والا معشوق تنها بهانه است

عشق مطبوع ترین بخش زندگی است وازدواج فانی کننده ی آن است

عشق تنها مرضی است که بیمار از آن لذت می برد

به دست آوردن خوشبختی بزرگترین فتح زندگی است

زیباترین گل با اولین باد پاییزی پرپرشد.با وفاترین دوست به مرور زمان بی وفا شد.این پرپر شدن از گل نیست از طبیعت است واین بی وفایی از دوست نیست از روزگار است...

دوستت داشتم.... یادت هست؟...گفتم دوستت دارم ...وتوگفتی کوچکی برای دوست داشتن...رفتم تا بزرگ شوم...اما آنقدر بزرگ شدم که یادم رفت دوستت داشتم

عشق"عشق می آفریند عشق زندگی می آفریند .زندگی رنج به همراه دارد.رنج دلشوره می آفریند.دلشوره جرا ت می آفریند.جرات اعتماد به همراه دارد.اعتماد امید می آفریند.امید زندگی می بخشد.زندگی عشق می آفریند.عشق "عشق می آفریند

گفتم دوستت دارم نگاهی به من کرد وگفت:چند تا ؟دستام رو بالا آوردم وتمام انگشتهای دستمو نشونش دادم اما اون به کف دستام نگاه می کرد که خالی بود

اگه یک روز نتونستی گناه کسی رو ببخشی از بزرگی گناه اون نیست از کوچکیه قلب تو!