تبیان، دستیار زندگی

دکتر مینو فروزانی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه در سنین بالای 40 سال کاهش متابولیسم (سوخت و ساز) بدن، فرد را برای استرس آماد‌ه‌تر می‌کند، گفت: در این شرایط هورمون‌هایی ترشح می‌شوند که اشتها را زیاد و چربی را ذخیره می‌کنند.

وی با تاکید بر اهمیت کاهش مواد غذایی‌ استرس‌زا از برنامه غذایی روزانه گفت: کافئین ماده‌ای محرک است که در قهوه، چای، کولاها، شکلات و برخی از داروها وجود دارد. مصرف زیاد مواد غذایی حاوی کافئین همانند استرس عمل می‌کند و گاهی اوقات علائم آن را بدتر می‌کند.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود: مواد محرک، ترشح اسید معده و هورمون‌های تیروئیدی را بیشتر می‌کنند. این مسئله ضمن ایجاد اضطراب، فعالیت کلیه‌ها را نیز افزایش داده و دفع ادراری نیز بیشتر می‌شود.

فروزانی یادآور شد: کافئین همچنین جذب آهن دریافتی از طریق مواد گوشتی را مهار می‌کند و سبب ایجاد کم‌خونی ناشی از فقر آهن می‌شود.

وی با اشاره به اینکه اغلب مردم کافئین را به عنوان عاملی محرک برای افزایش انرژی مصرف می‌کنند، گفت: این یک احساس کاذب از انرژی‌زا بودن است، زیرا درعین حال باعث خستگی غدد فوق کلیوی می‌شود،چراکه ترشح هورمون‌های آدرنالین که هورمون‌های استرس نامیده می‌شوند از غدد فوق کلیوی ترشح می‌شوند.

این متخصص تغذیه گفت: کافئین می‌تواند سردرد ایجاد کند؛ بنابراین مصرف آن باید کنترل شده باشد و در صورت تمایل به مصرف قهوه‌، می‌توان از قهوه‌ بدون کافئین استفاده کرد.

فروزانی با بیان اینکه از عوامل محرک دیگر نوشیدنی‌های گازدار است، گفت: اسید فسفریک موجود در نوشابه‌های گازدار با بر هم زدن تعادل کلسیم و فسفر و خروج کلسیم از استخوان‌ها باعث آسیب‌های استخوانی و افزایش خطر پوکی استخوان بویژه در زنان می‌شود که به دنبال مصرف طولانی مدت بروز می‌کند.

وی افزود: اسید فسفریک موجود در این نوشابه‌ها در رقابت با اسید هیدروکلریک معده عملکرد صحیح معده را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

هنگامی که معده ناکارآمد می‌شود، غذای مصرفی به صورت گوارش نیافته باقی می‌ماند و سبب سوء‌هاضمه و نفخ می‌شود که این موضوع در ایجاد حس و حال ناخوشایند بسیار موثر است. اما آب‌های معدنی و آب چشمه فسفر ندارند.

فروزانی گفت: منوسدیم گلوتامات از افزودنی‌هایی است که برای حفظ رنگ‌ سبزی‌های کنسروی و گوشت‌های پخته استفاده می‌شود. علاوه بر آن در صنایع غذایی برای تشدید طعم، مصرف دارد. این ترکیب شیمیایی می‌تواند در ایجاد سردرد، واکنش‌های پوستی و سوزش در ناحیه‌ پشت گردن نقش داشته باشد.

وی در پایان خاطر نشان کرد: بهترین راهکار برای کاهش اثرات مواد افزودنی، اجتناب از مصرف غذاهای حاوی مواد افزودنی است.

شاخ و شانه كشیدن ابرهای آسمان برای همدیگر كه تمام می‌شود شروع می‌كنند به شرشر گریه كردن، این پایین اما انگار شلوغی همیشگی برخی خیابان‌های شهرهای بزرگ به توان هزار می‌رسد. تكلیف عابران پیاده كه مشخص است؛ هركس به گوشه‌ای می‌رود تا از اشك‌های آسمان در امان بماند. اما خودروها به هزار و یك دلیل آنچنان در معابر ریز و درشت گره می‌خورند كه رها شدن از این گره، گاهی ساعت‌ها وقت مسافران شهری را می‌گیرد.

به هرحال این ترافیك لعنتی همیشه عذاب‌آور است، باران كه ببارد عذاب‌آورتر هم می‌شود. در ضمن، رانندگی در روزهای بارانی و خیس هم مهارت‌های خاص خود را دارد كه دانستن آن برای هر راننده‌ای ضروری است. اگر می‌خواهید با این مهارت بیشتر آشنا شوید، خواندن این مطلب را از دست ندهید.

خودرویمان چطور باشد؟

باید خودروی ما در روزهای بارانی حتما مجهز به چراغ مه‌شكن، برف پاك كن سالم و دیگر تجهیزات فصول سرد باشد. در كشور ما روشن كردن چراغ‌ها در روز اصلا متداول نیست. این باعث كاهش دید در روزهایی كه شاهد بارش در شهر هستیم می‌شود. از طرفی برف پاك‌كن‌ها هم می‌توانند تأثیر بسزایی در كاهش تصادف در روزهای بارانی داشته باشند. زیرا قطره‌های باران همانند ذره‌بین عمل كرده و باعث خطای دید خواهند شد. بخاری و سیستم امحای بخار از شیشه‌ها هم باید كارایی لازم را داشته باشد زیرا با بخار گرفتن شیشه‌ها، دید راننده كم می‌شود. منبع آب شیشه‌شو هم حتما باید پر باشد كه در موقع ضرورت مورد استفاده قرار بگیرد.

همه شیشه را تمیز كنید

متأسفانه رانندگان ما عادت دارند هنگام بارش باران فقط به تمیز بودن قسمت اندكی از شیشه آن هم در سمت خودشان بسنده كنند و به این دقت ندارند كه برای رانندگی ایمن باید همه شیشه تمیز باشد. كارشناسان ترافیكی می‌گویند كه این عامل مؤثری در بروز حوادث رانندگی در روزهای بارانی است. درضمن رنگ اتومبیل‌هایی كه اغلب در كشورمان سوار می‌شویم نقره‌ای، سفید یا مشكی است. این باعث می‌شود در شرایط برفی، خودروهای سفید و در روزها بارانی و مه گرفته خودروهای نقره‌ای و مشكی كمتر دیده شوند. بنابراین برای جلوگیری از حوادث لازم است دقت بیشتری داشته باشیم.

وقتی سر می‌خوریم چه كنیم؟

خب حالا اگر در معابر لغزنده روزهای بارانی، اتومبیل‌مان سر خورد چه كنیم؟ اگر ترمز ABS ندارید نخستین كار این است كه ناگهان ترمز نكنیم، زیرا ضربه زدن به ترمز در روی سطح لغزنده چرخ‌ها را قفل می‌كند و باعث لغزش و سرخوردن بیشتر می‌شود. ابتدا فرمان را به طرفی بچرخانید كه قسمت عقب خودرو سر می‌خورد و هر زمان اتومبیل به حالت مستقیم درآمد، در جهت دلخواه خود حركت كنید. خیلی آهسته روی ترمز فشار دهید تا از سرعت خودرو كاسته شود یا آرام روی گاز فشار دهید تا خودرو به حركت خود ادامه دهد. یادتان باشد چرخاندن فرمان به مقدار زیاد، ضربه‌ای به عقب خودرو می‌زند كه موجب سر خوردن آن می‌شود.

قوانین رانندگی چه می‌گویند؟

بد نیست بدانید كه هنگام بارندگی، حداكثر سرعت‌های مجاز تعیین شده برای معابر مختلف كاهش می‌یابد. براساس ماده ۳۷۱ آیین‌نامه راهور، رانندگانی كه در معابر لغزنده در حال حركت با سرعت ۳۰ كیلومتر هستند، برای ایمنی باید ۶ طول اتومبیل با خودروی جلو فاصله داشته باشند. در ضمن وقتی كه تازه زمین تر شده، اصطكاك كاهش می‌یابد. در اوایل بارندگی، به‌علت مخلوط شدن آلودگی‌های سطحی مانند روغن ماشین و گرد و خاك كه به‌طور معمول روی سطح همه خیابان‌ها و جاده‌هاست، خطر لغزندگی خیلی جدی‌تر می‌شود.

حواستان به ایمنی لاستیك‌ها باشد

مهم‌ترین نكته درخصوص رانندگی در زمان بارش‌ها، مخصوصا در جاده‌های برون شهری داشتن زنجیرچرخ است كه الان نمونه‌های مختلفی از آن در بازار موجود است. نداشتن زنجیرچرخ در برخی روزها ممكن است به قیمت توقف چند ساعته در جاده‌های برفی باشد. درضمن روزهای بارانی و برفی، لاستیك‌های اتومبیل مخصوصا لاستیك‌های جلو نباید ساییده و بدون آج باشند. در غیراین صورت هنگام گرفتن ترمز یا چرخش به طرفین، لیز خورده و از مسیر خارج می‌شوید و امكان بروز حادثه افزایش می‌یابد.

توجه بیشتر به چراغ ترمز عقب

چراغ‌های ترمز عقب یا همان چراغ خطر در زمان بارندگی‌ها، اهمیت چند برابر می‌یابند. اگر راننده پرسابقه‌ای باشید احتمالا می‌دانید كه این نوع چراغ‌ها خیلی زود می‌سوزند ولی قیمت كمی دارند و خودتان هم به راحتی می‌توانید آنها را تعویض كنید. حتما در روزهای بارانی یا برفی سعی كنید از سالم بودن چراغ‌های ترمز اطمینان حاصل كنید. درضمن در روزهایی كه هوا خراب است، از حركت در لاین سبقت خودداری كنید. در لاین وسط برانید كه امكان بروز حادثه كاهش یابد. همچنین پشت سر اتومبیل‌هایی حركت كنید كه چراغ ترمز سالمی دارند و شما را دچار اشتباه نمی‌كنند.

در تقاطع‌ها بیشتر دقت كنید

در روزهای بارانی و برفی، حركت در تقاطع‌ها هم باید با دقت بیشتر صورت بگیرد. چرا؟ مایعات خودرو همانند روغن در آسفالت محل عبور عابران پیاده در تقاطع‌ها به وفور یافت می‌شوند و این مایعات هنگامی كه با آب باران مخلوط شوند می‌توانند كاركرد یك قطعه یخ بسیار لیز را داشته باشند. پس به‌طور جدی باید سرعت خود را در تقاطع‌ها كم كنید. در ضمن حواستان به محل جمع‌شدن آب‌های سطحی هم باشد زیرا در محل جمع شدن آب درصد لغزش خودرو بسیار زیاد است. بهتر است درصورت دیدن این آبگرفتگی‌ها درصورت لزوم كمی با دقت تغییر مسیر بدهید تا از عوارض بعدی آن مصون باشید.

مدیریت سفر را فراموش نكنید

در روزهای بارانی كافی است كمی مدیریت را چاشنی تصمیم‌گیری‌های روزانه‌مان كنیم. به‌عنوان مثال همه ما ساعت‌های شلوغی معابر یا به‌اصطلاح پیك ترافیك روزانه را می‌شناسیم. گرچه بارش نزولات آسمانی كمی بر این ساعات می‌افزاید اما به هر حال حدودش مشخص است. پس بهتر است با تنظیم زمان حضورمان در معابر، خود را از زندانی شدن در این حصار ترافیكی نجات دهیم. گاهی حتی نیم‌ساعت دیرتر یا زودتر حركت كردن می‌تواند كمك بزرگی برایمان باشد و ترددی روان‌تر داشته باشیم. از آنجایی كه هیچ شهروندی را نمی‌توان یافت كه از حضور در ترافیك لذت ببرد، توصیه می‌كنیم مدیریت سفر را جدی بگیرید.

اطلاع از وضعیت ترافیكی معابر

امروزه سیستم‌های هوشمند چترشان را بر سر زندگی روزانه ما پهن كرده‌اند. مثلا همین دوربین‌های نظارت تصویری بر معابر شهر كه اطلاعات وضعیت ترافیك خیابان‌ها و بزرگراه‌ها را در اختیار مركز كنترل ترافیك می‌گذارد و شبكه‌های رادیویی از جمله رادیو صدای شهر آن را اعلام می‌كند یا همین سامانه اعلام وضعیت ترافیك مركز كنترل ترافیك كه نقشه ترافیكی معابر تهران را به شكل آنلاین در اختیار شما می‌گذارد و مواردی از این دست كه می‌تواند به‌عنوان اهرم كمكی شما را در اتخاذ بهترین تصمیم برای اینكه در ترافیك روزهای بارانی محصور نشوید، یاری كند.

موتورسیكلت‌ها پرخطرتر می‌شوند

موتورسیكلت‌ها در حالت عادی عامل ۵۰ درصد تصادفات در شهرهای بزرگی مثل تهران شناخته می‌شوند. وقتی باران یا برف ببارد، بی‌شك این درصد افزایش خواهد داشت. به همین دلیل هم در چنین روزهایی بیشتر شاهد تصادفاتی هستیم كه به‌دلیل بی‌احتیاطی و قانون گریزی راكبان موتورسیكلت است. پس حداقل در روزهای بارانی با موتورسیكلت روانه معابر نشوید. گزارش دوربین‌های نظارت تصویری در روزهای بارانی حاكی از آمار بالای تصادف این وسیله نقلیه است. موتورسواران همانند برگ خزان به‌دلیل لغزندگی معابر بر زمین می‌افتند و حادثه‌ساز می‌شوند. این حوادث بی‌شك باعث افزایش ترافیك هم می‌شوند.

نكته 1
چرا تصادف بیشتر در باران؟

كارشناسان می‌گویند كه در بروز حوادث رانندگی كه منجر به جرح و فوت می‌شوند، ۳ عامل انسان، راه و وسیله نقلیه مؤثر هستند كه هر یك از این عوامل محیطی با بارش باران می‌توانند عامل تشدیدكننده در بروز حوادث رانندگی باشند. در زمینه عامل انسانی می‌توان گفت با وجود بارش‌های فصلی افراد از وسعت دید كمتری برخوردارند و این باعث می‌شود سرعت عكس‌العملشان به حداقل برسد. همین امر موجب بروز حادثه خواهد شد. درباره وسیله نقلیه هم شرایط بارندگی باعث كاهش اصطكاك بین لاستیك خودروها و سطح معابر می‌شود كه در نهایت عملكرد ترمزها از حد مطلوب و استاندارد خارج شده و سوانح رانندگی را رقم می‌زند. اما عامل سوم راه است كه آن هم تحت‌تأثیر وضعیت بارش لغزنده شده و زمینه ایجاد حوادث رانندگی را بیشتر فراهم می‌كند.

نكته 2
مترو؛ نجاتگر روزهای بارانی

اگر پا روی انصاف نگذاریم باید بگوییم در شهر شلوغی مثل تهران تردد با مترو در روزهای بارانی از تردد با خودروی شخصی بسیار راحت‌تر است. می‌دانیم كه حتما شلوغی‌اش را یادآور خواهید شد و ازدحام جمعیت در واگن‌هایی كه مسافرانش بیش از ظرفیت‌شان است. ما هم این را می‌دانیم اما با همین ازدحام هم می‌توان باز با قطعیت گفت مترو راحت‌تر از خودروی شخصی شما را به مقصد می‌رساند. زیرا هم‌زمان سفرتان را می‌توانید پیش‌بینی كنید و غول ترافیك طناب زمانتان را نمی‌جود و هم از اینكه ساعت‌ها بدون حركت در معابر روی زمین محصور در ترافیك مانده‌اید، اعصابتان خرد نمی‌شود. در این میان صرفه اقتصادی‌اش را هم فراموش نكنید؛ نه نگران مصرف بنزین خودرویتان خواهید بود و نه نگران هزینه استهلاك اتومبیلتان كه ناگزیرید برای جابه‌جایی‌های سانتی‌متری در معابر شهر دائم كلاج و ترمز بگیرید. فقط كافی است یك‌بار امتحان كنید. حتما مشتری خواهید شد. می‌توانید در روزهای بارانی دائم به ساعت‌تان چشم بدوزید و از اینكه دیرتان شده و خودرویتان متوقف در ترافیك مانده غصه بخورید یا اینكه با صرف زمانی اندك با استفاده از مترو سریع، ارزان و به موقع به مقصد برسید.

نكته 3
عامل تشدید ترافیك نشویم

این صحنه كه مسافران در برخی روزها تا وسط یك خیابان را به‌خود اختصاص داده‌اند تا بتوانند زودتر از دیگران سوار تاكسی یا اتوبوس شوند، صحنه‌ای ناآشنا برای تهرانی‌ها و ساكنان شهرهای شلوغ نیست. خصوصا اگر برف یا باران هم در كار باشد، آن وقت است كه رقابت برای سوار شدن بر وسایل نقلیه عمومی شدیدتر می‌شود. آیا تا به حال به این موضوع فكر كرده‌اید كه وقتی دائم برای پیشی گرفتن از دیگران یك قدم به وسط خیابان نزدیك‌تر می‌شویم، عملا باعث تشدید ترافیك خواهیم شد؟ همین پیشروی ما به قسمت میانی معابر باعث ایجاد ترافیك شده و با توجه به سیر تصاعدی ترافیك شهری، باعث قفل شدن برخی خیابان‌ها می‌شود. روی دیگر این سكه رانندگانی هستند كه فقط با سوار كردن یك نفر در اتومبیل شخصی خود می‌توانند بار ترافیك را به شدت كاهش دهند.

ولی چطور می‌توان رابطه را به گونه‌ای پیش برد که علاوه بر اینکه دو طرف احساس خوبی داشته باشند، رابطه نیز موفق باشد؟ در این خصوص با دکتر مجیدصفاری‌نیا، روانشناس اجتماعی گفت‌و‌گو کرده‌ایم که راهکارهای ایشان در این خصوص می تواند مفید واقع شود.

• انعطاف‌پذیر باشید

در فرایند ارتباط موثری مانند ارتباط زناشویی، اگر زن و مرد هر دو بخواهند احساس کنند برنده هستند باید کاربرد مهارت‌های موثر را هم بلد باشند؛ مثلا انعطاف‌پذیری یک اصل بسیار مهم در ارتباط است؛ یعنی اینکه آدم‌ها تلاش کنند با انعطاف لازم در تعاملات و برخوردهای خود به گونه‌ای عمل کنند که ارتباط به برنده شدن هر دو طرف منتهی شود و این اصل بسیار مهمی در روابط بین فردی است؛ چون افراد انعطاف‌پذیر می‌توانند در رابطه، به موفقیت و داشتن احساس خوب طرف مقابل هم فکر کنند. در ارتباطات زناشویی، زوجینی که از انعطاف‌پذیری بالاتری برخوردارند روابط بهتری دارند؛ برای مثال فرض کنید وقتی همسرتان برای مهمانی خانواده شما خرید کرده اما گوشزد هم می‌کند که هفته پیش که خانواده خودش مهمان‌تان بوده‌اند شما کمتر تدارک دیده بودید، عکس‌العمل شما در مقابل این حرف او چیست؟ مثلا می‌توانید بگویید: «شاید آن موقع موادغذایی کمتری داشتیم وگرنه هیچ تعمدی در کار نبوده» یا بگویید: «اصلا می‌دانستم تا خانواده من بخواهند بیایند تو می‌خواهی مقایسه کنی و...». دربرخورد دوم هیچ‌گونه نشانه‌ انعطاف‌پذیری‌ای وجود ندارد و احتمال بروز دعوا و جروبحث هم خیلی بیشتر است ولی در واکنش اول دو طرف فکر می‌کنند مشکل خاصی وجود ندارد و اگر هم هست می‌توان بعدا آن را جبران کرد.

• خودشیفته نباشید

مهارت همراهی، مهارتی است که با توجه به نوع تربیت، مدل گفت‌و‌گو و آموزش‌هایی که هر کس در طول زندگی خود می‌بیند، می‌تواند در طول زندگی خود با دیگران همراه باشد و طرف مقابل را درک کند و به احساسات او احترام بگذارد. افرادی که می‌توانند بایکدیگر همراه داشته باشند معمولا در تعامل و رفتار با آنها می‌توان احساس برنده- برنده داشت. اگر بتوانیم یکدیگر را درک کنیم ارتباط ما موفق خواهد بود. یکی از راه‌های درک‌کردن هم این است که ببینیم اگر به جای طرف مقابل بودیم با همان شرایط چگونه عمل می‌کردیم! و اینکه تلاش کنیم در رابطه «خود محور» نباشیم. افرادی که فقط به خواسته‌های خود توجه می‌کنند معمولا رابطه موفقی نخواهند داشت چون به این ترتیب، به دلیل ذهنیت مثبتی که از خود دارند عیب‌های خودشان را نمی‌بینند. به این افراد «خود‌شیفته» می‌گویند؛ یعنی افرادی که فقط به نفع خودشان توجه دارند و به دلیل خودمحوری نمی توانند طرف مقابل را درک کنند.

• از منظر دیگران نگاه کنید

در رابطه، ما اصلی داریم که می‌توانیم آن را «از چشم و منظر دیگران نگریستن» بنامیم؛ یعنی خودمان را به جای طرف مقابل بگذاریم و از منظر طرف مقابل به مسئله یا مشکل نگاه کنیم. اگر ما بتوانیم این اصل را در ارتباط زناشویی به کار ببریم، حتما رابطه‌ای خواهیم داشت که هر دو سو برنده خواهند بود؛ مثلا وقتی مردی می‌بیند همسرش رفتار مناسبی با خانواده او ندارد، اگر به موضوع از دریچه چشم همسرش نگاه کند شاید متوجه شود که فقط همسرش مقصر نیست.

• به جای جنگ و گریز، مسئله را حل کنید

مکانیسم مغز به گونه‌ای است که یک قسمت از آن به حل مسئله منتهی می‌شود. بخشی دیگر از رفتارهای ما هم به قسمت زیر قشر مغز برمی‌گردد که اینها رفتارهایی هستند که ناشی از جنگ و گریز‌ند؛ مثلا وقتی همسرتان به شما می‌گوید که چرا به خانواده خودت بیشتر از من اهمیت می‌دهی و به خانواده من توجه لازم را نداری، طرف مقابل وقتی از ناحیه زیر قشر مخ پیام دریافت کند، احتمالا با خشونت پاسخ خواهد داد که منجر به دعوا و ناراحتی دو طرف خواهد شد اما اگر رفتار خردمندانه و عاقلانه‌ای داشته باشد، علاوه بر اینکه سعی می‌کند کاری کند که طرف مقابل ناراحت نشود، از او عذرخواهی هم می‌کند.

• اشتباهات گذشته را رج نزنید

در بسیاری از مواقع می‌بینیم که وقتی مرد خانواده سرزنشگر است و رفتارهای تحکم‌آمیز دارد، همسر او عزت نفس خود را از دست می‌دهد و گاهی هم دچار افسردگی می‌شود، ضمن اینکه در چنین محیطی اعتماد‌به‌نفس بچه‌ها کمتر می‌شود و نمی‌توانند خیلی قدرتمند عمل کنند. بنابراین یکی از مهارت‌های مهمی که می‌تواند به رابطه برد- برد منتهی شود، این است که ما از سرمشق گرفتن از مشکلات موجود در خانواده خودداری کنیم و باورهای غیرمنطقی که در طول زندگی یاد گرفته‌ایم را تغییر دهیم. گاهی هم باورهای غیرمنطقی باعث می‌شود نتوانیم به طرف مقابل خود اعتماد لازم را داشته باشیم. هنگامی هم که در یک ارتباط اعتماد از بین برود به دست آوردن دوباره آن کار آسانی نیست. بسیاری از این مشکلات به این دلیل است که گاهی ما می‌خواهیم مالک احساس طرف مقابل باشیم؛ مثلا اگر به همسرمان تلفن می‌کنیم، قبل از هر گونه احوالپرسی می‌خواهیم بدانیم کجاست و به چه کاری مشغول است چون اینها را حق خود می‌دانیم، حال آنکه باید به او حق بدهیم می‌تواند گاهی به سوالات بی‌ربط ما جواب ندهد!

• باورهای غیرمنطقی نداشته باشید

گاهی اوقات مشکلات بین زن و شوهرها به دلیل داشتن تصورات غلطی است که افراد از قبل در ذهن خود پرورانده‌اند؛ مثلا اگر مادری داشته‌ایم که همه کارها را خودش انجام می‌داده حالا ما تحت تاثیر این تفکر و برداشت، احساس می‌کنیم که ما هم به عنوان یک مرد نباید دست به سیاه وسفید بزنیم و اگر كار كسی كوچك‌ترین نقصی داشت می‌توانیم به‌راحتی او را سرزنش کنیم. بنابراین در اینجا هم این مدل رفتار منجر به رفتار برنده- بازنده می‌شود.

• تصورات بیهوده را فراموش کنید

بسیاری از ما قبل از شروع زندگی زناشویی، تصورات غلطی در ذهنمان داریم که مشکلات بزرگی را برایمان به دنبال می‌آورد؛مثلا شنیده‌ایم که می‌گویند زن و شوهر یک روح در دو بدن هستند، در صورتی که اصلا ما یک روح در دو بدن نیستیم و این جمله غلط است. خلیل جبران قطعه قشنگی دارد که می‌گوید: «اجازه بدهید که نسیم زندگی بین شما جریان داشته باشد». زن و شوهر باید به هم فضایی بدهند که بتوانند در آن بیشتر خودشان و خواسته‌های طرف مقابلشان را بشناسند. اگر نتوانیم چنین فضایی به یکدیگر بدهیم، ارتباط ما برد- برد نخواهد بود.

• بیش از حد وابسته نشوید

وابستگی زیاد ممکن است ما را به سوی محبت مالکانه ببرد که در آن به خودمان اجازه می‌دهیم حریم خصوصی همسرمان را نادیده بگیریم. از تصورات غلط دیگری که معمولا در زن‌ها بیشتر است این است که می‌خواهند همسرشان تکیه‌گاه بی‌چون و چرای آنها باشد. چنین تصوری درست نیست و باعث می‌شود انتظارات غیرمنطقی از همسرشان داشته باشند که شاید نتواند آنها را برآورده کند. شوهرتان نمی‌تواند در تمام زمینه‌ها قدرتمند عمل کند. فراموش نکنید او هم مثل شما مشکلات خودش را دارد. ممکن است در بسیاری از زمینه‌ها که شما توقع دارید، مهارت‌های لازم را نداشته باشد. بنابراین باید به دنبال همراه باشید، نه تکیه‌گاه. ضمن اینکه باید باورهای خودتان را در مورد ازدواج و زندگی زناشویی تغییر دهید. زن و مرد هرکدام صندوقچه‌ای از اسرار دارند که شاید نخواهند آن را به طرف مقابل خود عرضه کنند. ما نباید همدیگر را آزمایش کنیم یا دائم به همدیگر شک داشته باشیم. چون با این وضع خیلی زود اعتمادمان را به یکدیگر از دست می‌دهیم. اگر رابطه به چنین مرحله‌ای برسد، ارتباط برنده- بازنده خواهد بود.

• یکدیگر را سرزنش نکنید

هنگامی که یکی از طرفین احساس افسردگی و شکست می‌کند رابطه تبدیل به برنده- بازنده می‌شود چون وقتی یک‌طرف بیش از حد سرزنشگر باشد طرف مقابل را فرسوده می‌کند. فرد افسرده هم پرخاشگر، زودرنج و حساس می‌شود و نمی‌تواند احساس خوشحالی بکند. در واقع وقتی یکی از پایه‌ها و ستون‌های خانه دچار لرزش شود باید مراقب باشیم که فرو نریزد. در رابطه زناشویی هم وقتی یک طرف احساس خوبی ندارد، خواه‌نا‌خواه طرف مقابل را هم تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد. در واقع یکی از عواملی که باعث می‌شود زن و شوهر نتوانند رابطه برنده- برنده‌ای داشته باشند این است که در فضایی زندگی می‌کنند که از لحاظ عاطفی گرمای لازم وجود ندارد.

• به جذابیت‌های دوران نامزدی برگردید!

یکی از سوالاتی که همیشه زن و شوهرها می‌خواهند جواب آن را بدانند این است که چه بلایی بر سر شور و شوق دوران نامزدی می‌آید و چرا دیگر نمی‌توان به آن روزها برگشت. یکی از دلایل مهم تفاوت آن دوران با زندگی مشترك زیر یك سقف این است که افراد قبل از ازدواج «انتظار» همدیگر را می‌کشند و همین موضوع باعث می‌شود که در بسیاری از زمینه‌ها برای همدیگر کوتاه بیایند و دوست داشته باشند مطابق میل یکدیگر عمل کنند. در واقع قبل از عروسی دو طرف همدیگر را تقویت می‌کنند و به همدیگر پاداش می‌دهند اما وقتی وارد یك‌خانه می‌شوند و مدتی از زندگی آنها می‌گذرد، کم‌کم هزینه‌های زندگی مشترک هم شروع می‌شود و افراد به جای تقویت یکدیگر، دائم از هم انتقاد می‌کنند یا قصد تغییر همدیگر را دارند. بهترین کار برای اینکه گاهی بتوانیم به دوران خوش قبل از ازدواج برگردیم این است که سعی کنیم دوباره همدیگر را تایید یا تشویق کنیم، هنگام لباس پوشیدن، نظر همدیگر را بپرسیم و...؛ در واقع توجه لازم را از یکدیگر دریغ نکنیم.

• چه باید کرد؟

بهترین کار برای اینکه بتوان رابطه برنده‌ای داشت این است که دوطرف قبل از ازدواج مهارت‌های لازم را آموزش ببینند. اگر در دبیرستان اینگونه آموزش‌ها اجباری بود شاید زن و شوهرها هنگام وارد شدن در رابطه، کمتر با مشکل مواجه می‌شدند. البته این به معنای سخت کردن ازدواج نیست بلکه همان‌گونه که برای رانندگی اتومبیل احتیاج به یادگیری و آموزش هست، برای راندن درجاده زندگی زناشویی هم می‌توان وقت گذاشت و آموزش دید. وقتی بدون هیچ آموزشی وارد زندگی زناشویی می‌شویم، اگر نتوانیم موفق شویم خیلی دور از ذهن نخواهد بود. بنابراین می‌توانیم مدل‌های تربیتی لازم را از کودکی و نوجوانی به فرزند خود یاد بدهیم.

کارشناس :دکتر سعید آزادی‌عصر
روانشناس بالینی و مشاور خانواده

0936492: یک سال است که ازدواج کرده‌ام. رابطه خوبی با شوهرم دارم و از زندگی‌ام راضی‌ام اما چیزی كه در زندگی مشترک مرا کمی اذیت می‌کند رفتار خانواده شوهرم با من است. هر چه تلاش می‌کنم با آنها رابطه صمیمی برقرار کنم آنها نسبت به من خیلی سرد برخورد می‌کنند. این برخورد آنها باعث شده من هم از آنها کناره بگیرم. وقتی این موضوع را به همسرم می‌گویم اهمیت نمی‌دهد و می‌گوید تو زیاد سخت می‌گیری. برای حل این مشکل باید چكار کنم؟

پاسخ: اهمیت ندادن همسرتان به طرح این مسئله و موضوع از سوی شما می‌تواند نشان‌دهنده این باشد كه یا این مسئله را زیاد باور ندارد یا اینکه اعضای خانواده‌اش در برقراری روابط اجتماعی کلا سرد برخورد می‌کنند و خیلی افراد خونگرمی نیستند. اگر خانواده شوهرتان از نظر فرهنگی و عاطفی کلا افراد سردی هستند و زیاد با دیگران نمی‌جوشند و صمیمی نمی‌شوند سعی کنید کمی از حساسیت‌ خودتان بکاهید.

اگر به این نتیجه رسیده‌اید که آنها فقط در ارتباط با شما اینگونه برخورد می‌کنند باید ابتدا علت این برخورد آنها را پیدا کنید؛ شاید با ازدواج شما و همسرتان مخالف بوده‌اند، شاید از قبل مشکلی بین شما و آنها وجود داشته و کدورت بین شما و آنها باقی مانده است. اگر اینچنین است باید حسن نیت‌تان را به آنها نشان داده و برای ایجاد رابطه‌ای صمیمانه‌تر نهایت تلاش‌تان را بکنید. علاقه و عواطف‌تان را نسبت به آنها ابراز کنید؛ مثلا هنگامی که در جمع خانوادگی آنها حضور دارید خودتان سر صحبت را با آنها باز کنید. آنها را به مشارکت در فعالیت‌های مورد علاقه خود و همسرتان مثل تعریف کردن خاطره، نشان دادن عکس‌، تماشای فیلم و... دعوت کنید. باید با اعضای خانواده همسر به‌صورت تک‌به‌تک ارتباط برقرار کنید. حتی برای جلب توجه آنها می‌توانید در مناسبت‌های مختلف هدایای مورد علاقه آنها را برایشان تهیه کنید. اگر مشکلی دارند و از دست شما کمکی برمی‌آید دریغ نکنید.

اگر برای این طرز برخورد خانواده همسرتان دلیل خاصی پیدا نمی‌کنید برای حل این مسئله باید از همسرتان کمک بگیرید. با توجه به اینکه ذکر کردید او اهمیت چندانی به حل این مشکل نمی‌دهد، سعی کنید به‌گونه‌ای عمل کنید که او حس کند این مسئله برایتان اهمیت دارد و موجب آزار شما شده است؛ سعی کنید برنامه‌ را به‌گونه‌ای پیش ببرید که او برای صحبت کردن پیشقدم شود. با توضیحاتی که به او می‌دهید سعی کنید برای او روشن کنید که برخورد خانواده همسرتان با شما گرم و دوستانه‌ نیست. به‌هیچ‌وجه سعی نکنید خودتان را بی‌‌تقصیر و آنها را مقصر جلوه دهید چون ممکن است همسرتان نسبت به شما موضع بگیرد. بیشتر روی این تأکید کنید که چون به همسرتان علاقه دارید پس خانواده او هم برایتان مهم است و دوست دارید رابطه‌تان با آنها صمیمی‌تر و دوستانه‌تر باشد. اگر این موارد را قبلا انجام داده‌اید اما نتیجه‌ دلخواه حاصل نشده به یک مشاور خانواده مراجعه کنید، جزئیات مسائل را برایش توضیح داده و با مشورت و صلاحدید او برای حل این مسئله اقدام کنید.

اما روشن نشدن ماشین شما الزاما به‌دلیل بروز مشكلات پیچیده و فنی نیست. ‌گاه ممكن است با یك بررسی ساده و رفع یك مشكل كوچك، بتوانید دوباره ماشینتان را روشن كنید و به راهتان ادامه دهید. نكته دیگر اینكه خیلی از همین مسائل را شخصا می‌توانید برطرف كنید و دیگر نیازی هم به نیروهای امدادخودرو نخواهید داشت. مطالعه این گزارش كه به كمك محمود جعفری، مكانیك جوان و باتجربه تهیه شده باعث می‌شود تا با برخی از روش‌های صحیح و ارزان روشن كردن خودرو در كوتاه‌ترین زمان ممكن آشنا شوید.

اتومبیل برق دارد، استارت نمی‌زند

ممكن است این اتفاق چند باری برای شما افتاده باشد. اینكه پشت رل ماشین می‌نشینید، سوئیچ را می‌چرخانید و می‌بینید جریان برق پشت آمپر و چراغ‌ها آمده اما استارت كه می‌زنید ماشین روشن نمی‌شود. . وقتی چنین حالتی برایتان پیش آمد باید احتمال بدهید كه سرباتری‌هایتان اصطلاحا سولفاته كرده یا شل شده است. در این شرایط كافی است نگاهی به باتری بیندازید و از محكم و سالم بودن سرباتری مطمئن شوید. احتمال دیگر این است كه باتری شما فاسد و خراب شده باشد. اگر خودروی پژو ۲۰۶ دارید و می‌بینید برق پشت آمپر و فرمان شما می‌آید اما استارت نمی‌خورد احتمال ریست شدن رایانه‌ خودروی‌تان زیاد است. برای ریست كردن كافی است ابتدا سوئیچ را كاملا از محفظه خودرو دربیاورید و چند دقیقه‌ای صبر كنید تا مشكل برطرف شود یا اینكه سراغ باتری بروید و سرباتری سمت مثبت را از محلش خارج كنید. چند دقیقه بعد سرباتری را محكم سرجایش ببندید و دوباره استارت بزنید.

وقتی كه اتومبیل اصلا برق ندارد

گاهی اوقات وقتی سوئیچ را برای روشن كردن می‌چرخانید متوجه می‌شوید هیچ جریان برقی پشت آمپر شما نمی‌آید و به همین دلیل هم ماشین روشن نمی‌شود. اگر با این مشكل روبه‌رو می‌شوید باید اول احتمال بدهید كه سیم فیوزتان سوخته است. یك وقت‌هایی ممكن است این سیم‌های سه‌گانه نیم دایره‌ای از جای خودشان خارج شده باشند یا قطع شوند. این 3 سیم هر یك برای چراغ، انژكتور و باتری است. اگر سیم‌های نیم دایره‌ای كه در سمت راننده و راست موتور قرار دارند مشكلی نداشته باشند باید احتمال خراب شدن باتری را بدهید. وقوع چنین مشكلی در برخی از خودروها مثل ۲۰۶ به‌احتمال فراوان تنها یك علت دارد و آن هم فاسد شدن باتری است. اگر خودروی‌تان اصلا برق ندارد، از باتری كمكی كمك بگیرید.

خودرو را چه وقتی هل بدهیم؟

خیلی وقت‌ها پیش می‌آید كه خودروی شما به‌دلیل كاهش ولتاژ باتری روشن نمی‌شود. یعنی برق پشت آمپر می‌آید اما باتری قدرت لازم را برای روشن كردن موتور خودرو ندارد. در این شرایط بهترین كار باتری به باتری كردن و امداد گرفتن از باتری كمكی است اما خیلی‌ها ترجیح می‌دهند به جای این كار ماشین را هل بدهند تا روشن شود. این روش برای روشن كردن خودروهای فرانسوی مثل پژو ۴۰۵ و ۲۰۶ می‌تواند صدماتی را به همراه داشته باشد. اگر شما به هر دلیلی مجبور شدید از روش هل دادن خودرو برای روشن كردن آن بهره ببرید حتما خودرو را روی دنده ۲ بگذارید. روشن كردن خودرو به واسطه دنده عقب فشار زیادتری را به موتور وارد می‌كند و می‌تواند مضر هم باشد.

ماشینتان اصطلاحا برق دزدی دارد

حالا ممكن است ماشینتان چند روزی توی پاركینگ مانده و اصلا مورد استفاده قرار نگرفته باشد. بعد از چند روز سراغ ماشینتان می‌روید و می‌بینید برق پشت آمپر می‌آید اما ماشین روشن نمی‌شود. حتی ممكن است باتری‌تان هم كاملا نو باشد اما با این مشكل مواجه شوید. در این شرایط بهترین كار استفاده از روش باتری به باتری است تا خودرو روشن شود. البته از آنجایی كه احتمال برق دزدی در خودروی شما در این شرایط وجود دارد باید پس از شارژ شدن باتری، خودرو را خاموش كنید و سرباتری‌ها را دربیاورید. اگر بعد از یك روز دوباره سراغ ماشین بیایید و ببینید كه خودروی‌تان روشن نمی‌شود، احتمال برق دزدی در خودروی شما وجود دارد.

خاموشی پس از تصادف یا دست انداز!

شاید این اتفاق هم برای شما هم افتاده باشد اینكه پس از یك تصادف نه چندان جدی یا رد شدن از یك دست‌انداز موتور خودروی‌تان خاموش شود و دیگر روشن نشود. خیلی‌ها در چنین شرایطی سریع به امدادخودرو زنگ می‌زنند تا خودشان را به یك تعمیرگاه برسانند و دست آخر كلی هزینه برای خودشان می‌تراشند. تنها كافی است نگاهی به سوئیچ ثقلی كه به آن اصطلاحا سوئیچ «قطع كن» هم می‌گویند بیندازید. جای این سوئیچ كه دكمه‌ای سیاه رنگ با سری سرخ است معمولا در كنار موتور قرار دارد و روی بدنه خودرو نصب می‌شود. سوئیچ ثقلی برای این طراحی شده تا سیستم برق و بنزین خودرو هنگام تصادف كاملا قطع شده و مانع بروز خطرهایی مثل آتش‌سوزی شود. دوباره سوئیچ ثقلی را روشن كنید.

وقتی ماشین اصطلاحاً خفه می‌كند

این هم از مشكلاتی است كه‌گاه ممكن است گریبان شما را بگیرد. البته ماشین‌هایی كه سیستم انژكتوری دارند كمتر با این مسئله مواجه می‌شوند. بعضی وقت‌ها می‌بینید كه ماشین دور بالایی هم دارد اما درست حركت نمی‌كند و خوب گاز نمی‌خورد. حتی ممكن است در ‌‌نهایت باعث خاموش شدن موتور شود كه در این شرایط به آن اصطلاحا خفه كردن ماشین می‌گویند. چنین مشكلی بیشتر هنگامی رخ می‌دهد كه شما سوخت كافی در باك نداشته باشید. وقتی سوخت كم شود، پمپ بنزین كه وسیله‌ای برقی است و با‌‌ همان بنزین داخل باك خنك می‌شود داغ می‌كند و از كار می‌افتد. اگر پس از روشن شدن ماشین یك دفعه دیدید دور ماشینتان كاهش پیدا كرد و نهایتا خاموش شد باید به عقربه بنزین توجه كنید. در چنین شرایطی كافی است ۱۵ دقیقه‌ای موتور خودرو را خاموش كنید تا پمپ برقی بنزین خنك شود. حالا تا خاموش شدن بعدی حدود ۲۰ دقیقه‌ای فرصت دارید تا خودتان را به پمپ بنزین برسانید و سوخت‌تان را تأمین كنید.

چكار كنیم خاموش نشود؟

برای اینكه همیشه از سلامت خودروی‌تان مطمئن باشید و هیچ‌گاه توی راه نمانید كافی است یك سری دستورات مربوط به‌خودرو را همواره به‌خاطر داشته باشید. رعایت این اصول علاوه بر سلامت موتور خودرو، روشن شدن آن را تضمین می‌كند.

باتری سالم: همیشه مطمئن باشید كه از یك باتری سالم برای تأمین برق خودروی‌تان استفاده می‌كنید چرا كه بخش قابل توجهی از مشكلات مربوط به روشن نشدن موتور به تأمین برق برمی‌گردد. اگر از سالم بودن باتری‌تان اطمینان ندارید، پیش از رفتن به سفر می‌توانید با استفاده از دستگاه دیاگ از صحت آن مطمئن شوید. باتری سالم باید ولتاژی بین ۱۲ تا ۱۵ داشته باشد.

تسمه تایم: مهم‌ترین چیزی كه باید پیش از سفر یا در دیگر شرایط به آن توجه داشته باشید سالم بودن تسمه تایم است. خودروی شما اگر هر مشكلی داشته باشد می‌توانید با رفع عیب خودتان را به جایی برسانید اما با تسمه تایم خراب یك متر هم نمی‌توانید جلو بروید. بهترین حالت این است كه تسمه‌تایم را در هر ۶۰ هزار كیلومتر عوض كنید تا خیالتان از این بابت راحت شود.

تسمه دینام: اگر تسمه دینامتان پاره شود، می‌توانید با شارژ باتری به روش‌های مختلف خودتان را به جایی برسانید و مشكل را حل كنید. درخودروهایی مثل پراید پس از پاره‌شدن تسمه دینام تا چند ساعت می‌توان بدون نیاز به آن هم روی روشن ماندن موتور حساب كرد. اما تا به نخستین مكانیكی رسیدید این مشكل را رفع كنید چرا كه پس از آن و برای روشن كردن مجدد خودرو دوباره به مشكل برمی‌خورید.

صافی بنزین و شمع‌ها: یادتان باشد خودروی‌تان را هر ۳۰ هزار كیلومتر یك‌بار به یك مكانیك مجرب نشان دهید تا سرویس‌های دوره‌ای روی آن انجام شود. این سرویس‌ها می‌تواند شامل تعویض شمع‌‌ها و صافی بنزین باشد تا ماشینتان با خطر خاموش شدن مواجه نشود. البته شمع‌ها می‌توانند تا ۱۰۰ هزار كیلومتر موتورتان را همراهی كنند.

 آنهایی كه وقت برایشان به اندازه طلا می‌ارزد می‌دانند كه باید در این شهرها یك برنامه‌ریزی درست و حسابی برای وقت‌شان داشته باشند، وگر نه كلاهشان پس معركه است. برای از دست دادن فرصت‌ها قرار نیست همیشه ماه‌ها و سال‌ها را تلف كنیم، از دست دادن همین ثانیه‌های دم دست هم می‌تواند بعضی فرصت‌ها را برای همیشه از بین ببرد. خلاصه اینكه اگر بخواهیم زندگی را مدیریت كنیم و از آرزوهای كوچك و بزرگمان جا نمانیم باید از همین ساعت‌هایی كه در آن هستیم، شروع كنیم و یاد بگیریم چطور مدیر زمان خود باشیم. اگر تصمیم گرفته‌اید كه زمان‌تان را در این شهر مدیریت كنید، حتما راهنمای ما را بخوانید.

ثبت وقایع در دفترچه یادداشت

در حال حاضر چطور از زمان روزانه یا شبانه‌تان استفاده می‌كنید؟ دانستن همین موضوع نخستین گام در مدیریت زمان است؛ یعنی قبل از هر چیز باید روشی را كه در حال حاضر از زمان خود استفاده می‌كنید تحلیل و بررسی كنید. نگران نباشید، این تحلیل و بررسی نیاز به تخصص خاصی ندارد؛ یعنی یك آدم كاملا معمولی به راحتی می‌تواند روش استفاده از زمان خود را مورد تحقیق قرار دهد. روی حافظه‌تان زیاد حساب نكنید و از یك دفترچه برای ثبت كارها استفاده كنید. این كار به شما كمك می‌كند كه خیلی سریع غیرضروری‌ها را بشناسید. شناختن همین فعالیت‌های غیرضروری مهم‌ترین كمك است.

لطفا كارهای مهم را پیدا كنید

شما در روز چه كارهایی انجام می‌دهید؟ اولویت با كدام كارهاست و كدام یك كارها از اهمیت كمتری برخوردارند؟ این 2سؤال در مدیریت زمان بسیار مهم هستند. اولویت‌بندی یكی از قدم‌های مدیریت زمان است. نگران حذف‌شدن كارهای لذتبخش و مفرح نباشید. اتفاقا مسئولیت‌هایی كه خارج از توانتان هستند را از لیست كارهای فوری حذف كنید. برای شروع پس از اینكه فهرست كارهای روزانه را به میزان قابل‌قبولی از مسئولیت‌ها كاهش دادید، زمان برنامه‌ریزی فرا می‌رسد.

مزاحمان وقت‌تان را شناسایی كنید

در زندگی هركسی انسان‌هایی حضور دارند كه بار وقت هستند، نه یار وقت؛ یعنی در طول روز باعث تلف‌شدن زمان‌های گرانبهایتان می‌شوند. اگر معتقدید كه این افراد در اطراف شما نیستند سخت در اشتباهید، كمی كه بیشتر دقت كنید آنها را شناسایی خواهید كرد. باید به آنها بفهمانید كه شما اكنون مشغولید و وقت اضافه ندارید. یكی از مزاحم‌ترین وسیله‌ها در این روزها همین تلفن‌های همراه و شبكه‌های اجتماعی داخل آنهاست. هم شبكه‌های اجتماعی و هم تماس‌های تلفنی می‌توانند خیلی وقت‌گیر باشند. موقعی كه كار مهمی دارید كه باید در مدت زمان مشخصی به نتیجه برسد می‌توانید موبایلتان را خاموش یا بی‌صدا كنید.

ایجاد وقت یك راه‌حل است

«قرار است شما بر زمان مدیریت كنید، نه زمان بر شما!» این جمله یعنی اینكه شما توانایی این را دارید كه در زندگی روزمره‌تان ایجاد وقت كنید. تعجب نكنید، قرار نیست عقربه‌های ساعت را به عقب برگردانید تا وقت جدیدی ایجاد شود. شما باید وقت‌های مرده را بشناسید و آنها را تبدیل به وقت‌های مفید زندگی‌تان كنید. این كار، چندان پیچیده‌ نیست و با چند روز ممارست می‌توان به آن دست یافت. فقط باید حواستان به سارقان وقت باشد؛ همانهایی كه وقت را از ما می‌دزدند.

كارتان را درست انجام دهید

خیلی‌ها فكر می‌كنند كه با سریع انجام دادن كارها می‌توانند وقت را بیشتر مدیریت كنند و وقت بیشتری در روز داشته باشند. لطفا این تصور اشتباه را از همین امروز در زباله‌دانی ذهن‌تان بریزید و این تصور را جایگزین كنید كه برای اینكه از خودتان رضایت بیشتری داشته باشید لازم است كار‌ها را درست انجام دهید. وقتی كارها را بی‌جهت سریع انجام می‌دهید دقت‌تان به میزان قابل توجهی پایین می‌آید و در بسیاری از موارد مجبور می‌شوید كه آن كار را دوباره انجام دهید. همین دوباره‌كاری به‌طور مستقیم باعث تلف شدن وقت‌تان می‌شود.

انواع كارهای روزمره را بشناسید

باید بپذیرید كه مدیریت زمان در شهرهای بزرگی مثل تهران، یك كار كاملا تخصصی است و باید بعضی مهارت‌ها را در خودتان ایجاد كنید تا بتوانید افسار وقت را در دست بگیرید. یك مهارت مهم در این زمینه این است كه بتوانید كارهای روزمره‌تان را در دسته‌بندی مشخصی قرار دهید. می‌توان كارها به ۳ دسته، مهم، كم‌اهمیت و بی‌اهمیت تقسیم كرد؛ به همین راحتی. كارهای مهم را به تعویق نیندازید چراكه بعدا برایتان دردسر درست می‌كنند و كلی وقت‌تان را می‌گیرند. كارهای كم‌اهمیت و بی‌اهمیت را در اولویت‌های آخر قرار دهید.

فكری برای كارهای سخت و وقت‌گیر

اگر كاری به‌نظرتان سخت و وقت‌گیر به‌نظر می‌رسد از زیر انجام دادن آن شانه خالی نكنید، مخصوصا اگر جزو كارهای ضروری و مهم شماست. عقب انداختن این نوع كارها هم در مدیریت زمان اصلا صلاح نیست؛ یعنی باید در زمان مشخص آنها را انجام دهید و به پایان برسانید. فقط یك راهكار برای اینگونه مواقع در مدیریت زمان پیشنهاد می‌شود؛ پیدا كردن یك روش دیگر برای انجام آن كار سخت و وقت‌گیر. یافتن روش متفاوتی برای انجام یك كار، آسان‌تر از تغییر اهداف و معیار‌های انجام آن كار است.
مدیر زمان خود باشید

چند توصیه روانشناسانه برای مدیریت زمان

برای اینكه زمان زندگی‌تان را در دست بگیرید و آن را مدیریت كنید، باید برخی از خصلت‌های شخصی‌تان را اصلاح كنید یا به‌طور كامل تغییر دهید. برخی از ویژگی‌های قبلی شما می‌توانند حسابی به مدیریت وقت‌تان ضربه بزنند و درنهایت برایتان دردسر درست كنند.

1- برنامه‌ریز شوید
كارشناسان مدیریت می‌گویند كه ۸۰ درصد دستاوردهای ما باید با ۲۰ درصد از تلاش ما صورت بگیرد. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد كه شما برنامه‌ریزی درست و حسابی داشته باشید. اگر آدم برنامه‌ریزی نیستید، مطمئن باشید كه در مدیریت زمان موفق نمی‌شوید.

2- اعتماد كردن
اگر كلا آدمی هستید كه عادت ندارید برای انجام دادن كارها به دیگران اعتماد كنید، كارتان در مدیریت زمان خیلی سخت خواهد بود. گاهی شما به این دلیل به تمام كارهایتان نمی‌رسید كه توانایی روحی سپردن بخشی از وظایف خود به دیگران را ندارید. شاید همكاران، فرزند یا همسر شما نتوانند یك وظیفه را به خوبی و دقت شما به انجام برسانند اما حتی این حالت بهتر از آن است كه بسیاری از كارهای شما نهایتا روی زمین بماند یا در وقت‌های اضافه كه منحصرا مخصوص استراحت شماست به انجام برسند.

3- «نه» بگویید
اگرعادت دارید كه در مقابل هر درخواستی سر تعظیم فرود آورید و چشم بگویید، خب، بهتر است بی‌خیال مدیریت زمان شوید. شما باید «نه» گفتن در زندگی را یاد بگیرید تا بتوانید زمان را در دست بگیرید. برای اینكه بتوانید با آرامش زندگی كنید باید و باید، نه گفتن را یاد بگیرید. اگر وقت انجام كاری را ندارید باید بتوانید محترمانه از انجام آن عذرخواهی كنید. هر چقدر هم فرد متقاضی سرسخت باشد زیربار كاری نروید كه از عهده و وقت شما خارج است.