تبیان، دستیار زندگی

1- از بین بردن خط و خش‌ وسایل چوبی

ترک‌ها و خطوط کوچک ایجاد شده روی مبلمان چوبی را با قهوه برطرف کنید.

2-3 قاشق غذاخوری قهوه را با مقداری آب مخلوط کنید تا به صورت خمیری سفت درآید. در مورد چوب‌های متمایل به قرمز چند قطره ید اضافه کنید.

خمیر را روی چاقو بتونه یا چاقو یکبار مصرف بگذارید و درزها را با آن پر کنید. خمیر اضافی را با یک دستمال پاک کنید. بگذارید کاملا خشک شود. سپس از واکس مخصوص مبل استفاده کنید.

2- از بین بردن بوی بد اتومبیل

برای تازه نگه داشتن هوای داخل ماشین از ظرفی حاوی دانه‌های قهوه استفاده کنید. دانه‌های قهوه بو مواد تند مانند فست فود را جذب می‌کنند.

3- تسریع در تولید کمپوست

با ریختن مقداری قهوه یا چای روی مواد کمپوست، تعداد باکتری‌ها افزایش یافته، خاک و کمپوست سریع‌تر تجزیه می‌شوند.

4- حاصل‌خیز شدن گیاهان

این کافئین موجود در قهوه نیست که گل‌هایی مانند آزالیا، بوته رز و گیاه همیشه سبز خواستار آن هستند بلکه جدا از نیتروژن، فسفر و مواد معدنی ، اسیدیته و اکسیژن‌رسانی خاک را بالا می‌برد.

دانه‌ها را برای جلوگیری از کپک زدن داخل خاک فرو کنید.

¾ پیمانه دانه قهوه را با کنار زدن خاک نزدیک ریشه گیاه بریزید. این کار را ماهی یکبار تکرار کنید. استفاده زیاد از قهوه حتی در گیاهان دوستدار محیط اسیدی موجب افزایش بیش از حد اسیدیته خاک می‌شود.

5- رفع بوی بد حیوانات خانگی از محیط

حرارت دادن یک فنجان دانه تازه قهوه داخل دیگ چدنی کوچک با شعله کم، به رفع بوی بد از محیط کمک می‌کند. به محض درآمدن بوی قهوه، ظرف را به اتاق مورد نظر ببرید و روی یک پایه قرار دهید. تا زمان خنک شدن قهوه بوی بد از بین می‌رود.

6- دفع مورچه‌ها

برای خلاص شدن از مورچه‌ها کافیست مقداری قهوه نزدیک لانه آن‌ها بریزید. با این کار مجبور می‌شوند به جایی دیگر نقل مکان کنند.


7- تمیز کردن پوست

قهوه لایه‌بردار مناسبی برای پوست است. با مالیدن قهوه مرطوب روی پوست از دست سلول‌های مرده خلاص شوید. بعد پوست را با آب بشویید.

8- براق شدن مو

مالیدن قهوه بر روی موهای خشک و تمیز باعث درخشش آن می‌شود. بعد از 20 دقیقه مو را با آبکشی نمایید. هفت روز استفاده برای گرفتن نتیجه کافیست.

9- رفع سردرد

طبق تحقیق انجام شده در ایلینویز، کافئین موجود در قهوه موجب کاهش التهاب رگ‌ها، شدت و دفعات سردرد می‌شود.

در این تحقیق مصرف قهوه باعث رفع کامل سردرد در 58 درصد از کسانی که فقط قهوه مصرف کرده بودند، شد و در گروه دیگر استفاده از قهوه همراه با ایبوپروفن علائم بیماری را در 70 درصد بیماران از بین برد.

10- رنگ کردن تخم‌مرغ‌ها

از بین روش‌های رنگ کردن تخم‌مرغ با مواد طبیعی می‌توان به قهوه دم‌کرده اشاره کرد. ¼ پیمانه قهوه حل شده در آب برای داشتن رنگ قهوه‌ای مناسب است.

 

بنابراین احتمال آسیب‌هایی مانند شکستگی‌ها، پارگی‌های عضلانی، رگ به رگ شدن مفاصلی مانند زانو و قوزک پا بالا می‌رود.

یک بررسی در سال 2010 نشان داد که حدود 50 درصد از موارد افتادن سالمندان در آمریکا در بیرون از خانه رخ می‌دهد. اما افراد جوانتر نیز باید مراقب راه رفتن خود باشند. یک بررسی اخیر نشان می‌دهد یک سوم افراد پیاده در هنگام عبور از خیابان به علت استفاده از موبایل حواس‌شان پرت می‌شود. این وضعیت زمینه را برای لغزیدن خطرناک آماده می کند.

این چهار راهبرد به شما کمک خواهد کرد تا خطر افتادن در زمستان را کاهش دهید.

تقویت توانایی حفظ تعادل

افراد به این علت سقوط می‌کنند که تعادل‌شان را از دست می‌دهند. فردی که دارای توانایی خوب حفظ تعادل است، می‌تواند خودش را جمع و جور کند، اما فردی عضلات ضعیفی دارد، سقوط خواهد کرد.

عضلات قدرتمند کلید حفظ تعادل است. برای همین کارشناسان توصیه می‌کنند عضلات باسن، شکم، لگن و پاها را باید تقویت کرد. انجام تمرین‌های تعادلی مانند ایستادن روی یک پا یا ایستادن روی پنجه‌های پا نیز مفید است.

هنگامی فردی می‌لغزد، عضلات ضدسقوط منقبض می‌شوند، و تعادل فرد را حفظ می‌کنند؛ با تقویت کردن این عضلات احتمال بیشتری وجود دارد که فرد بتواند در چنین مواردی خود را راست نگهدارد.

گرچه تقویت توانایی تعادل مهم است، نباید از اهمیت کفش مناسب غافل شد. پوشیدن کفش یا چکمه با اصطکاک خوب هم مهم است. برای اینکه احتمال تنه خوردن و از دست دادن تعادل‌تان را به حداقل برسانید، باید در انتخاب لباس‌تان هم باید دقت کنید. لباس‌های با رنگ روش بپوشید تا دیگران بتواند به راحتی شما را ببینند و به شما تنه نزنند.

پای خود را روی زمین بکشید

اگر گزینه دیگری به جز پیاده روی روی یخ یا برف ندارید، به جای اینکه گام‌های بلند بردارید، هنگام راه رفتن گام‌های کوچک بردارید و پاهای‌تان را روی زمین بکشید.

پاهای‌تان را خیلی از هم دور نکنید، در حد 10 تا 15 سانتی‌متر، و هنگام راه رفتن زانوهای‌تان را اندکی خم کنید. در این وضعیت بدن‌تان پایداری بیشتری خواهد داشت.

در شیب‌ها روی یک خط راه بروید

هنگامی که از شیب بالا یا پایین می‌روید که با یخ یا برف پوشیده شده است، در یک خط راه بروید، یک گام به جلو بردارید، و پای دیگر را به موازات آن حرکت دهید. این شیوه حرکت را ادامه دهید تا هنگامی که به بالا یا پایین شیب برسید. مسئله مهم این است پاهای‌تان با هم تقاطع نداشته باشد، زیرا در این حالت بدن‌تان بسیار ناپایدار می‌شود.

حواس‌تان را جمع کنید

به محیط اطراف‌تان توجه داشته باشید و مراقب یخ‌ و برگ‌های مرطوب باشید. همچنین هنگام بیرون آمدن از ماشین، اتوبوس یا قطار یا هنگام بالا رفتن از پله‌های خیابانی احتیاط به خرج دهید.

اغلب افراد هنگام برف یا باد شدید سرهای‌شان را پایین می‌آورند، و این کار می‌تواند زمینه برای افتادن فراهم کند، زیرا شما را خطر ندیدن یخ را افزایش می‌دهد. ایمن‌ترین گزینه این است: به آهستگی راه بروید و به طور مکرر بایستید و زمین اطراف‌تان را وارسی کنید.

بزرگ کردن و تربیت بچه واقعا کار سخت و دشواری است. به طوری که تمام قوا و زندگی والدین را به چالش می‌کشد و حتی می‌توان گفت تقریبا انجام دادن دقیق و درست آن غیرممکن است.

ممکن است شما خود را مادری بی عیب یا پدری کامل و تمام عیار بدانید. اما احتمالا قضاوت شما یک قضاوت سطحی است.
پدر یا مادر بودن موهبتی است که خالی از مشکلات نیست. اگرشما از جمله افرادی هستید که بزرگ کردن بچه را کاری ساده می‌پندارند، بدانید که قطعا اشتباه می‌ِ‌کنید.

تا پایان مطلب با ما باشید تا اشتباهات معمول والدین را با هم بررسی کنیم.

1 - تحسین و تشویق

بسیاری از والدین در مورد تشویق کار مثبت فرزندشان، راه به خطا می‌روند. برای مثال، ممکن است شما هر زمان که فرزندتان در کار و تلاشی که انجام داده و موفق شده، او را مورد تحسین و تشویق قرار دهید.

شک نیست که تشویق کردن بچه‌ها برای موفقیت‌هایی که کسب می‌کنند کاری بسیار خوب و پسندیده است اما باید این نکته را مد نظر داشته باشید که آنچه که باید مورد تشویق قرار گیرد تلاش کودک است نه آنچه که در سایه این تلاش کسب کرده است. اگر شما فقط زمانی که فرزندتان به نتیجه غایی می‌رسد، او را تشویق و تحسین کنید، فرزند خود را دچار یک ترس و نگرانی از عدم حصول نتیجه کرده‌اید. ترسی که در بزرگسالی نیز او را تبدیل به آدمی عیبجو و شاید در برخی موارد عالم نما و فضل فروش می‌کند.

برخی والدین هم گاهی تحسین و تشویق‌های بی حساب و کتاب دارند. مثلا، در نظر بگیرید فرزند شما پروژه مدرسه را که مربوط به تهیه پوستری بر علیه استعمال دخانیات بوده، انجام داده و رتبه الف را نیز برای این کار کسب کرده است. اگر فقط بگویید "پسرم پوستر تو خوب بود کافی نیست" پسر شما نیاز دارد دلیل این تایید را بداند. یعنی در موضوع و کاری که او انجام داده است باید ریز بشوید و علت اینکه کار او را مورد تایید قرار داده‌اید را توضیح دهید و با دقت جزئیات کار او را مورد بررسی قرار دهید.

تشویق کلی فرزند در اینگونه موارد باعث گیجی او می‌شود زیرا متوجه نمی‌شود که چه بخشی از پروژه او مورد توجه شما قرار گرفته است. حتی ممکن است با خود فکر کند که شما واقعا علاقمند به کار او نیستید.

پس هرگاه فرزند خود را تشویق می‌کنید سعی کنید با اشاره صریح و روشن به نکات خاص، این کار را انجام دهید زیرا باعث ایجاد انگیزه در فرزند خود می‌شوید تا رفتارهای مورد تایید شما را تکرار کند.

2 - فریاد زدن

بچه‌ها همیشه آنگونه که به آنها گفته شده یا آموزش داده شده است، عمل نمی‌کنند. وقتی که فرزندان عملکرد بد و نادرستی دارند، موجب ناامیدی والدین می‌شوند. برخی والدین با فریاد زدن، نسبت به این ناامیدی واکنش نشان می‌دهند.

فریاد زدن در مقابل رفتار نادرست کودک باعث می‌شود شما از احساس ناخوشایندی که دارید، تخلیه شوید اما رفتار مناسبی برای شکل دادن نظم در کودک نیست.

توجه داشته باشید هیچ کودکی به والدینی که فریاد می‌زند، گوش نمی‌دهد. در عوض یاد می‌گیرد که او هم صدایش را روی شما بلند کند. فرزندانی که والدین‌شان فریاد می‌زنند عموما عصبی و لجباز می‌شوند و می‌آموزند که اختلافات را با داد و بیداد حل کنند.

3 - تنبیه بدنی

برخی والدین فکر می‌کنند تنبیه بدنی یک شیوه موثر تنبیه است. شاید حتی خیلی‌ها شنیده باشید که خیلی‌ها شیوه‌های تنبیهی که باصطلاح آسیبی به کودک نمی‌زند را به هم توصیه کنند، اما واقعیت این است که تنبیه بدنی هرگز کارساز نیست.

فرض کنید فرزند شما یکی از لوازم قیمتی منزل را شکسته و شما بی نهایت عصبانی هستید و می‌خواهید او را کتک بزنید. باید بدانید که تنبیه بدنی باعث نمی‌شود که او از این پس در خانه بیشتر مراقب باشد یا شما را بیشتر مورد احترام قرار دهد، بلکه باعث می‌شود نسبت به شما بی‌میل‌تر شده و رفتار خصمانه‌تری پیدا کند.

بنا بر این تنبیه بدنی علاوه بر اینکه به ارتباط بین والدین و کودک آسیب می‌رساند، به کودک می‌آموزد که مشکلاتش را با توسل به خشونت حل کند.

4 - انتقادات و توصیفات نامهربانانه

بچه‌ها باید بدانند چه وقت مرتکب اشتباه شده‌اند. زمانی که می‌خواهید به اشتباه فرزند خود اشاره کنید، باید بسیار دقیق باشید و حتما از یادآوری مکرر اشتباهاتی که فرزند شما قبلا مرتکب آن شده جدا پرهیز کنید زیرا با این کار فرزند شما فکر می‌کند که برایش غیرممکن است که بتواند به استانداردهای مورد علاقه شما دست پیدا کند و به عنوان یک موضع تدافعی، سخنان شما را نادیده می‌گیرد.

دقت داشته باشید از توصیفات ناجور و نامهربانانه در مورد فرزند خود بپرهیزید زیرا توهین و بد و بیراه و عبارات ناشایست فقط و فقط به شان و شخصیت فرزند شما لطمه وارد می‌کند و باعث می‌شود او خود را موجودی بی‌ارزش احساس کند. به علاوه تکرار انتقادات، او از تلاش برای جلب رضایت شما دلسرد می‌کند.

5 - سرزنش و نصیحت کردن

شیوه تربیتی برخی والدین، غر و لند و سرزنش کردن یا موعظه و نصیحت کردن است. اگر پدر یا مادری مکرر فرزند خود را مورد سرزنش قرار دهد و به وی غر بزند و امر و نهی کند، در واقع به کودک می‌آموزد که به حرف‌های والدین خود بی توجهی کند.

نصیحت کردن مداوم فرزند هم همین نتیجه را در بر دارد زیرا در این نوع ارتباط والدین فقط گوینده صرف هستند و فرزند شنونده، و در این شیوه هم فرزند خیلی سریع کلافه شده و دیگر به سخنان شما گوش نخواهد داد.

دقت داشته باشید که هر چه فرزند شما کم سن و سال‌تر باشد،‌ محدوده و گستره توجه وی کوچک‌تر است. بنا بر این نصیحت کردن و موعظه کودکان کم سن کاری کاملا بیهوده است.

از طرف دیگر، والدینی که شیوه غر و لند یا نصیحت را برای فرزندان خود برمی‌گزینند، در واقع تا از فرزندان خود نخواهند هیچ عملکردی از آنها نمی‌بینند یعنی در واقع خلاقیت و ابتکار عمل فرزند را از بین می‌برند.

ضمنا غر و لند پیوسته والدین، این احساس را به فرزند می‌دهد که والدینش همواره دلخور و ناراضی هستند.

6 -فعالیت‌های اجباری

امروزه والدین خود را موظف می‌بینند که فرزندان خود را در کلاس‌های فوق برنامه مختلف مثل کلاس‌های ورزشی، هنری، آموزش زبان و غیره ثبت نام کنند و گمان می‌کنند اگر این کار را نکنند، در مقایسه با دیگران کاستی در کارشان است.

اگر به عنوان والدین هوشمند و همگام با شیوه‌های تربیتی روز، قایل به لزوم این کلاس‌ها هستید لااقل اجازه دهید فرزندتان در کلاسی شرکت کند که واقعا علاقمند به آن است. توجه داشته باشید هرگز فرزند خود را بالاجبار به کلاسی نفرستید فقط به این دلیل که از دیگر والدین کم نیاورده باشید یا فقط به صرف اینکه فکر می‌کنید این کار درست است.

اگر فرزند خود را مجبور کنید تا بخش زیادی از اوقات فراغتش را به کاری اختصاص دهد که علاقه‌ای به آن ندارد، به خاطر این فشاری که به او وارد می‌کنید از شما متنفر خواهد شد، ضمن اینکه می‌آموزد که به آن فعالیت جدی نپرداخته و از آن سرسری بگذرد.

7 - ارایه الگوی رفتاری نامناسب

برخی والدین خود رفتارهای مناسبی خود ندارند در مقابل توقع دارند بچه‌ها واجد بهترین شکل رفتار باشند.

اگر رفتار شما به نوعی باشد و گفتارتان بخواهد چیز دیگری را القا کند، فرزند شما در می‌یابد که شما دو نوع استاندارد متفاوت دارید. ضمن اینکه به مرور می‌فهمد چیزهایی که شما زبانی از او می‌خواهید انجام دهد، اهمیتی ندارند.

به عنوان مثال، فرض کنید به فرزند خود توصیه می‌کنید از سیگار دوری کند و این در شرایطی است که شما روزی چند پاکت سیگار می‌کشید. در این شرایط فرزند شما حتما با خود می‌اندیشد که "سیگار کشیدن نباید آنقدرها هم بد باشد چون اگر اینطور بود که مثلا پدر من این اندازه سیگار نمی‌کشید."

دقت کنید که وقتی والدین الگوهای مناسبی نباشند، فرزندان هم دنباله رو همان ارزش‌ها، اخلاقیات و استانداردهای رفتاری بی ارزش می‌شوند.

8 - پذیرش شکست

هیچ پدر و مادری دوست ندارد فرزندش را مایوس و غمگین ببیند، به همین دلیل هم والدین هر کاری که بتوانند، انجام می‌دهند تا فرزندان خویش را از شکست یا عقب نشینی حفظ کنند. اما آیا می‌دانید که دور نگه داشتن بچه‌ها از شکست و ناامیدی به هیچ وجه خوب نیست زیرا اگر بچه‌ها یاد نگیرند که شکست‌ها را بپذیرند، در بزرگسالی، در مواجهه با فشارهای موجود دایم در حال نزاع و درگیری خواهد بود.

کودکی که مدیریت کردن عقب نشینی را یاد نگرفته باشد قطعا موجودی ضعیف است و با افزایش فشار خیلی زود قالب تهی می‌کند و توانایی مواجهه و مقابله با مشکلات را ندارد.

تمام کودکان باید بدانند شکست چندان هم بد نیست و همین شکست‌ها می‌تواند فرد را مهیای رسیدن به بهترین موقعیت‌ها کند.

9 - فنون و حیله‌ها

گاهی اوقات بچه‌ها برای فرار از تنبیه شدن دروغ می‌گویند یا کارهای موذیانه انجام می‌دهند. مثلا، تصور کنید دختر نوجوان شما به طور پنهانی کاری انجام داده است و شما به طریقی از آن مطلع شدید، اگر طوری رفتار کنید که مثلا مچ او را گرفتیدو دروغ او را برملا کنید، باعث از بین رفتن اعتبار او می‌شوید.

استفاده کردن از کلک و حقه برای رو کردن رفتار نادرست بچه‌ها، یا به عبارتی مچ گیری از آنها، فرزند را در لاک دفاعی فرو می‌برد و در نتیجه بیشتر بچه‌ها به سمت دروغ گویی و فریبکاری متمایل می‌شوند.

 

آیا تا به حال نظر کسی را در مورد یکی از کارها و آثار خود پرسیده‌اید؟ مثلا، ممکن است نظر کسی را در مورد آهنگی که نوشته‌اید یا نقاشی که کشیده‌اید، بپرسید. اگر شما خواهان شنیدن نظرات دیگران در مورد بازخوردهای کارهایتان هستید، پس باید تحمل شنیدن و پذیرش هر نوع نظر منفی را داشته باشید.

حقیقت این است که برای هر کسی شنیدن یا خواندن نظرات منفی در مورد کارش، سخت است. شنیدن نظرات منفی در مورد کار یا اثر یک نفر، می‌تواند به راحتی به اعتبار و قدر شخصی فرد ضربه بزند و باعث ایجاد احساس بی لیاقتی دز فرد شود.

اما بسیاری هنرمندان و نویسنده‌های به نام یا حتی شرکت‌های مطرح و بزرگ، علیرغم شنیدن و خواندن انتقادات تند و صریح، موفق شده‌اند. پس چگونه بیاموزیم که بدون اینکه به هم بریزیم، انتقادات منفی را بپذیریم؟

1- فقط شما پیوند عاطفی با کار و اثر خود دارید

وقتی یک اثر جدید خلق می‌کنید، طبیعی است که به آن افتخار کنید. اگر این کار در حد رنگ آمیزی نرده‌ها یا حصار یک باغ باشد، باز هم یک رضایت خاطری در شما ایجاد می‌شود. هرقدر کاری که انجام می‌دهید وقت و انرژی بیشتری از شما بگیرد و بیشتر روی آن کار کنید به همان اندازه بیشتر به آن افتخار می‌کنید و به آن وابسته می‌شوید.

طبیعی است که کسانی که شما از آنها می‌خواهید تا نظرشان را در مورد کارتان بگویند، پیوند احساسی همانند شما با کارتان نداشته باشد. شما نظر آنها را خواسته‌اید، آنها هم نظرشان را می‌گویند.

آنها ساعت‌ها وقت‌شان را مثل شما روی آن کار نگذاشته‌اند، بنا بر این نظر آنها بی‌طرفانه و بی تعصب است. پس به جای اینکه در قبال نظریات منفی موضع گیری کنید، سعی کنید شما هم به کارتان از دریچه دید کسی که تعصب خاصی ندارد، نگاه کنید.

2 - اکثر مردم دشمنی ندارند

اگر کسی در مورد کار شما نظر منفی داد، به راحتی می‌توانید متوجه منظور او بشوید. 

مسلما اکثر مردم با نیت بد و از روی دشمنی نظر بد نمی‌دهند. بلکه بیشتر کسانی که حتی نظر خوبی نمی‌دهند با هدف و نیت کمک به شما در جهت پیشرفت کارتان اینگونه اعلام نظر می‌کنند. البته اغلب کسانی که با این نیت مثبت، شما را نقد می‌کنند حتما لااقل به یک نکته مثبت کار اشاره می‌کنند زیرا قصد رنجاندن شما را ندارند بلکه می‌خواهند به تمام توانایی‌های بالقوه خود نایل شوید. 

این تیپ آدمها اگر کار شما به نظرشان کاملا وحشتناک و بد برسد، احتمالا از اعلام نظر خودداری می‌کنند.

3 - منفی‌ها را به مثبت تبدیل کنید

وقتی کسی انتقاد سازنده‌ای از کار شما می‌کند، اگر به آن با ذهنیت درست نگاه کنید می‌توانید آن انتقاد منفی را به نقطه نظری مثبت تبدیل کنید.

به عنوان مثال، تصور کنید کسی در مورد داستان کوتاهی که شما نوشته‌اید بگوید " به اندازه کافی توصیفی نیست" شما می‌توانید با خودتان بگویید" تو تصور خوب و کافی برای نوشتن یک داستان کوتاه نداشتی"، که با این شیوه فقط به ارزش‌های خود آسیب وارد می‌کنید. 

در این موقعیت بهتر است دست به کار شده و با اعمال تغییرات لازم و رفع اشکالات آن، یک داستان کوتاه توصیفی خوب از آن بسازید.

زمانی که شما از یک انتقاد منفی یک استفاده مثبت ‌کنید، می‌بینید که می‌توانید به چیزهایی بزرگ‌تر از تصورات خود دست پیدا کنید.

4 - بدخواهان را نادیده بگیرید

گرچه همانطور که اشاره شد بیشتر مردم از روی بدخواهی و دشمنی کار شما را نقد نمی‌کنند، اما همانطور که هر قانونی استثنا دارد، کسانی هم هستند که از روی بدخواهی طوری رفتار می‌کنند که در دیگران احساس بدی ایجاد می‌کنند و انتقادات این آدمها معمولا به نیت ممانعت از پیشرفت و موفقیت دیگران است.

این نوع انتقادها احتمالا به علت این است که این آدمها هیچوقت در زنددگی خویش موفقیتی نداشته‌اند. به همین دلیل هیچگاه نباید توقع داشته باشید در قبال کارهای شما مثبت برخورد کنند.

در مواجهه با این انتقادات غرض ورزانه بهترین کار نادیده گرفتن آن است. همت خود را بر انتقادات سازنده بگذارید که ارایه کنندگان آن خواهان رشد و موفقیت شما هستند.