تبیان، دستیار زندگی

این روزها قاره سیاه شاهد جنب و جوش های اعتراض آمیز و شورش های جدید دانشجویی است.
به گزارش خبرگزاری مهر، در پی شکل گیری شورش دانشجویی در زامبیا که به دنبال طولانی شدن اعتصاب برخی اساتیدشان صورت گرفت، مقامات مسئول در این کشور آفریقایی دومین دانشگاه بزرگ این کشور را تعطیل کردند.
یک مقام مسئول در زامبیا گفت: دانشگاه بزرگ Copperbelt دوشنبه شب و با دستور مقامات مسئول بسته شد تا هرچه سریعتر به شورش دانشجویی و ناآرامی های دانشگاهی این کشور پایان داده شود.

طی درگیری های به وجود آمده، پلیس زامبیا و نیروهای ضد شورش از گاز اشک آور برای متفرق کردن دانشجویان استفاده کردند. دانشجویان شورشی نسبت به ادامه اعتصاب اساتید دانشگاهی خود که خواستار افزایش حقوق شده اند به مخالفت شدید دست زده اند.
طی ماههای گذشته نیز دو دانشگاه دولتی دیگر زامبیا بنا به دلایل مشابهی تعطیل شده بودند.
در اوگاندا نیز پلیس ضد شورش این کشور 12 دانشجوی پسر را که به دلیل اعلام ممنوعیت ارتباط پسران با دختران دانشجو در محیط دانشگاهی دست به اعتصاب و شورش زده بودند، موقتا آزاد کرد.
به گزارش مهر، مقامات پلیس در اوگاندا گفتند که این دانشجویان خواستار آن شده اند که تعاملات بیشتری با دختران دانشجو داشته باشند. قرار است که در زمان آزادی موقت این دانشجویان تحقیقات بیشتری در این خصوص صورت گیرد.
در زیمبابوه نیز دانشجویان معترض به تعلیق امتحانات و ناتوانی مسئولان در جایگزینی اساتید دانشگاهی برای ترم جدید درسی با پلیس درگیر شدند. دانشجویان معترض در دانشگاه  هراره به دارایی های دانشگاه حمله کرده و به تخریب حفاظ های آن و سایر تجهیزات دانشگاهی پرداختند.
این دانشجویان که شمارشان بالغ بر 2000 تن می شد، خواستار آن بودند که هرچه سریعتر اساتید جدید دانشگاهی شان از سوی مقامات مسئول معرفی شوند.

 حوزه ورزش بانوان منطقه 9 شهرداري تهران آمار بي سابقه اي از بر پايي ايستگاههاي تندرستي (حداقل 2 ايستگاه تندرستي در هر محله) را ارائه داده است.

سمانه عبدالهي ( مدير ورزش بانوان منطقه 9 شهرداري تهران ) در اين باره اظهار داشت : منطقه 9 با داشتن 7 محله مسکوني ، داراي 22 ايستگاه تندرستي مي باشد و تنها در محله 3 اين منطقه تعداد ايستگاههاي صبحگاهي به 6 پايگاه مي رسد .
 گفتني است طبق آمار ارائه شده ، محله هاي 1، 2 ، 4 و5  هر يک با 3 ايستگاه تندرستي ، محله هاي 6و7 هر يک با دو ايستگاه ومحله 3 با 6 پايگاه تندرستي در خدمت بانوان منطقه مي باشند .
شايان ذکر است در هر يک از ايستگاههاي فوق ، حداقل يکصد نفر از شهروندان حضور مي يابند ودر برخي پارکها نظير پارک معلم ، حضور 150 نفر گزارش شده است .

خبرگزاري آناتولي تركيه اعلام كرد، ‌٣٥ ميليون و ‌٨٠٤ هزار و ‌٧١٦ تن از مجموع ‌٤٢ ميليون و ‌٥٢٧ هزار و ‌٦٣ ميليون واجد شرايط راي دادن در تركيه درانتخابات پارلمان اين كشور در روز يكشنبه شركت كردند كه در مقايسه با انتخابات سال ‌٢٠٠٢ افزايش پنج درصدي مشاركت مردم را نشان مي‌دهد.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) روزنامه‌ي تركيش ديلي نيوز، بدين ترتيب ميزان مشاركت مردم در انتخابات يكشنبه ‌١٩/٨٤ درصد تخمين زده شده است.
نتايج نهايي انتخابات پارلماني تركيه حكايت از آن دارد كه حزب اسلام‌گراي عدالت و توسعه (AKP) حائز ‌٤٩/٤٦ آراء يا به عبارتي حائز ‌٣٤٠ كرسي پارلماني شده است و حزب اپوزيسيون خلق جمهوري‌خواه (CHP) با كسب ‌٨٩/٢٠ درصد آراء يا به عبارتي ‌١١٢ كرسي پارلماني دومين جايگاه را در پارلمان تركيه به خود اختصاص داده است.
حزب جنبش ملي‌گراي تركيه (MHP) نيز پس از پنج سال غيبت با كسب ‌٢٨/١٤ درصد آراء به عبارتي ‌٧١ كرسي به پارلمان جديد اين كشور راه پيدا كرده است.
كانديداهاي مستقل نيز با كسب ‌٢٨/٥ درصد آراء مجموعا ‌٢٧ كرسي پارلماني را از آن خود كرده‌اند. از اين ‌٢٧ كرسي ‌٢٣ كرسي متعلق به حزب جامعه‌ي دموكراتيك تركيه (DTP) و چهار كرسي ديگر از آن كانديداهاي ديگر به غير از حزب (DTP) شده است.
حزب دموكرات تركيه همچنان نتوانسته به حد نصاب لازم ‌١٠ درصد جهت ورود به پارلمان اين كشور دست يابد. اين حزب تنها حائز ‌٣٤/٥ درصد آراء شده است.
‌٧٠ كرسي پارلماني در شهر استانبول در ميان احزاب توسعه و عدالت با كسب ‌٣٩ كرسي و حزب مخالف خلق جمهوري خواه با ‌٢٢ كرسي تقسيم شده است.

باند توزيع كريستال و شيشه كه از طريق بسته‌هاي پستي، موادمخدر را از تهران به بوشهر وارد مي‌كردند، شناسايي و متلاشي شد.
به گزارش خبرنگار «حوادث» ايسنا، سرهنگ حجت‌اله نوري، رييس پليس مبارزه با مواد مخدر استان بوشهر با اشاره به فعاليت يك باند توزيع كننده شيشه و كريستال در بوشهر گفت: پليس مبارزه با مواد مخدر بوشهر در پي كسب خبر از تهران مبني بر اين كه يك باند موادمخدر صنعتي و روانگردان، بسته‌هاي حامل مواد را از طريق پست پيشتاز وارد بوشهر مي‌كند، سريعا با تشكيل اكيپي، تحقيقات گسترده خود را شروع كردند.
وي افزود: پس از حدود يك ماه تحقيقات شبانه‌روزي پليس مبارزه با مواد مخدر، سرانجام محموله پستي به اداره پست بوشهر وارد شد و ضمن هماهنگي با اين اداره طي يك عمليات غافلگيرانه، «محسن» 24 ساله معروف به «سلطان شيشه» و كريستال هنگام تحويل بسته خود دستگير شد.
رييس پليس مبارزه با مواد مخدر بوشهر به بسته پستي اشاره كرد و افزود: اين باند، بسته 9 گرمي شيشه را همراه با ابزارآلات مصرف و آمپول به طور ماهرانه‌اي در بسته پستي جاسازي كرده‌ بودند.
وي خاطرنشان كرد: تاكنون 10 تن از اعضاي اين باند شناسايي و دستگير شدند.

سی و هشتمین دوره المپیاد جهانی فیزیک در حالی در اصفهان به کار خود پایان داد که این شهر به لطف بهره گیری ناب از اصول معماری اصیل ایرانی به عنوان مصداق بارزی از بکارگیری مبانی بنیادین فیزیک کاربردی در معماری و شهرسازی در ذهن نخبگان فیزیک جهان به یادگار ماند. در این میان دختران نخبه فیزیک جهان که سهم قابل توجهی را در این میان به خود اختصاص داده بودند حرفهای جالبی برای بیان داشتند.
به گزارش خبرگزاری مهر، تلاش های صورت گرفته برای برقراری پل ارتباطی میان نخبگان و اصحاب رسانه پرده از ذهنیت جالب توجه شکل گرفته در چارچوب فکری آنها از ایران و سطح مسابقات برداشت. در میان آنها دختران نخبه حرف های شنیدنی داشتند.
میلانا میلوشوویچ از گروه دانش آموزی صربستان در المپیاد جهانی فیزیک در گفتگو با مهر ضمن بالا توصیف کردن سطوح علمی در ایران گفت : فرهنگ زنان ایرانی با کشورهای اروپایی و حداقل صربستان تفاوت های زیاد و البته جالب توجهی دارد. برای من استفاده کردن از روسری به عنوان نوعی پوشش جالب بوده و جالب تر آن است که به هیچ وجه احساس ناراحتی نمی کنم.
وی با اشاره به برگزاری با کیفیت المپیاد جهانی در اصفهان افزود : اصفهان نمونه بارزی از بکارگیری اصول و مبانی اولیه فیزیک در معماری و شهرسازی است. انعکاس چند باره صداها در فضای داخلی مسجد (مسجد امام) و تکان های منار جنبان مناظر خیره کننده ای هستند که در هیچ جای جهان مشاهده نمی شود.
به سراغ ماهام صدیقی از پاکستان نیز رفتیم. وی درخصوص المپیاد جهانی فیزیک گفت : استفاده از فیزیک و ریاضیات آن هم به شیوه ای اخلاقی و عقلانی در ساخت بناها و مساجد اصفهان بسیارتاثیر گذار بوده است.
وی ادامه داد : من حجاب دختران و زنان ایرانی را تحسین می کنم اما این عقیده را هم دارم که می تواند متنوع تر باشد.
صدیقی که به زودی راهی دانشگاه هاروارد می شود، افزود : شیوه طراحی و معماری اصفهان که بر پایه ریاضیات استوار است همگان را به وجد آورده است.

دانیل ماریا از تیم دانش آموزی گرجستان نیز حرف های جالبی برای گفتن داشت.
وی گفت : من زنان و دختران ایرانی را گرم و صمیمی دریافتم. پیش از سفر به ایران اطلاعات کمی داشتم اما اکنون تصورم دگرگون شده است.
وی افزود: المپیاد جهانی فیزیک 2007 رویدادی فوق العاده بود.
لوئیز آمپا نیز از تحقیقات گسترده خود درخصوص ایران و فرهنگ و سطوح علمی این کشور خبر داد و گفت : من از طریق اینترنت تحقیقات زیادی درباره ایران انجام دادم و متاسفانه فهمیدم که اطلاعات بسیاری از مردم جهان درباره ایران هنوز به جنگ ایران و عراق محدود می شود!
به عقیده وی منارجنبان و انعکاس صداها مصادیق عینی از بکارگیری فیزیک در شهر تاریخی اصفهان است.
نینا کامچر از کرواسی نیز ضمن قابل توجه خواندن حجاب زنان ایرانی به مهر گفت : این که در فرهنگ سنتی و ریشه دار ایرانی آمده است به واسطه استفاده از حجاب مصونیتی برای زنان ایجاد می شود نکته ای جالب توجه است و من نیز خاطره ای به یادماندنی از تجربه آن داشته ام.
وی عمده زنان و دختران ایرانی را دارای ذهنی باز توصیف کرده و افزود: حضور در ایران رویدادی هیجان آور برایم بوده است.
او نیز تکان‌ها منار جنبان و انعکاس اصوات در مسجد امام را از مظاهر بارز بکارگیری مبانی فیزیک در اصول شهرسازی عنوان کرد.

سی‌ام شهریورماه سال ۱۳۷۷، یادآور روزی پرافتخار برای مردمان ایران زمین و نظام جمهوری اسلامی ایران است، روزی که رئیس‌جمهور محبوب ایران با سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل متّحد، نگاه‌ها به ایران را تغییر داد و همین سخنرانی موجب شد تا سال ۲۰۰۱ میلادی به عنوان سال گفتگوی تمدّن‏ها نامگذاری شود.

 

به همین بهانه، پارلمان نیوز، متن کامل سخنرانی حجّت‏الاسلام سیّد محمّد خاتمی در مجمع عمومی سازمان ملل متّحد را منتشر می‌‌کند:

بسم الله الرّحمن الرّحیم

آقای رئیس!

آقای دبیر کل و حضّار محترم!

چراغ هستى آدمى با تمنّای رستگاری روشن بوده و هست و جوهر قیام پیامبران الهى و نیز موضوع آموزش حکیمان و مربّیان برجسته بشر نیز چیزی جز رستگاری نبوده است.

با این همه، آن‏چه در ساحت پیدای تاریخ، دل را مى‏آزارد، محرومیّت و سیاه‏بختى آدمیان است محرومیّت زنان و مردان و کودکانى که تحت تأثیر هوای قدرت‏های حاکم بوده و سیاه‏بختى حاکمانى که از شفقت و همدلى با مردم خود محروم بوده‏اند و نظام داخلى و حتّى حکومت خوب در تاریخ، دولت مستعجل بوده است.

شگفتا که کسانى به بهانه رستگاری مردم، گاه بر اندیشه و اراده آدمیان لجام زده‏اند و آزادی آنان را سرکوب کرده‏اند و گاهى دیگر رستگاری را در برداشتن هر گونه لجامى از کام هوس سیری‏ناپذیر انسان و قربانى کردن عقل و عشق در پای معبد هوس تفسیر کرده‏اند. گاه به نام آزادی، عدالت پایمال شده است و گاه دیگر به بهانه عدالت، آزادی از میان رفته است و در نتیجه بشر، هم از آزادی عادلانه و هم از عدالت آزادانه محروم مانده است. از آن روز که کسانى علم حقیقى را آن دانستند که توانایى بیاورد نه آن‏که قدرت را مهار کند، چند قرن بیش نمى‏گذرد. در این مدّت به جای آن‏که علم در خدمت رستگاری انسان و اعتلای شخصیّت او باشد، در بیشتر موارد در خدمت افراد و گروه‏هایى قرار گرفته که جز به آیین سود و فایده نمى‏اندیشند. در این چند قرن، علاوه بر پیشرفت‏های بزرگى که نصیب بشر شده است و بزرگ هم هست، انسان بیش از همیشه طعم تلخى و تبعیض را چشیده است.

هم‏اکنون بازماندگان دو جنگ جهانى که ویران‏گری آن بی‏شمار بوده است، در میان  ما به سر مى‏برند و به‏رغم تأسیس سازمان ملل متّحد که از دستاوردهای مثبت بشری است، از صلح واقعى مبتنى بر عدالت کمتر اثر مى‏بینیم. وضعیّت در جهان عقب نگه داشته شده، اسفبارتر است و بسیاری از مردم این بخش جهان دچار قحطى، بى‏سوادی و بیماری و برخى در بند حکومت‏هایى هستند که حتّى زحمت تظاهر به مردمى بودن و پیروی از موازین دموکراسى را به خود نمى‏دهند و محرومیّت از پشتیبانى ملّت‏های خود را با وابستگى به  قدرت‏های سودجو و سلطه‏گر، جبران مى‏کنند. حکومت‏های سرکوبگر وابسته، امکان تجربه مردم‏سالاری را از مردم مى‏گیرند و با ادامه سرکوب و ترور، فرهنگ خشونت را در جامعه حکم‏فرما کرده، خواسته یا ناخواسته مخالفان خود را به استفاده از زور و خشونت تشویق مى‏کنند و لذا در این باب، ملامت در درجه اوّل متوجّه قدرت‏های تحمیل‏کننده این نظام‏ها و حمایت‏کننده از این حکومت‏هاست که حتّى سازمان‏های جاسوسى آن‏ها به کارنامه زشت براندازی حکومت‏های ملّى و حمایت از رژیم‏های غیرمردمى مباهات مى‏کنند. این تصویر از جهان، زشت و چندش‏آور است و تا روزی که حکیمان و خردمندان، زمام امور را از دست سیاستمداران کم‏خرد و آزمند درنیاورند، نمى‏توان یکباره این تصویر را تغییر داد ولى با این همه، به نظر من در آن سوی سیاهى و تباهى، در عمق تاریخ مى‏توان از زیبایی‏های اصیل سراغ گرفت و به جرأت مى‏توان گفت که زندگى بشر در مجموع، رو به شکوفایى معنوی و مادّی داشته است؛ از جمله در همین قرن، مبارزات ضدّ استعماری و حرکت استقلال‏خواهى بسیاری از ملّت‏ها را مى‏توان نمونه آشکاری از این پیشرفت و شکوفایى دانست.

فروپاشى جهان دو قطبى در آخرین دهه این قرن و سیر شتابان جهان و ملل خواستار تساوی به سوی احراز اقتدار و ابراز هویّت در عرصه بین‏المللى، گامى به پیش به شمار مى‏رود. رؤیای جهان تک‏قطبى و تحت قیمومیّت یک قدرت، جز پنداری باطل و نشانه عقب‏ماندگى صاحبان این پندار از سیر تاریخ نیست و مطمئن هستم که حتّى برخى از ملّت‏های قدرتمند چون ملّت آمریکا که سیاستمدارانشان، خواب جهان یک‏قطبى را مى‏بینند و با سوءاستفاده از نام پرآوازه این ملّت‏ها، همه امکانات حیثیّت ملّى کشورشان را در پای فزون‏طلبى برخى اقلّیّت‏های صاحب منافع مادّی و قومى قربانى مى‏کنند، به این وضع رضایت نخواهند داد و رشد افکار عمومى غرب در جهت پذیرش رابطه صلح‏آمیز بر پایه احترام متقابل، گواه این مدّعاست.

اینک آقای رئیس و حضّار محترم ! اجازه مى‏خواهم از زبان انسانى سخن بگویم که از شرق، از خاستگاه تمدّن‏های درخشان و از مهد پرورش پیامبران والامقام الهى: ابراهیم، موسى، عیسى و محمّد آمده است. من از ایران سرفراز آمده‏ام به نمایندگى از ملّتى بزرگ و پرآوازه که از ده‏ها قرن پیش، صاحب  تمدّن بوده و پس از پذیرش آیین اسلام، در تأسیس و بسط تمدّن اسلامى نقش ممتاز داشته است، ملّتى که با تکیه بر غنای فرهنگى و انسانى خویش تندبادهای سخت خودکامگى و تحجّر و نیز خودباختگى در برابر دیگران را از سر گذرانده و در دوران جدید تاریخش، پیشتاز تأسیس جامعه مدنى و نظام مشروطیّت در شرق جهان بوده هرچند که در اثر دخالت بیگانگان و نیز کم‏تجربگى در این آزمون، ناکامی‏هایى داشته است. ملّتى که یکى از طلایه‏داران مبارزه با استعمار و منادی استقلال بوده، هرچند نهضت ملّى او با کودتای خارجى شکست خورده است و ملّتى که صاحب انقلابى مردمى است، انقلابى که نه با کودتا و زور اسلحه آتشین که با سلاح کلام و ارشاد بر رژیم کودتا پیروز شده است و در مسیر تجربه نوین خود، جنگ تحمیلى هشت ساله و فشارها و تحریم‏ها و تهمت‏های گوناگون را تحمّل کرده و بزرگترین قربانى تروریسم این پدیده شوم و نفرت‏انگیز قرن بیستم بوده است.

هم‏اکنون این ملّت با تکیه بر گذشته خود بى‏آنکه دچار ارتجاع شود، به فردای بهتر مى‏اندیشد و راه خود را با پشتگرمى به اصول و موازینى که ریشه در هویّت دینى، ملّى، تاریخى و انقلابى او دارد و با بهره‏گیری از دستاوردهای مثبت تمدّن روزگار، با آزمایش و خطا به سوی آینده برتر مى‏پیماید. انقلاب اسلامى ملّت ایران به رهبری حضرت امام خمینى، انقلاب کلام در برابر زور و سرکوب بود و مطمئنّا انقلابى که براندازی‏اش با کلام بوده است، در دوران ساختن و آباد کردن، بیشتر و بهتر مى‏تواند متّکى بر کلام  و منطق باشد و به همین جهت نیز به جای جنگ تمدّن‏ها، منادی گفتگوی میان تمدّن‏ها و فرهنگ‏ها است. من از این پایگاه و از منبر سازمان ملل متّحد مى‏گویم که على‏رغم سختى‏ها و مصیبت‏ها، سیر زندگى بشر به سوی رهایى و آزادی است و این تقدیر و سنّت تغییرناپذیر خداوند است و مطمئنّا بداندیشى و زشت‏کاری برخى از بندگان او نمى‏تواند تقدیر خداوند و مسیر تاریخ را دگرگون کند. آقای رئیس ! سابقه کلمه تاریخ از کلمه فلسفه بیشتر است و محور تاریخ، انسان است و تاریخ عبارت است از بازتاب نور وجود بر جهات و شئون گوناگون آدمى و درنتیجه حقیقتى است کلّى و یگانه در عین تکثّر و تعدّد و این یگانه هرگاه که جامه نو کند، عهد جدیدی به ظهور مى‏رسد.

داوری ما درباره تاریخ، در گرو داوری ما درباره وجود آدمى است که مدار و محور تاریخ است. «بنى‏آدم» که سعدی با تأسّى به روایتى از پیامبر عظیم‏الشّأن اسلام و به زیبایى هرچه تمام‏تر، آنان را به عنوان عضوهای به هم پیوسته یک بدن توصیف مى‏کند، در دسترس زیست‏شناسى و روانشناسى نیست. برای شناخت انسان باید نگاهى  فیلسوفانه و متفکّرانه به بشر و تاریخ بیفکنیم. آدمى از آن‏جا که به دست خداوند و به صورت او آفریده شده است و پروردگار از روح خویش در او دمیده است، یک حقیقت بیش نیست و تاریخ او بیش از یک تاریخ نمى‏تواند باشد. دست خدا او را تاریخ و اختیار و قدرت انتخاب، و صورت خداوند او را فرهنگ و معنویبت، و روح پروردگار او را زندگى و جنبش بخشیده است. از این‏جاست که انسان دارای تاریخ و فرهنگ و آزادی است. وحدت بشر و یگانگى تاریخ انسانى، علاوه بر مبدأ مى‏تواند وحدت، غایت و نهایت نیز داشته باشد و غایت تاریخ چیزی جز فرهنگ معنوی و شرط لازم آن یعنى آزادی واقعى بشر نیست.

انسان چه در چنبر ادوار همیشه تکرارشونده هستى گرفتار باشد و چه در آنات و ایّام زمان تاریخى، و تاریخ را چه تاریخ به پیش ببرد، چه سوایق نفسانى، چه شیوه تولید و چه قهرمان ابرمرد، نکته مسلّم آن  است که فقط با اکسیر ایمان که عبارت است از «برداشته شدن قیدهای جدید و قدیمى از دست و پای آدمى» مى‏توان از دایره تکرار ازلى یا از سلطه ضرورت تاریخى به فراخنای آزادی و رهایى فراز آمد. همچنان‏که با نفس حیاتبخش آزادی است که امکان انتخاب معنویّت و ایمان فراهم مى‏شود و او مى‏تواند چنین بسراید که: «چرخ بر هم زنم ار غیر مرادم گردد.» و یا «اگر به کوه بگوید که به دریا فکنده شود چنین گردد.» با چنین فهم و تفسیر از آزادی است که مى‏توان از کرامت و فضیلت انسان، هم در برابر استیلای سیاسى دولت‏ها و هم در برابر هجوم بادهای مسموم نومیدی و سرگشتگى دفاع کرد و سیر تاریخ را به سوی آزادی دانست. تاریخ انسان، تاریخ آزادی است و تنها فهم تاریخ به مثابه میدان تجلّى آزادی است  که مى‏تواند گذشته را بر ما مفتوح و ما را از آن بهره‏مند سازد، و با عزل نظر از همه نظام‏های فلسفى که کوشیده‏اند برای تاریخ معنى، جهت و قوانین تحوّل بیابند، چون تاریخ بشری تاریخ آزادی است، انسان آزاد از قیدهای تحمیلى و استثمار و استعباد اجتماعى و نیز آزاد از زنجیره غرایز تلطیف نشده حیوانى چون خشونت و درنده‏خویى، طبق سرشت انسانى خود جانب حق و عدالت را خواهد گرفت و تاریخ انسان، تاریخ شکوه‏مندی حق و فعلیّت یافتن عدالت خواهد بود و این سخن را مى‏توان بیان دیگری از نظریّه دینى معروف مهدویّت دانست. کوتاه سخن این‏که، تاریخ را چه تجربى و استقرایى بررسى کنیم و چه شهودی، غالب متفکّران نهایتا یک سخن مشترک دارند و آن عبارت است از شکوفایى بیشتر حقیقت انسان و رفع پرده‏ها و موانع از ذهن و قلب او. من عمدا به جای اصطلاحات متداولى چون پیشرفت تاریخى، کلمه شکوفایى را به کار بردم تا تأکید کنم که طرفدار هر کدام از نظریّه‏های معروف و مهمّ فلسفه تاریخ باشیم، مى‏توانیم در این استنباط عمومى کلّى از تاریخ هم‏صدا باشیم. ایجاد و استمرار سازمان ملل متّحد را مى‏توان شاهدی بر حرکت تکاملى  جهان و جامعه بشری تلقّى نمود. این‏که در زمان ما نیاز به کوشش و بحث زیاد نیست تا همگان بپذیرند که به جای جنگ و خونریزی و کشتار مى‏توان و باید با یکدیگر گفتگو کرد، چندان آسان به دست نیامده است.

البتّه تا وقتى زورمندان کم‏خرد، این امکان و قدرت را داشته باشند که در لحظه‏اى کوتاه ، گل و لبخند و امید درخت را با تیغ بلاهت و قساوت از چهره زمین پاک کنند، باید جشن پیروزی نهایى کلمه بر شمشیر را به تأخیر انداخت. قرن گذشته علاوه بر جلوه‏های خشونت و انسان‏آزاری استعمار قدیم و بیداد بى‏همانند میراث‏خواران جدید آن، قرن ظهور و سقوط حکومت‏های توتالیتر نیز بود. امید است قرن آینده، قرن نظام‏ها و حکومت‏هایى باشد که زور و خشونت را تقدیس نکنند و باطن قدرت سیاسى، محبّت و عدالت باشد به‏گونه‏ای که گفت‏وگوی تمدّن‏ها مظهر و مجلای آن باطن باشد. آقای رئیس، خانم‏ها و آقایان ! اینک پرسش این است که آیا سازمان ملل متّحد در این جهت چه تحوّلى در درون خود به اقتضای وضعیّت جدید ایجاد خواهد کرد و چه تأثیری در این سیر و صیرورت زندگى بشر خواستار رستگاری خواهد داشت؟ به نام جمهوری اسلامى ایران پیشنهاد مى‏کنم که به عنوان گام اوّل، سال ۲۰۰۱، از سوی سازمان ملل سال گفت‏وگوی تمدّن‏ها نامیده شود، با این امید که با این گفتگو، نخستین گام‏های ضروری برای تحقّق عدالت و آزادی جهانى برداشته بشود. از والاترین دستاورهای این قرن، پذیرش ضرورت و اهمّیّت گفتگو و جلوگیری از کاربرد زور، توسعه تعامل و تفاهم در زمینه‏های فرهنگى، اقتصادی و سیاسى و تقویت مبانى آزادی و عدالت و حقوق انسانى است. استقرار و توسعه مدنیّت، چه در صحنه کشورها و چه در پهنه جهانى، در گرو گفتگو میان جوامع و تمدّن‏ها با سلایق، آرا و نظرات متفاوت است.

اگر بشریّت در آستانه هزاره و قرن آتى، تلاش و همّت خود را بر نهادینه کردن گفتگو و جایگزینى خصومت و ستیزه‏جویى با تفاهم و گفتگو استوار سازد، دستاورد ارزشمندی برای نسل آتى به ارمغان آورده است. از سوی دیگر جا دارد، ما اعضای سازمان ملل متّحد به بازنگری در تاریخ شکل‏گیری این سازمان بپردازیم و با گفت‏وگوی منطقى، آن را اصلاح و کامل کنیم. شکل‏گیری سازمان ملل متّحد همزمان با دوره سیاهى از زندگى بشر بود که بسیاری از کشورهای عضو، شرایط تلخ و شوم دوران استعمار را تجربه مى‏کردند و در نتیجه سازمان، نمادی از سلطه باشگاه قدرت ناعادلانه حاکم در جهان شد. امروز شرایط دگرگون شده است و فرصت تجدید سامان این سازمان و به‏خصوص تغییر ساختار شورای امنیّت فراهم آمده است. در این‏جا لازم مى‏دانم به گفته راهگشای رهبر معظم انقلاب اسلامى در سخنرانى افتتاحیّه نشست سران کنفرانس اسلامى در تهران اشاره کنم که کشورهای اسلامى به نمایندگى از یک میلیارد و چند صد میلیون نفوس، دارای یک کرسى دائم در شورای امنیّت سازمان ملل متّحد شوند و تا وقتى حقّ وتو باقى است، ششمین عضو دارای حقّ وتو در آن شورا باشند و همین امر را مى‏توان نسبت به کشورهای عضو جنبش عدم تعهّد نیز تعمیم داد. وقت آن رسیده است که همگى با تفاهم، بر حقّ تبعیض‏آمیز «وتو» خطّ بطلان بکشیم و گام دیگری را در به رسمیّت شناختن حقّ مساوی و عادلانه همه کشورهای عضو برداریم.

آقای رئیس،

حاضران محترم!

بیاییم همگى علیه نسل‏کشى، تجاوز و تحقیر انسان در گوشه گوشه جهان، دست اتّحاد به هم بدهیم و جلوی فاجعه‏های ننگینى که از جمله در فلسطین و افغانستان و کوزوو و در بسیاری از نقاط افریقا، آسیا و آمریکای لاتین، چهره انسانى این قرن را سیاه کرده است، بگیریم. امنیّت و صلح در خاورمیانه که امری  ضروری است، با به رسمیّت شناختن حقّ همه فلسطینیان برای حاکمیّت بر سرزمین آبا و اجدادیشان برقرار خواهد شد. بیت‏المقدّس اشغالى، خانه تفاهم و گفتگو است و به این جهت صدای بیت‏المقدّس که از اعماق تاریخ به گوش مى‏رسد، صدای بالذّات ضدّ نژادپرستى و ضدّ صهیونیستى است. در بیت‏المقدّس، ادیان  بزرگ مى‏توانند در کنار یکدیگر به طور مسالمت‏آمیز زندگى کنند و سلطه حکومت اسراییل در آن‏جا مخالف این همزیستى و همدلى است. فلسطین خانه فلسطینیان (اعم از مسلمان و مسیحى و یهودی) است نه آزمایشگاه هوس‏های خشونت‏آمیز صهیونیست‏ها. در افغانستان هیچ راه‏حلّ نظامى‏ای برای از بین رفتن  مشکل وجود ندارد.

اعلام انزجار گسترده جهانى نسبت به قتل عام‏های وسیع و نسل‏کشى، به‏ویژه قتل فجیع دیپلمات‏ها و خبرنگار ایرانى و ادامه اسارت کمک‏رسانان ایرانى توسّط طالبان، ضرورت فکر در این فجایع و اقدام عاجل برای محاکمه و مجازات عاملان این جنایات را مى‏طلبد. سرزمین افغانستان با مردم رشید و فرهنگ‏دوست، اینک به پایگاه اصلى خشونت و ترور و تولید و توزیع موادّ مخدّر تبدیل شده است. مردم افغانستان همچون مردم دیگر نقاط جهان حقّ انتخاب دارند و حق دارند از حکومتى فراگیر با پایگاه وسیع اجتماعى که همه اقوام، همه گروه‏ها و سلایق را نمایندگى کند، برخوردار باشند. این تنها راه اعاده آرامش به افغانستان است. امّا برای نیل به آن، به تصمیماتى جدّی و همکاری همه‏جانبه نیاز است تا امکان ارتزاق گروه‏ها از طریق تولید موادّ مخدّر، فروش سلاح و نیز تروریسم مسدود گردد. سازمان ملل  متّحد به کمک سازمان کنفرانس اسلامى و کشورهای ذی‏دخل مى‏توانند هر چه زودتر همه طرف‏های درگیر را به پای میز مذاکره بکشاند و زمینه را برای انتخاب آزاد مردم مظلوم و رنج‏کشیده افغانستان فراهم آورد، یاغیان را با پشتوانه اراده جهانى به سر جای خود بنشاند و از هم‏اکنون برای بسیج کمک‏های بین‏المللى پس از دستیابى به این شرایط ضروری سیاسى، برنامه‏ریزی و هماهنگى کند. در کوزوو باید حقّ عادلانه  مردم تحت فشار این ایالت به رسمیّت شناخته شود و دولت یوگسلاوی وادار شود که به این حقّ احترام بگذارد. آقای رئیس، خانم‏ها و آقایان! کوشش صادقانه برای مبارزه با تروریسم، در تمامى اشکال آن و از جمله تروریسم دولتى، یکى دیگر از نکات مورد اهتمام جمهوری اسلامى ایران است.

تروریسم، محصول نومیدی و پوچ‏انگاری (نیهیلیسم) است و در جهانى که بر مدار قهر و غلبه مى‏چرخد، مبارزه جدّی با تروریسم از حدّ حرف و شعار جلوتر نخواهد رفت. مبارزه واقعى با تروریسم باید همراه با مبارزه برای عدالت باشد. البتّه این سخن نباید به معنى توجیه نوعى تروریسم تفسیر شود. ما به صراحت اعلام مى‏کنیم که به اقتضای موازین دینى و اخلاقى فرهنگى خود، با تروریسم در کلّیّه اشکال آن مخالفیم و با آن به جد مقابله خواهیم کرد. خلاصه آن‏که باید برای ریشه‏کن کردن حقیقى این پدیده شوم، همراه با مبارزه با عوامل فعلى آن از طریق همکاری جدّی و شفّاف بین‏المللى، در راه تحقّق عدالت در جهان کوشش کنیم. جهان در آستانه هزاره سوم باید از کابوس جنگ هسته‏ای و سلاح‏های کشتار جمعى نیز رهایى یابد. آزمایش‏های اخیر هسته‏ای در منطقه ما به نگرانی‏ها و پیچیدگی‏های جدیدی دامن زده که این ضرورت را دو چندان مى‏کند. ما باید بپذیریم که فکر دستیابى به امنیّت از طریق این تسلیحات، توهّمى بیش نیست. نمایش عزم جهانى برای نابودی تمامى زرّادخانه‏های کشتار جمعى در یک چارچوب زمانى معیّن، مبارزه با تولید و گسترش این سلاح‏ها را هدفمند و پرشتاب خواهد نمود. ایجاد مناطق عاری از سلاح‏های کشتار جمعى به‏ویژه در منطقه خاورمیانه، گام اوّلیّه  مناسبى در مسیر مبارزه با بى‏اعتمادی و تشنّج ناشى از این تسلیحات است.

ما به عنوان قربانیان سلاح‏های کشتار جمعى، بیش از دیگران بر آثار دهشتناک این سلاح‏ها واقفیم و لذا در تأسیس و تقویت ترتیبات جهان‏شمول برای امحای آن‏ها پیشتاز خواهیم بود. امنیّت، توسعه و رفاه در جهان سوم مستلزم تقویت مبانى همکاری و به‏کارگیری روش‏های حساب‏شده به منظور اعتمادسازی است. خوشحالیم که هشتمین نشست سران کنفرانس اسلامى در تهران، با تشخیص این ضرورت، ساز و کار مناسبى را برای تقویت همکاری و اعتماد بر مبنای گفت‏وگو میان کشورهای اسلامى پایه‏گذاری کرد. من در این‏جا به عنوان نخستین گام در این مسیر، کشورهای منطقه خلیج فارس را که در یک دهه شاهد دو جنگ ویران‏گر بوده‏اند، به ایجاد یک  نظام امنیّت و همکاری در منطقه خلیج فارس دعوت مى‏کنم. کوتاه سخن آن‏که اعتماد و صلح بدون بازنگری جدّی مبانى فکری جنگ سرد، میسّر نیست. توسعه فرهنگ صلح نیازمند پذیرش نقش سازنده ملّت‏ها و پرهیزی از سلطه‏طلبى، یک‏جانبه‏گرایى، تقلیل و حذف است. جمهوری اسلامى ایران به اقتضای مبانى اعتقادی و مایه‏های تمدّن دیرپای خود، خواستار جهانى سرشار از صلح و آرامش بر اساس کرامت انسانى است و تشنّج‏زدایى را سرلوحه سیاست خارجى خود قرار داده است و بر مبنای اصول انقلاب اسلامى، سیاست موزون گسترش روابط با همسایگان و دیگر کشورها را بر پایه احترام عملى به استقلال و برابری حقوق بین کشورها، ادامه خواهد داد. صلح تمام عیار، علاوه بر صلح میان انسان‏ها شامل صلح میان انسان و طبیعت نیز مى‏شود. انسان باید از غلبه و استیلا بر طبیعت دست بردارد و در آینده، بیشتر بر هماهنگى میان انسان و طبیعت تأکید کند. حفظ محیط زیست به مثابه میراث مشترک طبیعى از مهم‏ترین اولویّت‏های قرن آتى است.

در پایان سخن، مایلم بر نقش خانواده، زنان و جوانان در ساختن فردایى بهتر، و تحکیم بنیان‏های جامعه مدنى جهانى تأکید نمایم. خانواده بستر بى‏بدیل رشد جامعه بشری و اعتلای شخصیّت فردی اجتماعى انسان است. متأسّفانه در روزگار ما و به‏خصوص در جهان صنعتى، پایه‏های خانه و خانواده به شدّت لرزان شده است و خطر فروپاشى آن تهدید بزرگى برای زندگى سالم مادّی، معنوی و عاطفى بشر است. همّت جهانى باید برای مقابله با این خطر برانگیخته شود تا مبادا چراغ این کانون گرم محبّت و عاطفه و تربیت، در برابر تندبادهای سرد سودطلبى و هوس‏پرستى و ظاهربینى به خاموشى گراید.

تلاش‏های جهانى برای ترویج احترام و حفظ و گسترش حقوق زنان، نیازمند بازنگری در نگاه‏های سنّتى و متداول ناصواب نسبت به زن است. هم دیدگاهى که با پندار نادرست برتری  مرد، به زن و مرد و انسانیّت جفا مى‏کند و هم آن‏که با نادیده گرفتن اختلاف میان زن و مرد، همان ستم را روا مى‏دارد. باید بپذیریم که زن و مرد هر دو انسان‏های بزرگ و شایسته رشد و پیشرفت عقلانى، عاطفى، فکری، اجتماعى، فرهنگى و سیاسى در جامعه هستند و توسعه همه‏جانبه و پایدار، تنها با حضور و مشارکت فعّال هر دو میسّر مى‏شود. ملل متّحد در آستانه قرن و هزاره آینده باید نسل آینده را که صاحب این قرنند باور کند و آن‏چه را که لازمه این باور است، بپذیرد. بپذیریم که قیّم جوانان نیستیم و جوان باید آگاهانه و مختارانه در فرآیند رشد و توسعه حضور داشته باشد. با چنین دیدگاه نو و به کمک توان و اندیشه پویای نسل جدید، یقینا مى‏توان آینده‏ای به مراتب بهتر و درخشان‏تر برای قرن آتى رقم زد. از توجّه شما متشکّرم.

tagheer