تبیان، دستیار زندگی

امام علی(ع) عین الله و یدالله

 

مناظره علامه امینی با عالم سنی

علامه امینی (ره) (عالم بزرگ معاصر، صاحب كتاب ارزشمند الغدیر) در یكی از سفرها در مجلسی شركت كرد، یكی از علمای اهل تسنّن به او گفت: «شما شیعیان در مورد حضرت علی ـ علیه السّلام ـ غلو و زیاده‌روی می‌كنید، مثلاً

او را با لقب «یَدُالله»، «عَیْنُ الله» (دست خدا، چشم خدا) و... می‌خوانید، توصیف صحابه، تا این حد، نادرست است.»

علاّمه بی‌درنگ جواب داد: «اگر عمر بن خطاب، علی ـ علیه السّلام ـ را با چنین القابی خوانده باشد، چه می‌گویید؟» او گفت: سخن عمر برای ما حجت است. علامه امینی در همان مجلس، یكی از كتاب‌های اصیل اهل تسنّن را طلبید، آن كتاب را حاضر كردند، علامه آن را ورق زد، صفحه‌ای از آن را گشود كه در آن صفحه این حدیث آمده بود:

«مردی به طواف كعبه اشتغال داشت، در همانجا به زن نامحرمی، نگاه نامشروع كرد، حضرت علی ـ علیه السّلام ـ او را در آن حال دید، با دست، ضربه به صورت او زد و به این ترتیب او را مجازات كرد.

او در حالی كه دستش را بر صورتش نهاده بود و بسیار ناراحت بود، به عنوان شكایت از علی ـ علیه السّلام ـ، نزد عمر بن خطاب آمد، و ماجرا را گفت.

عمر در پاسخ او گفت: قد رای عین الله و ضرب یدالله: «همانا چشم خدا دید و دست خدا زد.»

كنایه از اینكه: چشم علی ـ علیه السّلام ـ آنچه می‌بیند خطا نمی‌كند، زیرا چشم او چشمی است كه آمیخته با اعتقاد به خدا است و چنین چشمی، اشتباه نمی‌كند، و دست علی ـ علیه السّلام ـ نیز جز در راه رضای خدا حركت نمی‌نماید.

سؤال كننده وقتی كه این حدیث را دید مطلب را دریافت، و قانع شد.

توضیح اینكه: اینگونه تعبیرات، شبیه جمله «روح الله» برای حضرت مسیح ـ علیه السّلام ـ است، كه به منظور «اضافه تشریفی» گفته می‌شود، نه اینكه منظور، آن باشد كه خدا، روح یا دست و چشم دارد.

 

---

محمّد محمّدی اشتهاردی-یكصد و یك مناظره، ، ص197

منبع:http://www.andisheqom.com

امام صادق (ع) : سه چیز است که خدا به هیچ کس اجازه مخالفت در آن را نداده است. 1.نیکی در حق پدر و مادر چه نیکوکار باشد یا بدکار 2.وفای عهد برای نیکوکار و بدکار 3.امانت را پس دادن به نیکوکار یا بدکردار.

 

خصال الصدوق صفحه 145

 

شعیب عقر قوفى مى گوید:
... من با یعقوب (اهل مغرب ) كه براى زیارت به مكه آمده بود، محضر امام كاظم علیه السلام رسیدیم . امام نگاهش كه به یعقوب افتاد، فرمود:
- اى یعقوب ! تو دیروز به اینجا وارد شدى و میان تو و برادرت اسحاق در فلان محل درگیرى پیش آمد و كار به جایى رسید كه همدیگر را دشنام دادید. شما نباید مرتكب كار زشت و قبیحى شوید. فحش دادن و ناسزا گفتن به برادران دینى ، از آیین ما و پدران و نیاكان ما بدور است و ما به هیچ یك از شیعیان خود اجازه نمى دهیم كه چنین رفتارى را داشته باشند. از خداى یگانه بپرهیز و تقوا داشته باش . اى یعقوب ! به زودى مرگ بین تو و برادرت (به خاطر قطع رحم )، جدایى خواهد افكند.
برادرت اسحاق در همین سفر پیش از آنكه به نزد خانواده خود برگردد خواهد مرد و تو نیز از رفتارت پشیمان خواهى شد.
شما قطع رحم كردید و نسبت به یكدیگر قهر هستید، بدین جهت خداوند عمر شما را كوتاه نمود.
یعقوب گفت : فدایت شوم ! اجل من كى خواهد رسید؟
امام فرمود: اجل تو نیز رسیده بود ولى چون تو در فلان منزل به عمه ات خدمت كردى و بواسطه هدیه او را خوشحال نمودى ، بخاطر این صله رحم خداوند بیست سال بر عمر تو افزود.
شعیب مى گوید: پس از مدتى یعقوب را در مكه دیدم . احوالش را پرسیدم . او گفت :

- برادرم ، همانطور كه امام علیه السلام گفته بود، پیش از آنكه به خانه خود برسد وفات یافت و در همین راه به خاك سپرده شد.

بحارالانوار جلد 48صفحه 46.

 

امام سجاد (ع) : سخت ترین ساعتهای زندگی سه ساعت است : هنگام دیدن ملک الموت ( فرشته مرگ ) هنگام حرکت از قبر و ساعتی که در برابر خدا می ایستد یا فرمان بهشت صادر شود یا دستور جهنم.

نصایح صفحه 158

 

حضرت صادق (ع) : شخصی به امام صادق (ع) گفت مبتلا به مرضی هستم که هر وقت شدت می کند قدری شراب می نوشم دردم ساکن می شود؟ پس حضرت فرمودند:این کار را نکن و شراب نیاشام زیرا در حرام خدا شفا نیست پس جز این نیست که این مرض و درد تو القائی از ناحیه شیطان است و می خواهد تو را به حرام بیندازد پس اگر شیطان از شراب خوردنت نا امید شود دردت بر طرف می شود.  

                                                                             وسائل الشیعه جلد 17 صفحه 300

رسول اکرم(ص): کسی که از خانه خود برای یادگیری علوم الهی و دینی بیرون رود هفتاد هزار ملائکه او را مشایعت میکنند و اگر در این راه از دنیا برود ، شهید از دنیا رفته است. 

عین الحیوة مجلسی صفحه 169

 

رسول خدا صلّى اللَّه علیه و اله فرمود: هر كس زبانش را نگهدارد خداوند بدیهاى او را میپوشاند و هر كس خشم خود را فرو برد خداوند از عذابش او را نگهدارد و هر كس از خدا پوزش طلب كند خدا هم از او میپذیرد.

ارشاد القلوب ج‏لد 1 صفحه 249

 

شب زنده داران و قرآن

منصور بن عمار می‌گوید: سالی كه عازم حج بودم مقداری در كوفه توقف نمودم. از قضا شبی كه در كوچه‌های كوفه می‌گشتم به خانه‌ای رسیدم كه از آن صدایی بلند بود. گوش فرا دادم، شنیدم كسی می‌گفت: گناهی كه مرتكب شدم نه به سبب مخالفت با تو بود و نه اینكه جاهل به عذاب دردناك تو بودم بلكه شقاوت به من روی آورد و به بدبختی گرفتار شدم. خدایا، اگر مرا نیامرزی چه كس مرا بیامرزد! من دهانم را نزدیك شكاف در آن منزل بردم و این آیه را تلاوت نمودم: «وَ اتَّقُوا النَّارَ الَّتِی أُعِدَّتْ لِلْكافِرِینَ...»[1] «بپرهیزید از آتشی كه برای كافران مهیا شده است.» آن شخص چون این آیه را شنید نعره‌ای زد و ساعتی مضطرب شد و بعد از مدتی سكوت نمود. من نشانی منزل را به ذهن سپردم و رفتم. صبح روز بعد به در آن خانه رفتم، پیرزنی را دیدم كه نشسته و جنازه‌ای در پیش رویش گذاشته است. گفتم: ای پیر زن این كیست كه وفات نموده است؟ گفت: سید جوانی كه خوف الهی تمام وجودش را پر نموده بود. دیروز هنگام مناجاتش كسی در مقابل منزل گذشت و آیه‌ای از قرآن را خواند. این جوان آیه را شنید مضطرب شد و جان را به جانان تسلیم نمود. [1] . سوره آل عمران، آیه 131.

مصابیح القلوب به نقل گلزار اكبری

منبع:http://andisheqom.com

 

 

ترحم بر حیوانات

نجیح گوید: حسن بن علی علیه السلام را دیدم كه مشغول خوردن غذا بود و سگی روبروی او قرار گرفته بود، هر لقمه ای كه می خورد یك لقمه هم به آن سگ می داد. عرض كردم : یابن رسول اللّه ! این سگ را از خود دور نمی كنی ؟ حضرت فرمود: رهایش كن زیرا من از خداوند حیا می كنم كه جانداری به من نگاه كند و من بخورم و به او نخورانم . قصه های تربیتی چهارده معصوم (علیهم السلام) / محمد رضا اکبری منبع:http://andisheqom.com/

دستوری برای دفع زلزله

علی بن مهزیار (ره) از بزرگان و فقهای پارسای عصر حضرت هادی (ع) و حضرت جواد (ع) بود و از طرف آنها وكالت و نمایندگی داشت تا در اهواز به مردم رسیدگی كند، قبر شریفش در اهواز محل زیارت شیعیان و دوستان است او می گوید: در اهواز زلزله مكرر زیاد می آمد، نامه ای برای امام جواد (ع) نوشتم ، و در آن نامه عرض كردم :اگر اجازه بدهی از اهواز به جای دیگر منتقل شوم . امام جواد (ع) در پاسخ نوشت : از اهواز به جای دیگر نروید، روزهای چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه روزه بگیرید و لباسهایتان را بشوئید و پاكیزه نمائید، و روز جمعه بیرون بیائید و دسته جمعی دعا كنید، خداوند این بلا را از سر شما دفع خواهد كرد. علی بن مهزیار می گوید: پس از دریافت نامه ، به دستور آن حضرت عمل كردیم ، از آن پس ، دیگر زلزله نیامد.

داستان های شنیدنی از چهارده معصوم(علیهم السلام)/ محمد محمدی اشتهاردی منبع:http://andisheqom.com/