تبیان، دستیار زندگی

 ای سلام آورده از سیارگانت آفتاب

 آسمان بر زمین و مهر و ماهت بر تراب

 عالم هستی گدایت فوج فوج و خیل خیل

 دفتر گیتی ثنایت فصل فصل و باب باب

 آسمانت آستان و آستانت آسمان

 هشت باب آشیان و آشیانت هشت باب

 چار مامت چار کودک پنج حست پنج عبد

 شش جهت شش بحر لطف و نه رواقت نه حباب

 گنبد زرین تو در جنة الاعلای طوس

 کعبه ی سیارگان بیت الحرام آفتاب

 خاک کویت عطر خلد و عطر خلدت خاک کوی

 در نابت ریگ جوی و ریگ جویت در ناب

 ز اشتیاق جام سقا خانه ات خضر نبی

 جبرئیل از شهپرش در این حرم جاروب کش

 انبیا شویند ایوان طلا را با گلاب

 تا زند گلبوسه بر پای کنیز مطبخت

 با گناه انس و جان هر کس قبولت اوفتد

 انس و جان را می توان بردن به جنت بی حساب

 درد خود ناورده بیمار از تو بستاند شفا

 حرف خود ناگفته سائل از تو می گیرد جواب

 گر نشیند لحظه ای با خادمت اهل دلی

 می کند از جنت و از حور و غلمان اجتناب

 نقش پای زائرت تا بر تراب افتاد گفت

 مهر بر اوج فلک یالیتنی کنت تراب

 گر به تابوتش وزد از تربت پاکت نسیم

 کار رضوان می کند با مرده مامور عذاب

 آهویی را که تو ضامن گشته آزادش کنی

 نی عجب گر خلق را ضامن شبی روز حساب

 بی تو دور کعبه گردیدن گناه اندر گناه

 با تو راه دیر پیمودن ثواب اندر ثواب

 هر که بنشیند دمی در آفتاب صحن تو

 می کند بر اهل محشر سایه اش کار سحاب

 هر که را دست دعا بالا رود پایین پات

 می شود در حق یک امت دعایش مستجاب

 رشته دل را زند هر کس گره بر مرقدت

 نی عجب گر عقده بگشاید ز کار شیخ و شاب

 موسی عمران بر این در ایستاده با عصا

 عیسی مریم در این ایوان نشسته با کتاب

 خوش بود اینجا خلیل آید پی ذبح پسر

 می سزد اینجا ذبیح از خون کند صورت خضاب

 بوده و باشد حریمت قبله ی ایمان من

 هم به طفلی هم به پیری هم در ایام شباب

 درس مهرت را بمن امروز نه کآموختند

 پیش از آن روزم که روح آید به جسم مام و باب

 یک زیارت از من و از تو سه نوبت بازدید

 ای کرم از تو خجل ای لطف از شرم تو آب

 زائر قبر تو را از خلد تا دامان محشر

 خازن جنت باستقبال آید با شتاب

 روز محشر بین خلق اولین و آخرین

 می درخشد روی زوار تو همچون آفتاب

 می سزد تا نازد بفروشد بطاوس بهشت

 این کبوترها که می گردند دور این حرم

 از فلک گیرند اوج و از ملک گیرند تاب

 من چسان مدح تو گویم ای که همچون فاطمه

 بضعة منیت گفته احمد ختمی مآب

 کافری را گر غبار زائرت بر رخ نشست

 گر بدوزخ هم رود زآتش ندارد اضطراب

 سنگ سلمانی شود از یک نگاهت زر ناب

 در جوار مرقدت هر کس کند میل بهشت

 می سزد تا هفت دوزخ بر سرش گردد خراب

 آستین آرزو از هشت جنت شسته ام

 کرده ام خاک در این آستان را انتخاب

 بی نقاب افتند مهر ومه در آغوش کسی

 کز غبار زائرت بر چهره پوشاند نقاب

 هست بر من خوشتر از بیداری شبهای قدر

 پای دیوار حریم قدس تو یک لحظه خواب

 پیروی از مکتب آبا و ابنای تو بود

                            حاج غلامرضا سازگار(میثم)

  *8*8*8*8*8*8*8*8*8*8*8*8*8*8*8*8*

          میلاد ثامن الحجج علی ابن موسی الرضا (ع)

           بر دوستداران آن حضرت مبارک..