تبیان، دستیار زندگی

 پایت را که از زمین برگیری, آسمان راه های

 بیکرانش را نشانت خواهد داد. تو را در بر

 خواهدگرفت و چونان امانتی لطیف بالا خواهد برد.

 آن وحشت گنگ و بدوی از ارتفاع, صفیر گلوله هایی

 که با خود طنین مرگ دارند دیگر نخواهدت ترساند.

 در نگاهت آسمان در زمین به هم می پیوندند تا افق

 شوند; جایی برای درآمدن و لاجرم غروب کردن و اگر

 غروب این گونه خونین نباشد ,چه گونه آفتاب هر

 صبح طلوعی تازه خواهد داشت؟

 ای شهید..

    نماز این روز دو رکعت است ,در هر رکعتی بعد از حمد سوره " زلزال" یک

   مرتبه و سوره " توحید" سه مرتبه.

   در روایات آمده است خداوند برای پاداش او, تاریکی قبر را تا روز قیامت از او

   بر می دارد.

                                  در زلال لطف بیکران تو

                                  می برد مرا به هر جا که میل اوست

                                          موج دیدگان مهربان تو

                                  زیر بال مرغکان خنده هات

                                  زیر آفتاب داغ

                                  ای زلال پاک

                                  جرعه ,جرعه, جرعه می کشم

                                  ترا به کام خویش

                                  تا که پر شود تمام جان من ز جان تو

                                  ای همیشه خوب

                                  ای همیشه آشنا

                                  هر طرف که می کنم نگاه

                                  تا همه کرانه های دور

                                 عطر و خنده و ترانه می کند شنا

                                 ای زلال تابناک

                                 یک نفس اگر مرا به حال خود رها کنی

                                ماهی تو جان سپرد روی خاک..

                                       با نفسش,

                                            نفس عمیق می کشم..

 تو به من خندیدی

 و نمی دانستی من به چه دلهره از باغچه ی همسایه

 سیب را دزدیدم..

 باغبان از پی من زود دوید

 سیب را دست تو دید

 غضب آلوده به من کرد نگاه

 سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک

 و تو رفتی و هنوز..

 سالهاست که در گوش من آرام آرام 

 خش خش گام تو تکرارکنان می دهدآزار

 و من اندیشه کنان غرق این پندارم

 که چرا خانه ی کوچک ما سیب نداشت!

 ...!

  جان من و تو تشنه ی پیوند مهر بود           دردا که جان تشنه ی خود را گداختیم

   بس دردناک بود جدایی میان ما                از هم جدا شدیم و بدین درد ساختیم 

    دیدار ما که آن هم شوق و امید داشت          اینک نگاه کن که سراسر ملال گشت

   و آن عشق نازنین که میان من و تو بود         دردا که چون جوانی ما پایمال گشت

   باآن همه نیاز که من داشتم به تو                پرهیز عاشقانه ی من ناگزیر بود

   من بارها به سوی تو باز آمدم, ولی            هر بار دیر بود , هر بار دیر بود

  اینک من و توئیم , دو تنهای بی نصیب        هر یک جدا گرفته ره سرنوشت خویش

  سر گشته در کشا کش طوفان روزگار        گم کرده همچو آدم و حوا بهشت خویش

            یه تبریک به همه ی وبلاگ نویسان تبیانی

               روزتون مبارک

           9 شهریور مصادف با 31 آگوست روز جهانی وبلاگه..

           که ای  کاش یه روز جهانی برای ثبت مطلب هم داشتیم!