مدارکی برای نظریه انفجار بزرگ: سه مدرک قوی برای صحت نظریه ی انفجار بزرگ مطرح است که نشان بر درستی این پیشامد است: 1- انبساط کیهان زمانی دانشمندان کشف کردند که کهکشان هایی که ما را احاطه کرده اند در حال دور شدن از ما هستند و تمامی کهکشانها در حال دور شدن از مرکز هستی هستند که باور می رود این نقطه،نقطه ای است که بیگ بنگ در آن رخ داده است. این کشف،تئوری بیگ بنگ را استوار کرد.همانطور که می دانید، در ابتدا،تمامی فضا در یک نقطه بود(هیچ چیز دیگری نبود).این نقطه تمامی مواد موجود امروز را شامل می شد و امکان دارد حدس بزنید که آن نقطه انبساط یافته است و جهان از آن نقطه فاصله نگرفته است.جهان همان نقطه است! در تصویر زیر بالونی را می بینید که ابتدا یک نقطه بوده و آن نقطه مانند شکلی که می بینید انبساط یافته است. 2- امواج پس زمینه ی کیهانی منابع انرژی و جرم دلالت بر ابن دارند که جهان در گذشته چگال تر و گرم تر بوده است.بلافاصله پس از بیگ بنگ جهان دارای دمایی بیش از یک میلیون درجه ی سانتی گراد داشت. با گذست زمان،جهان انبساط یافت و همزمان سرد سد و امروز دمای جهان در حدود سه درجه ی کلوین(270- درجه ی کلوین) است. جهان با مشخصات طیفی ای تابش می کند که با این دما همخوانی دارد. جزئیات:توزیع مادع در جهان یکسان است.این فرض ظاهرا به دو شکل تائید شده است.یکی با بازدید از کهکشانها و دیگری نوسانات ضعیف در تابش رادیویی پس زمینه ی کیهانی. در بیگ بنگ داغ،جهان قابل مشاهده شروع به انبساط آنی در 12-15 میلیارد سال پیش می کند.سپس چون،جهان به انبساط ادامه می دهد و به تدریج فاصله ی بین کهکشان ما و کهکشان های خارجی افزایش می یابد.انبساط جهان سبب تبدیلات نور آبی رنگ به قرمز و قرمز رنگ به فرو سرخ می شود.بنابراین،کهکشانهای دور که با سرعت زیاد از ما دور می شوند،قرمز تر دیده می شوند.این انبساط،همچنین،تابش های پس زمینه ی کیهانی را سرد می کند.بنابر این تابش های پس زمینه ی کیهانی که امروزه در دمای 2.28 درجه ی کلوین هستند،در جهان اولیه،گرمتر بودند. بعلاوه،طیف گرمایی تابش های پس زمینه ی کیهانی در ابرهای گازی دور،گرمتر هستند. چون نور با سرعت محدودی حرکت می کند ما این ابرهای دور را در زمانهای اولیه می بینیم؛در گذشته ی جهان،که جهان چگالتر و گرمتر بود. عملا ما گذشته را می بینیم.(همچنیناست برای بسیاری از ستارگانی که شما می بینید.شما میلیون ها سال پیش ستارگان را می توانید ببینید و گاهی اوقات عم چند میلیارد سال پیش آنها را!) 3- برهم کنش هسته ای کیهانی.فراوانی هلیوم حدود 25% جرم کیهان،از هلیوم است.ستارگان در طول عمر کیهان نمی توانستند این مقدار هلیوم را تولید کنند.برای همین،فرض ذیل بیشتر مورد قبول دانشمندان است.تنها چگالی و دمای بالا در مرحله های اولیه ی جهان،منایب است برای تولید هلیوم از هیدروژن؛دقیقا سه دقیقه پس از بیگ بنگ شرایط،شبیه به شرایط درون ستارگان بود.مدل های جهان اولیه،پیش بینی می کنند که 25% از هیدروژن موجود در آن زمان باید به هلیوم تبدیل شده باشند.به هر حال شرایط،به گونه ای بود که اجازه ی تشکیل عناصر سنگین تر از هلیوم را نمی داد. جزئیات:یک ثانیه پس از بیگ بنگ،دمای جهان دقیقا 10 میلیارد درجه بود و جهان پر بود از دریایی از نوترون ها،پروتون ها،الکترون ها،پاد الکترون ها(پوزیترون ها)،فوتون ها و نوترینوها. هنگامی که جهان سرد شد،نوترونها به پروتونها و الکترونها تبدیل شدند و یا با سایر نوترونها ترکیب پیدا کرده و دوتریم ها را ساختند.در سه دقیقه ی نخستین جهان،اکثر دوتریوم ها ترکیب شدند ،هلیوم ها را ساختند.مقدار اندکی لیتیوم نیز در آن زمان ساخته شد. پیشگویی فراوانی دوتریوم،هلیوم و لیتیوم وابسته است به چگالی ماده ی معمولی در جهان اولیه.اگر چگالی ماده ی معمولی دقیقا 3% از چگالی بحرانی باشد، در اینصورت نظریه،دقیقا میزان زیاد این عناصر را پیشگویی می کند. یک ماهواره باید بتواند مستقیما چگالی این ماده ها را اندازه بگیرد و مقدار مشاهده شده را با برهم کنش هسته ای کیهانی بیگ بنگ مقایسه کند.این می تواند یک آزمایش مهم برای این مدل باشد.

برای استفاده ی درست از قارچ در پخت و پز ، بهتر است که قسمت صفحه ای آن را از ساقه جدا کرده و آن را در تهیه انواع مختلف غذاها مصرف کرد. ساقه قارچ را نیز می توان چرخ و در تمامی غذاهایی که گوشت چرخ کرده در آن دخالت دارد ، استفاده کرد. در ادامه ، به روش تهیه چند محصول و غذای مختلف از قارچ اشاره می شود:

مصرف این معجون در قفقاز بسیار رایج است و شاید علت طول عمر زیاد مردم این ناحیه ، در استفاده از همین ماده باشد. کفیر ، اثرهای درمانی در بیماری های مختلف ، از جمله ورم دستگاه گوارش، التهاب معده ، کم خونی ، انواع اگزما ، انسداد سرخ رگ ها ، فشار خون بالا ، ناراحتی های صفراوی ، یرقان ، اسهال و یبوست نشان داده است.

ابتدا ، قسمت صفحه ای قارچ را با کمی روغن مایع یا چربی گوسفندی چرب کرده ، نمک ، فلفل ، پیاز رنده شده و آبلیمو را به آن می افزاییم. سپس با حرارت ملایم گاز یا زغال ، آن را کباب
می کنیم .

نخست بخش صفحه ای قارچ را با اندکی روغن مایع یا چربی گوسفندی چرب کرده ، کمی نمک وفلفل به آن اضافه می کنیم. سپس ، روی سیم توری پهن کرده با حرارت ملایم گاز یا زغال ، به مدت کوتاه کباب می کنیم.

تخم مرغ را خوب به هم زده ، قسمت صفحه ای قارچ را در آن خوب می غلتانیم .سپس با پودر سوخاری ( به جای پودر سوخاری می توان از نان خشک ساییده شده هم استفاده کرد ) آغشته کرده ، به مدت نیم ساعت در همین حالت نگه می داریم . آن گاه ؛ درون روغن به اندازه ای که رنگ آن طلایی شود سرخ می کنیم.

قارچ (5/0 کیلو برای شش نفر ) و کالباس (250 گرم ) خرد شده را تفت می دهیم. ماکارونی (200گرم) را م پزیم و آبکش می کنیم. کره ی داغ شده را روی ماکارونی می ریزیم و مخلوط قارچ و کالباس را به ماکارونی می افزاییم. سس را روی آن ریخته ، چهار حلقه کالباس را هم لوله کرده برای زینت در دو سر دیس قرار می دهیم.

100 گرم قارچ را با یک عدد سیب زمینی و یک عدد پیاز متوسط خرد شده ، همراه با دو لیوان آب روی اجاق می گذاریم تا کاملا بپزد . سپس ، مقداری ورمیشل ، هویچ رنده شده ، نمک ، فلفل و آبلیمو به آن می افزاییم و برای حدود 15 دقیقه حرارت می دهیم تا بجوشد و سوپ ما آماده شود (بدون استفاده از روغن)

قارچ درسته یا قاچ شده را با کره یا روغن سرخ کرده ، به آن نمک، جعفری ، سیر رنده شده و آبلیمو افزوده ، به حالت گرم مصرف می کتیم.

300 گرم قارچ را چرخ كرده ، 150 گرم آرد نخودچی به آن اضافه می كنیم . با مقدار لازم نمك، فلفل ، زردچوبه و جوش شیرین مخلوط كرده ، داخل تابه می ریزیم و بعد به قطعات كوچك تقسیم كرده و سرخ می كنیم .

كلیه مواد لازم برای تهیه خورشت قیمه را بار می گذاریم . 20 دقیقه قبل از كامل شدن پخت ، قارچ را به صورت درشت خرد كرده ، به سایر مواد می افزاییم . بعد از 30-20 دقیقه جوشیدن ، خورشت ما آماده می‌شود.

12- كتلت قارچ

300 گرم قارچ چرخ كرده را با 2 عدد سیب زمینی پخته ی رنده شده و نمك ، فلفل ، زردچوبه و جوش شیرین كاملاً مخلوط كرده ، درون تابه با استفاده از روغن ، سرخ می كنیم .

یك كیلوگرم قارچ خرد كرده را تفت می دهیم . زرده ی شش عدد تخم مرغ را تاحدی به هم می زنیم كه سفید شود و سپس با سس مخلوط كرده ،‌روی قارچ ها می ریزیم . آن گاه سفیده ها را آنقدر به هم می زنیم تا سفت شود. بعد با قارچ ها مخلوط كرده ، به مدت 45 دقیقه در دمای 350 درجه سانتیگراد در فر می گذاریم . غذا در طی 45 دقیقه تا یك ساعت ، پف كرده ، پخته و آماده می شود.

الحَمدُ لِلّهِ أهلِ الحَمدِ وَ أحلاهُ، وَ أسعَدُ الحَمدِ وَ أسراهُ، وَ أکرَمُ الحَمدِ وَ أولاهُ.

الواحدُ الاحدُ الأحَدُ الصَّمَدُ، لا والِدَ لَهُ وَ لا وَلَدَ.

سَلَّطَ المُلوکَ وَ أعداها، وَ أهلَکَ العُداةَ وَ أدحاها، وَ أوصَلَ المَکارِمَ وَ أسراها، وَ سَمَکَ السَّماءَ وَ عَلّاها، وَ سَطَحَ المِهادَ وَ طَحاها، وَ وَطَّدَها وَ دَحاها، وَ مَدَّها وَ سَوّاها، وَ مَهَّدَها وَ وَطّاها، وَ أعطاکُم ماءَها وَ مَرعاها، وَ أحکَمَ عَدَدَ الاُمَمِ وَ أحصاها، وَ عَدَّلَ الأعلامَ وَ أرساها.

الاِلاهُ الأوَّلُ لا مُعادِلَ لَهُ، وَلا رادَّ لِحُکمِهِ، لا إلهَ إلّا هُوَ، المَلِکُ السَّلام، المُصَوِّرُ العَلامُ، الحاکِمُ الوَدودُ، المُطَهِّرُ الطّاهِرُ، المَحمودُ أمرُهُ، المَعمورُ حَرَمُهُ، المَأمولُ کَرَمُهُ.

عَلَّمَکُم کَلامَهُ، وَ أراکُم أعلامَهُ، وَ حَصَّلَ لَکُم أحکامَهُ، وَ حَلَّلَ حَلالَهُ، وَ حَرَّمَ حَرامَهُ.

وَ حَمَّلَ مُحَمَّداً (صَلَّ اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ) الرِّسالَةَ، وَ رَسولَهُ المُکَرَّمَ المُسَدَّدَ، ألطُّهرَ المُطَهَّرَ.

أسعَدَ اللهُ الاُمَّةَ لِعُلُوِّ مَحَلِّهِ، وَ سُمُوِّ سُؤدُدِهِ، وَ سَدادِ أمرِهِ، وَ کَمالِ مُرادِهِ. أطهَرُ وُلدِ آدَمَ مَولوداً، وَ أسطَعُهُم سُعوداً، وَ أطوَلُهُم عَموداً، وَ أرواهُم عوداً، وَ أصَحُّهُم عُهوداً، وَ أکرَمُهُم مُرداً وَ کُهولاً.

صَلاةُ اللهِ لَهُ لِآلِهِ الأطهارِ مُسَلَّمَةً مُکَرَّرَةً مَعدودَةً، وَ لِآلِ وُدِّهِمُ الکِرامِ مُحَصَّلَةً مُرَدَّدَةً ما دامَ لِالسَّماءِ أمرٌ مَرسومٌ وَ حَدٌّ مَعلومٌ.

أرسَلَهُ رَحمَةً لَکُم، وَ طَهارَةً لِأعمالِکُم، وَ هُدوءَ دارِکُم وَ دُحورَ، عارِکُم وَ صَلاحَ أحوالِکُم، وَ طاعَةً لِلّهِ وَ رُسُلِهِ، وَ عِصمَةً لَکُم وَ رَحمَةً.

اِسمَعوا لَهُ وَ راعوا أمرَهُ، حَلِّلوا ما حَلَّلَ، وَ حَرِّموا ما حَرَّمَ، وَ اعمِدوا – رَحِمَکُمُ اللهُ – لِدَوامِ العَمَلِ، وَ ادحَروا الحِرصَ، وَ اعدِموا  الکَسَلَ، وَ ادروا السَّلامَةَ وَ حِراسَةَ مُلکِ وَ رَوعَها، وَ هَلَعَ الصُّدورِ وَ حُلولَ کَلِّها وَ هَمِّها.

هَلَکَ وَ اللهِ أهلُ الاِصرارِ، وَ ما وَلَدَ والِدٌ لِلاِسرارِ، کَم مُؤَمِّلٍ أمَّلَ ما أهلَکَهُ، وَ کَم مالٍ وَ سِلاحٍ أعَدَّ صارَ لِلأعداءِ عُدَّةً وَ عُمدَةً.

اَللّهُمَّ لَکَ الحَمدُ وَ دَوامُهُ، وَ المُلکُ وَ کَمالُهُ، لااِلهَ إلّا هُوَ، وَسِعَ کُلَّ حِلمٍ حِلمُهُ، وَ سَدَّدَ کُلُّ حُکمٍ حُکمُهُ، وَ حَدَرَ کُلَّ عِلمٍ عِلمُهُ.

عَصَمَکُمُ وَ لَوّاکُم، وَ دَوامَ السَّلامَةِ أولاکُم، وَ لِلطّاعَةِ سَدَّدَکُم، وَ لِلاِسلامِ هَداکُم، وَ رَحِمَکُم وَ سَمِعَ دُعاءَکُم، وَ طَهَّرَ أعمالَکُم، وَ أصلَحَ أحوالَکُم.

وَ أسألُهُ لَکُم دَوامَ السَّلامَةِ، وَ کَمالَ السَّعادَةِ، وَ الآلاءَ الدّارَةَ، وَ الاَحوالَ السّارَّةَ، وَ الحَمدُ لِلّهِ وَحدَهُ.

ستایش مخصوص خدایی است که سزاوار ستایش و مآل آن است. از آنِ اوست رساترین ستایش و شیرین ترین آن و سعادت بخش ترین ستایش و سخاوت بار ترین(و شریف ترین) آن و پاک ترین ستایش و بلند ترین آن و ممتاز ترین ستایش و سزاوارترین آن.

یگانه و یکتای بی نیاز(ی که همه نیازمندان و گرفتاران آهنگ او نمایند). نه پدری دارد و نه فرزندی.

شاهان را (به حکمت و آزمون) مسلّط ساخت وبه تاختن واداشت. و ستمکاران (و متجاوزان) را هلاکت نمود و کنارشان افکند. و سجایای بلند را (به خلایق) رسانید و شرافت بخشید. و آسمان را بالا برد و بلند گردانید. بستر زمین را گشود و گسترش داد و محکم نمود و گسترده ساخت. آن را امتداد داد و هموار کرد و (برای زندگی) آماده و مهیّا فرمود. آب و مرتعش را به شما ارزانی داشت. تعداد اقوام را (برای زندگی) آماده و مهیّا فرمود. آب و مرتعش را به شما ارزانی داشت. تعداد اقوام را (برای زندگی در آن) به درستی. (و حکمت) مقرّر فرمود و بر شمار (یکایک) آنان احاطه یافت. و نشانه های بلند (هدایت) مقرّر فرمود و آنها را بر افراشته و استوار ساخت.

معبود نخستین که نه او را هم طرازی است و نه حکمش را مانعی. خدایی نیست جز او، که پادشاه است و (مایۀ) سلامت، صورتگر است و دانا، فرمانروا و مهربان، پاک و بی آلایش. فرمانش ستوده است و حریم کویش آباد (به توجّه پرستندگان و نیازمندان) است و سخایش مورد امید.

کلامش را به شما آموخت و نشانه هایش را به شما نمایاند. و احکامش را برایتان دست یافتنی نمود. آنچه روا بود حلال و آنچه در خور ممنوعیت بود، حرام شمرد.

بار رسالت را بر دوش محمّد(صلّی الله علیه و آله) افکند. (همان) رسول گرامی که بدو سروری و درستی (در گفتار و کردار و رفتار) ارزانی شده، پاک و پیراسته است.

خداوند این امّت را  به خاطر برتریِ مقام و بلندیِ شرف و استواری دین او و کامل بودنِ آرمانش سعادت بخشید. او بی آلایش ترین فردِ از آدمیان در هنگامه ولادت و فروزنده ترین ستاره یمن و سعادت است. او بلند پایه ترین آنان (در نیاکان) است و زیباترین آنها در (نسل و) شاخسار. و درست پیمان ترین و کریم ترین آنان است در نوجوانی و بزرگسالی.

درود خداوند از آن او و خاندان پاکش باد، درودی خالص و پی در پی و مکرّر (برای آنان) و برای دوست داران بزرگوارشان، درودی ماندگار و پیوسته، (برای همیشه:) تا وقتی که برای آسمان حکمی مرقوم است و نقشی مقرّر.

او فرستاد تا تا برایتان رحمتی باشد و مایه پاکیزگی اعمالتان و آرامش سرای (زندگی) شما و بر طرف شدن نقاط ننگ (: و شرم آور کار)تان. و تا مایه صلاح حالتان باشد و اطاعت شما از خدا و رسولانش و موجب حفظ شما و رحمتی (بس بزرگ و فراگیر).

از او فرمان برید و بر دستورش مواظبت ورزید. آنچه را حلال دانست، حلال و هر چه را حرام داشت حرام بشمارید. خدایتان رحمت کند؛ آهنگ کوششی پیوسته نمایید و آزمندی را از خود برانید و تنبلی را وا نهید. رسم سلامت و حفظ حاکمیّت و بالندگی آن را – و آنچه را که موجب دغدغه سینه ها (:و تشویش دلها) و روی کردِ درماندگی و پریشانی به سوی به آنهاست – بشناسید.

خورشید و اغلب ستارگان دیگر از گاز و ماده ای گاز مانند و بسیار داغ به نام پلاسما تشکیل شده اند. با اینحال برخی از ستارگان نیز که کوتوله های سفید و ستاره های نوترونی نامیده می شوند ترکیبی از بسته های محکم اتمی یا ذرات تشکیل دهنده اتم می باشند. این گونه ستارگان از هر چیزی که در زمین یافت می شود، چگالتر و متراکمترند. ستاره ها در ابعاد گوناگونی وجود دارند. شعاع خورشید 695.500 کیلومتر است. ستاره شناسان خورشید را جزء ستارگان کوچک می دانند چرا که دیگر انواع ستارگان بسیار از خورشید ما بزرگترند. شعاع گونه ای از ستارگان که به آنها ستارگان ابر غول می گویند، 1000برابر شعاع خورشید است. کوچکترین نوع ستارگان، ستارگان نوترونی هستند که شعاع برخی از آنها تنها 10 کیلومتر است. در حدود 75 درصد از ستارگان جزء مجموعه های دوتایی هستند. دوتایی یک جفت ستاره است که دو عضو آن دور یکدیگر در چرخشند. خورشید جزء این ستارگان نیست اما نزدیکترین ستاره به خورشید که پروکسیما سنتوری (قنطورس) نام دارد جزء یک مجموعه چند ستاره ایست که آلفا سنتوری A و آلفا سنتوری B شامل آن می شوند. فاصله خورشید تا پروکسیما بیش از 40 تریلیون کیلومتر معادل 2/4 سال نوریست. ستاره ها در گروههایی به نام کهکشان گرد هم جمع آمده اند. تلسکوپها تا کنون کهکشانهایی را در فاصله 12 بیلیون تا 16 بیلیون سال نوری نشان داده اند. خورشید در کهکشان راه شیری قرار گرفته است و یکی از 100 بیلیون ستاره ایست که در آن می باشد. در جهان بیش از 100 بیلیون کهکشان وجود دارد و تعداد ستاره های هر کدام به طور متوسط 100 بیلیون می باشد. بنابراین بیش از 10 بیلیون تریلیون ستاره در کائنات وجود دارند. اما اگر ما در شبی با آسمان صاف و به دور از نور شهر به آسمان نگاه کنیم، البته بدون کمک تلسکوپ یا دوربین دو چشمی، تنها 3000 ستاره خواهیم دید. ستارگان نیز مانند ما انسانها دوره حیات دارند. آنها متولد می شوند، دورانی را سپری می کنند و در نهایت می میرند. خورشید حدود 6/4 بیلیون سال پیش متولد شد و تا بیش از 5 بیلیون سال دیگر عمر خواهد کرد. سپس شروع به بزرگ شدن می کند تا اینکه به یک غول سرخ تبدیل شود. در اواخر عمر خود، لایه های بیرونی خود را از دست می دهد و هسته باقیمانده که کوتوله سفید خوانده می شود، تدریجا نور خود را از دست خواهد داد تا اینکه به یک کوتوله سیاه تبدیل گردد. ستاره های دیگر به طرق مختلف مراحل عمر خود را سپری خواهند کرد. برخی از آنها مرحله غول سرخ را پشت سر نمی گذارند. به جای آن مستقیما وارد مرحله کوتوله سفید و سپس کوتوله سیاه می شوند. درصد کمی از ستارگان نیز در پایان عمر خود دچار یک انفجار مهیب به نام ابر نواختر می شوند. ستارگان در شب اگر شما شبی به آسمان نگاه کنید متوجه خواهید شد که به نظر می رسد درخشش آنها کم و زیاد می شود و اصطلاحا ستاره ها چشمک می زنند. حرکتی بسیار آهسته نیز در ستارگان آسمان دیده می شود. اگر مکان چندین ستاره را در مدت چند ساعت دقیقا بررسی کنید مشاهده خواهید کرد که همه ستارگان به آرامی به دور یک نقطه کوچک در آسمان در گردشند. چشمک زدن ستارگان و کم و زیاد شدن درخشش آنها به دلیل حرکت جو زمین است. نور ستارگان به صورت پرتوهای مستقیم وارد جو می شوند. حرکت هوا دائما مسیر پرتوهای نور را تغییر می دهد. درخشش ستارگان میزان درخشندگی ستارگانی که نور آنها به ما می رسد به دو عامل بستگی دارد. یک، درخشش واقعی ستاره که در اصل مقدار انرژی نورانیست که از آن متساطع می شود. دو، فاصله ستاره از زمین. یک ستاره نزدیک که کم نور است می تواند بسیار درخشانتر از یک ستاره دور دست اما بسیار درخشان به نظر آید. برای مثال، آلفا سنتوری A بسیار نورانیتر از ستاره ریگل (رجل الجبار) دیده می شود. این در حالیست که آلفا سنتوری A تنها 100.000/1 ریگل انرژی نورانی تولید می کند در عوض فاصله آن از زمین تنها 325/1 فاصله ریگل از زمین است. طلوع و غروب ستارگان وقتی از نیمکره شمالی زمین به آسمان نگاه می کنیم، ستارگان به دور نقطه ای که به آن قطب شمال سماوی می گوئیم بر خلاف جهت عقربه های ساعت در چرخشند. چنانچه در نیمکره جنوبی زمین باشیم و با آسمان نظر اندازیم، ستارگان هم جهت با عقربه های ساعت و به دور نقطه ای که به آن قطب جنوب سماوی می گوئیم، حرکت می کنند. در طی روز، خورشید نیز بر فراز آسمان، همجهت و همسرعت با دیگر ستارگان در گردش است. اما واقعیت این است که حرکتهایی که ما شاهد هستیم بر اثر جابجایی واقعی ستارگان روی نمی دهد، بلکه همه آنها به دلیل حرکت غرب به شرق زمین حول محور خود اینچنین به نظر می آیند. برای ناظری که بر روی زمین ایستاده، زمین ثابت و خورشید و دیگر ستارگان در حال حرکت گردشی به نظر می رسند. اسامی ستارگان اجداد ما شاهد بودند که ستارگان مشخصی بر اساس الگوهایی شبیه به چیزهایی نظیر پیکر انسان، حیوانات و یا اشیاء شناخته شده، در کنار یکدیگر قرار می گیرند. بعضی از این الگوها، که به آنها صور فلکی می گوئیم، یادآور شخصیتهایی اسطوره ای هستند. برای مثال، صورت فلکی اریون (شکارچی) به یاد یک قهرمان اسطوره ای یونانی نامگذاری شده است. امروزه ستاره شناسان از این اسامی باستانی برای نامگذاری علمی ستارگان استفاده می کنند. اتحادیه بین المللی نجوم (IAU)، مجری نامگذاری اجرام سماوی، به طور رسمی 88 صورت فلکی را شناسایی کرده است. این صور همه آسمان ما را پوشانده اند. در بیشتر موارد، برای نامگذاری درخشانترین ستاره در هر صورت فلکی از حرف آلفا (نخستین حرف در الفبای یونانی) در قسمتی از نام علمی آن استفاده می شود. برای نمونه، نام علمی ستاره وگا، درخشانترین ستاره در صورت فلکی لیرا، آلفای لیرا است. حرف بتا به دومین ستاره درخشان در هر صورت فلکی اختصاص دارد و گاما برای سومین ستاره درخشان صور فلکی به کار می رود. به همین شکل در نامگذاری 24 ستاره درخشان در هر صورت فلکی از 24 حرف زبان یونانی استفاده می شود. با تمام شدن 24 حرف، اعداد به کار گرفته می شوند. به دلیل طولانی شدن عدد مربوط به ستارگان کشف شده، IAU از سیستم جدیدی برای نامگذاری ستارگانی که کشف می شوند، استفاده می کند. اغلب اسامی جدید تشکیل شده از حروف اختصاری به همراه گروهی از نشانه ها می باشند. حروف اختصاری، نشانگر نوع ستاره است و اطلاعاتی درباره ستاره بیان می کند. برای مثال، ستاره PSR J1302-6350 یک تپ اختر است، از آنجا که حرف اختصاری PSR در نام آن وجود دارد. اعداد 1302 و 6350 بیانگر موقعیت و مکان این ستاره (بعد و میل آن) در آسمان می باشند. حرف J مبین آن است که مکان ستاره در دستگاه اندازه گیری J2000 اعلام شده است. مشخصات ستارگان هر ستاره دارای پنج مشخصه بارز است. 1) درخشندگی، که ستاره شناسان آن را در واحدی به نام قدر می سنجند. 2) رنگ. 3) دمای سطح. 4) اندازه ستاره. 5) جرم. همه این مشخصات به طور پیچیده ای با هم در ارتباطند. رنگ ستاره بیانگر دمای سطح است و درخشندگی آن به دمای سطح و اندازه وابسته است. جرم ستاره مشخص می کند که ستاره ای با اندازه مشخص چقدر می تواند انرژی تولید کند بنابراین بر دمای سطح تاثیر گذار است. برای اینکه این ارتباطات ساده تر قابل فهم باشند، ستاره شناسان از نموداری به نام هرتزپرانگ-راسل (H-R) استفاده می کنند. این نمودار به یاد ستاره شناس دانمارکی هرتزپرانگ (Hertzsprung) و هنری نوریس راسل (Henry Norris Russell) از ایالات متحده که به طور جداگانه کار می کردند و در سال 1910 آن را ابداع کردند، نامگذاری شد. این نمودار همچنین می تواند به ستاره شناسان در فهم و توضیح چرخه زندگی ستارگان کمک کند. قدر و تابندگی ستاره قدر ستاره یک سیستم شماره گذاری برای تعیین میزان درخشندگی ستارگان است و توسط ستاره شناس یونانی، هیپارکوس، در سال 125 قبل از میلاد ابداع شد. هیپارکوس گروهی از ستارگان را بر اساس میزان درخشندگی آنها که از زمین به چشم می خورد، شماره گذاری کرد. او شماره 1 را به درخشانترین ستارگان اختصاص داد. شماره 2 از آن ستارگان با درخشندگی کمتر از ستارگان قدر 1 شد. و به همین ترتیب به قدر 6 رسید که آنها کم نورترین ستارگان آسمان بودند. امروزه ستاره شناسان به درخشش ستارگان که از زمین رویت می شود، قدر ظاهری می گویند. آنها سیستم هیپارکوس را توسعه دادند تا بتوانند درخشندگی واقعی ستارگان، چیزی که قدر مطلق ستاره نامیده می شود، را نیز با آن بیان کنند. بر اساس دلایل فنی، قدر مطلق یک ستاره برابر است با قدر ظاهری آن، برای ناظری که در فاصله 6/32 سال نوری از ستاره قرار دارد. ستاره شناسان همچنین سیستم اندازه گذاری قدر را برای ستارگان پرنورتر از قدر 1 و ستارگان کم نورتر از قدر 6، توسعه دادند. ستاره ای که از ستارگان قدر 1 پرنورتر است، قدر آن کمتر از 1 می باشد. برای مثال، قدر ظاهری ستاره ریگل (رجل الجبار) 12/0 است. قدر ستارگان بسیار نورانیتر، از صفر نیز کمتر می باشد و شامل اعداد منفی می شود. درخشانترین ستاره آسمان سیریوس (شباهنگ) است و قدر ظاهری آن 46/1- است. قدر مطلق ستاره ریگل 1/8- است. بر اساس شناختی که ستاره شناسان تا کنون از ستارگان به دست آورده اند، هیچ ستاره ای نمی تواند دارای قدر مطلق درخشانتر از 8- باشد. از طرف دیگر، کم نور ترین ستارگانی که تاکنون با تلسکوپ رصد شده اند، قدر ظاهری معادل 28 دارند. بر اساس تئوری قدر مطلق هیچ ستاره ای نمی تواند کمتر از 16 باشد. تابندگی یک ستاره برابر است با مقدار انرژی که ستاره منتشر می کند. اصطلاحا به این مقدار انتشار، قدرت ستاره می گویند. دانشمندان عموما قدرت ستاره را با واحد وات اندازه گیری می کنند. برای مثال قدرت خورشید 400 تریلیون تریلیون وات است. اما ستاره شناسان قدرت ستاره را با وات نمی سنجند. در عوض آنها میزان تابندگی را بر اساس میزان تابندگی خورشید اندازه گیری می کنند. برای نمونه آنها می گویند که تابندگی آلفای سنتوری (قنطورس) 3/1 برابر تابندگی خورشید و تابندگی ریگل حدودا 150.000 برابر تابندگی خورشید است. تابندگی به روش ساده ای با قدر مطلق ستاره در ارتباط است. 5 واحد اختلاف در دستگاه قدر مطلق ستاره برابر است با یک فاکتور از 100 در دستگاه تابندگی. بنابراین ستاره ای با قدر مطلق 2، نسبت به ستاره ای باقدر مطلق 7، 100 بار تابناکتر است. ستاره ای با قدر مطلق 3- ، 100 بار از ستاره ای با قدر مطلق 2 و 10.000 بار از ستاره ای با قدر مطلق 7 تابناکتر است.