تبیان، دستیار زندگی

امام حسین علیه السلام فرمودند: 

لاأفلَحَ قـَومٌ اشتَـروا مَـرضـاتِ الْمَخلـُوق بسَخَطِ اْلخـالِق

رستگـار نمی شوند مـردمـى كه خشنـودى مخلـوق را در مقـابل غضب خـالق خریدنـد.

(تاریخ طبرى،ص 1،ص 239)

 

امام حسین علیه السلام فرمودند: 

ایما اثْنَین جَرى بینهما كلام فطلب أحدهما رضَـى الاخر كانَ سابقة الىَ الجنّة 

هر یك از دو نفـرى كه میان آنها نزاعى واقع ی و یكـى از آن دو رضایت دیگرى را بجـویـد ، سبقت گیـرنـده اهل بهشت خـواهـد بــود 

(محجه البیصاء ج 4،ص 228) 

 امام حسین علیه السلام فرمودند:

لاتـَرفع حــاجَتَك إلاّ إلـى أحـَدٍ ثَلاثة: إلـى ذِى دیـنٍ، اَو مُــرُوّة اَو حَسَب 

جز به یكى از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب مروت، یا كسى كه اصالت خانوادگى داشته باشد .

(تحف العقول ، ص 251) 

مى پرسند:  
در قرآن آمده : ابلیس (پدر شیاطین ) به خدا عرض كرد: خدایا مرا تا روز قیامت مهلت بده خداوند فرمود: به تو تا روز وقت معلوم مهلت داده مى شود. (132)
از این تعبیر معلوم مى شود درخاست شیطان ، اجابت نشده است ، و طبق فرموده امامان علیهم السلام منظور از روز وقت معین وقت ظهور امام قائم (عج ) است ، بنابراین آیا شیطان در این وقت كشته مى شود و یا مى میرد؟
پاسخ :  
ما در روایات مى خوانیم شخصى در مورد جمله ((یوم الوقت المعلوم )) كه در آیه مذكور آمده از امام صادق علیه السلام سؤ ال كرد، امام علیه السلام فرمود:
وقتى كه قائم ما (عج ) ظهور كند و به مسجد كوفه بیاید، در این مسجد، شیطان به حضور آن حضرت مى آید و زانو به زمین مى زند و مى گوید:
(( یا ویله من هذا الیوم ؛))
اى والى از این روز.))
آنگاه امام قائم (عج ) موى پیشانى شیطان را مى گیرد و گردنش را مى زند و او را به هلاكت مى رساند، این روز وقت معلوم ، (در آیه مذكور) است . (133)
بنابراین شیطان كشته مى شود، ولى در اینجا این سؤ ال پیش مى آید، پس ‍ دیگر مردم ، آزادى در اراده ندارند و همچون فرشتگان مجبور به اطاعت خدا خواهند شد؟
در پاسخ مى گوییم : آزادى اراده و اختیار از انسانها گرفته نمى شود، منظور از كشتن شیطان این است كه ریشه هاى فساد و عوامل انحراف و ظلم و جور در عصر درخشان حكومت مهدى (عج ) نابود مى گردد و بجاى آن عقل و ایمان حكومت مى كند، چنانكه در حدیثى دیگر نیز مى خوانیم :
((در صحف ادریس پیامبر علیه السلام آمده : تو اى شیطان تا زمانى كه مقدر كرده ام كه زمین را در آن زمان از كفر و شرك و گناه پاك ساز، مهلت داده خواهى شد، ولى در این زمان (بجاى تو) بندگان خالق و پاكدل و با ایمان روى كار آیند آنها را خلیفه و حاكم زمین مى كنم و دینشان را استوار مى سازم ، كه آنها تنها مرا مى پرستند و هیچ چیز را شریك من قرار نمى دهند در آن روز است كه تو (شیطان ) و همه لشكریانت از پیاده و سواره را نابود مى نمایم .)) (134)
به این ترتیب مى فهمیم در آن زمان دیگر حناى شیطان و بچه هایش رنگ ندارد، و در برابر بندگان مخلص خدا به رهبرى حضرت حجت (عج ) همچون خفاشهائى در برابر خورشید تابناك عالمند، نتیجه مى گیریم مرگ شیطان فرا رسیده است .

برگرفته از كتاب « حضرت مهدی (ع) فروغ تابان ولایت » 

گاه مى شود بر اثر عواملى ، از حضرت نوح علیه السلام پسرى ناخلف بنام كنعان و یا از حضرت آدم علیه السلام پسرى متمرد بنام قابیل به وجود مى آید.
حضرت امام هادى علیه السلام داراى 5 فرزند بنامهاى امام حسن علیه السلام ، حسین ، محمد، جعفر، و علیه بود. در میان این فرزندان ، جعفر، بسیار ناخلف بود كه لقب كذاب (دروغگو) را گرفت ، امام هادى علیه السلام درباره او فرمود: از فرزندم جعفر دورى كنید، نسبت او به من همچون نسبت كنعان به نوح علیه السلام است ، امام عسكرى علیه السلام فرمود: مثل من و جعفر مانند هابیل و قابیل دو فرزند آدم علیه السلام است ، اگر كشتن من براى جعفر ممكن بود، مرا مى كشت ، ولى خداوند جلو او را گرفت .
جعفر از افرادى بود كه ادعاى امامت داشت و پس از رحلت پدر مى گفت امام مردم من هستم نه برادرم ، امام عسكرى علیه السلام ، حتى پس از رحلت پدر نزد خلیفه وقت رفت و گفت : بیست هزار اشرفى براى تو مى فرستم و از شما خواهش دارم كه فرمان دهى تا بر مسند امامت بنشینم و این مقام از برادرم سلب گردد.
خلیفه در جواب گفت : عجب آدم احمق هستى اگر امامت در دست ما مى بود آن را براى خود قرار مى دادیم اگر امام شناسان و شیعیان آنچه از برادرت و پدرت از معجزات و... دیدند از تو ببینند تو را امام خود مى دانند، دیگر نیازى به كمك ما ندارى و گرنه هرگز به تو ایمان نخواهند آورد.
كارشكنى هاى او در عصر امامت برادرش امام عسكرى علیه السلام بجائى نرسید ولى پس از شهادت برادرش دوباره شروع به ادعا كرد و اعلام داشت كه امام بعد از برادرم من هستم .
امام عسكرى علیه السلام براى اینكه امر بر مردم اشتباه نشود و امامت امام مهدى (عج ) را از كارشكنى هاى جعفر، حفظ كند، در آخرین لحظات عمر، یكى از اصحاب بنام (ابوالادیان ) را به حضور طلبید و به او فرمود:
((چند نامه هست اینها را به مدائن مى برى و به فلان و فلان كس مى رسانى و جواب نامه ها را مى گیرى ، روز 15 به سامراه مى آئى ، صداى گریه از خانه من خواهى شنید مطلع مى شوى كه من از دنیا رفته ام .))
ابوالادیان : فدایت شوم ، معلوم است كه سخن شما راست و درست است ، و همین طور كه مى فرمائى خواهد شد ولى سؤ الى دارم و آن اینكه پس از شما امام كیست ؟
امام عسكرى علیه السلام : ((امام كسى است كه جواب نامه ها را از تو مطالبه كند.))
ابوالادیان : علامت دیگر امام پس از شما چیست ؟
امام عسكرى علیه السلام : ((امام كسى است كه بر جنازه من نماز بخواند.))
ابوالادیان مى گوید: علامت دیگر چیست ؟
امام عسكرى علیه السلام فرمود: امام كسى است كه از میان همیانهاى طلا خبر دهد.))
ابوالادیان مى گوید: ابهت امام عسكرى علیه السلام مرا گرفت ، دیگر نپرسیدم كه منظور چه همیانى است برخاستم خداحافظى كردم نامه را گرفتم بسوى مدائن رهسپار شدم ، نامه ها را به صاحبانشان دادم جواب نامه ها را گرفت و به سامره برگشتم همین كه وارد خانه امام حسن علیه السلام شدم صداى گریه شنیدم فهمیدم كه امام عسكرى علیه السلام دار دنیا را وداع كرده است ولى دیدم گروهى دور جعفر كذاب را گرفته اند و به او به عنوان امام تهنیت مى گویند و بعضى به او تسلیت مى گفتند.
در این میان كسى آمد و به جعفر گفت : جنازه برادرت را غسل داده اند، بفرمائید بر جنازه نماز بخوانید دیدم جعفر برخاست و همراه گروهى براى انجام نماز رهسپار شد، با خود گفتن : عجبا! اگر امام مردم ، بى دین بشود، معلوم مى شود كه همواره دین از اول سست بوده است ، چون من جعفر كذاب را مى شناختم كه همواره با ساز آواز و شرابخوارى سر و كار داشت ، من هم دنبال جعفر براه افتادم تا ببینم جریان به كجا منتهى مى شود.
كنار جنازه امام عسكرى علیه السلام رسیدیم جعفر پیش ایستاده و همراهان پشت سرش ، گفتم دیگر كار از كار گذشت ، ناگهان پرده سفیدى كه در حجره آویزان بود بلند شد، دیدم كودكى نورانى پیدا شد، رداى جعفر را گرفت و فرمود: اى عمو! پس برو، من سزاوارترم كه بر جنازه پدرم نماز بخوانم ، جعفر مانند نقش بر دیوار هیچ نتوانست بگوید و كنار رفت .
آن كودك مشغول نماز شد و پس از نماز همین كه خواست برود به من رسید و فرمود: جواب نامه ها را به من بده ، نامه ها را به او دادم ، رفت به حجره ، با خود گفتم حمد و سپاس خدا را كه دو علامت از علاماتى كه امام عسكرى علیه السلام به من فرموده بود ظاهر شد، نزد جعفر آمدم و گفتم این طفل كه بود؟
گفت : من اصلا چنین كودكى را ندیده ام و نمى شناسم .
مسافران قمى و جعفر كذاب :  
روز بعد دیدم گروهى از اهل قم آمده بودند به زیارت امام عسكرى علیه السلام نائل شوند، مطلع شدند كه حضرت از دنیا رفته است ، پرسیدند: امروز امام و حجت خدا كیست ؟
گروهى جعفر كذاب را نشان دادند، اهل قم نزد جعفر آمده و سلام كردند و گفتند: پول زیادى كه مخصوص امام علیه السلام است براى شما آورده ایم ، دستور داد پولها را بگیرند.
گفتند: ما هر وقت خدمت امام عسكرى علیه السلام مى رسیدیم و پولى نقد مى آوردیم نام صاحبان پول را حضرت مى بردند و حدود مبلغ را از درهم و دینار مى فرمود، شما هم اگر امام هستید و جانشین برادر خود مى باشید مبلغ و عدد و اسم صاحبان پول را بگوئید.
جعفر گفت : مردم از من علم غیب مى خواهند، مگر برادرم علم غیب داشت ؟
اهل قم گفتند: در چنین صورت ما پول را نخواهیم داد.
دستور دستگیرى امام زمان علیه السلام  
جعفر دید با این وضع به هدف شوم خود نمى رسد، نزد معتمد عباسى خلیفه وقت رفت و گزارش داد كه برادرم امام عسكرى علیه السلام پسرى دارد و او بر جنازه پدرش نماز خواند (امام عسكرى علیه السلام براى حفظ فرزندش حضرت حجت (عج ) از دشمنان ، تولد او را به كسى نفرموده بود.) خلیفه ، ضد ماءمور به فرماندهى شخصى بنام ((رشیق )) به خانه امام عسكرى علیه السلام فرستاد و به او دستور اكید داد كه برو به خانه امام عسكرى علیه السلام همه حجره ها را جستجو كن ، بى آنكه اجازه بگیرى وارد خانه شو.
رشیق با ماءمورین به خانه امام عسكرى علیه السلام آمدند و همه حجره ها را گشتند تا به آن حجره كه در آن پرده سفید آویزان بود رسیدند، پرده را بلند كردند دریائى آنجا دیدند كه در وسط آن ، كودكى سجاده انداخته و نماز مى خواند، رشیق بیكى از ماءمورانش دستور داد كه برو، و آن كودك را بگیر. آن ماءمور تا به سراغ كودك آمد در میان آب غرق شد.
رشیق به دیگرى دستور داد، دیگرى وقتى خواست به طرف كودك رود در آب غرق شده با فریاد بلند تقاضاى كمك كرد، او را نجات دادند، حضرت با كمال وقار نماز را تمام كرد و سپس در پیش روى ماءموران از حجره بیرون آمد. ماءموران گویا چوب خشكى شده بودند. اصلا نتوانستند كوچكترین آسیبى به كودك كه حضرت حجت (عج ) بود برسانند.
همین موقع بود كه حضرت مهدى علیه السلام غایب شد و غیبت صغرى به وقوع پیوست .(9)

برگرفته از كتاب « حضرت مهدی (ع) فروغ تابان ولایت » 

شیخ حر عاملى رحمه اللّه از بزرگان اصحاب نقل مى كند كه امام صادق علیه السلام فرمود:
((شبى كه حضرت قائم (عج ) در آن متولد شد، هیچ نوزادى در آن شب متولد نمى شود مگر اینكه مؤ من خواهد شد، و اگر در سرزمین كفر متولد گردد، خداوند او را به بركت امام مهدى (عج ) به سوى ایمان منتقل مى سازد.))(5)
در نیمه شعبان زیارت حضرت امام حسین علیه السلام و همچنین زیارت امام زمان علیه السلام مستحب است ، امام صادق علیه السلام فرمود:
((شب نیمه شعبان بهترین شب بعد از شب قدر است و خواندن دو ركعت نماز در شب نیمه شعبان بعد از نماز عشاء مستحب است ، در ركعت اول بعد از حمد، سوره كافرون و در ركعت دوم بعد از حمد سوره توحید خوانده شود)).(6)
غسل و شب زنده دارى و عبادت در این شب بخصوص فضائل بسیار دارد، این شب در نزد خدا چنین مقامى دارد كه ولایت با سعادت امام زمان علیه السلام در سحرگاه این شب واقع شده و بر عظمت و رونق آن افزوده .
ضمنا روایاتى آمده كه نیمه شعبان همان شب قدر و تقسیم ارزاق و عمرها است ، و در بعضى از این روایات است شب نیمه شعبان شب امامان علیهم السلام است و شب قدر شب رسول خدا صلى اللّه علیه و آله است .
از جمله فضائل این شب اینكه ، از شبهاى مخصوص زیارت امام حسین علیه السلام است كه صد هزار پیامبر (صلواة اللّه علیهم ) آن حضرت را در این شب زیارت مى كنند.
از نمازهاى مستحبى كه در این شب وارد شده دو ركعت نماز است كه در هر ركعت بعد از حمد صد بار سوره توحید خوانده مى شود.
نقل شده : رسول اكرم صلى اللّه علیه و آله فرمود: شب نیمه شعبان در خواب دیدم جبرئیل بر من نازل شد و فرمود: اى محمد: اى محمد صلى اللّه علیه و آله و سلم در چنین شبى خوابیده اى ؟ گفتم : این شب چه شبى است ؟
فرمود: شب نیمه شعبان است برخیز، مرا بلند كرد و به بقیع برد، و سپس ‍ فرمود: سرت را بلند كن زیرا در این شبها درهاى رحمت خدا در آسمان بروى بندگان باز است ، همچنین در رضوان ، در آمرزش ، در فضل ، در توبه ، در نعمت ، در جود و سخاوت ، در احسان باز است ، خداوند به عدد پشمها و موهاى چرندگان در این شب گنهكاران را آزاد مى كند، پایان عمرها در این شب ، تعیین مى گردد، رزق هاى یكسال در این شب تقسیم مى شود و حوادث یكسال در این شب معین مى گردد.
اى محمد! كسى كه این شب را با تكبیر و تسبیح و تهلیل و دعا و نماز و قرائت قرآن و اطاعت و خضوع و استغفار بسر برد، بهشت منزل و سراى او است ، و خداوند گناهان گذشته و آینده اش را مى آمرزد... اى محمد صلى اللّه علیه و آله و سلم این شب را احیاءدار و به امت خود دستور بده آنها نیز این شب را احیاء بدارند، و با عمل به سوى خدا تقرب جویند، چرا كه این شب شبى شریف است .
از اعمال این شب ، خواندن دعاى كمیل در سجده است روایت شده كه كمیل گوید دیدم على علیه السلام این دعا را در شب نیمه شعبان در سجده خواندند.
در مورد زیارت امام حسین علیه السلام در این شب بخصوص در صورت امكان در كنار قبرش ، آمده هر كه بشناسد امام حسین علیه السلام را و شهادت او و هدف شهادتش را كه موجب نجات امت گردید و وسیله و راهگشائى براى رسیدن به فوز عظیم شد (خلاصه اینكه عبادتش در این شب از روى توجه و علاقه و معرفت خاص باشد) آنگونه خویشتن را در برابر خدا خاضع نماید كه شایستگى آن را دارا مى باشد و نیز از خدا خواسته هاى شرعیش را تقاضا كند.(7)

برگرفته از كتاب « حضرت مهدی (ع) فروغ تابان ولایت » 

پدر بزرگوار امام زمان علیه السلام حضرت امام حسن عسكرى علیه السلام امام یازدهم شیعیان است ، بنقل شیخ مفید امام عسكرى علیه السلام در مدینه در 24 ربیع الاول سال 232 متولد شد و در سال 260 در سن 28 سالگى در منزل شخصى خود در سامرا به شهادت رسید.(1)
مادر بزرگوار امام زمان علیه السلام ((ملیكه )) است كه از طرف پدر دختر ((یشوعا)) فرزند امپراطور روم شرقى بود، و از طرف مادر نوه شمعون از یاران مخصوص حضرت عیسى علیه السلام و وصى او بشمار مى رفت .
او با اینكه در كاخ مى زیست و با خاندان امپراطورى زندگى مى كرد اما آنچنان پاك و با عفت بود كه گویى شباهت به خانواده خود ندارد، بلكه به مادر و خانواده مادرى كشیده و زندگیش همچون زندگى شمعون و عیسى علیه السلام و مریم علیهاالسلام از صفا و معنویت و پاكى خاصى برخوردار بود، از اینرو دوست داشت با یك خانواده پاك و خداپرست وصلت كند و به توحیدیان بپیوندد، خداوند او را در این هدف كمك كرد و او را بطور عجیب (كه در داستان ماجراى اسارت او و خریدارى از جانب امام هادى علیه السلام براى امام عسكرى علیه السلام در تاریخ آمده است ) به خواسته و هدفش رسانید.
ملیكه یا نرجس خاتون به خانه امام حسن عسكرى علیه السلام وارد شد، امام هادى علیه السلام به خواهرش حكیمه فرمود: او را به خانه ببر و دستورات اسلامى را به او بیاموز، او همسر فرزندم حسن علیه السلام و مادر مهدى آل محمد صلى اللّه علیه و آله خواهد بود، آنگاه به نرجس رو كرده و فرمود:
مژده باد ترا به فرزندى كه سراسر جهان را با نور حكومتش پر از عدالت و دادگرى كند، پس از آنكه پر از ظلم و جور شده باشد.
آرى این چنین یك دختر پاك و دانا، آلودگى كاخ شاهان را رها كرد و در خط جد مادریش ((شمعون )) قرار گرفت و سرانجام به سعادت عظماى همسرى حضرت امام حسن عسكرى علیه السلام در آدم و لیاقت پر افتخار مادر حضرت قائم (عج ) را پیدا كرد.
او نامهاى دیگر مانند ریحانه ، صقیل و سوسن نیز دارد و خواهر امام هادى علیه السلام حكیمه او را به عنوان سیده (خانم ) مى خواند.
این بانوى با سعادت در سال 261 هجرى و به روایتى قبل از شهادت امام حسن عسكرى علیه السلام از دنیا رفت و قبر شریفش در سامرا كنار قبر منور امام عسكرى علیه السلام قرار گرفته است .(2)
امام قائم (عج ) از همین خاندان پاك در شب جمعه نیمه شعبان سال 255 هجرى در زمان حكومت معتمد عباسى در سامرا متولد شد و هنگام شهادت پدر، پنج ساله بود.(3)
تولد آن حضرت را جز عده اى خاص نمى دانستند و براى نوع مردم مخفى بود، تا مبادا مورد گزند طاغوتیان غاصب و ستمگر زمان قرار گیرد.
حكیمه خاتون عمه امام حسن عسكرى علیه السلام گوید: روز پنجشنبه نیمه شعبان به منزل برادرم رفتم ، هنگام مراجعت ، امام عسكرى علیه السلام فرمود: امشب را نزد ما باش ، امشب فرزندى كه خداوند زمین را به علم و ایمان و هدایت او زنده گرداند متولد مى شود.
بالاخره ماندم صبح صادق حالت اضطراب در نرجس خاتون علیهاالسلام پدید آمد، او را در برگرفتم ، امام علیه السلام فرمود: سوره قدر را بر او بخوان ، مشغول خواندن سوره قدر شدم شنیدم آن كودك در رحم مادر در خواندن سوره با من همراهى مى كند در این موقع پرده اى بین من و آنها افكنده شد، دیگر نرجس را نمى دیدم ، از آنجا سراسیمه دور شدم امام عسكرى علیه السلام فرمود: برگرد، برگشتم در نرجس علیهاالسلام نورى مشاهده كردم كه دیده ام را خیره كرد و امام زمان علیه السلام را دیدم رو به قبله به سجده افتاده سپس دستش را بلند كرد و مى گفت : گواهى مى دهم به یكتائى خدا و اینكه جدم ، رسول خدا صلى اللّه علیه و آله است ، و پدرم امیرمؤ منان علیه السلام ، وصى رسول خدا است ، بعد یك یك امامان را شمرده تا به خود رسید.
او را به نزد پدرم بردم ، تا او را دید به دست گرفت و پس از خواندن آیاتى از قرآن و انجیل و تورات و زبور این آیه را تلاوت فرمود:
(( و نرید ان نمن على الذین استضعفوا فى الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثین و نمكن لهم فى الارض و نرى فرعون و هامان و جنود هما منهم ما كانوا یحذرون ؛))
((اراده ما بر این قرار گرفته است كه به مستضعفین ، نعمت بخشیم و آنها را پیشوایان و وارثین روى زمین قرار دهیم ، حكومتشان را پا بر جا سازیم و به فرعون و هامان و لشكریان آنها آنچه را بیم داشتند از این گروه نشان دهیم ))(4)
نمونه كامل و گسترده مفهوم آیه مذكور، ظهور حكومت حق و عدالت در تمام كره زمین بوسیله امام قائم (عج ) است .

برگرفته از كتاب « حضرت مهدی (ع) فروغ تابان ولایت »