تبیان، دستیار زندگی

--------------------------------------------------------------------------------

مرد جوان مسیحی كه مربی شنا و دارنده چندین مدال المپیك بود ، به خدا اعتقادی نداشت.

او چیزهایی را كه درباره خدا و مذهب می شنید مسخره میكرد.

شبی مرد جوان به استخر سرپوشیده آموزشگاهش رفت. چراغ خاموش بود ولی ماه روشن بود و همین برای شنا كافی بود.

مرد جوان به بالاترین نقطه تخته شنا رفت و دستانش را باز كرد تا درون استخر شیرجه برود. ناگهان، سایه بدنش را همچون صلیبی روی دیوار مشاهده كرد.

احساس عجیبی تمام وجودش را فرا گرفت. از پله ها پایین آمد و به سمت كلید برق رفت و چراغ را روشن كرد. آب استخر برای تعمیر خالی شده بود.

--------------------------------------------------------------------------------

--------------------------------------------------------------------------------

این رولت زیبا، یک شام خوش‌مزه برای شما و خانواده‌تان خواهد بود.

--------------------------------------------------------------------------------

مواد لازم

ماهی قزل آلا 1 عدد کوچک

آب‌لیمو 2 قاشق سوپ خوری

ادویه * جمعاً یک قاشق سوپ خوری

نمک و روغن به میزان لازم

سبزی کوکو 500 گرم

تخم مرغ 3 عدد

نمک، فلفل سیاه به میزان لازم

آرد سفید 1 قاشق سوپ‌خوری

روغن مخصوص سرخ‌کردنی یک سوم پیمانه

* پودر سیر، زردچوبه، جوز هندی، پودر زنجبیل، دارچین، فلفل سیاه

طرز تهیه

* ماهی قزل آلا را به همراه آب‌لیمو و ادویه و نمک با مقداری روغن داخل تابه سرخ کنید تا مغز پخت شود.

* سپس استخوان‌های آن را جدا نموده و ماهی را ریش ریش کنید.

* در ظرفی جداگانه، سبزی کوکو را با تخم‌مرغ، نمک، فلفل سیاه و آرد ترکیب کرده و داخل تابه‌ای بزرگ سرخ کنید.

* پس از آنکه تخم مرغ آن پخته شد؛ شعله را خاموش نمایید.

* حال، ماهی‌های ریش شده را در وسط کوکو قرار دهید و سبزی را رول کنید و داخل فویل آلومینیوم بپیچید و در فر با دمای 200 درجه سانتی‌گراد یا 400 درجه فارنهایت به مدت 20 دقیقه قرار دهید تا پخته شود و فرم بگیرد سپس برش بزنید.

--------------------------------------------------------------------------------

سخنی از ناپلئون
هرگز اشتباه نکن ....
اگر اشتباه کردی ... تکرار نکن
اگر تکرار کردی ... اعتراف نکن
اگر اعتراف کردی ... التماس نکن
اگر التماس کردی ... دیگر زندگی نکن
-------------------------------------------
اگر قادر نیستی خود را بالا ببری همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشه‌ای
را بالا ببری
-----------------------------------------
وقتی كبوتری شروع به معاشرت با كلاغها می كند پرهایش سفید می ماند، ولی
قلبش سیاه میشود. دوست داشتن كسی كه لایق دوست داشتن نیست اسراف محبت است
--------------------------------------------
عشق خیس شدن دو دلدار در زیر باران نیست...عشق اینست که من چترم را روی
دلدار بگیرم واو نبیند....نبیند وهرگز نداند که چرا در زیر باران خیس نشد
-----------------------------------------
انسان هم میتواند دایره باشد و هم خط راست. انتخاب با خودتان هست. تا ابد
دور خودتان بچرخید یا تا بینهایت ادامه بدهید
--------------------------------------
گاهی وقتها چقدر ساده عروسک می شویم نه لبخندمی زنیم نه شکایت می کنیم
فقط احمقانه سکوت می کنیم
----------------------------------
بچه بودیم دخترا عاشق عروسک بودن و پسرا عاشق مردهای قوی........ ......بزرگ شدیم
دخترا عاشق مردای قوی شدن و پسرا عاشق عروسکا
--------------------------------------
خوشبختی مثل یك توپ است وقتی در حركت است به دنبالش می دویم و وقتی
ایستاده است به آن لگد می‌ زنیم
---------------------------------------
عشق مثل آبی است درون دستت كه اگر از آن غافل شوی جز خاطره چیزی برایت
باقی نمی ماند
---------------------------------
همیشه در شیرین ترین لحظات زندگی در انتظار تلخی باش که غم و شادی با هم
است مانند مرگ و زندگی ...........با همه مهربان بودن و بخشنده بودن است
که جاودانه است
---------------------------------------
آرام باش ،توكل كن،تفكر كن،آستین ها را بالا بزن آنگاه دستان خداوند را
میبینی كه زودتر از تو دست به كار شده اند
--------------------------------------------
پروانه اغلب فراموش می کند که روزی کرم بوده است
------------------------------------------
مهربانی را درنقاشی کودکی دیدم که خورشید را سیاه کشیده بود که پدرش زیر
نورخورشید نسوزد
--------------------------------------
در کوهپایه های عشق دستت را به کسی نده تا از ان نترسی که در ارتفاعات
دستت را رها کند
----------------------------------------
سخنی از کنفوسیوس: مرد بزرگ وقار دارد اما متکبر نیست و مرد کوچک تکبر
دارد ولی وقار ندارد
--------------------------------------
بدبختی این حسن را دارد که دوستان حقیقی را به ما می شناساند... سخنی از بالزاک
---------------------------------
همیشه اشتباهات مردم را ببخش نه به خاطر اینکه آنها سزاوار بخشش اند بلکه
تو سزاوار آرامش هستی.........{ سخنی اززرتشت}

--------------------------------------------------------------------------------

آموخته ام که
با پول می شود خانه خرید ولی آشیانه نه
رختخواب خرید ولی خواب نه
ساعت خرید ولی زمان نه
می توان مقام خرید ولی احترام نه
می توان کتاب خرید ولی دانش نه
دارو خرید ولی سلامتی نه
خانه خرید ولی زندگی نه
و بالاخره می توان قلب خرید، ولی عشق را نه.

آموخته ام ... که تنها کسی که مرا در زندگی شاد می کند کسی است که به من می گوید: تو مرا شاد کردی
آموخته ام ... که مهربان بودن، بسیار مهم تر از درست بودن است
آموخته ام ... که هرگز نباید به هدیه ای از طرف کودکی، نه گفت
آموخته ام ... که همیشه برای کسی که به هیچ عنوان قادر به کمک کردنش نیستم دعا کنم
آموخته ام ... که مهم نیست که زندگی تا چه حد از شما جدی بودن را انتظار دارد، همه ما احتیاج به دوستی داریم که لحظه ای با وی به دور از جدی بودن باشیم
آموخته ام ... که گاهی تمام چیزهایی که یک نفر می خواهد، فقط دستی است برای گرفتن دست او، و قلبی است برای فهمیدن وی
آموخته ام ... که راه رفتن کنار پدرم در یک شب تابستانی در کودکی، شگفت انگیزترین چیز در بزرگسالی است
آموخته ام ... که زندگی مثل یک دستمال لوله ای است، هر چه به انتهایش نزدیکتر می شویم سریعتر حرکت می کند
آموخته ام ... که پول شخصیت نمی خرد
آموخته ام ... که تنها اتفاقات کوچک روزانه است که زندگی را تماشایی می کند
آموخته ام ... که خداوند همه چیز را در یک روز نیافرید. پس چه چیز باعث شد که من بیندیشم می توانم همه چیز را در یک روز به دست بیاورم
آموخته ام ... که چشم پوشی از حقایق، آنها را تغییر نمی دهد
آموخته ام ... که این عشق است که زخمها را شفا می دهد نه زمان
آموخته ام ... که وقتی با کسی روبرو می شویم انتظار لبخندی جدی از سوی ما را دارد
آموخته ام ... که هیچ کس در نظر ما کامل نیست تا زمانی که عاشق بشویم
آموخته ام ... که زندگی دشوار است، اما من از او سخت ترم
آموخته ام ... که فرصتها هیچ گاه از بین نمی روند، بلکه شخص دیگری فرصت از دست داده ما را تصاحب خواهد کرد
آموخته ام ... که آرزویم این است که قبل از مرگ مادرم یکبار به او بیشتر بگویم دوستش دارم
آموخته ام ... که لبخند ارزانترین راهی است که می شود با آن، نگاه را وسعت داد
چارلی چاپلین

--------------------------------------------------------------------------------

غرور هدیه شیطان است و دوست داشتن هدیه خداست
جالب این است هدیه شیطان را به رخ هم میکشیم و هدیه خداوند را از یکدیگر پنهان میکنیم.

--------------------------------------------------------------------------------

خود فریبی به این صورت بیان شده است که انگار روی وزنه‌ای ایستاده‌اید تا خود را وزن کنید، در حالی که شکم‌تان را تو داده‌اید.

چارلز استیون هامبی

--------------------------------------------------------------------------------

اونی که رفت اگه برگرده از دوست داشتن نیست واسه اینه که بهترشو پیدا نکرده

--------------------------------------------------------------------------------

خدایا، ای آن كه در برابر آنچه می‌دهی، پاداش نمی‌خواهی.
ای آن كه از بخشش خود پشیمان نمی‌شوی.
ای آن كه پاداش بنده‌ات را نه هم وزنِ آنچه كرده، بلكه افزون‌تر می‌دهی.
تو بی‌استحقاقِ ما نعمت می‌دهی، و از روی تفضّل گناه را می‌آمرزی.
عذاب تو عین عدالت است، و حكم تو خیر و صلاح ما.
اگر عطا كنی، آن را به منّت نیامیزی، و اگر منع كنی، از روی ستم نباشد.
به هر كس كه سپاست گوید، جزا می‌بخشی، حال آن كه تو خود سپاس گفتن را به او الهام كرده‌ای،
و به هر كس كه تو را ستایش كند، پاداش می‌دهی، حال آن كه تو خود به او ستایشگری آموخته‌ای.
بر گناه كسی پرده می‌افكنی كه اگر می‌خواستی رسوایش می‌كردی و به كسی نعمت می‌دهی كه اگر می‌خواستی او را نعمت نمی‌دادی، و آن دو یكی سزاوار رسوایی و دیگری سزاوار منع تو بود، ولی تو كارهای خود را بر تفضّل بنا نهاده‌ای و قدرتت را در مسیر آمرزش گناه جاری ساخته‌ای.
با هر كس كه نافرمانی‌ات كرده بردبارانه رفتار می‌كنی، و آن را كه خواسته بر خود ستم ورزد، مهلت می‌دهی. آری، تو با ایشان مدارا می‌كنی تا وقتی كه به سوی تو برگردند، و عذابشان را به تأخیر می‌اندازی تا وقتی كه توبه كنند، تا آن كسی كه هلاك می‌شود، بی‌رضای تو در ورطه‌ی نابودی نیفتد، و آن كه تیره‌بخت می‌گردد، به نعمت تو تیره‌بختی نیابد مگر پس از آن كه دیگری عذری نبیند و حجّت بر وی تمام شود. این همه، از لطف و كرم توست ای خدای بخشنده، و بهره‌ای از مهربانی و عطوفت توست كه ما را نصیب گردیده، ای خداوند پُر شكیب.
تویی كه برای بندگانت دری به سوی آمرزش خود گشوده‌ای و آن را «توبه» نامیده‌ای، و برای رسیدن به این در، از وحی خویش راهنمایی قرار داده‌ای تا آن را گم نكنند. ای آن كه نامت بلند و جاوید است، خود فرمودی: «خالصانه به سوی خدا باز گردید؛ باشد كه پروردگارتان گناهان شما را بیامرزد و شما را به باغ‌هایی وارد كند كه از زیر درختان آن جویباران جاری است.
آن روز كه خدا پیامبر و كسانی را كه با او به اسلام گرویده‌اند، خوار و درمانده نمی‌گردانَد. نورشان پیشاپیش و از سمت راستشان در حركت است. می‌گویند: ای پروردگار ما، نورمان را به كمال رسان و ما را ببخشای، كه تو بر هر كار توانای.» اینك آن كس كه از داخل شدن به منزلگاه توبه، پس از گشایشِ در و بودنِ راهنما، غفلت نماید، چه بهانه‌ای تواند داشت؟
تویی كه در معامله با بندگانت، به سود آنان بر قیمت می‌ازایی، و می‌خواهی كه در این تجارت سود بسیار برند، و با فرود آمدن به درگاه تو رستگاری و فزونی یابند. ای آن كه نامت بلند و جاوید است، خود فرمودی: «هر كس كاری نیك كند، ده برابر پاداش یابد، و هر كس كاری بد مرتكب شود، جز همانند آن كیفر نبیند.»
و فرمودی: «كار آنان كه دارایی خود را در راه خدا انفاق می‌كنند، به كار دانه‌ای مانَد كه هفت خوشه برویاند و در هر خوشه صد دانه باشد. و خدا این شماره را برای هر كس كه بخواهد، چند برابر می‌افزاید.» و فرمودی: «كیست آن كه خدا را قرض الحسنه‌ای دهد تا آن را برای او به چندین برابر افزون كند.» و همانند این آیات كه در قرآن در باب افزایش حَسَنات نازل كرده‌ای.
تویی كه به سخن خود كه از عالم غیب فرستادی و با ترغیب بندگانت به آنچه سودشان در آن است، آنان را به چیزهایی راه نمودی كه اگر پنهان كرده بودی، چشم‌هاشان نمی‌دید و گوش‌هاشان صدای آن را نمی‌شنید و اندیشه‌هاشان بدان راه نمی‌یافت. از این رو، فرمودی: «به یاد من باشید تا به یاد شما باشم، و سپاس من گویید و مرا ناسپاسی مكنید.» و فرمودی: «اگر سپاس من گویید، شما را نعمت بیفزایم، و اگر كفرانِ نعمت كنید، بی‌شك عذاب من سخت است.»
و فرمودی: «بخوانید مرا تا دعایتان را اجابت كنم. آنان كه از بندگی من سر می‌پیچند، زود باشد كه با ذلّت و خواری به دوزخ درآیند.» پس دعا به درگاه خود را عبادت خواندی و ترك آن را سركشی، و تهدید كردی كه ترك آن سبب داخل شدن به دوزخ است در عین خواری و ذلّت.
بدین سبب، تو را با انعام و بخششت به یاد آوردند، و با فضل و احسانت سپاس گفتند، و به فرمانت تو را خواندند، و در راه تو صدقه دادند تا از تو افزونیِ نعمت خواهند، و بدین وسیله، از خشم تو رهایی جستند و به خشنودی‌ات رستگار شدند.
اگر یكی از آفریدگان تو دیگری را به چیزی راه می‌نمود كه تو بندگانت را به آن دلالت كرده‌ای، او را به نیكوكاری و نعمت‌دهی وصف می‌كردند و به هر زبانی می‌ستودند. پس حمد و ستایش برای توست تا آن جا كه راهی به سپاس تو یافت شود و تا آن زمان كه لفظی كه با آن ستایش تو كنند و معنایی كه با آن حمد تو گویند، باقی باشد.
ای آن كه با احسان و بخشش خود بندگانت را به حمد و ثنای خود فراخواندی و ایشان را در میان نعمت‌ها و عطایا فرو پوشاندی، چه آشكار است نعمت‌های تو در زندگی ما، و چه بسیار و گسترده است بخشش تو در حقّ ما، و نیكی تو كه آن را ویژه‌ی ما گردانده‌ای.
تو ما را به آیین برگزیده‌ات و دین پسندیده‌ات و راه آسانت هدایت كردی، و شیوه‌ی تقرّب جستن به خود و رسیدن به كرامت خود را به ما شناساندی.
خدایا، تو ماه رمضان را از گزیده‌ترین وظایف و ویژه‌ترین واجبات خود قرار دادی؛ ماهی كه آن را در میان ماه‌های دیگر ممتاز ساخته‌ای، و از میان همه‌ی زمان‌ها و روزگارها آن را برگزیده‌ای، و بر همه‌ی اوقات سال برتری‌اش داده‌ای؛ زیرا قرآن و نور را در آن فرو فرستاده‌ای، و ایمان بندگانت را به كمال رسانده‌ای، و روزه را در آن واجب نموده‌ای، و مردم را به شب زنده‌داری در این ماه راغب فرموده‌ای، و شب قدر را، كه از هزار ماه بهتر است، بزرگ و گرامی داشته‌ای.
با ماه رمضان، ما را بر امت‌های دیگر برتری دادی، و با فضیلت این ماه ما را برای سبقت جُستن از ملت‌های دیگر اختیار كردی. پس به فرمان تو روزهایش را روزه داشتیم و به یاریِ تو شب‌هایش را به عبادت برخاستیم؛ در حالی كه با این روزه و شب زنده‌داری، خود را در معرض رحمتی نهادیم كه بر ما عرضه داشته بودی، و آن را وسیله‌ی رسیدن به ثوابت قرار دادیم. بر عطای آنچه از تو خواهند، قدرت داری، و آنچه از فضل تو طلب كنند، می‌بخشی، و به آن كس كه قرب تو جوید، نزدیكی.
این ماه مبارك، در میان ما به شایستگی زیست، و به نیكی همنشین ما گردید، و گران مایه‌ترین سودهای اهل جهان را به ما بخشید. سپس چون زمانش به انجام رسید و مدتش به سرآمد و شمار روزهایش پایان گرفت، از ما جدا شد.
اینك او را بدرود می‌گوییم؛ همچون بدرود گفتن كسی كه فراقش بر ما دشوار است و رفتنش ما را دچار اندوه و وحشت می‌كند و عهدی نگه‌داشتنی و حرمتی رعایت كردنی و حقّی گزاردنی از وی را بر ما لازم می‌گردانَد. پس می‌گوییم: سلام بر تو ای بزرگ‌ترین ماه خدا، و ای عید دوستان خدا.
سلام بر تو ای گرامی‌ترین اوقاتی كه همنشین ما بودی، و ای بهترین ماه در همه‌ی روزها و ساعت‌ها.
سلام بر تو ای ماهی كه در آن آرزوها در دسترس آیند و بسی كارهای نیك انجام شود.
سلام بر تو ای همنشین كه تا هستی پُر قدر و منزلتی، و چون از ما جدا شوی، فراق تو دردناك است. ای مایه‌ی امید كه دوری‌ات برای ما سخت و رنج افزاست.
سلام بر تو ای همدمی كه چون آمدی، بر دل ما آرامش آوردی و شادمان كردی، و چون سپری شدی، ما را در وحشتِ تنهایی گذاشتی و درد فراق افزودی.
سلام بر تو ای همسایه‌ای كه در مجاورت تو دل‌ها نرم و رقیق شوند و گناهان رو به كاستی روند.
سلام بر تو ای مددكاری كه ما را در مقابله با شیطان یار بودی، و ای رفیقی كه راه‌های نیكی كردن را پیش پای ما هموار نمودی.
سلام بر تو، كه تا هستی، چه بسیار كسانی را خدا از آتش می‌رهانَد، و چه بسیار كسانی كه حرمت تو را نگه می‌دارند و بخت نیك می‌یابند.
سلام بر تو، كه چه بسیار گناهان ما را نابود كردی، و چه بسا عیب‌های گوناگون را پرده پوشیدی.
سلام بر تو، كه بر گناهكاران چه طولانی بودی، و چه پُر شكوه بودی در دل‌های مؤمنان.
سلام بر تو ای ماهی كه روزهای دیگر سال با تو رقابت و همچشمی نتوانند.
سلام بر تو ای ماهی كه وجودت مایه‌ی سلامت ما از هر گزند و آفت بود.
سلام بر تو كه از همنشینی‌ات كراهت نداشتیم و با تو بودن، برای ما ناپسند نمی‌آمد.
سلام بر تو كه با بركت بسیار به ما روی آوردی و ما را از چرك‌های گناه شستشو دادی.
سلام بر تو كه از سَرِ بیزاری بدرودت نگوییم، و از سَرِ ملامت روزه‌ات را ترك نكنیم.
سلام بر تو كه پیش از آمدنت در آرزوی تو بودیم، و پیش از رفتنت، به اندوه جدایی دچار شدیم.
سلام بر تو كه چه بسیار بدی‌ها به یُمن تو از ما بگردید، و چه بسیار خوبی‌ها به سوی ما روان گردید.
سلام بر تو و آن شب قدری كه بهتر از هزار ماه است.
سلام بر تو كه دیروز چون با ما بودی، به سختی دلبسته‌ات بودیم، و فردا كه از میان ما خواهی رفت، از جان و دل آرزومند آمدنت هستیم.
سلام بر تو و آن فضل تو كه اینك از آن محروم مانده‌ایم. سلام بر آن بركت‌های پیشین كه از ما گرفته شده است.
خدایا، ما مدتی را در این ماه به سر بردیم؛ ماهی كه ما را بدان شرافت بخشیدی، و به احسان خویش ما را شایسته‌ی آن گردانیدی؛ در حالی كه مردم بدكردارِ تیره بخت، قدر آن را نشناختند و به سبب شور بختیِ خویش از فضل آن محروم شدند.
تو ما را به شناخت این ماه توفیق و برتری عنایت كردی، و به شیوه‌ی برخورداری از آن راه نمودی. توفیقمان دادی كه روزهایش را روزه بداریم و شب‌هایش را با عبادت به صبح آوریم؛ اگر چه كوتاهی كردیم و از حقِّ بسیارِ آن، اندكی را به جای آوردیم.
خدایا، ستایش برای توست؛ ستایشی از سَرِ اعتراف به بدكاری و اقرار به سستی و كوتاهی. برای رضای توست كه از صمیم دل پشیمانیم، و با زبان خود، از سَرِ صدق پوزش طلبانیم. پس در برابر آن كوتاهی‌ای كه در این ماه در عبادت تو بدان دچار شده‌ایم، ما را پاداش ده تا با آن خیری را دریابیم كه دلخواه ما بوده است، و اندوخته‌های گوناگون را كه آرزو داشته‌ایم، در عوض بستانیم.
پوزش ما را بپذیر كه در این ماه در ادای حقِّ تو كوتاهی كردیم، و عمر ما را به ماه رمضان آینده برسان، و چون ما را به آن رسانیدی، كمك كن تا به عبادتی نایل شویم كه تو را سزاست، و طاعتی را بر پا داریم كه در خور این ماه است، و ما را پیوسته به كارهای نیكی موفّق ساز كه حقِ تو را در این دو ماه، این رمضان و رمضانِ دیگر، از ماه‌های عمرمان، تدارك نماید.
خدایا، اگر در این ماه گِرد گناهی كوچك یا بزرگ گردیده‌ایم، یا آن را مرتكب شده‌ایم، یا به عمد خطایی كرده‌ایم، یا از روی فراموشی بر خود ستمی روا داشته‌ایم، و یا حرمت دیگری را نپاییده‌ایم، بر محمد و خاندانش درود فرست و بر گناهان ما پرده بپوشان، و به بخشایش خویش از ما درگذر، و ما را پیش چشم سرزنش كنندگان قرار مده، و زبان طعنه‌زنان را بر ما دراز مكن، و با مهربانیِ بی‌پایان و فضل كاستی ناپذیر خود ما را به كاری وادار كه آنچه را در این ماه از ما نمی‌پسندیدی، فرو ریزد و بپوشانَد.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و اندوه فراوانِ ما را در فراق این ماه پاداش نیكو عطا كن، و روز عید و روزه گشودنِ ما را مبارك ساز، و آن را از بهترین روزهایی قرار ده كه بر ما گذشته و آمرزش تو را به سوی ما آورده و گناهانمان را زدوده است، و گناهان پنهان و آشكار ما را ببخشای.
خدایا، اكنون كه این ماه به پایان رسید و جامه‌ی زمان را به دور افكند، تو نیز جامه‌ی گناهان را از ما درآور و به دور افكن، و با رفتنش، بدی‌های ما را بِبَر، و ما را به سبب آن، از نیك‌بخت‌ترین روزه داران و پر نصیب‌ترین و بهره‌مندترینِ آنان قرار ده.
خدایا، اگر كسی از روزه داران، چنان كه باید، حقِ این ماه و حرمتش را، پاس داشته، و به احكام آن عمل كرده، و از گناهان دوری ورزیده، یا به وسیله‌ای به تو تقرّب جسته كه خشنودی و رحمتت را برای او در پی داشته است، همانند آنچه به او می‌بخشی، از خوانِ بی‌نیازی‌ات به ما نیز ببخش، و چندین برابرِ آن را از فضل خود به ما ارزانی كن، كه فضلِ تو كاستی نمی‌گیرد و گنجینه‌های تو نقصان نمی‌پذیرد، بلكه پیوسته در حال فزونی است، و معادن احسان تو نابود نمی‌گردد، و بخششِ بی‌زحمت و آماده، بخششِ توست.
خدایا، بر محمد و خاندانش درود فرست و برای ما ثوابی قرار ده؛ مانند ثواب كسی كه این ماه را تا روز رستاخیز روزه داشته و در كار عبادت تو بسیار كوشیده است.
خدایا، ما در این روزِ فطر كه آن را برای مؤمنان روز عید و شادی، و برای دینداران هنگامه‌ی اجتماع و همكاری قرار داده‌ای، از هر گناهی كه مرتكب شده‌ایم، و هر كار زشتی كه پیش از این كرده‌ایم، و هر اندیشه‌ی بد كه در دل خود نهان داشته‌ایم، دست بر می‌داریم و به سوی تو می‌آییم؛ همچون كسی كه دیگر خیال بازگشت به گناه را ندارد و دیگر مرتكب هیچ گناهی نخواهد شد؛ خالصانه و بدون ذرّه‌ای شك و تردید. پس بازگشتِ ما را آغوش گشای و از ما خشنود باش، و ما را بر ترك گناه استوار بدار.
خدایا، ما را از عذاب آتش دوزخ بترسان و به ثوابی كه وعده فرموده‌ای مشتاق گردان، تا دریابیم لذت آنچه را از تو می‌خواهیم، و اندوه آنچه را از آن به تو پناه آورده‌ایم،
و ما را در زمره‌ی كسانی درآور كه به تو روی آورده‌اند و تو محبت خود را نصیب‌شان كرده‌ای و بازگشت آنان را به طاعت خود پذیرفته‌ای، ای دادگرترینِ دادگران.
خدایا، از گناه پدران و مادران ما، و از گناه همكیشان ما درگذر؛ چه آنان كه از این جهان رخت بربسته‌اند و چه آنان كه تا هنگامه‌ی قیامت به دنیا می‌آیند.
خدایا، بر محمد، پیامبر ما، و خاندانش درود فرست، همچنان كه بر فرشتگان مقرّب خود درود می‌فرستی. بر او و خاندانش درود فرست، آن گونه كه بر پیامبران مُرسَلِ خود درود می‌فرستی. بر او و خاندانش درود فرست، آن‌سان كه بر بندگان شایسته‌ی خود درود می‌فرستی، و برتر از دورد آنان، ای پروردگار هستی‌ها؛ درودی كه فضل و بركت آن به ما رسد، و سوی آن نصیب ما گردد، و دعای ما با آن مستجاب شود. تو بزرگوارتر كسی هستی كه همه رو به سوی او می‌آورند، و كارسازتر كسی كه بر او توكّل می‌كنند، و بخشنده‌تر كسی كه از فضل او بخشش می‌خواهند، كه تو بر هر كار توانایی.

--------------------------------------------------------------------------------

کسی که پول میگیرد تا دروغ بگوید دلال است کسی که دروغ می‌گوید تا پول بگیرد گداست کسی که پول می‌گیرد تا راست و دروغ را تشخیص دهد قاضی است کسی که پول می‌گیرد تا راست را دروغ و دروغ را راست جلوه دهد وکیل است کسی که دروغ خودش را باور می‌کند ابله است کسی که سخنان دروغش شیرین است شاعر است کسی که دروغ می‌گوید و قسم هم می‌خورد بازاری است کسی که مردم سخنان دروغ او را راست می‌پندارند سیاستمدار است کسی که مردم سخنان راست او را دروغ می‌پندارند و به او می‌خندند دیوانه است
__________________

--------------------------------------------------------------------------------

این جملات روی سنگ قبر یك كشیش انگلیسی در كلیسای "وست مینستر" ،نوشته شده:
« جوان و آزاد كه بودم، تصوراتم هیچ محدودیتی نداشت و در خیال خودم می خواستم كه دنیا را تغییر بدهم !.... پیرتر و عاقلتر كه شدم فهمیدم كه دنیا تغییر نمی كند، بنابراین توقعم را كم كردم و به تغییر دادن كشورم قناعت كردم.... ولی كشورم هم نمی خواست تغییر کند !... به میانسالی كه رسیدم آخرین توانایی هایم را به كار گرفتم كه فقط خانواده ام را عوض كنم .... ولی پناه بر خدا, آنها هم نمی خواستند عوض شوند ! .....
و اینك كه در بستر مرگ آرمیده ام ,ناگهان در یافته ام كه : " اگر فقط خودم را عوض می كردم ،خانواده ام هم عوض می شد و با پشتگرمی آنها می توانستم كشورم را هم عوض كنم .... كه می داند؟... شاید می توانستم دنیا را هم تغییر دهم" !
اما اینك هیچكدام عوض نشده اند...!