مشاهده مطالب کاربر

تعداد مطالب : 248

تعداد نظرات : 457

زمان آخرین مطلب : 5374روز قبل

خواستگاری و نامزدی

زیر لب گفت: دوستت دارم.

تعجب کردم.با دقت نگاهش کردم.پیش خودم گفتم نکند عاشق شده!

پرسیدم:ببخشید . . . ! برای کی نامۀ فدایت شوم می نویسی؟!

گفت:برای آسمان.

گفتم:یعنی تو به آسمان گفتی دوستت دارم؟

گفت: آره،البته هر وقت دلم برای اشکهایش تنگ می شود.

گفتم:مگر آسمان برای تو گریه می کند؟

گفت:همیشه که نه.فقط وقتهایی که بهش می گویم دوستت دارم.

و بعد دوباره زیر لب به آسمان گفت:«دوستت دارم»

دیگر یواش یواش داشت از حرفهایش خنده ام می گرفت که یک دفعه آسمان شروع به باریدن کرد.خنده ام روی لب خشک شد.

گفتم:باورم نمی شود!

گفت:می بینی!آسمان هم از اینکه یک زمینی واقعا دوستش دارد خوشحال است و دارد اشک شوق می ریزد!

ماتم برده بود.

حواسم به کل پرت شده بود.همه اش به حرفهایش فکر می کردم که یک دفعه دیدم دارد به طرف ناودان خانۀ همسایه می رود.

گفتم:حالا کجا می روی؟

گفت:می روم گریه هایش را از نزدیک بشنوم.

ساکت و بی حرکت توی کوچه ایستاده بودم و به او که داشت دور و دورتر می شد نگاه می کردم.

دستهایم را از جیبهایم بیرون کشیدم و گونه های خیسم را پاک کردم.باران تمام تنم را هاشور می زد . . .

چهارشنبه 9/11/1387 - 19:19

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 2 ]

خواستگاری و نامزدی

عشق

من نمیدانم فلسفه دوستی ما انسانها با یکدیگر چیست؟

شاید...!

ما انسانها با هم دوست میشویم تا یکدیگر را دررسیدن به کمال کمک کنیم.

با هم دوست میشویم تا طرف مقابلمان را شاد کنیم و خودمان هم نشاط را مزه مزه کنیم.

دوست میشویم تا تنهایی یکدیگر را فراری دهیم.

ما...

من نمیدانم فلسفه دوستی من و تو چیست؟

من مدام باید به نبودنت فکر کنم...!

تنهایی تمام وجودم را فرا گرفته...

دیگر نمیدانم شادی چه طعمی دارد.

من هر روزم را با تکرار عبارتهای مثبت شروع میکنم.

با این کار یک احساس خوبی در رگهایم وول میخورد.

اما...

فقط کافیست به خلاء نبودنت فکر کنم.

دیگر خبری از آن احساس خوشایند نیست که نیست.

لطفا فلسفه دوستی بین خودمان را برایم تعریف کن...لطفا.!

تو چه جوری میتوانی بدون من زندگی کنی؟!

تویی که میگفتی:" دوستت دارم "...

تویی که با مهربانی هایت به من خاطر نشان میکردی که برایت ارزش دارم.

حالا فلسفه این تنهایی و دلتنگی و ... چیست؟

این فقدان خواسته یا ناخواسته را برایم ترجمه کن.

شاید خمودگی دست از سرم بردارد.

من این شهر شلوغ غربت زده را نمیخواهم.

دارم با پرنده ها و درختان بیگانه میشوم.

این بیگانگی بزرگترین فاجعه زندگی من است.

(البته بعد از فاجعه کوچ کردن تو)

کاشکی دیر نشود...

کاشکی جنون دست از سر نوشته های من بردارد...کاشکی!

دلم برای سلام های خوش طعمت تنگ شده ، عزیز روزهای زندگی...

دلم برایت تنگ شده ، عزیزی که به من گفتن کلمه " دوستت دارم " را آموختی.

چرا مرا از این همه دلتنگی و تنهایی نجات نمیدهی؟

می بینی؟؟؟ سطز به سطز نوشته هایم رنگ دلتنگی به خود گرفته اند...

راستی ! این نوشته ها را هنوز هم میخوانی؟

اگر پاسخت مثبت است ، کاری کن که فلسفه دوستی زیباترین فلسفه زندگیمان بشود.

سه شنبه 8/11/1387 - 15:58

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 3 ]

خانواده

عشق

ای سر چشمه ی محبت
ای عشق واقعی

چگونه ستایشت کنم در حالی که قلبت از محبت بی نیاز است

چگونه ببوسمت وقتی که عشقت در وجودم جاری می شود

بگذار نامت را تکرار کنم نامت زیباست دل نشین است

چه داشته ای که اینگونه مرا طلسم کرده ای

من اینگونه نبودم تو عشق را با من آشنا کردی

تو هوای دلم را با طراوت کردی

زمانی که با تو هستم به آسمان به بی کران پرواز می کنم

پس بدان دوستت دارم گرچه پایان راه را نمیدانم

سه شنبه 8/11/1387 - 15:49

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 1 ]

خواستگاری و نامزدی

عشق

عاشقی؟؟؟؟

پس گوش كن !این رو بدون كه یه عاشق هیچ موقع آبرو نداره .

بدون عاشق به امید عشقش زندست .

بدون یه عاشق،عاشق كشی بلد نیست .

بدون یه عاشق هرگز دروغ نمیگه مخصوصاً به عشقش .

بدون اگه به كسی دروغ گفتی یعنی اون رو كشتی .

اگه عشقت رو دوست داری هرگز به اون قول نده.

خجالت و غرور رو بذار كنار

اگه دوسش داری بهش بگو ،به ساده ترین شكلی كه بلدی یا میدونی كه میفهمه كه دوسش داری

كسی می تواند به پای عشق بمیرد كه پیش از آن در زندگی پیش چشمانش مرده باشد.

دوشنبه 7/11/1387 - 8:26

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 2 ]

دانستنی های علمی

جشن سده

سلام به همه

مطلب پایین فقط برای اطلاع شما دوستان عزیز بود. که بدونین پنج شنبه چه خبره پنج شنبه که میرم برای جشن ،بعد براتون عکسا یی رو که گرفتم با گزارشی از جشن رو میزنم پیروز باشید

يکشنبه 6/11/1387 - 13:59

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 2 ]

خواستگاری و نامزدی

جشن سده

جشن سده

جشن سَده، یکی از جشن‌های همگانی ایران کهن، در آغاز شامگاه دهم بهمن‌ماه برابر با آبان روز از بهمن ماه با افروختن هیزمی که مردمان، از پگاه بر بام خانه خود یا بر بلندی کوهستان گرد آورده‌اند، آغاز می‌شود. جشن سده یک جشن ملی ایرانیان است و به هیچ دین و مذهبی مربوط نیست.جشن «سَـدَه» بزرگ‌ترین جشن‌ آتش و یكی از كهن‌ترین آیین‌های شناخته شده در ایران باستان است. در این جشن در آغاز شامگاه دهم بهمن‌ماه، همه مردمانِ سرزمین‌های ایرانی بر بلندای كوه‌ها و بام خانه‌ها، آتش‌هایی برمی‌افروخته و هنوز هم كم‌‌وبیش بر می‌افروزند. مردمان نواحی مختلف در كنار شعله‌های آتش و با توجه به زبان و فرهنگ خود، سرودها و ترانه‌های گوناگونی را خوانده و آرزوی رفتن سرما و آمدن گرما را می‌كنند. همچنین در برخی نواحی، به جشن‌خوانی، بازی‌ها و نمایش‌های دسته‌جمعی نیز می‌پردازند.آنچنان که جابر عناصری در کتاب «تجلی دوازده ماه» و رضا مرادی غیاث آبادی در کتاب «نوروز نامه» نوشته اند، امروزه این مراسم در میان روستا‌نشینان شمال شرقی كشور (همچون آزادوَر و روستاهای دشت جوین)، در بخش‌هایی از افغانستان و آسیای میانه (با نام «خِـرپَـچار»)، در كردستان (پیرامون سلیمانیه و اورامانات)، نواحی مركزی ایران (با نام‌های «هله‌هله»، «كُـرده»، «جشن چوپانان») و در میان برخی روستانشینان و عشایر لرستان، كردستان، آذربایجان و كرمان رواج دارد.جشن سده هیچگاه به هیچیك از اقوام یا ادیان باستان ارتباطی نداشته و همواره جشنی ملی و برگرفته از شرایط اقلیمی و رویدادهای كیهانی بوده است. قدمت زیاد این مراسم باعث شده تا در باره دلایل برگزاری آن روایت‌های بسیار متعدد و متناقضی در منابع قدیم ثبت شود.با اینكه در هیچیك از متون پهلوی و منابع زرتشتی عصر ساسانی و پس از آن، نامی از جشن سده و مراسم آن برده نشده و پیداست كه این جشن در مغایرت با سنت زرتشتی بوده است؛ اما خوشبختانه در دوران معاصر این مراسم در میان هم‌میهنان زرتشتی نیز رایج شده است كه البته در شیوه برگزاری، به برخی آیین‌های كهن و گاه مهم آن توجه نمی‌شود.

معنای واژه سدهمهرداد بهار در کتاب «پژوهشی در فرهنگ ایران» و رضا مرادی غیاث آبادی در کتاب یاد شده بالا، بر این باورند که سَدَه در زبان اوستایی به معنای برآمدن و طلوع کردن است و ارتباطی با عدد ۱۰۰ ندارد. عدد «سد» به شکل «صد» معرب شده است در حالیکه واژه «سده» به شکل «سذق» معرب شده است. روایت‌هایی که جشن سده را به صد روز گذشتن از زمستان و یا پنجاه شب و پنجاه روز مانده به نوروز تعبیر می کنند، همگی از ساخته های جدیدتر است و در متون قدیمی نیامده‌اند.جشن سده در شاهنامهداستان پدیدآمدن آتش و بنیاد نهاندن جشن سده در شاهنامه بدین گونه آمده است که هوشنگ با چند تن از نزدیکان از کوه می‌گذشتند که مار سیاهی نمودار شد. هوشنگ سنگ بزرگی برداشت و به سوی آن رها کرد. سنگ به کوه برخورد کرد و آتش از برخورد سنگ‌ها برخاست.داستان كشف آتش در زمان هوشنگ، هیچگاه باور ایرانیان نبوده و از ساخته‌های جدیدتر است. این فرضیه امروزه مورد توجه بیشتر شاهنامه‌شناسان قرار گرفته و از جمله در نسخه‌های تصحیح شده آقایان، استاد جلال خالقی مطلق و مصطفی جیحونی، داستان كشف آتش به دلایل بسیاری در زمره بیت‌های افزوده شده و الحاقی شاهنامه آورده شده‌است. از سویی از این داستان در هیچیك از متون تاریخی مقدم بر شاهنامه و گاه متاخر بر آن یاد نشده است و همچنین می‌دانیم كه كشف آتش بسیار كهن‌تر از عصر هوشنگ است كه با توجه به اشاره‌های شاهنامه در باره چگونگی و دستاوردهای زندگی انسان در آن دوره (ساخت ابزار ریزسنگی، یكجا‌نشینی، آغاز كشت‌وزرع و اهلی كردن برخی حیوانات)، می‌بایست با دوره‌ای منطبق باشد كه در باستان‌شناسی بنام «میان‌سنگی/ مزولیت» (حدود ۱۵۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ سال پیش) خوانده می‌شود. و از سوی دیگر این بیت‌ها در ‌برخی نسخه‌های متقدم شاهنامه و از جمله كهن‌ترین آن (دست‌نویس فلورانس) وجود ندارد. سده‌سوزیبه نوشته مورخانی همچون بیرونی،بیهقی،گردیزی جشن سده یكی از سه جشن بزرگ ایرانیان است كه در دوران اسلامی، تا اواخر دوران خوارزمشاهیان و حمله مغول دوام آورد و هم سلاطین و امیران و هم مردم عادی این جشن را به‌پا می‌داشتند. مشهورترین و بزرگترین جشن سده در زمان مردآویج در سال 323 هجری در اصفهان برگزار شده است و چنان‌كه در تاریخ بیهقی آمده است جشن سده دیگری كه به یاد مردم مانده، جشنی است كه در زمان سلطان مسعود غزنوی در سال 430 هجری برگزار شد. به هر روی، ماندگاری سده در فرهنگ ایرانی بسیار مرهون اقوام گوناگون ایرانی است. کرمان، در هشتاد سال گذشته مهد برگزاری سده بوده است و همه ساله باشکوه‌ترین جشن سده نیز در آن جا توسط همه مردم برگزار می‌شود. در سال های پس از انقلاب، زرتشتیان این جشن را با روشهای تازه ای که سابقه تاریخی ندارد، برپا می کنند. روح‌الامینی، که خود کرمانی است، درباره برگزاری سده در کرمان می‌گوید: «کرمانی‌ها این جشن را باشکوه‌تر از مناظق دیگر برگزار می‌کنند. هنوزهم در کرمان رسم است که کشاورزان از خاکستر آتش بر زمین‌هاشان می‌پاشند، زیرا عقیده دارند که خاکستر آتش سده به زمین برکت می‌دهد.» او ادامه می‌دهد: «در گذشته‌های نه چندان دور این مراسم در پشت‌بام‌ها برگزار می‌شد. این جشن جمعی و همگانی است. هیچ گاه این مراسم پنهانی و در خفا انجام نمی‌شده و همواره با حضور تعداد زیادی از مردم در بیابان‌ها و دشت‌ها برپا می‌شده است. هنوز هم در کرمان در روز جشن سده، مدارس زرتشتی را تعطیل می‌کنند.» به رغم گذشت هزاران سال از برگزاری نخستین سده، امروزه تغییرات محسوسی در برگزاری این جشن به وجود نیامده است. دکتر روح‌الامینی که تغییرات آیین‌ها را در طول زمان پیگیری می‌کند، معتقد است این آیین آن قدر قوت داشته که موفق به حفظ خود شده و با اشاره به خاطره‌ای می‌گوید: «حتی در زمان جنگ با آنکه از شکوه جشن سده کم شده بود، ولی باز هم مردم در روز دهم بهمن دور هم در بداق آباد کرمان (باغی که تا چند سال پیش معمولا سده را در آن جشن می‌گرفتند) جمع می‌شدند. از آن جا که سده را آتش می‌زنند، به این جشن سده‌سوزی هم می‌گویند. روح‌الامینی از ماجرای سده‌سوزی کرمان در سال‌های دهه چهل که تازه این رسم احیا شده بود روایت جالبی تعریف می‌کند: «نزدیک غروب دو موبد، لاله به دست، با لباس سفید از باغچه بیرون آمده، زمزمه‌کنان به سده نزدیک می‌شوند و از سمت راست سه بار گرد آن می‌گردند. سپس این خرمن هیزم را با شعله لاله‌ها از چهار سو آتش می‌زنند. ساعت‌ها طول می‌کشد تا شعله‌ها و حرارت آتش فروکش کند و مردم، بویژه نوجوانان و جوانان بتوانند برای پریدن از روی آتش به بوته‌های پراکنده نزدیک شوند. در گذشته اسب‌سوارانی که منتظر فروکش کردن شعله‌ها بودند، زودتر از دیگران خود را به آب و آتش زده و هنرنمایی می‌کردند. کشاورزان می‌کوشیدند مقداری از خاکستر سده را بردارند و به نشانه پایان یافتن سرمای زمستان، گرما را به کشتزار خود ببرند. شرکت‌کنندگان کم کم به خانه برمی‌گشتند، ولی جوانانی که تا نیمه‌های شب پیرامون سده می‌ماندند، کم نبودند.» در این شب ستاره گرما به زمین می‌آید.

منابع

شاهنامه فردوسی، تصحیح جلال خالقی مطلق، چاپ آمریکا: 1986، جلد یکم.خالقی مطلق، جلال. گل رنجهای کهن، تهران: نشر قطره، 1380.مرادی غیاث آبادی، رضا. جشن‌های مهرگان و سده، تهران: پژوهش‌های ایرانی، 1384.رجایی بخارایی، احمدعلی. برگزیده شاهنامه فردوسی، به کوشش کتایون مزداپور، تهران : پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، چاپ سوم ۱۳۸۱،

يکشنبه 6/11/1387 - 13:54

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 4 ]

اخبار

جشن .....

سلام به همه دوستان

میدونین پنج شنبه کرمان چه خبره!!!!

10 بهمن توی کرمان مثل بعضی از شهر های ایران یه جشن بزرگه !

تا فردا وقت دارین بگین اگه نگفتین خودم میگم

پس تا بعد

شنبه 5/11/1387 - 12:48

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 2 ]

خواستگاری و نامزدی

آموخته ام

آموخته ام

انسان بزرگ در اندوه آن چه ندارد فرو نمی رود،بلکه از آن چه دارد لذت می برد.

آموخته ام

که اگر نمی توانم ستاره باشم،لزومی ندارد ابر باشم.

آموخته ام

که ایمان یعنی خواستن بدون انصراف و توکل بدون انقطاع.

آموخته ام

وظیفه سبب می شود تا کارها را به خوبی انجام دهم،اما عشق کمک می کند تا آن ها را به زیبایی انجام دهم.

آموخته ام

آینده مکانی نیست که به آن جا می روم بلکه جایی ست که خود آن را به وجود می آورم.

آموخته ام

همیشه آخرین کار من،بهترین کارم باشد،پس جا برای بهتر شدن همیشه باز است.

آموخته ام

زندگی فعلی من حاصل تمام انتخاب هایی است که داشته ام ولی این بدان معنی نیست که نمی توانم از خود تصویر جدیدی رسم کنم.

آموخته ام

هنگام مواجهه با کاری سخت،طوری عمل کنم که انگار شکست غیرممکن است.

آموخته ام

همیشه با باورهایم زندگی کنم و انگیزه هایم را شعله ور نگاه دارم.

شنبه 5/11/1387 - 11:59

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 2 ]

خواستگاری و نامزدی

اشک

اشک
با همه بی سرو سامانیم
باز به دنبال پریشانیم
طاقت فرسودگیم هیچ نیست
در پی ویران شدن آنیم
آمده ام تا تو نگاهم كنی
عاشق آن لحظه طوفانیم
دلخوش گرمای كسی نیستم
آمده ام تا تو بسوزانیم
آمده ام با عطش سالها
تا تو كمی عشق بنوشانیم
ماهی برگشته ز دریا شدم
تا تو بگیری و بمیرانیم
خوبترین حادثه میدانمت
خوبترین حادثه می دانیم؟
حرف بزن ابر مرا باز كن
دیرزمانی است كه بارانیم
حرف بزن حرف بزن سالهاست
تشنه یك صحبت طولانیم

جمعه 4/11/1387 - 19:8

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 4 ]

خواستگاری و نامزدی

نکته

**چند نکته برای دوست داشتن**

اول : دوست داشتن زیادی ... حسودی میاره .... حسودی زیادی مشکل بوجود میاره ...

مشکلات زیادی امراض زیاد تری بوجود میآورد پس سعی کن هرکی رو به اندازه دوست داشته

باشی نه بیشتر

دوم:‌ اگر کسی رو آنقدر دوست داشتی که مجبور شدی بندازیش توی قفس ... واسش بهترین

قفس رو تهیه کن . نه کمترینش رو

سوم: اگر کسی خیلی دوستت دارد و هر کاری کردی بد دید ... و دیدش بجای خوب به بدی

کشیده شد فقط برایش دلیل قانع کننده نیار برایش عشقت رو بیار تا با عشقت به یقیین برسه