تبیان، دستیار زندگی

زهرى مى گوید:
در شبى تاریك و سرد، على بن حسین علیه السلام را دیدم كه مقدارى آذوقه به دوش گرفته ، مى رود. عرض كردم :
- یابن رسول الله ! این چیست ، به كجا مى برید؟
حضرت فرمودند:
- زهرى ! من مسافرم . این توشه سفر من است . مى برم در جاى محفوظى بگذارم (تا هنگام مسافرت دست خالى و بى توشه نباشم !)
گفتم :
- یابن رسول الله ! این غلام من است ، اجازه بفرما این بار را به دوش ‍ بگیرد و هر جا مى خواهى ببرد.
فرمودند:
- تو را به خدا بگذار من خودم بار خود را ببرم ، تو راه خود را بگیر و برو با من كارى نداشته باش !
زهرى بعد از چند روز حضرت را دید، عرض كرد:
- یابن رسول الله ! من از آن سفرى كه آن شب درباره اش سخن مى گفتى ، اثرى ندیدم !
فرمود:
- سفر آخرت را مى گفتم و سفر مرگ نظرم بود كه براى آن آماده مى شدم !
سپس آن حضرت هدف خود را از بردن آن توشه در شب به خانه هاى نیازمندان توضیح داد و فرمود:
- آمادگى براى مرگ با دورى جستن از حرام و خیرات دادن به دست میاد.

امام زین العابدین علیه السلام سحرگاه در طلب روزى از منزل خارج شد، عرض كردند:
- یابن رسول الله ! كجا مى روید؟
فرمود:
- از منزل بیرون آمدم تا براى خانواده ام صدقه اى بدهم .
عرض كردند:
- چطور به خانواده تان صدقه مى دهید؟
فرمود:
- هركس از راه حلال روزى را به دست آورد (و براى خانواده خود خرج نماید) در پیشگاه خداوند براى او صدقه محسوب مى شود

امام حسن علیه السلام مى فرماید:
مادرم زهرا علیهاالسلام را در شب جمعه دیدم تا سپیده صبح مشغول عبادت و ركوع و سجود بود و مؤ منین را یك یك نام مى برد و دعا مى كرد، اما براى خودش دعا نكرد عرض كردم :
- مادر جان چرا براى خودتان دعا نمى كنید؟
فرمودند:
- فرزندم اول همسایه ، بعد خویشتن ! (الجار ثم الدار)

دو نفر زن ، كه یكى مؤ من و دیگرى از دشمنان اسلام بود، در مطلبى دینى با هم اختلاف نظر داشتند.
براى حل اختلاف ، محضر حضرت فاطمه علیهاالسلام رسیدند و موضوع را طرح كردند.
چون حق با زن مؤ من بود، حضرت فاطمه علیهاالسلام گفتارش را با دلیل و برهان تاءیید كرد و بدین وسیله زن مؤ من بر زن دشمن پیروز گشت و از این پیروزى خوشحال شد.
حضرت فاطمه علیهاالسلام به زن مؤ من فرمود:
فرشتگان خدا بیشتر از تو شادمان گشتند و غم و اندوه شیطان و پیروانش ‍ نیز بیشتر از غم و اندوه زن دشمن مى باشد.
امام حسن عسكرى علیه السلام مى فرماید:
((در عوض خدمتى كه فاطمه به این زن مؤ من كرد، بهشت و نعمت هاى بهشتى اش را هزار هزار برابر آنچه قبلا تعیین شده بود، قرار دهید و همین روش را درباره هر دانشمندى كه با علمش مؤ منى را تقویت كند - كه بر معاندى پیروز گردد - مراعات كنید و ثوابش را هزار هزار برابر قرار دهید!