تبیان، دستیار زندگی

هرقلب تپنده ای به عشق موعود می تپد موعودی که باسبدی مملو ازعدالت بیاید وقلب لرزانی را آرام ش دهد.قلب تپنده بلبل به عشق شکوقه گل ،قلب مشوش دشت به جریان پرتپش آب، قلب آسمان به ارزش پرابهت ابر،وقلب انسان به عشقی غریب ودست یافتنی که هست ، آمدنی است همراه همیشه تاریخ.....
 
 آیا شنیده ای که بلبلی ازسرود و انتظار شکوفایی گل خسته شود؟ آیا شنیده ای که دشت طراوت باران وآب را فراموش کند؟ آیا شنیده ای که آسمان ابر را فراموش کند؟ پس چه سان باور خواهی کرد انسان صاحبش را...
 
 آوخ!ازغربت آقا...