تبیان، دستیار زندگی

در دادگاه عشق ... قسمم قلبم بود وكیلم دلم و حضار جمعی از عاشقان دلسوختگان  قاضی نامم را بلند خواند و گناهم را دوست داشتن تو اعلام كرد و پس محكوم شدم به تنهایی و مرگ . كنار چوبه ی دار از من خواستند تا آخرین خواسته ام را بگویم و ومن گفتم به تو بگویند ... دوستت دارم

hichkas3000    تقدیم به دوستان تبیانی خودم.     حسین                                 

من می خوام كبوتر دل تو رو اسیر كنم

 این دل تشنه رو از چشمه عشقت سیر كنم

 بزنم به موج دریای خیال عشق تو

 باقی عمرم و عاشقونه با تو پیركنم

 كاش می شد عشق را ابراز كرد

 یا كه عشق را با سحر آغاز كرد

 لحظه به لحظه دم به دم ساعت به ساعت خواهمت

 گر خوشم یا نا خوشم در هر دو حالت خواهمت

hichkas3000    تقدیم به دوستان تبیانی خودم.     حسین                               

  دریای غم تنها دریایی است كه ساحل ندارد.

قلب تنها چیزی است كه شكستنش صدا ندارد.

 عاشقی تنها دردی است كه درمان ندارد...

hichkas3000    تقدیم به دوستان تبیانی خودم.     حسین                                 

 می‌گویند سه چیز زاده عشق نیست:

 جدایی، سفر، فراموشی، ولی آن زمان كه تو مرا تنها گذاشتی و فراموشم كردی من لحظه لحظه عاشقت شدم.

hichkas3000    تقدیم به دوستان تبیانی خودم.     حسین                                 

             عشق یعنی ما گرفتار همیم ******  دوستدار هم طرفدار همیم                                

هرچه میخواهد دلش آن می كند***  میكشد مارا و كتمان میكند                           

عشق غیر از تاولی پر درد نیست ***  هركس این تاول ندارد مرد نیست                

آمدم تا عشق را معنا كنم *******  بلكه جای خویش را پیدا كنم                            

آمدم دیدم كه جای لاف نیست ****  عشق غیر از عین و شین و قاف نیست

 hichkas3000    تقدیم به دوستان تبیانی خودم.     حسین                                 

 زندگی شاید همین باشد یك فریب ساده و كوچك آن هم از دست كسی كه تو دنیا را جز با او وجز برای او نمی خواهی

 شیشه ای می شكند... یك نفر می پرسد...چرا شیشه شكست؟ مادر می گوید...شاید این رفع بلاست. یك نفر زمزمه كرد...باد سرد وحشی مثل یك كودك شیطان آمد. شیشه ی پنجره را زود شكست. كاش امشب كه دلم مثل آن شیشه ی مغرور شكست، عابری خنده كنان می آمد... تكه ای از آن را برمی داشت مرهمی بر دل تنگم می شد... اما امشب دیدم... هیچ كس هیچ نگفت غصه ام را نشنید... از خودم می پرسم آیا ارزش قلب من از شیشه ی پنجره هم كمتر است؟دل من سخت شكست اما، هیچ كس هیچ نگفت و نپرسید چرا

تو كه بالا بلند و نازنینی

تو كه شیرین لب و عشق آفرینی

كنارم لحظه ای بنشین چه حاصل

كه فردا بر سر خاكم نشینی

 دوستی با هر كه كردم خشم مادر زاد شد،آشیان هر جا گزیدم خانه ی صیاد شد ، دوستی با هر كه كردم مظهر نیرنگ شد ،ظاهرش زیبا ولی در باطنش صد رنگ شد....

 آسمان را بنگر و به سكوت پر رمز و رازش بیاندیش ستاره ی خود را در آسمان زندگیت پیدا كن و به سمت آن ستاره حركت كن. نگران راه مباش، آنكه ستاره را برای تو آفرید راه رسیدن به آن را نیز نشانت خواهد داد..