تبیان، دستیار زندگی

نگاهم کن که من محتاج آن چشمان دلتنگم

بگو با من دوباره راز مستی را

که بی تو به یک دنیا شقایق دل نمی بندم 

همه در زندگی شطرنج بازیم

نباید بی جهت هر سو بتازیم

اگر تکنیک دلها را بدانیم

همیشه برده و هرگز نبازیم

قصه نیستم که بگویی

نغمه نیستم که بخوانی

صدا نیستم که بشنوی

یا چیزی چنان که ببینی

یا چیزی چنان که بدانی

من درد مشترکم مرا فریاد کن! 

خود را به که بسپارم وقتی که دلم تنگ است

پیدا نکنم همدل دلها همه از سنگ است

گویا که در این وادی از عشق نشانی نیست

گر هست یکی عاشق آلوده به صد رنگ است 

دوست داشتن زیباست

نه برای لمس کردن؛برای حس کردن!!! 

همه دنیا رو نامردا گرفتن؟

نه لیلی جان وفا از ما گرفتن!

به مجنون گفت خواهم از تو اینها:

یکی خونه،یکی ماشین،یه ویلا!!!

بگفتا از کجا آرم چنین را؟

بگفتش من چه دانم،جیب بابا!

دریغ از جیب بابا چون نباشد...

گناهش گردن مجنون نباشد

از آن پس رفت هی دنبال لیلی

یه لیلی و دو لیلی و سه لیلی... 

عمیق ترین درد زندگی

دل بستن به کسی است

که هرگز به او نمیرسی 

ای انتظار یک لحظه بایست

دیوانه شدن به خاطرت کافی نیست؟

یک لحظه بایست

یک جمله بگو

تکلیف دلی که

عاشقش کردی

چیست؟ 

ای همیشه همدم واسه درد دلهام

عطر تو همیشه جاری تو نفسهام

ای که تار و پودم از یاد تو بی تاب

با منی ولی باز دوری مثل مهتاب 

عشقو برات کشیدم میون موج دریا

رو ماسه هاش نوشتم دوست دارم یه دنیا