تبیان، دستیار زندگی

 

 

 "

"

.:: اللهم عجل لولیک الفرج ::.

"

 

بخوان دعای فرج را دعــــــــــا اثــــــر دارد        دعا کبوتر عشق است و بال و پر دارد

 

پنهان مشو که روی  تو بر  ما  مبارک است

نظاره    تو   بر   همه  جانها  مبارک  است

ای   بستگان    تن   به   تماشای  جان  روید

آخر   رسول   گفت   تماشا     مبارک  است

نقشی که رنگ بست ازاین خاک، بی وفاست

نقشی  که  رنگ  بست  زبالا  مبارک   است

بر خاکیان    جمال    بهاران    خجسته    باد

بر ماهیان    تپیدن    دریا     مبارک     است

دل را    مجال    نیست    که از   ذوق دم زند

جان   سجده   میکند که  خدایا  مبارک   است

جان سجده میکند که خدایا خدایا خدایا مبارک است

 

      

َائِمُ مَنصُورٌ بِالرُعبِ مُؤيَّدٌ بِالنَصرِ، تَطوِي لَه الارضُ وَ تُظهَرُ لَه الكُنوزُ، وَ يَبلُغُ سُلطانُهُ المَشرقَ وَ المَغرِبَ، وَ يَظهَرُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ دِينََهُ وَ لَو كَرِهَ المُشرِكون. فَلا يَبقَي فِي الاَرضِ خَرابٌ الاّ عُمرَ، يَنزلُ روحُ اللهُ عسي بن مريم فَيُصَلّي خَلفَهُ

«قائم توسط ترس ياري و به نصرت تأييد مي‏شود. زمين براي او خواهد چرخيد و گنج‏ها براي او ظاهر خواهد شد و سلطنتش مشرق و مغرب عالم را فرا خواهد گرفت. خداوند عزّوجلّ به واسطه او دينش را ظاهر مي‏کند، هر چند که مشرکان بر آن کراهت داشته باشند. در آن هنگام در زمين جاي خرابي نيست جز آنکه آباد شود و روح‏اللَّه عيسي بن مريم فرود مي‏آيد و پشت سر او اقامه نماز خواهد کرد.»

امام باقر (ع)

 امام على ‏عليه السلام :

  با بى توجهى بامور پست برارزش خود بيفزاييد  

«هان!بشارتتان باد، اى بندگان خدا كه گناهان گذشته تان آمرزيده شد، پس به فكر آينده خويش باشيد كه چگونه بقيه ايام را بگذرانيد.»

عارف وارسته ملكى تبريزى درباره عيد فطر آورده است: «عيد فطر روزى است كه خداوند آن را از ميان ديگر روزها بر گزيده است و ويژه هديه بخشيدن و جايزه دادن به بندگان خويش ساخته و آنان را اجازه داده است تا در اين روز نزد حضرت او گرد آيند و بر خوان كرم او بنشينند و ادب بندگى بجاى آرند، چشم اميد به درگاه او دوزند و از خطاهاى خويش پوزش خواهند، نيازهاى خويش به نزد او آرند و آرزوهاى خويش از او خواهند ونيز آنان را وعده و مژده داده است كه هر نيازى به او آرند، بر آوره و بيش از آنچه چشم دارند به آنان ببخشند و از مهربانى و بنده نوازى، بخشايش و كارسازى در حق آنان روا دارد كه گمان نيز نمى برند.» (2)

روز اول ماه شوال را بدين سبب عيد فطر خوانده اند كه در اين روز، امر امساك و صوم از خوردن و آشاميدن برداشته شده و رخصت داده شد كه مؤمنان در روز افطار كنند و روزه خود را بشكنند فطر و فطر و فطور به معناى خوردن و آشاميدن، ابتداى خوردن و آشاميدن است و نيز گفته شده است كه به معناى آغاز خوردن و آشاميدن است پس از مدتى از نخوردن و نياشاميدن. ابتداى خوردن و آشاميدن را افطار مى نامند و از اين رو است كه پس از اتمام روز و هنگامى كه مغرب شرعى در روزهاى ماه رمضان، شروع مى شود انسان افطار مى كند يعنى اجازه خوردن پس از امساك از خوردن به او داده مى شود.

عيد فطر داراى اعمال و عباداتى است كه در روايات معصومين(ع) به آنها پرداخته شده و ادعيه خاصى نيز آمده است.

از سخنان معصومين(ع) چنين مستفاد مى شود كه روز عيد فطر، روز گرفتن مزد است. و لذا در اين روز مستحب است كه انسان بسيار دعا كند و به ياد خدا باشد و روز خود را به بطالت و تنبلى نگذراند و خير دنيا و آخرت را بطلبد.

منبع تبیان

درباره بنا و وجه تسميه شهر تبريز حمدالله مستوفي و ياقوت حموي مي نويسند: بني تبريز از زيبده زن  هارون الرشيد است. وي به بيماري تب نوبه مبتلا بوده ، روزي چند در آن حوالي اقامت کرده ، در اثر هوي لطيف و دل انگيز آنجا بيماري زيبده زايل شده، فرموده شهري در آن محل بنا کنند و نام آن را« تب ريز » بگذراند.

اوليا چلبي کلمه « تبريزرا به معني ستمه دوکوچو » ( ريزنده تف و تاب ) و اين نام را با آتشفشاني ديرين کوه سهند مربوط دانسته است.

زنده ياد کارنگ در ادامه مي افزايد: مورخان ارمني هم اسم تبريز را « تورژ يا دورژ » محرّف عبارت « دَ ، ي ، ورژ » و به معني انتقال گاه دانسته و نوشته اند: باني تبريز خسرو ارشاکي ( 233 – 217 م ) حکمران ارمنستان است که آن شهر را به ياد گرفتن انتقام  « ارتبانوس » يا « اردوان » آخرين پادشاه پارتي ارز اردشير بابکان بنياد نهاده و نام آن را  ( Da – I – vrez )  گذاشته است.

مؤلف آثار باستاني آذربايجان با افسانه شمردن موارد ذکر شده مي نويسد: قديمي ترين ذکر نام تبريز را در کتيبه سارگن دوم پادشاه آشور خواهيم يافت، شرقشناس شهير فقيد ولاديمير مينورسکي مي نويسد: « سارگن دوم در سال 714 قبل از ميلاد به قصد تصرف ممالک اورارتو سفري به شمال غربي ايران کرد. از ناحيه سليمانيه کنوني ( واقع در کردستان عراق ) داخل کردستان مکري شد. از پارسوا  Parsua  ( پسوه کنوني ) و ساحل جنوبي درياچه اروميه گذشت. از سوي شرقي درياچه به راه خود ادامه داد و پس از پشت سر گذاشتن « اوشکايا » ( اسکوي کنوني ) قلعه « تارومي » يا  « تاروني » و « ترماکيس »     را گشود . بعيد نيست يکي از اين دو کلمه نام قديمي تبريز کنوني باشد.

منبع تبیان تبریز

سلام ماه رمضان ماه خدا در حال گذر است ، کم کم که داریم به آخر این ماه می رسیم برای آدمی یک حس عجیبی روی میده. آدم ، احساس دلتنگی میکنه حتما شما هم دارید این حالت رو حس میکنید. ادم فکر میکنه داره یک چیزی را از دست میده با رفتن این ماه، آدمی ، احساس غربت میکنه میدونید آدم بیشتر افسوس چی رو میخوره؟ افسوس این رو میخوره که چرا از فرصتی که پیش اومده بود استفاده نکرد . چرا آنگونه که باید به خود، میومد، نیومد، ! چرا از این فرصت طلایی استفاده نکرد!چرا قدرِ شبهای قدر رو ندونست ؟ چرا نتونست توبه خالصانه داشته باشه ؟ چه معلوم که سال دیگه زنده بمونیم یا نه ؟ این ماه ، ماه خدا بود ، میزبان ما خدا بود ما میهمان خدا بودیم . چرا ارزش این میهمانی رو ندانستیم ؟ کجای عالم میتونیم چنین میزبانی داشته باشیم ! آری رمضان در حال وداع است تا سالی دیگر برای پذیرایی دیگر، اونهایی از این میهمانی لذت میبرند که استفاده کامل رو میکنند . گرچه این میهمانی در حال اتمام است ولی هنوز دیر نشده ما هنوز در این مجلس،مجلسی سرشار از برکت و رحمت ، هستیم . میتونیم از این فرصت باقیمانده نهایت استفاده رو ببریم بیاییم صادقانه دست تضرع ، به سوی معبود خود برداریم و همه اعضا و جوارحمان را یکی کنیم و بگوییم « الهی مَن لی غیرک » خدایا کیست برای من غیر تو . آیا یاوری جز تو برایم بوده و هست،آیا امیدی جز تو برایم بوده است . الهی تو خود فرمودی که درهای توبه همیشه باز است . تو خود فرمودی که میبخشی گناهانمان را، گر چه زیاد باشد ، پس ، ای بخشنده و مهربان ، از تو ، میخواهیم در این ماه خود ، ماه رحمت و مغفرتت از تقصیراتمان بگذری و توبه مان را قبول کنید . ما که جز تو کسی را نداریم. ...

سلام بیایید در این ماه پر برکت از ائمه الگو بگیریم و همدیگر را

دعا کنیم چون ائمه اول برای دیگران دعا می کردند بعد خودشان

بیایید از خدا بخواهیم همه ما را ببخشد و حاجات مان را بر اورده سازد

همه نیاز مند دعای هم هستیم یادتان نرود

 

خدا «ايمان» را براى پاکسازى دل از شرک، و «نماز» را براى پاک بودن از کبر و خودپسندى، و «زکات» را عامل فزونى روزى، و «روزه» را براى آزمودن اخلاص بندگان، و «حج» را براى نزديکى و همبستگى مسلمانان، و «جهاد» را براى عزّت اسلام، و «امر به معروف» را براى اصلاح توده‏هاى ناآگاه، و «نهى از منکر» را براى بازداشتن بى‏خردان از زشتى‏ها، «صله رحم» را براى فراوانى خويشاوندان، و «قصاص» را براى پاسدارى از خون‏ها، و اجراى «حدود» را براى بزرگداشت محرّمات الهى، و ترک «مى‏گسارى» را براى سلامت عقل، و دورى از «دزدى» را براى تحقّق عفّت، و ترک «زنا» را براى سلامت نسل آدمى، و ترک «لواط» را براى فزونى فرزندان، و «گواهى دادن» را براى به دست آوردن حقوق انکار شده، و ترک «دروغ» را براى حرمت نگهداشتن راستى، و «سلام» کردن را براى امنيّت از ترس‏ها، و «امامت» را براى سازمان يافتن امور امّت، و «فرمانبردارى از امام» را براى بزرگداشت مقام رهبرى، واجب کرد.

نهج البلاغه حکمت 252