زندگى اجتماعى سالم

امام صادق(علیه السلام) مى فرماید:

لَوْ أَنَّ النّاسَ أَدَّوْا حُقُوقَ أَمْوَالِهِمْ لَكانُوا عَایِشِینَ بِخَیْر(1)

ترجمه

اگر مردم حقوق یكدیگر را بپردازند و نیازمندى نیازمندان را برطرف سازند، زندگى خوب و رضایت بخشى خواهند داشت.

شرح كوتاه

   حدیث بالا كه مخصوصاً در مورد زكات مال و تأمین احتیاجات نیازمندان اجتماع وارد شده، به همه هشدار مى دهد كه اداى حقوق دیگران تنها یك مسأله اخلاقى و انسانى نیست; بلكه یك اصل مهم اجتماعى است كه آرامش و سلامت اجتماع در گرو آن مى باشد.

   واكنش هاى خطرناكى كه بر اثر بهره كشى هاى ظالمانه و استثمار طبقاتى، جوامع امروز را به نابودى تهدید مى كند و آرامش را به شكل وحشتناكى بهم مى زند، گواه زنده این دستور بزرگ اسلامى است; و تا مردم جهان «حق» را مساوى با «زور» مى دانند و زورمندان از اداى حقوق واجبى كه بر عهده دارند سرباز مى زنند، هم خودشان در خطرند و هم جوامع انسانى را بخطر مى كشانند.

1. وسایل الشیعه، جلد 6، صفحه 2.

 

منبع: صد و پنجاه درس زندگی

تألیف: آیت الله مكارم شیرازی

این چنین براى خود ذخیره كن

امیرمؤمنان على(علیه السلام) فرمود:

ما تَقَدَّمَ مِنْ خَیْر یَبْقَ لَكَ ذُخْرُهُ وَ ما تُؤَخّرُهُ یَكُنْ لِغَیْرِكَ خَیْرُهُ(1)

ترجمه

آنچه پیش از خود بفرستى براى تو ذخیره مى شود و آنچه تأخیر بیندازى فایده اش تنها براى دیگران است (و مسؤولیتش متوجه توست).

شرح كوتاه

   جنون ثروت اندوزى در دنیاى امروز بیش از هر وقت دیگر به چشم مى خورد; بدون این كه حساب كنند هدف اصلى و فلسفه ثروت چیست؟

   آنها كه دیوانهوار در فكر جمع ثروتند و حتى كمترین توجهى به طرق آن از نظر حلال و حرام و ظلم و عدالت ندارند هیچ فكر نمى كنند ثروتهاى كلان را نه با خود مى توان برد، نه همه آن را مى توان خورد، جز بارى سنگین بر دوش صاحب آن نیست، جمع كردن و گذاشتن و رفتن، سپس تمام مسؤولیت هاى آن را بدوش كشیدن.

1. نهج البلاغه.

منبع: یكصد و پنجاه درس زندگى

تآلیف: آیت الله مكارم شیرازی

توسل به امام زمان (عج)

"شیخ طبرسى" صاحب "تفسیر مجمع البیان" در كتاب "كنوز النجاح" (1) روایت كرده است از "احمدبن الدربى" از خدّامه ابى عبداللَّه "حسین‏بن محمد بزوفرى" كه او گفته است: از ناحیه مقدّسه حضرت صاحب الزمان - علیه الصلوة والسلام - توقیعى بیرون آمد كه اگر كسى را به سوى حق تعالى حاجتى باشد، باید بعد از نصف شب جمعه غسل كند و به مكان نماز خود برود و دو ركعت نماز گزارد؛ در ركعت اول سوره حمد را بخواند و چون به "إِیّاكَ نَعْبُدُ وَإِیّاكَ نَسْتَعین" مى‏رسد، صد مرتبه آن را تكرار نماید و بعد از آن كه صد مرتبه تمام شود، بقیه سوره حمد را بخواند؛ پس از تمام شدن سوره حمد سوره "قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدْ" را یك مرتبه بخواند و ركوع و دو سجده به جا آورد و "سبحان ربّی العظیم و بحمده" را هفت مرتبه در ركوع بگوید و "سبحان ربى الاعلى و بحمده" را در هر یك از دو سجده هفت مرتبه بگوید و بعد از آن ركعت دوم را نیز مانند ركعت اول به جاى آورد و بعد از تمام شدن نماز این دعا را بخواند؛ پس خداوند حاجت او را - هر چه كه باشد - برآورده سازد مگر آن كه حاجت او در قطع كردن صله رحم باشد؛ دعا این است:

"أَللّهُمَّ اِنْ اَطَعْتُكَ فَالْ"مَحْمِدَةُ لَكَ وَ اِنْ عَصَیْتُكَ فَالْحُجَّةُ لَكَ، مِنْكَ الرَّوْحُ وَ مِنْكَ الْفَرَجُ، سُبْحانَ مَنْ أَنْعَمَ وَ شَكَرَ، سُبْحانَ مَنْ قَدَرَ وَ غَفَرَ، اَللّهُمَّ اِنْ كُنْتُ عَصَیْتُكَ فَاِنّی قَدْ اَطَعْتُكَ فی أَحَبِّ الْاَشْیاءِ اِلَیْكَ وَ هُوَ الْایمانُ بِكَ لَمْ أَتَّخِذْ لَكَ وَ لَدا وَ لَمْ أَدْعُ لَكَ شَریكا مَنّا مِنْكَ بِهِ عَلَىَّ لامَنّا مِنّى بِهِ عَلَیْكَ وَ قَدْ عَصَیْتُكَ یا اِلهی عَلى غَیْرِ وَجْهِ الْ"مُكابَرَةِ، وَ الْخُرُوجِ عَنْ عُبُودِیَّتِكَ، وَلَا الْجُحُودِ لِرُبُوبِیَّ-تِ- كَ وَلكِنْ اَطَعْتُ هَواىَ وَ اَزَلَّنِی الشَّیْطانُ فَلَكَ الْحُجَّةُ عَلىَّ وَالْبَیانُ، فَاِنْ تُعَذِّبْنی فَبِذُنُوبی، وَ اِنْ تَغْفِرْ لی وَ تَرْحَمْنی فَاِنَّكَ جَوادٌ كَریمٌ) و بعد از آن تا نفس او وفا كند "یا كَریمُ یا كَریمُ" را مكرّر بگوید، بعد از آن بگوید: "یا امِنا مِنْ كُلِّ شَی‏ءٍ وَ كُلُّ شَىْ‏‏ءٍ مِنْكَ خائِفٌ حَذَرٌ اَسْئَلُكَ بِاَ مْنِكَ مِنْ كُلِّ شَىْ‏ءٍ وَ خَوْفِ كُلِّ شَیْ‏ءٍ مِنْكَ، اَنْ تُصَلِّیَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُعْطِیَنی اَمانا لِنَفْسی وَ اَهْلی وَ وَلَدی وَ سایِرِ ما اَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیَّ حَتّى لا أَخافَ وَلا اَحْذَرَ مِنْ شَیْ‏ءٍ اَبَدَا اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدیرٌ، وَ حَسْبُنا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكیلُ . یا كافِیَ اِبْراهیمَ نَمْرُودَ وَ یا كافِیَ مُوسى فِرْعَوْنَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَكْفِیَنی شَرَّ فُلانِ بْنِ فُلانٍ" و به جاى فلان‏بن فلان، نام شخصى را كه از ضرر او مى‏ترسد و نام پدر او را بگوید، و از خداوند طلب كند كه ضرر او را دفع نماید و كفایت كند. بعد از آن به سجده رود و حاجت خود را مسئلت نماید و به درگاه خداوند تضرع و زارى كند.

هر مرد مؤمن و زن مؤمنه‏اى كه این نماز را به جا آورد و این دعا را از روى اخلاص بخواند، درهاى آسمان براى برآمدن حاجات او گشوده مى‏شود و دعاى او مستجاب مى‏گردد، و این به سبب فضل و انعام (2) خداوند تعالى بر ما و بر مردمان است.



پی‌نوشت‌ها:
1- از كتاب "الذریعة " استفاده می‌شود كه كتاب كنوز النجاح نزد حاجی نوری بوده است، ولی در حال حاضر از وجود ان اثری نیست.
2- نجم الثاقب، .215.

 آداب خوابیدن

در آستانه خوابیدن شبانه اعمال زیر مستحب است:
الف) محاسبه اعمال روزانه خود.
امام صادق (ع) فرموده است:
هنگامى كه به بستر مى‏روى، نگاه كن و ببین كه در روز، چه به دست آورده‏اى و به یاد آر كه خواهى مُرد و معاد و قیامتى در كار هست.
و پیامبر (ص) فرموده است:
لَیْسَ مِنّا مَنَ لَمْ یُحاسِبْ نَفْسَهُ فِى كُلِّ یَوْمٍ.
از ما نیست آن كه در هر روز، خود را حسابرسى نكند.
ب)تخلّى پیش از خوابیدن.
حضرت امیر (ع) به امام حسن (ع) این سفارش را كرد تا به طبیب، نیازمند نگردد.
ج) مسواك زدن.
پیامبر اكرم (ص) هنگام خواب مسواك مى‏كرد.
در روایتى آمده است؛ پیامبر (ص)، هنگام خواب، مسواك را بالاى سر خود مى‏گذاشت، تا بلافاصله بعد از بیدارى مسواك بزند.
د) شستن دست و صورت قبل از خواب.
پیامبر (ص) فرموده است:
شب نخوابید در حالى كه دستتان آلوده به چربى است؛ و گرنه اگر ناراحتى‏اى به شما رسید، خود را ملامت كنید.
ه) با وضو خوابیدن.
امام صادق(ع) فرمود:
آن كه با وضو به بستر رود، بسترش مسجد اوست.
در روایت دیگر آمده است:
هر كه با وضو بخوابد، مانند كسى است كه شب را به بندگى خدا گذرانده است.
و) خواندن سوره اخلاص و تكاثر هنگام خواب.

منابع:
- میزان الحكمة، محمد محمدى رى شهرى، دفتر تبلیغات اسلامى، قم، 1403 ق، ج 10، ص 518.
- محاسبة النفس، السید بن طاووس، المكتبة المرتضویة، تهران.، ص 13.
- میزان الحكمة، محمد محمدى رى شهرى، دفتر تبلیغات اسلامى، قم، 1403 ق، ج 10، ص 264.
- بحارالأنوار، محمّد باقر المجلسى (م 1111 ق)، المكتبة الاسلامیة، ج 76، ص 203.
- همان، ص 202.
- میزان الحكمة، محمد محمدى رى شهرى، دفتر تبلیغات اسلامى، 10 ج، قم، 1403 ق، ج 10، ص 262.
- وسائل الشیعة، محمد بن الحسن الحر العاملى، المكتبة الاسلامیة، 20 ج، عبدالرحیم ربانى شیرازى، تهران، 1383 ق، ج 1، ص 265.
- همان، ص 266.
- همان، ص 196.

توشه سفر چه داری؟

كریسمس به همه ی هموطنای مسیحی مبارك باشه

روش های درس خواندن دخترها و پسرها 
 

دخترها:

بعضی از اونا واقاً می خونند وقتی میرن سر کتاب تا یکی دو ساعت دیگه کلشونو از کتاب بر نمی دارند . عادت دارند زیر مطالب کتاب خط بکشند که بعدا بخونند.

بعضی هاشون هم که مثلا درس می خونند کتاب جلوشونه چشمشون هم روی کتابه ولی حواسشون یه جای دیگست ...

یه عده ای هم هستند که به بهونه اینکه مشکل دارن زنگ میزنند خونه دوستشونو دوستشون هم از خدا خواسته حدود یک ساعت و اندی به طوری که اشک و دود تلفن در میاد برای هم قصه بی بی چساره تعریف می کنند.

و اما پسر ها:

یا درس نمی خونند یا وقتی می خواند بخونند باید حسش بیاد. وقتی حسش میاد که شب امتحانه ...

یه کم که درس  خوندند یه موردی پیش میاد و بهش خیره میشند. و به یه چیزی فکر می کنند. بعد انگار که درس خوندند بلند میشند میرن استراحت می کنند. بعد از یک ساعت استراحت دوباره میرند میشینند فکر می کنند. وقتی فکرشون تموم شد کتاب را ورق میزنند یه کم براندازش میکنند وزنش می کنند استخاره می کنند برای خودشون تقسیمش می کنند میگند تا ساعت فلان اینقدر می خونم تا ساعت فلان اینقدر بعد میرن استراحت کنند. حین استراحت حسشون  تموم میشه.حال ندارند برند بخونند ولی چون می دونند فردا امتحان دارند پا میشند میرند سر کتابشون.

همینجور که می خونند هیچی حالیشون نیست چون جای دیگه فکر می کنند(لازم به ذکر است که هیچ وقت در هیچ موقعیتی فکر نمی کنند فقط موقع درس خوندن فکرشون میاد) بعد از نیم ساعت دوباره میرن استراحت، بعد سه ربع استراحت می بینند خیلی دیر شده.دوباره میرند درس بخونند این بار می خونند یه چیزایی هم یاد میگیرند ولی چیزایی که یاد نمی گیرند را میذارند که فردا از دوستاش بپرسند. یه کم به معلمشون بد میگند و می گند اینارو درس نداده. خلاصه آخرش نمیرسند کتاب را تموم کنند فردا میرند میبینند که دوستاشون یه چیزایی می گند که تا حالا به گوششون نخورده بعد اعصابشون خرد میشه اونایی هم که خونده بودند یادشون میره به همین سادگی.
 
 

یارو  داشته نوار خالی گوش میكرده  و گریه میكرده

میگن چرا گریه میكنی؟

میگه دلم واسه خوانندش میسوزه آخه لال بوده!