31. «همانا خداوند متعال نعمتهايش را بر قومى عطا فرمود آن قوم شكر آن نعمتها را به جا نياوردند همان نعمتها مايه گرفتارى و سختيشان گرديد و از سوى ديگر خداوند قومى را به رنجها و مصيبتها گرفتار كرد آن قوم صبر و استقامت نمودند همان مصيبتها براى آن قوم نعمت گرديد»
قال جعفرالصادق (ع) اِنَّ اللهَ اَنْعَمَ عَلَي قَوْمٍ بِالْمَواهِبِ فَلَمْ يَشْكُرُوهُ فَصارَتْ عَلَيْهِمْ وَ بالاً وَ ابْتَلي قَوْماً بِالْمَصائِبْ فَصَبَروُا فَكانَتْ عَلَيْهِمْ نِعْمَةً. (بحار الانوار ج78 ص241)
32. «هرگاه انسان در نهان گناه كند تنها به خود زيان رسانده است ولى اگر آشكارا گناه كند تنها به خود زيان رسانده است ولى اگر آشكارا گناه كند و از او جلوگيرى نگردد به جامعه زيان رسانده است »
قال جعفرالصادق (ع) اِنَّ الْمَعْصِيَةَ اِذا عَمِلَ بِها الّعَبْدُ سِرَاً لَمْ تَضُرَّ اِلا عامِلَها وَ إِذا عَمِلَ بِها عَلانِيَةً وَ لَمْ يُغَيِّرَ عَلَيْهَ اَضَرَّتْ بِالْعامَّةِ. (قرب الاسناد ص26)
33. «هيچ كس لاف بزرگى نزند و خود سرى نكند مگر به خاطر ذلتى كه در خود مى‌يابد»
قال جعفرالصادق (ع) ما مِنْ رَجُلٍ تَكَبَّرَ اَوْ تَجَبَّرَ اِلاّ لِذِلَّةٍ وَجَدَها في نَفْسِهِ. (اصول كافي ج2ص312)
34. «به پدران خود نيكى كن ( در نتيجه) فرزندان شما به شما نيكى نمايند و نسبت به زنان مردم عفو و بخشش داشته باشيد در نتيجه زنان شما نسبت به شما عفو و بخشش خواهند داشت »
قال جعفرالصادق (ع) برُّوا آباءَ كُم يَبِرُّكُمْ اَبْناؤُكُمْ وَ عِفوُّا عَنْ نِساءِ النّاسِ تَعِفُ نِساوُكُمْ. (بحار الانوار ج78 ص242)
35. «با آن كس كه با تو قطع رحم كرد صله رحم كن و به آن كس كه تو را محروم كرد عطا كن به آن كس كه رفتار خصمانه با تو نمايد به انصاف رفتار نماى و از آن كس كه به تو ستم نكرد بگذر چنان كه دوست دارى او از تو بگذرد و عفو خدا را در نظر بگير آيا نمي نگرى كه خورشيد خدا بر نيك و بد مى‌تابد و بارانش بر درستكار و تبهكار مى‌بارد ؟»
قال جعفرالصادق (ع) صِلْ مَنْ قَطَعَكَ وَ اَعْطِ مَنْ حَرَمَكَ وَ اَحْسِنْ اِلي مَنْ أَساءَ اِلَيْكَ وَ سَلِمْ عَلي مَنْ سَبِكَ وَ أَنْصِفْ مَنْ خاصَمَكَ وَاعْفُ عَمَّنْ ظَلَمَكَ كَما اَنَكَ تُحِبُ اَنْ يُعْفي عَنْكَ فَاعْتَبِرْ بِعَفْوِاللهِ عَنكَ اَلا تَري اَنْ شَمْسَهُ اَشْرَقَتْ عَلَي الاَبْرارِ وَ الفُجّارِ وَ اَنَّ مَطَرَهُ يَنْزِلُ عَلَي الْصالِحِينَ وَ الآخاطِئينَ. (تحف العقول ص305)
36. «از سه كس بترس 1- از خيانكار 2- از ستمگر 3- از سخن چين ، چرا كه اگر خيانتكار( امروز ) به نفع تو خيانت كرد ( فردا) به خودت خيانت كند و ظالم اگر به سود تو ظلم كرد به زودى بر زبان تو ظلم نمايد و سخن چين كه سخن ديگران را نزد تو بياورد سخن تو را نيز به جاى ديگر برد »
قال جعفرالصادق (ع) اِحْذَرْ مِنَ الْناسِ ثَلاثَةً : الْخائِنَ وَ الظَّلُومَ وَ الْنَّمامَ لِاَنَّ مَنل خانَ لَكَ خانَكَ وَ مَنْ ظَلَمَ لَكَ سَيَظْلِمُكَ وَمَنْ نَمَّ اِلَيْكَ سَيَنُمُ عَلَيْكَ. (تحف العقول ص316)
37. «هنگامى كه روز قيامت فرا رسد خداوند عالم و عابد (دانشمند و مومن بى دانش ) را برانگيزاند وقتى كه آنها در پيشگاه خدا قرار گرفتند به عابد گفته ميشود به سوى بهشت روانه شو و به عالم گفته مى شود بايست و مردم را به خاطر تاديب نيكت به آنها شفاعت كن»
قال جعفرالصادق (ع) اِذا كانَ يَوْمَ الْقِيامَةِ بَعَثَ اللهُ الْعالِمَ وَ الْعابِدَ فِاذا وَقَفَا بَيْنَ يَدَي اللهِ عَزَوَجَلْ قيلَ لِلْعابِدِ : انْطَلِقْ اِلي الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمْ قِفْ تَشَفَّعْ لِلْناسِ بِحُسْنِ تَأْديبِكَ لَهُمْ. (بحار ج8 ص56)
38. «دو ركعت نماز معيل بهتر از هفتاد ركعت نماز مجرد است»
قال جعفرالصادق (ع) رَكْعَتانِ يُصَلِّيهِمَا مُتَزَوِّجُ اَفْضَلُ مِنْ سَبْعينَ رَكْعَةً يُصَليها غَيْرَ مُتَزَوِجْ. (بحار الانوار ج103ص219)
39. «پاداش آن كس كه براى تامين معاش زندگى خانواده‌اش زحمت و رنج مى‌كشد مانند پاداش كسى است كه در راه خدا جهاد مى‌كند»
قال جعفرالصادق (ع) اَلْكادُّ عَلي عّيالِهِ كَالْمُجاهِدِ في سَبيلِ اللهِ. (وسائل الشيعه ج12ص43)
40. «آن كس كه نماز را سبك بشمرد به شفاعت ما نمى رسد.»
قال جعفرالصادق (ع) لا يَنالُ شَفاعَتنا مَن اسْتَخَفَ بِالصَّلاةِ. (فروع الكافي ج3ص270)
