حسین جان!
نمی دانم دستان کدامین بغض،گلوی نازک گل را
شکافت و غربت کدامین خیال ، اندیشه ام را ربود
و مرا به نینوا برد ، آنجا که دختری سر بر شانه های
نسیم گریه می کرد.
بسم الله الرحمن الرحیم * آفریننده كوه و دریا زمین و زمان آفریننده انسان در جهان چه زرد و سیاه و سفید ؛ همه یكسان نزد آن خدایی كه داده به ما جسم و جان تا كنیم خود را فدای دین و قرآن ایزدی كه داده به انسان زبان كه باشد شاكر نعمتش در جهان
زن خوب سعادت است (( من سعادة المراة الزوجة الصالحة )) پیامبر اكرم صلى الله علیه و آله فرمود: از خوشبختى مرد، داشتن زن شایسته است
زن خوب فرمانبردار پارسا
كند مرد درویش را پادشا
چو مستور باشد زن خوبروى
به دیدار او در بهشت است شوى
نمیدانم خنجر کدامین کینه ، قلب عزیزی را
شکافته است که آسمان چنین می گرید.
