تبیان، دستیار زندگی

1- روياهاي بزرگ در سر بپرورانيد.

2- حس هدفمندي را در خود پرورش دهيد.

3- خود را داراي شغل آزاد بدانيد.

4- كاري را كه واقعا دوست داريد انجام دهيد.

5-در كار خود هميشه بهترين باشيد.

6-سخت تر و بيشتر كار كنيد.

7- خود را وقف يادگيري مادام العمر كنيد.

8- اول حق و حقوق خودتان را بدهيد.

9- همه ي جزييات مربوط به كارتان را ياد بگيريد.

10- خود را وقف خدمت به ديگران كنيد.

11- با خو و ديگران كاملا صادق باشيد.

12- بالاترين اولويت هايتان را مشخص و سپس با تمام قوا روي آن تمركز كنيد.

13- سريع العمل و قابل اعتماد باشيد.

14- براي جهش از قله اي به قله ا ي ديگر آمادگي داشته باشيد.

15- انضباط فردي را در همه ي موارد اعمال كنيد.

16- خلاقيت و استعداد ذاتي خود را شكوفا كنيد.

17- با افراد درست در ارتباط باشيد.

18- به بهترين نحو مراقب سلامتي خود باشيد.

19- قاطع و عمل گرا باشيد.

20- هرگز شكست را يك انتخاب ندانيد.

21- در امتحان پايداري قبول شويد.

من اين موضوعي را كه در ان جا مي آورم از رمان ايتاليايي زمزمه هاي باران كه با عرض پوزش نام نويسنده اش را فراموش نموده ام.در آن كتاب عنوان شده بودكه زنها تا زماني كه عاشق مردي نشده اند هيچ مردي عاشقشان نمي شود چون كه عشق آن زن باعث مي شود كه در چهره اش نوري پديدار گردد و اين باعث جذب مردان به سوي آن زن خواهد شد. به نظر من اگر اين مطلب درست باشد پس فاتحه ي مردان عاشق خوانده شده. ما تا چه حد مي توانيم به مطالبي از اين دست كه در يك رمان نوشته مي شود اعتماد كنيم؟آيا كسي در بين شما و يا آشنايانتان تجربه اي در اين زمينه داشته كه ثابت شود اين مطلب واقعيت دارد؟ لطفا نظر بدهيد.

با سلام

من تا كنون سه تا از اشعارم را به اين سايت فرستاده ام. مي خواستم از شما عزيزان بپرسم چه نوع اشعاري را بيشتر مي پسنديد؟ من خودم بيشتر در سرودن اشعار عرفاني توانايي دارم. بعضي ها مي گويند كه اشعار عاشقانه بهتر هستند. در ضمن مي خواستم بدانم كه اين همه كارشناسان ادبيات تاكيد بر سرودن اشعار نيمايي مي كنند درست كه باز به سبكهاي قديمي رجوع كنيم يا نه؟

يك بار نگهبان پارك در حال بيدار كردن كساني كه در پارك خوابيده بودند بود.به دو نفر كه تسلط كافي به زبان فارسي نداشتند مي رسد و براي بيدار كردنشان بر سرشان فرياد مي زند: پاشيد پاشيد!

يكي از آن دو مي گويد: نمي پاشم!

آن يكي مي گويد:نمي پاشم چيه. بگو پاشيده نمي شوم!

فرشته ي روزي شكوفه هاي باران را

برخاك تشنه ارزاني مي داشت.

رهگذري در زير باران گام برمي داشت.

شكوفه هاي باران با سرشكش در آميخته بود.

هر كس اين سوره را در نماز واجب يا نافله بخواند مي تواند در آخرت هر قسمت از بهشت را كه دوست دارد انتخاب كند.

دي رفت و باز نيايد. فردا را اعتماد نشايد. حال را غنيمت دان كه دير نپايد.

                خواجه عبدالله انصاري