تبیان، دستیار زندگی

گیاه گل نسترن

این گیاه به خاطر ظرافت و عطرش به صورت اهلی در خانه ها پرورش پیدا می كند.
گل نسترن از دسته گلهایی است كه موارد درمانی متعددی دارد. خود گل نسترن در عوارض پوستی مورد استفاده قرار می گیرد. از روغن دانه این گیاه به عنوان شاداب كننده پوست و تقویت كننده پیاز مو استفاده می شود. هم گل این گیاه و هم دانه آن منبع ویتامین C است.

ثمر این گل بعد از ریختنش به صورت گرد و قرمز رنگ پیدا می شود كه اصولاً كاربرد دارویی دارد و بیشتر به صورت دم كرده از آن استفاده می شود. همچنین باعث تقویت سیستم دفاعی بدن می شود.

گل دهی این گیاه از اواسط اردیبهشت شروع می شود و تا آخر پائیز ادامه دارد. نحوه استفاده صحیح از آن بدین گونه است كه بعد از چیدن، گلها باید در جای مناسبی خشك شوند تا بو، عطر و خاصیت دارویی آن از بین نرود و اگر قرار است كه بعد از ریختن گلبرگها از دانه این گیاه استفاده شود باید ناخالصی های آن را از بین برد و بصورت خالص مورد استفاده قرار داد.

گیاه گل گندم

این گیاه در اكثر نقاط ایران پرورش می یابد و به صورت خودرو می باشد.
خواص درمانی زیادی دارد از جمله اینكه دارای ویتامینهای B و E و A می باشد. در مواردی برای ناراحتیهای كبدی مصرف می شود. یك داروی تصویه كننده است و برای شستشوی چشم از آن استفاده می شود و ناراحتیهای دستگاه گوارش را تا حدودی كاهش می دهد.

بهترین موقع برداشت آن اواخر اردیبهشت است كه گلها كاملاً باز شده و تمام مواد مؤثر در آن وجود دارد.

فقط باید گلهای گل گندم را چید و در یك محل سایه با یك درجه حرارت حداكثر ۳٠ درجه خشك كرد به نحوی كه سیاه نشوند و رنگ خود را حفظ كنند.

تقریباً ۱٠ عدد از این گلها با نیم لیتر آب به صورت دم كرده، داروی خوبی برای بیماریهاست.

گیاه گل گاو زبان

این گیاه در حال حاضر هم به صورت صنعتی كشت می شود و هم به صورت خودرو در طبیعت وجود دارد و یكی از گیاهان مفید و مؤثر برای بعضی از بیماریهاست.

مصارف دارویی این گیاه بصورت محلی بدین صورت است كه گلهای آبی این گیاه را خشك كرده و دم كرده ی آن را مورد استفاده قرار می دهند. در سرماخوردگی به عنوان معرق و افزایش دهنده فشار خون مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین این گیاه خاصیت آرام بخشی نیز دارد.

این گیاه اگر با دو گیاه دیگر مثل سنبله تیو و لیمو امانی دم کرده و خورده شود، برای خانمهای حامله بسیار مفید و تقویت كننده است.

این گیاه در مورد بیماریهای دستگاه تنفسی و حتی در رابطه با برونشیت، سرفه، زكام و آبریزش بینی می تواند داروی مؤثری باشد.

این گیاه همچنین ادرارآور و معرق است لذا برای كلیه، مثانه و بطور كلی برای مجاری ادراری داروی مفیدی است.

این گیاه باعث كاهش تب می شود و در تمام موارد تب مثل سرخك، مخملك، آبله، كهیر و تبهای دیگر می تواند مفید باشد.

این گیاه در تمام مناطق رویش دارد و دارای چندین گونه است و فصل گل دهی این گیاه از اواسط اردیبهشت ماه تا پایان خرداد ماه است.

گیاه گل ختمی

گل ختمی انواع مختلفی دارد كه هر كدام رنگهای متفاوتی دارند از جمله زرد، قرمز، بنفش و سفید.

ختمی هایی كه گل سفید دارند كاربرد درمانی بیشتری دارند. گل ختمی از اواسط خرداد تا اواخر پاییز گل دارد.

موارد درمانی آن بیشتر برگ و گل این گیاه است. گل این گیاه را به صورت درمانی برای ناراحتی های تنفسی مثل آسم، برونشیت و سرفه به كار می برند. در ناراحتیهای نادر آسم پودر كرده این گیاه باعسل كاربرد موثری دارد. این گیاه همچنین در عفونت های ریوی جوابگوی خوبی است.

اگر در موقع استفاده برگ و گل آن با هم مخلوط شود بهتر است البته در موارد درمانی گل ارجح تر است. اصولاً چون این گیاه لعاب زیادی دارد برای شوره سر مورد استفاده قرار می گیرد و همچنین برای طراوت و شادابی پوست صورت از ماسك آن استفاده می شود.

این گیاه یكی از داروهایی است كه پوست اندازی را سریع و شادابی پوست را تضمین می كند و ضد عفونی كننده بسیار خوب و ضد قارچ می باشد.

این گیاه در موارد ریزش مو، شوره و چربی سر استفاده می شود. داروی خوبی برای لنیت بخشیدن به دستگاه گوارشی است كه در موارد یبوست از آن استفاده می شود.

قسمتهای مورد استفاده این گیاه، گل، برگ و ریشه آن است. ریشه عمیق و طولانی دارد كه آن را له می كنند و می شویند و سریع خشك كرده و از آن استفاده می كنند.

تمام موارد درمانی كه در مورد گل و برگها گفته شد در مورد ریشه ی این گیاه هم صادق است.

گیاه شیرین بیان

گیاهی خودرو است. بیشتر برای ناراحتیهای دستگاه گوارشی و ناراحتیهای زخم معده، زخم اثنی عشر و ورم معده استفاده می شود.

موارد درمانی این گیاه بیشتر ریشه آن می باشد. عصاره و جوشانده ی ریشه ی این گیاه و همچنین پودر ریشه به عنوان خلط آور، افزایش دهنده فشار خون و برطرف كننده ناراحتیهای دستگاه گوارش و ضد التهاب استفاده می شود.

گیاه شبدر

این گیاه خواص دارویی ندارد ولی موارد استفاده متعددی دارد. یك نوع علوفه عالی برای دامها محسوب می شود. شبدر اصولاً در حالت تر بودن، حالت مسهلی دارد و مقدار كم آن مُلیّن و مقدار زیاد آن مسهل است ولی در حالت خشك بودن عكس این عمل، یعنی قابلیت قابض بودن را دارد. گیاه خوبی برای سرفه و ناراحتیهای تنفسی از جمله عفونت سینه از نوع برونشیت می باشد.

گیاه سریش

مورد استفاده این گیاه بیشتر بدلیل چسبنده بودنش است. البته این گیاه علاوه بر این، كاربرد درمانی هم دارد. از دانه های این گیاه، روغنی گرفته می شود كه در بعضی از تصلبهای شریانی مورد استفاده قرار می گیرد. از برگهای این گیاه به عنوان سبزی خوردنی و از ریشه های این گیاه كه به صورت غدد پنجه ای است به عنوان چسب استفاده می شود.

ریشه این گیاه گرم و خشك است و برای یرقان، ناراحتیهای كبدی، خشونت حلق و ناراحتیهای معده از آن استفاده می كنند. ریشه این گیاه را می سوزانند و از سوخته آن در جهت واله آور استفاده می كنند.

از ریشه این گیاه جوشانده غلیظی درست می كنند كه برای درمان جوشها بسیار مفید می باشد زیرا خاصیت ضدعفونی كننده دارد.

این گیاه در نواحی كوهستانی و مرتفع می روید و فصل گل دهی آن از اواسط اردیبهشت ماه تا اواسط خرداد است.

گیاه خاكشیر

این گیاه استفاده دارویی و غذایی دارد از جمله رفع كننده گرمازدگی و ضد اسهال است.

این گیاه اوایل بهار رشد می كند و اواسط اردیبهشت ماه به گل می نشیند و تا اواخر خرداد ماه دانه این گیاه كه موارد استفاده زیادی دارد، قابل بهره برداری است.

خاكشیر از زمانهای گذشته كاربرد داشته است و بهترین كاربرد آن به خاطر خاصیت ضد عفونی كننده اش می باشد و برای ناراحتیهای روده مثل اسهال و یا حتی یبوست مفید است.این گیاه را بصورت خیس كرده استفاده می كنند و در موارد جراحات و تبهای زیاد بسیار مؤثر است و همچنین بو داده ی آن اسهال های سخت را درمان می كند

گیاه چای كوهی

این گیاه در مناطق مختلف ایران، دارای اسامی مختلفی است. این گیاه خواص متعددی دارد. بسیار خوش عطر و بو و لذیذ است و می تواند جایگزین خوبی برای چای عصرانه یا ظهر باشد.

از خواص دارویی این گیاه، مدرد بودن آن است و همین خاصیت برای شستشوی مجرای ادراری (كلیه و مثانه) می باشد.

این گیاه برای سیستم دستگاه عصبی خاصیت آرام بخش دارد.

این گیاه در ارتفاعات كم و متوسط رویش دارد و در بیشتر مناطق ایران دیده می شود و فصل رویش آن اواسط اردیبهشت تا اواخر خرداد است.

همچنین این گیاه از داروهایی است كه باعث سقط جنین در زنان باردار می شود.

گیاه جوشیر (جاشیر)

جوشیر صمغی است كه از گیاهی به همین نام گرفته می شود.
این گیاه یكی از داروهایی است كه برای بیماریهای كلیوی استفاده می شود. ادرار آور است و حتی در مواردی بند آمده ها را باز می كند و قطره قطره ادرار كردن كه از مشكلات مجاری ادراری است توسط این گیاه قابل درمان است و بطور كلی باز كننده ی مجاری ادرار می باشد.

مقوی سیستم دستگاه عصبی است. برای سرد مجازها، داروی خوبی است كه در رابطه با لقوه و رعشه استفاده می شود
از سرشاخه های این گیاه به صورت سبزیهای خوراكی استفاده می شود. از كوبیده ی برگ و عصاره آنها برای درمان دندان درد استفاده می شود.

از عصاره ریشه آن استفاده های صنعتی می شود مثل تهیه مواد آرایشی یا تهیه مُسكِن.
این گیاه مثل بعضی از گیاهان، گیاهی سمی است بنابراین مقدار مصرف، زمان مصرف و دوره درمانی آن باید توسط پزشك تعیین شود.

این گیاه را همراه مرزن جوش استفاده می كنند زیرا مرزن جوش عوارضی را كه این گیاه می تواند بوجود آورد تعدیل كرده یا كاهش می دهد.
این گیاه اصولاً در ارتفاعات رویش دارد و دارای گلهای زرد با ساقه های بلند است