تبیان، دستیار زندگی

قال على  عليه السلام :

ان الانسان اذا كان فى الصلاة ، فان جسده و ثيابه و كل شى ءحوله يسبح 

هنگامى كه انسان در حال نماز است ، اندام و جامه او و هر چه پيرامون اوست ، خدا را تسبيح مى گويند.

(ميزان الحكمه ، ج 5، ص 377 .بحارالانوار، ج 82، ص 213.علل الشرايع ، ج 1، ص 237)

قال رسول الله صلى الله عليه وآله :

حج فقراء امتى الجمعة

نماز جمعه حج فقيران امت من است .

(كنزالعمال ، ج 7، ص 716، ح 21068).

قال موسى بن جعفر  عليه السلام :

صلوة

 نمازهاى مستحبى هر مؤ منى را به خداوند متعال نزديك مى نمايد.

(تحف العقول ، ص 297).

قال رسول الله  صلى الله عليه وآله :

ان اهل السماء لايسمعون من اهل الارض شيئا الا الاذان 

همانا اهل آسمان نمى شنوند از اهل زمين چيزى مگر اذان را.

(ميزان الحكمه ، ج 1، ص 82)

عن النبى  عليه السلام :

ان الله ملكا ينادى على بيت المقدس كل ليلة : من اكل حراما ما لم يقبل الله منه صرفا و لاعدلا و الصرف ، النافلة و العدل ، الفريضة 

همانا براى خداوند (از جانب ايشان ) فرشته اى كه هر شب بر بيت المقدس پيام مى دهد، آن كسى كه حرامى (اندك مال حرامى ) بخورد، خداوند از او نه صرفى و نه عدلى را قبول خواهد كرد.صرف نماز نافله است و عدل ، نماز واجب .

(بحارالانوار، ج 103، ص 16)

قال زين العابدين  عليه السلام :

ان العبد لايقبل من صلاته الا ما اقبل عليه منها بقلبه

همانا نماز بنده پذيرفته نمى شود، مگر آن چه را كه باقلبش به نماز توجه كرد.

(وسائل الشيعه ، ج 4، ص 688.المواعظ العدديه ، ص 270)

قال الحسين  عليه السلام :

من قرا اية من كتاب الله عز و جل  فى صلاته قائما يكتب له بكل حرف مائة حسنة 

كسى كه آيه اى از قرآن را ايستاده در نماز خود بخواند، به هر حرفى صد حسنه براى او نوشته مى شود.

(الكافى ، ج 2، ص 447)

قال الصادق  عليه السلام :

فى خبر طويل ذكرفيه الائمة و علامة الائمة فقال : ودينهم الورع و العفة و الصدق و الصلاح و الاجتهاد واداء الامانة الى البر و الفاجر و طول السجود و قيام الليل و اجتناب المحارم ، و انتظار الفرج بالصبر و حسن الصحبة و حسن الجوار

در خبرى طولانى كه در آن امامان و نشانه آنان را ذكر كرده است نقل شده كه حضرت فرمود: دين آنان پرهيز از گناه و عفت و راستى و صلاح و كوشش و اداى امانت به نيك و بد و طول دادن سجده و عبادت شب و پرهيز كردن از حرام و با شكيبايى در انتظار فرج آل محمد (ص ) بودن و نيكى مصاحبت و نيكى رفتار با همسايگان است .

(بحارالانوار، ج 87، ص 143، اصول وافى ، ج 2، ص 121).

قال الصادق  عليه السلام :

ان قوما جلسوا عن حضور الجماعة فهم رسول الله - صلى الله عليه وآله - ان يشعل النار فى دورهم حتى خرجوا و حضروا الجماعة مع المسلمين 

عده اى در هنگام وقت نماز جماعت مى نشستند (و به نماز جماعت حاضر نمى شدند) پيامبر اسلام تصميم گرفت كه خانه هاى آنها راآتش بزند تا از منازلشان بيرون آمده و در جماعت مسلمين حاضر شوند.

(بحارالانوار، ج 88، ص 16)

قال الصادق عليه السلام :

يستجاب الدعاء فى اربعة مواطن : فى الوتر و بعد الفجر و بعد الظهر و بعدالمغرب

دعا در چهار وقت به اجابت مى رسد:

1 - در نماز وتر

2 - پس از نماز صبح

 3 - بعد از نماز ظهر

 4 - پس از مغرب

(بحارالانوار، 85، ص 324 روضة المتقين ، ج 12 ص 38).