تبیان، دستیار زندگی

عشق مانند جنگ است...آسان شروع می شود...سخت پایان می یاید...و فراموش کردنش محال است

یک دروغ ممکن است دنیا را دور بزند و به سر جای اولش برگردد، ولی در همین مدت یک راست هنوز دارد بند کفش های خود را می بندد تا حرکت کند

چقدر عجیبه که تا مریض نشی کسی برات گل نمیاره...تا گریه نکنی کسی نوازشت نمی کنه...تا فریاد نکشی کسی به طرفت بر نمی گرده...تا قصد رفتن نکنی کسی به دیدنت نمیاد...و تا وقتی نمیری کسی تو رو نمی بخشه

گفتمش:دل میخری؟  پرسید چند؟  گفتمش:دل مال تو،تنها بخند. خنده کرد و دل ز دستانم ربود تا به خود باز آمدم او رفته بود دل زدستش روی خاک افتاده بود جای پایش روی دل جا مانده بود

خنده بر لب میزنم تا کس نداند راز من

ورنه این دنیا که ما دیدیم خندیدن نداشت

ذهن ما باغچه است گل در آن باید کاشت گر نکاری گل من علف هرز در آن می روید زحمت کاشتن یه گل سرخ کمتر از زحمت برداشتن هرزگی آن علف است گل بکاریم بیا تا مجال علف هرز فراهم نشود بی گل آرایی ذهن نازنین هرگز آدم ،آدم نشود

این عشقه که ما را انتخاب میکنه نه ما عشق رو ...

چرا قبول نمی کنیم که پیدا کردن اون نگاه دیگه دست خود شخص نیست چرا قول نمی کنیم که شاید خودش نمی خواسته که اسیر باشه

تلخ ترین لحظه ها تو زندگیت رو همون کسی می سازه که یه وقتی قشنگ ترین لحظه ها رو ساخته بود

به خوبی همه ی خوبی های روزگار قسم که  هر چه خوب کنم وصف تو ، تو خوبتری

نام:غم     شهرت:سرگردان   زادگاه:ویرانه   تاریخ تولد:دوران غم

شماره شناسنامه:نامفهوم   مدت محکومیت:حبس ابد   نام پدر:رنج

نام مادر:درد   نام پدر بزرگ:درویش تنها   نام مادر بزرگ:سلطان غم

چراغم:شمع   سقفم:آسمان   مونسم:شب   کارم:حسرت   یادم:انتظار

دردم:فراغ   فریادم:سکوت   آرزویم:مرگ   زندگیم:فقط تو   

آدرس:خیابان غمستان-میدان تنهایی-چهار راه بدبختی-خیابان رنج-کوچه غربت-پلاک:ناباوری