تبیان، دستیار زندگی

پردازنده کوچک‌ترین، مهم‌ترین، حساس‌ترین و گران‌ترین قطعه رایانه است که نصب اشتباه خنک‌کننده آن و یا کاربرد غیراصولی خمیر حرارتی روی آن می‌تواند عواقبی مانند افت کارایی و توقف کامل سیستم را به‌دنبال داشته باشد. البته به‌هیچ وجه جای نگرانی نیست، فقط مراحل زیر را دنبال کنید:

اگر تنها فن و خنک‌کننده پردازنده را عوض می‌کنید، قلاب‌های نگهدارنده آن را آزاد کرده و آن را از جای خود درآورید و از روی پردازنده بردارید.

سپس خمیر حرارتی روی سطح خارجی پردازنده را به‌دقت پاک کنید. برای این کار می‌توانید از محلول‌های مخصوص پاک‌کننده و یا الکل سفید و یک دستمال تمیز بدون پرز و کرک کمک بگیرید. یکی‌دو قطره از محلول را روی خمیر قدیمی بریزید و یک دقیقه صبر کنید تا محلول ترکیب شیمیایی خمیر حرارتی را تجزیه کند.

اگر پردازنده را ارتقا می‌دهید، تراشه قبلی را با دقت و مراقبت از عدم تماس دست، با پایه سوکت‌های آن از جای خود خارج ساخته در یک محفظه عایق بگذارید و پردازنده جدید را با در نظر داشتن نشانه مثلث شکل طلایی رنگ روی سوکت مادربورد و روی تراشه، بدون تماس دست با پایه‌ها و مدار الکترونیکی آن در محل خود قرار دهید.

نکته‌ای که باید در نظر داشته باشید این است که باید خمیر را یکنواخت و به‌نازکی یک کاغذ روی سطح خارجی پردازنده بمالید و پهن کنید. بعد خنک‌کننده را گرفته و صاف روی پردازنده گذاشته و مستقیم رو به پایین فشار دهید تا خمیر در زیر آن در همه جهات پخش شود.

سعی کنید این کار را یکباره انجام دهید. زیرا هر بار که خنک‌کننده را بردارید و دوباره بگذارید، حباب‌های هوای بیشتری در درون خمیر حرارتی ایجاد شده و از بالانس و صحیح نشستن خنک‌کننده روی پردازنده جلوگیری کرده و از کارآمدی آن در امر خنک کردن می‌کاهد.

منبع:كلیك

همچنین قصد داریم ضمن برشمردن فواید این پردازنده‌های 64بیتی مشخص كنیم كه آیا این فواید و مزایا 100% تضمین شده هستند یا نه؟ شاید با طرح این مقدمه، این پرسش به ذهن شما خطور كند كه آیا از این پس باید تمام نرم‌افزارهای کاربردی را که برای محیط 32بیتی طراحی شده‌اند، دور بیندازید و نرم‌افزارهای مورد نیازتان را از نوع 64بیتی تهیه كرده و روی رایانه 64بیتی خود نصب کنید؟

تا زمان ابداع و ظهور محاسبات رایانه‌ای 64بیتی، تنها چیزی که در باره پردازنده‌ها می‌دانستیم این بود که مقدار عددی بیت‌های آن با مقدار پهنای ثبات‌های (رجیستر) آن، قابل تعریف بود. بر اساس این قانون، یک پردازنده 64بیتی باید ثبات‌های 64بیتی داشته باشد. بنابراین در یک عملیات منفرد قادر بود تا بر مقادیر 64بیتی کار كند.

اما آیا تنها تفاوت واقعی میان پردازنده‌های 32بیتی و 64بیتی این است که 64بیتی‌ها می‌توانند بیش از 4گیگابایت حافظه را آدرس‌دهی کنند؟ یا این‌كه برچسب 64بیتی‌ای که بر این پردازنده‌ها زده‌ایم، ما را به تعریفی متفاوت با آنچه قبلا در مورد پردازنده‌های 4، 8، 16 و 32بیتی گفتیم، می‌رساند؟

برای رسیدن به پاسخ این پرسش، نخست باید بفهمیم منظور اصلی از معماری 64بیتی در پردازنده‌ها چیست؟ در قلمرو تراشه‌های رایانه‌های امروزی، عبارت 64بیتی بازگوکننده 2معنا است. نخست اینکه، آن‌ها دارای یک فضای آدرس 64بیتی هستند و دیگر اینکه، یک اندازه محلی داده 64بیتی دارند، که عموما به داده‌های عدد صحیح انتساب داده می‌شود. این به آن معناست که بیشتر مسیرها و ثبات‌های داخلی نیز پهنای 64بیتی دارند. اما تشخیص تفاوت پیاده‌سازی در ساختار پردازنده‌ها بسیارمهم است.

برای مثال پنتیوم‌ها در دهه 90 پردازنده‌هایی32بیتی بودند، درحالی‌كه همه آن‌ها مسیرهای داده 64بیتی داشتند که از دید برنامه‌نویسان پنهان نگه‌داشته شده بود. در مورد پردازنده‌های 64بیتی امروزی، تعداد بیت‌های آدرس در قالب تعداد پین‌های این تراشه‌ها گنجانیده شده كه البته در محصولات مختلف متفاوتند. با این‌حال هیچ‌یک از آن‌ها آدرس مسیر خارجی 64بیتی ندارند. از آن‌جا که فضای آدرس برابر است با 2 به توان تعداد بیت‌ها (n2)، در یک مسیر آدرس کامل، امكان آدرس‌دهی 16اگزابایت (Exabyites) حافظه (264 بایت) را فراهم می‌كند. در واقع تمام پردازنده‌های 64بیتی رایج امروزی اینتل و AMD، با برخورداری از 36بیت آدرس، توانایی آدرس‌دهی 64گیگابایت حافظه را دارند.

1ـ انقلاب 64بیتی کار با مقادیر 64بیتی را به‌جای 32بیتی برای پردازنده‌ها ممکن می‌سازد که مترادف آدرس‌دهی مقادیر بیشتری از حافظه است.

ما می‌توانیم از برنامه‌های نرم‌افزاری عظیم‌تر و پیچیده‌تری استفاده كنیم. آیا این کار با مقادیر عظیم‌تر داده نیز ممکن است؟ آیا رایانه ما سریع‌تر عمل خواهد کرد؟ شاید هم فوایدی را برای ما دربرداشته باشد که تاکنون از نظر فنی و تکنیکی امكان دسترسی به آن میسر نبوده است.

اولین فایده احتمالی، افزایش پهنای مسیر داده از 32بیتی به 64بیتی است. البته برنامه‌های نرم‌افزاری کاربردی سطوح متوسط، کمتر نیازمند آن خواهند بود. در حالی‌كه این‌ ویژگی برای نرم‌افزارهایی با کارآیی بالا (كه بیشتر مورد استفاده دانشمندانی است که با اعداد بسیار بزرگ سروكاردارند)، مفید و مناسب خواهد بود.

برای فهم بهتر موضوع بد نیست به این نكته توجه كنیم که نباید محتویات ثبات‌ها را صرفا اعداد در نظر بگیریم بلکه باید آن‌ها را مانند قطعات قلوه‌سنگ تشکیل شده از داده، فرض كنیم. مثلا در نرم‌افزارهای ویروس‌یاب، از آن‌جا كه توانایی واكشی داده در هر لحظه از حافظه در پردازنده 32بیتی، 32بیت است بنابراین واضح است كه پردازنده‌های 64بیتی با گذرگاه داده 64بیتی توان انتقال داده بیشتری نیز دارند و این یعنی استفاده از ویروس‌یاب 32بیتی در مقایسه با همان نرم‌افزار اما با معماری 64بیت بسیار كندتر است. ثبات‌هایی با پهنای بیشتر، این امكان را برای پردازنده‌های 64بیتی فراهم می‌كنند كه ردپای داده‌های بیشتری را نیز در خود نگهدارند. به‌عنوان نمونه تصور این مساله كه یك نرم‌افزار ممكن است نیاز به شمارش 2بیلیون مورد را داشته باشد، چندان سخت و دور از ذهن نیست. داشتن 64‌بیتی‌ها به‌ این معناست كه نرم‌افزار بدون برخورداری از تكنیكی خاص به شمارش آن‌ها بپردازد.

2ـ دومین مزیت اساسی محاسبات رایانه‌ای 64بیتی، توانایی دسترسی پردازنده به مقادیر افزون‌تر حافظه است كه این مهم در کارت‌های گرافیکی بیشتر به‌كار می‌آید که از فضای آدرس حافظه استفاده می‌کنند. ویندوز و گرداننده‌هایش نیز در حافظه استقرار دارند.

نیاز بیشتر نرم‌افزارهای کاربردی در حد 3گیگابایت حافظه است که به‌وسیله پردازنده‌های 32بیتی نیز قابل آدرس‌دهی است. اما با پیشرفت دائمی نرم‌افزارها و با در خدمت گرفتن حافظه اضافی توسط برنامه‌نویسان حافظه برنامه‌ها نیز هر روز بیشتر افزایش می‌یابد. نیاز این نرم‌افزارها به حافظه، فراتر از 32بیت است، چراكه نیاز به ظرفیت وسیع‌تری برای كاربرد داده بیشتری در حافظه دارند. بنابراین برای استفاده از این ویژگی و مزیت، این کار را به تکنیکی به‌نام نقشه حافظه IO (ورودی/خروجی) محول می‌کنند كه این خود باعث آسان‌تر شدن برنامه‌نویسی می‌شود. حاصل این کار عنوان‌های نرم‌افزاری مطمئن‌تری خواهد بود که می‌توانند زودتر به بازار عرضه شوند. به‌عبارت دیگر، در برخی موارد طراحی نرم‌افزاری می‌توان از این ظرفیت بیشتر حافظه برای انجام سریع‌تر کارهای برنامه‌نویسی از جمله رمزگذاری، برنامه‌های کاربردی رسانه‌ای و بازی‌های رایانه‌ای سود برد.

3- نیازمندی به حافظه باید به‌طور کلی نیز مورد توجه قرار گیرد. اگر شما همزمان از چند برنامه کاربردی استفاده می‌كنید، اگرچه به‌صورت جداگانه نیاز چندانی به حافظه نداشته باشند، اما به‌طور کلی و در مجموع به حافظه زیادی نیاز خواهند داشت.

هرچند ویندوز در صورت نبود حافظه کافی برای همه برنامه‌ها نیز با صفحه‌بندی (Paging) آن‌ها در داخل و خارج حافظه به‌خوبی از عهده کارها برمی‌آید. به‌عبارت دیگر برنامه‌های غیرفعال برای آزاد کردن رم، در حافظه دیسک موقت نوشته شده و بعدا در صورت نیاز به حافظه بازگردانیده می‌شوند. از آنجا که دسترسی به دیسک به‌صورت قابل توجه‌ای کند است، اگر وظایف روی حافظه رم استقرار یابند، سوئیچ کردن بین آنها بسیار سریع‌تر انجام می‌گیرد.

داشتن یک پردازنده 64بیتی یکی از اولین ملزومات برای ورود به عالم محاسبات رایانه‌ای و پیوستن به انقلاب 64بیتی است. امروزه خوشبختانه بیشتر پردازنده‌های موجود در بازار دارای این خاصیت هستند.

در گام بعدی شما به مقدار حافظه رم کافی نیاز دارید و داشتن 8گیگابایت رم می‌تواند آغاز خوبی برای این کار باشد. این نیاز را در موقع خرید مادربورد در نظر داشته باشید زیرا هنوز هم بسیاری از مادربوردهای تنها امکان استفاده از ظرفیت حداکثر 4 گیگابایت رم را در اختیار قرار می‌دهند که باید از خرید آن‌ها اجتناب کرد.

نكته قابل تامل دیگر، انتخاب سیستم‌عامل، تهیه گرداننده‌ها و نرم‌افزارهای مناسب 64بیتی است. نگارش‌های 64 بیتی ویندوز اکس‌پی حرفه‌ای و همچنین ویندوزهای ویستا و انواع ویندوز7 (Home premium Buisiness ،Enterprise ،Ultimate و حرفه‌ای) همگی 64‌‌بیتی هستند.

در آینده پردازش و محاسبات رایانه‌ای 64بیتی، فناوری پردازنده‌ها را به اوج خود خواهد رساند. با عرضه پردازنده‌های 64بیتی اینتل با اسم رمز سندی‌بریج (Sandy bridge) و بولدوزر (Bulldozer) شرکت AMD، بیش از پیش از فواید این فناوری بهره خواهیم برد و بعید نیست با استفاده از فناوری خیره‌کننده Crystal Ball-gazing ، دستیابی به محاسبات رایانه‌ای و پردازنده‌های 128بیتی نیز چندان دور از ذهن نباشد.

به‌وجود آمدن ثبات‌های 128بیتی در پردازنده‌ها، امکان استفاده از دستورات 128بیتی را برای آن‌ها ممکن خواهد ساخت. مزایای این دستورات گسترده در حوزه نرم‌افزارهای اجرایی و محتوای رسانه‌ای، بازی‌های رایانه‌ای و همچنین پردازش برنامه‌های علمی، کاربردی به‌خوبی نمایان می‌شود. با این سرعتی که فناوری معماری پردازنده‌ها در پیش گرفته، شاید به همین زودی‌ها به شما بگوییم به دنیای پردازش 256بیتی خوش آمدید! منبع: كلیك

طرح‌بندی اولیه، یکی از اولین گام‌های پروسه نقشه کار است و تقریبا یکی از مهم‌ترین آن‌ها به‌شمار می‌رود. این کار، همزمان با ایده اولیه و زمان شکل‌گیری اولیه نرم‌افزار انجام می‌شود و باکس‌ها و دکمه‌هایی که کاربر با آنها تعامل می‌کند، به‌دست می‌آید. در این مقاله با هم، به پروسه طرح‌بندی اولیه خواهیم رفت و خواهیم دید چه‌کسانی در این عمل، درگیر هستند، چه ابزاری مورد استفاده قرار می‌گیرند و چه قدم‌هایی باید برداریم تا یک طرح اولیه مناسب‌تر به‌دست آید.

ممکن است یک برنامه‌نویس، سریع پشت سیستم بپرد و کد بزند ولی متاسفانه تعداد اندکی از پروژه‌ها به‌این سادگی هستند و هرکسی که کمی تجربه داشته باشد، می‌داند مشکلات بی‌شماری منتظر برنامه‌نویسی هستند که از این راه وارد می‌شوند. یک طرح‌بندی اولیه، در شناسایی بسیاری از این مشکلات در زمانی که برطرف کردن آنها، هم از نظر زمانی و هم از نظر هزینه بهینه باشد، کمک خواهد کرد. اعمال تغییرات روی فرم‌های کشیده‌شده روی صفحه‌های کاغذ بسیار راحت‌تر از زمانی‌است که صدها خط کد برای آنها زده باشید.

همچنین این پروسه، کمک می‌کند تا درک صحیح‌تری از نرم‌افزار به‌دست آورید. کشیدن فرم‌ها روی کاغذ، سوالات و ایده‌های بیشتری مطرح می‌کند و ما را به‌سمت تغییرات صحیح سوق می‌دهد. خروجی نهایی این پروسه، یک برگ کاغذ از ایده‌های طراح، برنامه‌نویس، معمار و مدیر پروژه خواهد بود و نشان خواهد داد که آیا همه با هم هماهنگ هستند یا خیر؟

در نوشتن طرح‌های اولیه راه‌حل‌های مختلفی وجود دارد و این مساله به‌خاطر وجود ابزارهای متنوع موجود است. اصولا طرح‌بندی اولیه، درباره بخش‌های کارکردی یک سیستم است که نشان می‌دهد چه اجزایی روی آن باید قرار بگیرد و به زیبایی آن کاری ندارد. ممکن است یک طرح‌بندی اولیه هیچ عنصر کاربردی نداشته باشد ولی تمام بخش‌های یک سیستم را شامل شود. برخی هم ممکن است کمی فراتر بروند و طرح گرافیکی و دیگر عناصر دیداری را نیز در آن قرار دهند.

مطمئن شوید که پروسه طرح‌بندی اولیه یک مدیر داشته باشد. مدیر این‌کار، در به‌روزرسانی و مدیریت بازخوردها و تغییرات، مسوول است. در کارهای کوچک، معمولا کسی که ایده می‌دهد، رئیس است. اما در نظر داشته باشید که در امور بزرگ، یافتن این که چه کسی تصمیم‌گیرنده نهایی است، ضامن موفقیت برنامه است.

آماده کردن مجموعه دوره‌های زمانی از پیش‌تعیین شده و آخرین فرصت طراحی، پروژه را مجبور به جلو رفتن می‌کند. بخش ابتدایی طرح‌بندی اولیه می‌تواند یک یا چند روز و بسته به اندازه نرم‌افزار، طول بکشد. ولی بهتر است این‌کار را انجام دهید.

اگر یک فرم به‌خصوص، باید دو تکست‌باکس و یک دکمه داشته باشد، فقط همین عناصر را در آن قرار دهید. نه بیشتر و نه کمتر.

طرح‌بندی اولیه درباره نوع کارکرد است و کاری با شیوه نمایش یا طراحی ندارد. از هرچیزی که باعث بسط طرح‌بندی اولیه می‌شود، مثل طراحی، باید دوری کرد. زیرا به‌کار بردن طراحی، ذهن مخاطب را منحرف می‌کند. فقط کمی آبی به‌کار ببرید تا جذاب‌تر شود و مدتی را درباره فواید آبی صحبت کنید! طراحی را به طراح بسپارید.

تفکر درباره استفاده از متدهای ارائه مثل AJAX، می‌تواند شما را فریب دهد. به‌یاد داشته باشید که مستندات طرح‌بندی اولیه، درباره عناصر کارکردی سیستم است، نه طرز نمایش آنها یا شیوه تعامل کاربر با آنها.

به‌نظر، این مساله، بدیهی است، ولی به‌راحتی ممکن است شروع به کشیدن یک طرح اولیه بکنید و کاربر را از خاطر ببرید. حتما باید از تجربیات کاربر در ساخت طرح اولیه استفاده شود. شاید فرم ورود اطلاعاتی درست کنید که سه صفحه طول بکشد و کامل هم باشد ولی کسی حاضر نباشد آن را پر کند! منبع:كلیك

البته ایده پایگاه داده NoSQL تقریبا ??سال است که در محافل اینترنتی وجود داشته است. این بانك اطلاعاتی در سال‌های اخیر توجه زیادی را به‌سوی خود جلب کرده است.

این پایگاه داده را دو نام بزرگ پیاده‌سازی کرده‌اند و همین باعث جلب توجه به چنین پایگاه داده‌ای شده است: آمازون دینامو و گوگل بیگ‌تیبل از دیتابیس‌هایی هستند که فرزند NoSQL به‌شمار می‌روند. البته این پایگاه داده انواع منبع‌باز مختلفی نیز دارد که می‌توان از میان آن‌ها به Cassandra ، CouchDB Hbase ، MongoDB Redis ، Riak و CouchDB اشاره کرد.

در سال‌های اخیر، پدیده NoSQL به یک جنبش تبدیل شد و در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته، این شکل پایگاه داده را به‌عنوان پایگاه داده‌ای مطمئن در اختیار گرفته و استفاده کردند.

دیتابیس‌های NoSQL آنجایی جذاب می‌شوند که ضعف‌های RDBMS ² به‌چشم می‌خورد: این پایگاه‌های داده برای یک کاربر و یک دستگاه و یک عملیات در لحظه ساخته شده‌اند. RDBMSها جوابگوی نظام محاسباتی فعلی دنیا نیستند که در لحظه هزارها و میلیون‌ها کاربر می‌خواهند به پایگاه داده‌ای پر از تصویر و فیلم و داده دیجیتال دسترسی پیدا کنند.

یکی از تحلیلگران موسسه 451 معتقد است:‌ «NoSQL پایگاه داده‌ای است که توسط امثال گوگل، آمازون، فیس‌بوک و تویتر به‌کار گرفته می‌شود.» به‌گفته او گوگل و دیگر شرکت‌هایی که نام برده شدند، از NoSQL برای بالابردن بازدهی و میزان گسترش‌پذیری سیستم استفاده می‌کنند و در مقایسه با دیتابیس‌های سنتی، صرفه‌جویی زیادی در هزینه و انرژی خواهند کرد.

دمین کتز، یکی از موسسان شرکت Couchio و توسعه‌دهنده پایگاه CouchDB معتقد است: «شرکت‌ها و توسعه‌دهندگان از NoSQL به‌این دلیل استفاده می‌کنند که تفکرات خود را با SQL نمی‌توانند پیاده کنند.»

یکی از توسعه‌دهندگان پایگاه داده Riak که مشتریانی همچون Comcast و Electronic Arts را در کارنامه خود دارد، معتقد است:‌ «دسترسی بالای پایگاه‌های داده NoSQL چیزی است که در دیتابیس‌های سنتی نمی‌توان آن‌ها را یافت. این دسترسی بالاست که اجازه خواندن و نوشتن همزمان را به‌دیتابیس NoSQL می‌دهد.» گفتنی است Riak در الکترونیک‌آرتز، به‌منظور ذخیره‌سازی اطلاعات هفت میلیون کاربر بازی آنلاین Warhammer در فیس‌بوک به‌کار می‌رود که هر نیم دقیقه اطلاعات تک تک کاربران را به‌روز می‌کند.

از سوی دیگر، در پایگاه داده CouchDB به‌جای دسترسی بالا، مساله کنترل توزیع بهتر پیاده شده است و می‌توان پایگاه‌داده سندگرای کاملا توزیع‌شده‌ای ایجاد کرد که به‌سادگی کنترل می‌شود.

برخلاف پایگاه‌های داده SQL که داده‌ها را در ساختارهای بسیار منظمی ذخیره می‌کردند و گزارش می‌دادند، CouchDB تلاش دارد این اطلاعات را در سندهای مجزایی که ساختاری نصفه و نیمه دارند، ذخیره و بازیابی کند. به‌عبارت دیگر CouchDB برای نرم افزارهای وب چندنفره (Collaborative) که مبتنی بر سندها و پرونده‌ها هستند، بسیار مفید خواهد بود. یکی از مشتریان این پایگاه داده، BBC است که روزانه ???میلیون درخواست را پاسخگو است.

یکی دیگر از ویژگی‌های CouchDB و در كل دیتابیس‌های NoSQL، ارتقاپذیری بهتر آن‌ها نسبت به پایگاه‌های داده‌ای قدیمی‌تر است. ارتقای دیتابیس در سیستم‌های SQL به‌منظور ارتقای ساختار (Schema) و داده‌ها است که امکان رخ دادن خطا در آن زیاد می‌شود. در صورتی که در دیتابیس‌های سندگرا، اسکیمایی وجود ندارد و داده‌های جدید در کنار داده‌های قدیمی قرار می‌گیرند و نیازی به‌تغییر ساختار وجود ندارد. منبع:كلیك

هر چند که برای ماموران خرید، انتخاب یک کامپیوتر از پیش‌ساخته شده شرکتی بسیار ساده است اما با این اقدام هم به شخصی که قرار است با سیستم کار کند و هم به شرکتی که این سیستم را تهیه می‌کند، خیانت بزرگی خواهد شد.

کامپیوترهای تجاری مولفه‌هایی دارند که بازدهی بسیار بیشتری از یک سیستم ???هزارتومانی ساده در موسسه بازرگانی خواهند داشت. کامپیوترهای تجاری باید دوام بیشتری داشته باشند و در مقایسه با کامپیوترهای شخصی کاربری بهتری ارائه دهند. یک کامپیوتر هر چه بیشتر تجاری فعال باشد، به‌همان میزان نیز هزینه‌ای که برای تهیه آن شده کمتر به‌چشم می‌آید و به هزینه مفید تبدیل می‌شود.

به‌همین دلیل است که در سازمان‌ها و شرکت‌های بزرگ، عموما یک بخش انفورماتیک وجود دارد که این مساله را تضمین کند و به‌صورت لحظه‌ای مشکلات کامپیوتری را برطرف کند، به‌جای اینکه این اقدام روزها و هفته‌ها به‌طول بینجامد. از همین رو مولفه‌هایی که باید در تهیه یک سیستم تجاری در نظر گرفت را با هم مرور می‌کنیم:

اما برای کامپیوترهای تجاری، پردازنده دو هسته‌ای چه AMD یا اینتل پیشنهاد می‌شود. پردازنده‌های چهارهسته‌ای برای کاربران خاصی همچون گرافیست‌ها، حسابداران ارشد و دیگر کسانی است که سرعت کامپیوترشان در محاسبات برای‌شان حکم مرگ و زندگی را دارد. اما کاربران غیرفنی و غیرگرافیست می‌توانند به یک پردازنده دو هسته‌ای اکتفا کنند.

حافظه در این سیستم‌ها باید حداقل ?گیگابایت باشد، هر چند هر چه حافظه بیشتر باشد بهتر است. حافظه بیشتر یعنی امکان باز نگه داشتن برنامه‌های بیشتر و بهبود در فرآیندهای چندرسانه‌ای (مثل ویرایش تصاویر). اگر کاربر با اینترنت سر و کار زیادی دارد و عموما بیشتر از ??برگه در مرورگرهای مختلف باز می‌کند، بهترین راه این است که یا حافظه سیستمش بیشتر از یك‌گیگابایت باشد، یا اصلا سیستم تهیه نکند.

ویندوز ویستا منابع زیادی را مصرف می‌کند، بنابراین اگر ویندوز ویستا قرار است روی سیستم نصب شود، بهتر است حداقل ?گیگابایت حافظه اصلی وجود داشته باشد.

کاربران تجاری نیاز به ذخیره داده کمتری نسبت به کاربران خانگی دارند، چرا که معمولا علاقه‌ای وجود ندارد تا تمام فیلم‌ها و موسیقی‌های موجود در دستگاه‌های مختلف را داخل کامپیوتر تجاری قرار دهند. از این‌رو، حافظه‌ای میان ??? تا ???گیگابایت بالانس خوبی میان صرفه‌جویی و فضا برقرار می‌سازد.

اگر کاربر از نوع کاربران اداری است که تنها روی سیستم خود سندهای ورد و پاورپوینت ذخیره می‌کند، حتی ??گیگابایت نیز کافی به‌نظر می‌رسد. هر چیز بیشتری فراتر از آن را باید به یک حافظه مشترک و بزرگ در کل شرکت فرستاد.

برای کاربران خانگی، استفاده از دیسک‌های نوری کم‌کم منسوخ می‌شود. به‌دلیل وجود حافظه‌های قابل حمل ارزان و رایگان و همچنین اینترنت‌های پرسرعت، عموما کم به انتقال داده از طریق دیسک پرداخته می‌شود. اما در سیستم‌های تجاری، قابلیت ذخیره روی دی‌وی‌دی یک نیاز اساسی است. بنابراین باید در انتخاب یک کپی کننده دی‌وی‌دی خوب دقت زیادی به‌خرج داده شود و بهترین کالا انتخاب شود.

بیشتر کامپیوترهای تجاری از گرافیک از پیش نصب شده روی خود مادربرد استفاده می‌کنند. بیشتر مادربردهای امروزی نیز چنین ویژگی‌ای در خود دارند و تراشه‌های شرکت‌های اینتل، ATI و Nvidia را می‌توان در مادربردهای مختلف پیدا کرد. درست برخلاف سیستم‌های خانگی که نیاز به کارت‌های گرافیکی سنگین با قابلیت‌های بالا دارند و نصب بازی برای این که یک سیستم را به‌وضعیت ناپایدار ببرد کافی است. از این‌رو هیچ صاحب تجارتی دوست ندارد سیستم‌هایی که قرار است از آن‌ها پول در بیاید، زمین‌گیر شوند.

کامپیوترهای Tower و همچنین کامپیوترهای مینی که در امور تجاری به‌کار گرفته می‌شوند، یک اسلات PCIe x16 بیشتر ندارند و بهتر است از یک کارت گرافیک برای بهبود در فعالیت کسانی استفاده شود که نیاز به سریع‌کردن قابلیت‌های GPU دارند. کارت‌های گرافیک در نرم‌افزارهایی چون فوتوشاپ یا 3D کاربرد خود را نشان خواهند داد.

بیشتر سیستم‌های تجاری جا برای گسترش دادن خود دارند و معمولا جا برای اضافه کردن یک دیسک سخت دیگر و یک درایو دی‌وی‌دی دیگر نیز وجود دارد. اگر سیستمی ارتقا پیدا می‌کند، مساله برق آن نیز باید در نظر گرفته شود مثلا یک پاور ???واتی را برای سیستمی که حداقل به ???وات نیاز دارد، به‌کار نگیرید.

نت‌تاپ‌ها در دسته‌ای از کامپیوترهای رومیزی قرار می‌گیرند که زیر حد کامپیوترهای ارزشمند هستند و هم از نظر قابلیت و هم از نظر قیمت، بسیار پایین‌تر از سیستم‌های معمولی هستند. نت‌تاپ‌ها همانند نت‌بوک‌ها می‌توانند یک سیستم‌عامل را بالا بیاورند و قابل ارتقا نیستند. این دستگاه‌ها معمولاً بین ???مگ تا یك‌گیگابایت رم دارند و هارد دیسک آن‌ها بسیار کوچکتر است.

این دستگاه‌ها برای گشت و گذار در وب و اجرای نرم‌افزارهای آفیس ساخته شده است و تنها وظایف سبک را می‌تواند انجام دهد. برخلاف کامپیوترهای تمام عیار، نت‌تاپ‌ها ظرفیتی برای ارتقا ندارند. اما از طرف دیگر، تا زیر???دلار می‌توان مدل‌هایی از آن را تهیه کرد که نمایشگر داخلی نیز دارند. استفاده از نت‌تاپ‌ها در محل‌هایی به‌درد می‌خورد که استفاده از کامپیوتر شخصی ناممکن باشد و فضای کمی وجود داشته باشد.

یک کامپیوتر هر چه بیشتر تجاری باشد، بیشتر به امنیت نیاز دارد. اگر تعداد سیستم‌های تجاری یک شرکت از ده عدد بیشتر شد، به وجود یک شخص مستقل برای پشتیبانی و حفظ سلامت دستگاه‌ها به‌طور دائم نیاز است. همواره گفته‌اند که ارزانی بی‌علت نیست.

همان‌طور که سرویس‌های رایگانی از جمله تلویزیون هرگز قادر به رقابت با سینِما نبودند، دستگاه‌های ارزان‌تر نیز به‌همین نسبت قابلیت رقابت با دستگاه‌های گران‌تر را ندارد. بنابراین وقتی یک سیستم را به‌صورت آماده از یک شرکت دریافت می‌کنید، حتما در مورد نرم‌افزارهایی که روی آن نصب می‌شود نیز نظارت داشته باشید. نرم‌افزارهای آزمایشی، قفل شکسته و موقت را پیش از خرید حذف کنید چرا که همین نرم‌افزارها بازدهی سیستم‌ها را پایین می‌آورند.

نتیجه‌گیری در مورد خرید سیستم‌ها با این همه تبلیغات اغواکننده دشوار شده است. می‌توان ارزان‌ترین کامپیوتر موجود در بازار را تهیه کرد و نام آن را کامپیوتر تجاری گذاشت، اما هنگام خرید چنین سیستمی باید به ذهن سپرد که خرید مجدد ممکن است بعد از ? یا 5 سال آینده انجام شود و تا آن موقع این سیستم باید پاسخگو باشد. از این‌رو دقت بیشتر در انتخاب سیستم، رعایت نکات بالا در مورد کسی که قرار است با سیستم کار کند و همچنین پرداخت اندکی پول بیشتر می‌تواند هزینه‌های جانبی را بسیار کاهش دهد. از این‌رو بهتر است به‌جای آنکه به‌سراغ امکانات به‌دردنخوری مثل پخش‌کننده بلوری بروید، قدرت پردازشی و حافظه اصلی سیستم‌ها را هدف قرار دهید. منبع:كلیك

طبق قانون، تمام وزارتخانه‌ها باید در سال جاری نمودار سازمانی خود را که بر اساس قانون مدیریت خدمات کشوری تنظیم شده، به معاونت منابع انسانی ریاست جمهوری ارائه كنند.

لذا نمودار وزارت ارتباطات نیز در این زمینه تغییر خواهد کرد که در این نمودار سازمانی، 4 معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی ارتباطات و فناوری اطلاعات، فناوری و امور بین‌الملل، حقوقی، امور دولت و مجلس و توسعه مدیریت و هماهنگی امور پشتیبانی برای مجموعه وزارت ارتباطات در نظر گرفته شده است.

همچنین زیرمجموعه وزارت ارتباطات چند شرکت و سازمان نیز در نظر گرفته خواهد شد که سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، سازمان فضایی ایران، شرکت فناوری اطلاعات ایران، شرکت پست، شرکت ارتباطات زیرساخت و شرکت دولتی پست بانک از آن جمله به‌شمار می‌آیند. منبع:كلیك

برای بازی کردن NBA Live 2010 حالت‌های مختلفی وجود دارد. حالت‌های فصلی و پلی‌آف برای علاقه‌مندان به بسکتبال انتخاب‌های بهتری هستند. تعداد بازی‌ها زیاد است و مدت زیادی طول می‌کشد تا بتوانید عنوان قهرمانی را از آن خود کنید.

یکی از امکانات خوب بازی این است که در بازی‌های فصلی و پلی‌اف برای صرفه‌جویی در زمان، می‌تواند خودش بازی را شبیه‌سازی کرده و انجام بدهد و نتیجه را به شما گزارش کند. نتایج در این حالت کاملا اتفاقی هستند اما برای خلاص شدن از شر بازی‌های آسان دور اول راه‌حل خوبی است.منبع:جام جم

در حال حاضر سرورهایی که نسخه بتای استارکرفت2 را در اختیار بازی‌کننده‌ها قرار می‌دهند فعال هستند و تعداد زیادی گیمر حرفه‌ای در حال آزمایش کردن بازی و برطرف کردن ایرادهای احتمالی آن هستند.

همان‌طور که انتظار می‌رفت سونی قرار نیست خدای‌جنگ را پس از تمام شدن داستان کریتوس در شماره سوم رها کند. هنوز بازی‌کننده‌ها مشغول تمام کردن چالش‌های خدای‌جنگ3 هستند که شماره بعدی این سری بازی رونمایی شد.

به‌گفته سونی شماره بعدی خدای جنگ باز هم روی کنسول دستی PSP خواهد بود و همان تیمی که روی بازی زنجیرهای المپ کار کرده بود یعنی استودیوی Ready at Dawn این بازی را می‌سازد. داستان این شماره هم‌چنان مربوط به پیش از وقایع خدای‌جنگ1 است. این بازی قرار است تا پایان سال جاری میلادی عرضه شود.

شماره بعدی از سری مدال افتخار، در 12اکتبر امسال (20مهر ماه) منتشر خواهد شد. الکترونیک‌آرتز با انتشار یک تریلر جدید از این بازی، تاریخ انتشار آن‌را اعلام کرد. مدال افتخار هم قرار است مانند جنگاوری مدرن از جنگ جهانی دوم فاصله بگیرد و به نبردهای مدرن بپردازد.

برخی از نبردهای این شماره مربوط به فعالیت سربازان آمریکایی در برابر افراد القاعده است و بر اساس خاطرات واقعی سربازانی ساخته شده که در افغانستان جنگیده‌اند. این بازی علاوه بر PC‌ برای ایکس‌باکس360 و پلی‌استیشن3 هم منتشر می‌شود.منبع:كلیك

سازنده‌های بازی مترو2033 به این موضوع کاملا واقف بوده‌اند و موفق شده‌اند با رعایت قوانین پایه سبک ترسناک، یک بازی خوب و قابل قبول بسازند. البته مترو2033 ایرادهای ریز و درشت زیادی در بخش گیم‌پلی دارد اما داستان و فضاسازی‌اش آن‌قدر خوب است که از این ایرادها بشود گذشت.

یکی از دلایلی که مترو2033 داستان خوبی دارد این است که از روی یک کتاب پرفروش به همین نام ساخته شده که از سال 2005 خواننده‌های زیادی را به خود جذب کرده است. قهرمان داستان، جوانی به نام آرتیوم است که در تونل‌های مترو به همراه دیگر ساکنین روسیه زندگی می‌کند.

جنگ و انفجار هسته‌ای باعث شده سطح زمین غیرقابل زندگی باشد و انسان‌‌ها برای فرار از هوای مسموم، حیوانات جهش‌یافته و آب‌های رادیواکتیو به تونل‌های مترو پناه ببرند. داستان بازی در مورد سفر آرتیوم به ایستگاه پلیس (بزرگ‌ترین کلونی زیرزمینی انسان‌ها) و کمک گرفتن برای مبارزه با موجودات عجیبی است که انسان‌ها به آنها لقب Dark Ones داده‌اند.

در طول مسیر، آرتیوم با شخصیت‌های مختلفی آشنا می‌شود که در راه به او یاری می‌دهند و از ایستگاه‌های متعددی می‌گذرد که هر کدام درگیر ماجراهای خاص خود هستند. در بعضی از مراحل بازی هم آرتیوم مجبور است برای مبارزه با نئونازی‌ها به‌سطح زمین برود.

افتتاحیه بازی از بخش نهایی داستان شروع می‌شود و سپس شما را به‌روزهای قبل می‌برد تا کاملا بفهمید آرتیوم چطور به آن‌جا رسیده است. از همان لحظات اولیه، داستان و مونولوگ‌های آرتیوم موفق می‌شوند مخاطب را جذب کنند. دلیل اصلی این موضوع موسیقی زیبایی است که در پس‌زمینه نواخته می‌شود و حال و هوای بعد از فاجعه بازی را به‌خوبی می‌رساند.

به‌طور کلی فضاسازی در بازی مترو2033 حرف اول را می‌زند و سازنده‌ها در این زمینه در حد و اندازه‌های بزرگانی همچون بایوشاک و استاکر موفق بوده‌اند.

از نظر گرافیکی مترو2033 بازی بسیار خوبی است. در بازی‌های سبک ترسناک نورپردازی و استفاده مناسب از سایه‌ها حرف اول را می‌زند که در مترو2033 این موضوع به‌خوبی رعایت شده است. مدل و انیمیشن شخصیت‌ها عالی است. وقتی در کلونی‌های غم‌زده و نمناک انسان‌ها قدم می‌زنید به خوبی می‌توانید زندگی را در حرکات شخصیت‌های سیاهی لشکر ببینید.

روند بازی یک اکشن اول‌شخص کلاسیک است. با این تفاوت که مثل دیگر بازی‌ها نمی‌توانید دست‌تان را روی ماشه نگه‌دارید و به همه چیز و همه جا شلیک کنید. مهمات کمیاب است و به همین دلیل خشاب و فشنگ به عنوان واحد پول در مبادلات مترو2033 استفاده می‌شود. کمبود مهمات شما را مجبور می‌کند همه‌ جا را به‌دقت جستجو کنید و تا می‌توانید مخفیانه پیش بروید و با چاقو دشمن‌های بی‌خبر را از پا دربیاورید.

دشمن‌های شما در مترو2033 دو گروه موجودات جهش‌یافته وحشی و انسان‌های نئونازی هستند. هوش مصنوعی دشمن‌ها مهم‌ترین نقطه ضعف مترو2033 است. موجودات جهش‌یافته احتیاجی به هوش مصنوعی ندارند زیرا وقتی شما را ببینند فقط کافی است خودشان را به شما برسانند و ضربه بزنند، اما انسان‌هایی که با دیدن شما یا کشته شدن دوستان‌شان باید پناه گرفته و تصمیم تیراندازی بگیرند، این کار را نمی‌کنند!

باگ‌های فنی و گرافیکی هم در گوشه و کنار بازی خودنمایی می‌کنند. مراحل روی سطح زمین برخلاف مراحل زیر زمین از نظر گرافیکی بسیار ضعیف هستند. ایده استفاده از ماسک در هوای سمی و عوض کردن فیلتر آن، اوایل بازی بسیار خوب به نظر می‌رسد اما وقتی درگیر یک جنگ طولانی بشوید، اصلا خوب نیست! از آنانومالی‌های الکتریکی هم چیزی نگوییم بهتر است چرا که فقط اعصاب خردكن هستند . اما در دیگر اوقات بازی مترو 2033 موفق می‌شود یک اکشن استاندارد و خوش‌ساخت را ارائه کند. اگر به‌دنبال یک بازی ترسناک، با فضاسازی خوب و داستان درگیرکننده هستید مترو2033 انتخاب خوبی است. منبع:كلیك

حالا قسمت اول از سری سوم سام و مکس منتشر شده است. علاقه‌مندان به بازی‌های ماجرایی با یکی از عجیب‌ترین و نامتعارف‌ترین بازی‌های این سبک روبه‌رو هستند. این قسمت «منطقه مجازات» (The Penal Zone) نام دارد و ویژگی‌های کاملا جدیدی در سری سام و مکس را معرفی می‌کند. بازی از سکانس پایانی آن آغاز می‌شود و شما باید به سام و مکس کمک کنید تا با کمک توانایی‌های عجیب و غریبی که مکس ناگهان به‌دست می‌آورد، یک گوریل بدجنس را به یک دنیای دیگر بفرستند. پس از تمام کردن موفقیت‌آمیز این صحنه، به زمان حال برمی‌گردید و متوجه می‌شوید صحنه‌ای که بازی کرده‌اید درواقع چیزی بوده که مکس از طریق یک دستگاه عجیب دیده است. این دستگاه به مکس اجازه می‌دهد آینده را ببیند .

به این ترتیب در تمام طول این قسمت هدف شما می‌شود رسیدن به صحنه اولیه بازی و شکست دادن گوریل کذایی که اسکانکاپه نام دارد. اسباب‌بازی آینده‌بین مکس مهم‌ترین تحول بازی در سبک ماجرایی به‌شمار می‌آید. در هر لحظه که بخواهید با کلیک کردن روی صورت مکس می‌توانید بازی را به‌صورت اول‌شخص از درون مغز روانی او ببینید. در این حالت با انتخاب اسباب‌بازی آینده‌بین و کلیک کردن روی اشیا یا افراد مختلف در صحنه، می‌توانید ببینید در آینده چه بلایی سر آنها می‌آید. این قدرت مهم‌ترین منبع الهام شما برای پیشروی در بازی است.

روند بازی عالی است و معماهایی که با کمک این قدرت مکس ارائه می‌شوند بی‌نظیر هستند. همین‌که بیایید به دیدن آینده عادت کنید مکس دومین قدرت مغزی‌اش را به‌دست می‌آورد. این قدرت به او اجازه می‌دهد در هر لحظه به مکان تلفن‌هایی تلپورت شود که شماره آنها را حفظ کرده است. توانایی انتقال به مکان تلفن‌ها به‌ظاهر قدرت احمقانه‌ای به‌نظر می‌رسد، اما با توجه به شخصیت مکس متوجه می‌شوید این قدرت کاملا با او همخوانی دارد. در نیمه دوم بازی معماها جالب‌تر و پیچیده می‌شوند زیرا شما می‌توانید سام و مکس (و هر کسی که به نوعی مکس را لمس کند) را به نقاط مختلف نقشه تلپورت کنید.

سازنده‌های بازی با معرفی این دو قدرت روانی، کاری کرده‌اند که مکس کاراکتر اصلی بازی باشد و حضور سام هر چه بیشتر کم‌رنگ شود. حتی متلک‌های ادبی طولانی و پیچیده سام هم کم شده‌اند و البته به همان نسبت میزان مراجعه شما به فرهنگ لغات پیشرفته انگلیسی هم کاهش پیدا کرده است! با این وجود احتمال دارد که سام در قسمت‌های آینده نقش مهم‌تری داشته باشد یا حتی برحسب اقتضای داستان سام و مکس از هم جدا بشوند.

معماهای بازی عالی هستند. نمونه این معماها را در هیچ بازی ماجرایی دیگری تا به‌حال ندیده‌اید. بازی‌سازهای تل‌تیل نشان دادند که ایده‌های ناب زیادی وجود دارد که هنوز در ژانر ماجرایی اجرا نشده و با توجه به جاهای خالی در منوی انتخاب قدرت‌های روانی مکس، باید انتظار قابلیت‌های عجیب و غریب‌تری را هم داشته باشیم. البته یکی از این قدرت‌ها به‌صورت پیش‌نمایش در فصل افتتاحیه به شما نشان داده می‌شود که با آن مکس می‌تواند خودش را به شکل اجسام مختلف مانند یک موشک‌انداز یا یک گلدان دربیاورد!

جالب اینجاست در این بازی از معماهای کلیشه‌ای بازی‌های ماجرایی به هیچ‌وجه خبری نیست و حتی بازی امکان استفاده دو شیء در منوی کوله‌پشتی را هم به شما نمی‌دهد و به‌زبان بی‌زبانی می‌گوید به‌دنبال استفاده کردن همه چیز روی همه جا نباش! کسانی در بازی سام و مکس می‌توانند موفق باشند که در این دنیای بی‌منطق (که مکس رئیس‌جمهور آمریکاست، روح مامان باسکو هنوز در دنیای زنده‌ها آزمایش‌های فیزیکی انجام می‌دهد و رایانه‌ها با هم NGO تشکیل می‌دهند) بتوانند منطق پیدا کنند.

از نظر گرافیکی هم، بازی پیشرفت زیادی نسبت به‌قبل دارد. انیمیشن‌ها زیباتر هستند و حالات مختلف روانی را بهتر می‌توانید در صورت احمقانه مکس ببینید. یکی از نقاط قوت اصلی سری جدید سام و مکس، زیاد شدن لوکیشن‌ها است و دیگر اینكه دفتر کار قدیمی آنها از فهرست صحنه‌های بازی حذف شده است. دیدن بازی از چشم مکس هم حال و هوای جالبی دارد. حالا می‌توانید ببینید ایده‌های سادیسمی این خرگوش بامزه چطور به مغزش می‌رسند. چون از چشم او، چیزهای عجیبی مانند گاوهای شناور و موزهای غول‌پیکر در دنیای عادی وجود دارند و دنیا از چشم مکس کلا یک جور دیگر است!

سری جدید سام و مکس شروع بسیار خوبی دارد و به‌نظر می‌رسد داستان بسیار هیجان‌انگیزتر بشود. باید صبر کنیم و ببینیم راز شعله‌های آتش در کنار صورت مکس (که در صفحه بارگذاری وجود دارند) و شوکی که سازنده‌ها در صحنه پایانی این قسمت وارد می‌کنند چطور فاش می‌شوند؟ منبع:كلیك