به دنبالت گر بیایم نیستی پس دیدی سنگ دلی از ما نیست
و بارها دیدیم كه با چقدر سبد برای چیدن خوشه بشارت رفت
ولی نشد كه روبروی وضوح كبوتران بنشیند رفت تا لب هیچ پشت حوطه نور داراز كشید
و هیچ فكر نكرد كه ما میان پریشانی روزگار برای خوردن یك سیب
چقدر تنها ماندیم
