تبیان، دستیار زندگی

سانگ ایل گوگ بازیگر نقش «جومونگ» در سریال «افسانه جومونگ» با بازیکنان تیم والیبال سایپا که برای حضور در رقابت های بین المللی والیبال کره جنوبی به بوسان سفر کرده اند، تمرین کرد. به گزارش ایسنا، بازیگر سریال «جومونگ» که تعطیلات خود را در شهر بوسان کره جنوبی می گذراند، همزمان با بازیکنان تیم سایپا در سالن وزنه هتل لوته بوسان به انجام تمرینات کششی و با وزنه پرداخت. اکثر بازیکنان و کادر فنی تیم سایپا با «ایل گوگ» عکس یادگاری گرفتند و او با خوش رفتاری از ابراز علاقه مردم ایران به سریال جومونگ تشکر کرد. این مواجهه که تنها چند ساعت مانده به برگزاری مسابقه حساس تیم‌های سایپا و هیوندای قهرمان لیگ کره جنوبی برگزار شد، تاثیر مطلوبی بر روحیه بازیکنان سایپا گذاشت. «ایل گوگ» در حاشیه این تمرین گفت که قصد دارد ماه آینده به ایران سفر كند و مقدمات انجام این سفر را نیز آغاز کرده است. او همچنین از علاقه مردم ایران به سریال «افسانه جومونگ» ابراز خوشحالی کرد و گفت از این که با بازیکنان ایرانی در یک محل اسکان دارد خوشحال است.

منبع:روزنامه خراسان

اتفاق بزرگی نخواهد افتاد، چون بنده اعتقاد دارم اینترنت در زنئگی ما هنوز به عنوان یک پایه اصلی و محور اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در نیامدهاست.

چون اعتقاد من بر این است که اینترنتی که ما داریم با آن اینترنتی که در جهان است، به لحاظ پهنای باند محدودی که داریم اصلا اینترنت به حساب نمیآید. به عبارتی یک سری اطلاعات را داریم با آن جابجا میکنیم و اگر اینترنت هم نباشد، میتوانیم با تلفن و دیگر ابزارها آن کار را انجام بدهیم و دچار مشکلی هم نخواهیمشد. ما هنوز در مسائل اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به اینترنت گره نخوردهایم و حتی دانشگاههای مجازی ما با وجود اینکه باید وابستگی زیادی به اینترنت داشتهباشند، به دلیل کمبود پهنای باند دسترسی مناسب را ندارد و به این ترتیب اگر روزی اینترنت در ایران قطع شود اتفاق خاصی رخ نخواهد داد و این در حالی است که اگر روزی اینترنت در سنگاپور قطع شود، اقتصادشان فلج میشود و کاراییشان را از دست میدهند و بهترین حالت برایشان این است که کشورشان را تعطیل کنند.

بله، نکته اساسی همین پهنای باند است. امروز اگر هر خانوادهای با پهنای باند کمتر از یک مگابیت در ثانیه به اینترنت وصل باشد، یعنی اینترنت ندارد، چرا که میزان متوسط مصرف یک خانواده طبق استانداردهای جهانی باید 80 مگابیت در ثانیه باشد. ما در کشوری زندگی میکنیم که به 128 کیلوبیت در ثانیه میگوییم ADSL یا اینترنت پرسرعت که این اینترنت با فهم بینالملل با روزبهروز دارد فاصله بیشتری میگیرد که این بسیار خطرناک است. البته همین مقدار هم که در حال حاضر ارائه میشود، گاهی سرعت آن پایین است و برای کاربران قابل استفاده نیست.

برای حل این مشکل باید برخی از کشورهای اروپایی و آسیایی را مخاطب قرار بدهیم. بهعنوان مثال در فرانسه بیشتر 30هزار مگابیت در ثانیه به اینترنت وصل هستند و بهطور کلی در سراسر جهان پهنای باند درحال گسترش است، بهطوری که درحال حاضر 500 میلیون کاربر به اینترنت پر سرعت متصل هستند درحالیکه ما یک صدم جمعیت جهان را دارا هستیم و باید همین امروز حداقل 5 میلیون کاربر در کشور ما به اینترنت پر سرعت دسترسی داشته باشند، اما این عدد درحال حاضر حدود 200 تا 250 هزار نفر است. یعنی فاصلهای که ما را بهشدت از اینترنت پرسرعت جدا میکند و این جدایی خطرات زیادی را برای اقتصاد ما بهدنبال خواهد داشت. متاسفانه در کشور ما فناوری اطلاعات بَزَکی بیش نیست و هنوز با وجود اینکه نهادها و مردم بهضرورت وجود اینترنت رسیدهاند، هنوز مسئولان بهضرورت این موضوع دست نیافتهاند. امروزه ما باید به سمتی برویم که اینترنت رایگان شود، چرا که با این رویه مردم رشد میکنند و اطلاعاتشان افزایش مییابد و اقتصاد رشد خواهد کرد و در نتیجه متناسب با اصل 44 و چشم انداز 1404 پیش خواهیم رفت.

بله، بهظاهر وزارت ارتباطات مسئولتی در حوزه گسترش آیتی در خود نمیبیند و تمام کار این وزارت خانه، توسعه تلفن همراه و ثابت شده است! ما در حوزه گسترش آیتی در کشور هیچ مسئولی نداریم و در حال حاضر این مبحث روی هواست! زمانی، پاسخگویی در این زمینه خواهیم داشت که یک وزارتخانه بیاید مدعی بشود که مسئولیت زیرساخت شهرهای الکترونیکی را برعهده میگیرد. ما اگر پهنای باندمان را گسترش بدهیم، حتی افراد بیسواد هم میتوانند با استفاده از صفحات لمسی روی نقشه به مکانهایی که میخواهند دسترسی پیدا کنند و نیازی نیست که یک نفر از شیراز به مشهد بیاید و اینجا سرگردان هتل باشد، بلکه میتواند از قبل مکان را هماهنگ کند.

ببینید ما باید اول استفاده بهینه را تعریف کنیم، اگر مقصود ما تجارت باشد پس امروز اینترنت پر سرعت این امکان را برای بازرگان ما به وجود میآورد که کالای خود را بهصورت ویدیویی به مشتری خارج از کشور نشان دهد، یا یک معلم در تهران بتواند به یک دانشآموز در امارات متحده به صورت آنلاین درس بدهد و شاگرد را در آنجا ببیند، افراد مختلف میتوانند بیایند در مغازههای مجازی و خریدهای متفاوتی داشتهباشند، اگر ما اینها را بهینه بدانیم بهطور قطع برای شهروندانمان باید بستر را فراهم کنیم. اما اگر بخواهیم مثل این 10 سالی که نگران بودیم، همیشه نگران مردم باشیم که مبادا از این اینترنت در جای مناسبی استفاده نکنند و خودمان این دغدغه که شاید استفاده نکنند در ذهنمان باشد، هیچ وقت رشد نمیکنیم. ما باید یا خودمان تجربه کنیم یا تجربه دیگر کشورهای دنیا را آیینه خود قرار بدهیم و از تجربهشان استفاده کنیم. کشوری مثل مصر اینترنت را رایگان ارائه میکند اما در کشور ما با این همه منابع نفتی هنوز اینترنت در بر دارنده هزینههای بسیاری است و این نشان از آن دارد که ما ذهنمان در جامعه اطلاعاتی قرار نگرفته و هنوز فکر میکنیم که تمامی کارها را دولت باید برای مردم انجام دهد و او باید بگوید که این کار را انجام بده و آن را نه! جامعهای که به سمت جامعه اطلاعاتی پیش میرود مجبور است که بسیاری از کارهایش را خودش انجام دهد! دولت فقط باید پهنای باند زیاد را بدهد و مکانیزمهای عملیاتی را به وجود آورد که در درون به منافع ملی ضربه نخورد. دولت باید هدایت و حمایت کلان را داشته باشد و کارهای جزئی را به بخش خصوصی بسپارد. به نظر من باید در هزاره سوم چند چیز را در نظر بگیریم، نیاز امروز بشر تنها غذا، هوا، آب و نور نیست، این نیاز فطری بشر است و نیاز امروز، ارتباطات، قدرت ریسک داشتن، درک جهان مجازی، استفاده از ارتباطات بینالمللی و پژوهشهای جهانی، تعامل با جهان و تفکر جهانی است. اگر به این نکات رسیدیم در این جهان زنده خواهیم ماند اگر نه همواره این گردش را خواهیم داشت که رایانه بد است، فکس بد است، تلفن بد است، چون میتوان از آن چیز بد فرستاد!

یك روز بدون اینترنت در ایران عملا یعنی اینكه ما ارتباطمان را به یك سوم كاهش دهیم چون اطلاعرسانی ما در بستر شبكه است و ما دچار مشكل خواهیم شد.

بله، دو سوم توان اطلاع رسانی را از دست میدهیم.

نه، بر اساس یك آمار مطالعاتی نیست، بلكه این استنباط من بود. اما میدانم كه حجم بسیاری از انتقالات در شبكه انجام میشود

ببینید من متوجه منظورتان از نظر كمبود پهنای باند نمیشوم! اگر نظرتان كمبود كاربر است كه در منطقه خاور میانه بیشترین كاربر را داریم!

البته نه در این حد نیست كه خوابتان ببرد. ولی ما در تمامی دانشگاههایمان اینترنت داریم و دانشگاهای مجازی از این طریق، مدیریت میشوند.

نه! ما از حد مطلوب خیلی فاصله داریم! مشكل پهنای باند نیست، مشكل این است كه برای ما هزینه پهنای باند زیاد است و مخابرات جایی سرمایهگذاری میكند كه برایش درآمدزا باشد. ما در كشور، درحال حاضر از نظر فیبر مشكلی نداریم و شبكه ایجاد كردن كار سختی نیست! مشكل هزینه پهنای باند است كه نسبت به درآمدهای سبد خانوار در ایران بسیار بالاست.

ما در این زمینه خیلی راغب بودیم كه كارهایی انجام بدهیم و طی جلساتی هزینه را پایینتر هم آوردیم، منتها درحال حاضر این وظیفه سازمان تنظیم مقررات است كه بهجد، این مباحث را دنبال كند. البته من فكر میكنم كه اگر این مبحث به بخش خصوصی واگذار میشد در نتیجه رقابت اپراتورها اتفاقاتی رخ میداد، البته در جریان باشید كه چنین كاری در دستور كار هم هست. البته نكته دیگری هم كه وجود دارد این است كه خدماتی كه شركتها و ادارات ما ارائه میدهند خدمات ضعیفی است و همین موضوع استقبال عمومی را از اینترنت كاهش داده است. كه به مرور زمان امیدواریم این مشكل هم حل شود.

بر اساس چشمانداز باید پیش رویم، چرا كه ما باید در منطقه، طی 5 سال باقی مانده میان 28 كشور دوم شویم

بله، متاسفانه همین اتفاق افتاد و آقای احمدینژاد 4 شورا برای این مقوله بدون توجه به نظر مخالف ما گذاشتند! بهنظرم جایی باید سیاست گذاری موضوع را برعهده بگیرد، كه غیر وزارت ارتباطات هر انتخاب دیگری بشود اشتباه است. بالاخره یك وزارتخانه است و باید سیاستگذاری كند، ولی همهچیز در دست مخابرات است. به نظر من اگر مقوله را واگذار كنند به وزارت ارتباطات مشكل حل خواهد شد.

منبع:ضمیمه بایت

رفته ای سمت رایانه روشنش کرده ای و کانکت تو...دی دی دی دی دی دی(این مثلا صدای وصل شدن به اینترنت است!)صدایی که شنیدنش حالت را جا می آورد و بعد، یکراست رفتهای ایمیلت را باز کردهای و دیدهای که رسیده، بعد هم ذخیرهاش کردهای و تا 10 دقیقه طلاییت تمام نشده سر زدهای به وبلاگت، که آخجون یک کامنت جدید، به آدرس آدمی که کامنت گذاشته رفتهای و ... اینجا چه خبر است، لینک دونیاشپر است از آدمهایی که دوست داشتی توی جهان مجازی پیدایشان کنی. صفحهها را تند و تند باز کردهای و ذخیره که بعدا بخوانی، یک صفحه دیگر و سری زدهای به گروهی که چند وقتی است عضوش شدهای که ایداد بیداد من فقط 12 ساعت و بیست و دو دقیقه نبودم چه همه اتفاق افتاده این جا! چند جا سر زدهای چند نفر را Add کردهای و جواب بعضیها را دادهای!هم زمان سایت عکس عزیزت را باز کردهای و رفتهای توی قسمت مورد نظرت و کلیک کردهای و منتظر شدهای با این سرعت پائین، یکی یکی عکسها باز بشوند، زیر لب هم چندتایی حرف جانانه به خط تلفن و فیبرنوری و ماهواره و این جور خزعبلات که نمیدانی تقصیر کدامشان است! بعد رفتهای سراغ گروه و اطلاعیه جدید مدیر گروه را خواندهای و آخرین مهلت تحویل پروژهها را دیدهای و تغییر تاریخ بعضی از امتحانات را ذخیره کردهای و ... هنوز کلی کار مانده، هنوز خوب روی صندلی و پشت مانیتور جاگیر نشدهای که 10 دقیقه تمام میشود و صدایی از آشپزخانه میآید که: «باز که تلفن مشغوله....» ظرف چند ثانیه DC شدهای . حالا حسابش را بکن یک روز از خواب بیدار میشوی و میروی که مثل هر روز به زندگیات برسی زندگی حقیقی و مجازی، مثل هر روز دکمه پاور، کانکت تو و ... هر چه منتظر میشوی صدای مورد نظرت را نمیشنوی ، خطا میدهد خطای شماره 574، خطای شماره 746 ، خطای... ، میفهمی که مشکل از جای دیگری است کارت اینترنتت را چک میکنی ، زنگ میزنی ISP میگوید که اتصال حالا حالاها قطع است، شاکی شدهای انگار چیزی را گم کرده باشی، اعصابت به هم میریزد ، امروز آخرین مهلت انتخاب واحد است و این 5-6 واحد لعنتی باید پاس شود، استادت قرار بوده جواب ایمیلت را بدهد تا تکلیف نمرهات روشن شود، برادرت منتظر است تا کارت ورود به جلسه کنکورش را برایش بگیری، امروز اعلام نتایج آزمون استخدامی بوده و نتایج را روی سایت زدهاند . هیچ کارتی جواب نمیدهد از اینترنت هوشمند هم کاری ساخته نیست، شال و کلاه میکنی بروی کافینت که هم اینترنتش پرسرعت است هم کسی بالای سرت نیست. دم در کافینت میخواهی وارد شوی که یک نفر میگوید آقا قطع است، اینترنت امروز کلا قطع است هر کاری دارید بگذارید برای فردا، شاید هم پس فردا ! هنوز موضوع برایت هضم نشده، دلت بهم میخورد، سرت گیج میرود، فکر اینکه انتخاب واحدت چه میشود، کارت ورود به جلسه برادرت را چه میکنی، بالاخره استاد نمره داد یا نه، جواب آزمون چه شد ؟! همه این ها مثل خوره میافتند به جانت و تو ماندهای که توی این دنیا بدون اینترنت باید چه کنی... این که تو یک دانشآموز باشی یا دانشجو، کارمند بانک باشی یا مهندس یک شرکت، برنامه نویسباشی یا گرافیست یا مدیرعامل یک موسسه، استاد دانشگاه یا منشی یک آدم بیحال یا کارت به بازار جهانی مربوط باشد(که تکلیفت مشخص است، یک روز بدون اینترنت یعنی کار تعطیل یعنی یک روز آویزان، یعنی کارعقب افتاد) اگردانشجو باشی که به اینترنت مثل نان شبت نگاه میکنی که نبودنش میشود سوهان روحت، مخصوصا اگر مهلت تحویل پروژهات نزدیک باشد، اگر هم آدمی باشی که بود ونبود اینترنت برایت خیلی فرقی نمیکند نبودش را احساس نمیکنی. فقط وقتی بعد از چند وقت که از چشمه دور بودی به آن برسی میفهمی که چقدر به بودنش احتیاج داشتی و نبوده، چقدر میتوانسته بودنش برایت موثر باشد و نبوده و تو نبودنش را نفهمیدهای فقط همین! ماجرای نبود اینترنت را که در بالا اینگونه که به تصویر کشیدهایم، شاید برای افراد کمی صادق باشد و برای شما اینگونه نباشد. بودن و نبود اینترنت در زندگی خیلی از افراد جامعه ایرانی هنوز به یک امر حیاتی تبدیل نشده است اما با پیشرفت هر روزه فناوری اطلاعات، میزان وابستگی افراد به این پدیده بیشتر میشود و روزی خواهد رسید که نبود اینترنت را با نبود هوا بتوان مقایسه کرد. امیدواریم که برای آن روز آماده باشیم.

http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=97910

http://dnl.tebyan.net/1388/05/20090726114712727.zip

اپراتور سوم تلفنهمراه ایران وارد وضعیت ابهـــامآور جدیدی شده است. از اظهارنظرهای مسئولان نیز برمیآید که در مورد عاقبت مزایده اپراتور سوم تصمیم خاصی وجود ندارد. با طولانی شدن سیر بـررسی دومین گزینه برای اپــراتـور سوم، کار بهجایی رسید که معاون وزیر ارتباطات پیشنهاد داد تصمیمگیری خارج از سازمان تنظیم مقررات انجام گیرد. دکتر ""کمال محامدپور"" اظهار کرد: ""بلاتکلیف گذاشتن پروژه اپراتور سوم مناسب نیست و سازمان تنظیم مقررات، تصمیمگیری در این مورد را باید به دولت واگذار کند."" این اظهارنظر معاون وزیر که در نوع خود بیسابقه بود، موجب شد تا ""سبوحی"" معاون سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی نیز در اظهارنظـری اعلام کند که: ""همهچیز ممكن است و شاید بعد از مذاكرات و بررسیهای لازم به این نتیجه برسیم كه یكبار دیگر این مزایده را برگزار كنیم.""

اپراتوری، تصمیمگیری در مورد اپراتور سوم را به دولت واگذار کند

با تاخیر در اعلام وضعیت نهایی اپراتور سوم، خبرگزاری ایرنا در گزارشی اختصاصی اعلام کرد که معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با اشاره به پایان مهلت سازمان تنظیم مقررات در مورد پروژه اپراتور سوم تلفـنهمراه گفته است: ""بلاتکلیف گذاشتن پروژه اپراتور سوم مناسب نیست و سازمان تنظیم مقررات، تصمیمگیری در این مورد را باید به دولت واگذار کند."" ""کمال محامدپور"" در گفتوگو با ایرنا اظهار داشت: ""براساس برنامه زمانبندی، سازمان تنظیم مقررات باید تاکنون تکلیف پروژه اپراتور سوم را مشخص میکرد اما این سازمان هنوز از برنامه زمانبندی عقب است."" وی افزود: ""اگر سازمان تنظیم مقررات، مشکلات قانونی در رابطه با تعیین برنده مزایده اپراتور سوم تلفنهمراه دارد باید تصمیمگیری در مورد این پروژه را از طریق ارجاع به وزیر ارتباطات به دولت واگذار کند."" معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات پیش از این نیز به ایرنا گفته بود که کنسرسیوم ""زین ایران""، تنها تا 30 اردیبهشت فرصت ارائه ضمانتهای لازم را دارد.

معاون سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی درباره مزایده اپراتور سوم تلفنهمراه و در پاسخ به این سوال كه آیا امكان برگزاری مجدد این مزایده وجود دارد گفت: ""همهچیز ممكن است و شاید بعد از مذاكرات و بررسیهای لازم به این نتیجه برسیم كه یكبار دیگر این مزایده را برگزار كنیم."" ""لطفا... سبوحی"" در گفتوگو با ایسنا گفت: ""بعد از خروج كنسرسیوم اتصالات از روند مزایده اپراتور سوم تلفنهمراه كشور با برنده دوم مزایده یعنی اپراتور زین كویت وارد مذاكره شدیم كه این مذاكرات همچنان ادامه دارد و در جلسات كمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات بحث و بررسی میشود اما هنوز به نتیجه نهایی و مشخصی نرسیدهایم و نمیتوان نظر قطعی داد."" چندی پیش نیز رئیس سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در گفتوگو با ایسنا درباره وضعیت اپراتور سوم گفته بود: ""برنده دوم مزایده اپراتور سوم تلفنهمراه در حال فعالیت بر روی طرح تجاری خود است و از ما مهلتی خواسته كه در این مدت زمان كارهای خود را انجام دهد كه هنوز پاسخ نهایی را به آنها ندادهایم و باید این موضوع را بررسی كنیم.""

""محمود خسروی"" در آن گفتوگو اعلام کرد که طرفین برنده دوم مزایده مصمم به همكاری هستند. خسروی گفته بود: ""طبق اسناد مزایده بعد از اینكه كنسرسیوم اول اپراتور سوم تلفنهمراه از دور مزایده بهدلیل اجرا نشدن تعهدات خود خارج شد، كنسرسیوم دوم مذاكره وارد عمل شده و با آنها مذاكره میشــود."" معاون وزیر ارتباطات درباره حق لایسنس برنده این اپراتور تصریح كرده بود: ""اتصالات در مراحل اولیه كه باید شركت خود را به ثبت میرساند با مشكل مواجه شده و نتوانست به تعهدات خود عمل كند. همچنین یكسری مشكلات داخلی بین كنسرسیوم بهوجود آمد كه موفق به حل آن نشدند و در نهایت بعد از فرصت و زمانهایی كه به ایـن اپراتور داده شد آنها نتوانستند به تعهدات خود عمل كنند و خروج آنها برابر اسناد مزایده و ضوابط و مقررات مربـوطه صورت گرفت.""

سال گذشته کنسرسیوم تامیناتصالات با ارائه بهترین پیشنهاد برنده اپراتور سوم تلفنهمراه شد ولی این کنسرسیوم بهدلیل عمل نکردن به تعهداتش از سوی سازمان تنظیم مقررات کنار گذاشته شد. کنسرسیوم تامین اتصالات متشکل از شرکت تامین تلهکام و اپراتور اتصالات امارات متحده عربی بود اما 20 اردیبهشتماه سالجاری از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیــــویی اعلام شـــــد كه کنسرسیوم تامین اتصالات نتوانست از فرصت سرمایهگذاری در پروژه اپراتور سوم تلفـــنهمراه ایران استفاده کند و كنار گذاشته شد. پس از كنسرسیوم اتصالات در مزایــــده اپراتور سوم تلفنهمراه كشور، کنسرسیوم زین متشکل از صندوق بازنشستگان صداوسیما، صندوق ذخیره فرهنگیان و اپراتور کویتی زیـــــن قرار داشت. با گذشت زمان از مذاکرات نـــامزد جدید اپراتور سوم هم خبری نرسید و این وضعیت کماکان ادامه دارد.

اگر شما در منزل یا محل کار خود از خدمات خطوط پرسرعت اینترنت یا همان Adsl استفاده می‌کنید، به‌طور حتم هنگامی که قبض تلفن ثابت خود را که هر 2 ماه یک‌بار به‌دست شما می‌رسد نگاه کنید، متوجه مبلغی می‌شوید که مربوط به استفاده از خدمات ویژه شرکت مخابرات است که این مبلغ علاوه بر مبلغی است که به‌عنوان حق استفاده از اینترنت پرسرعت به شرکت‌های آی‌اس‌پی پرداخته‌اید. دریافت این مبلغ باعث اعتراض مشترکان نسبت به دریافت این مبلغ شده است.اکنون که در حال نوشتن این مطلب هستم، نـامه‌ای از شرکت مخابرات استان خراسان رضوی را مشاهده می‌کنم که در سربرگ آن این مطلب درج شده است که ""تکریم ارباب‌رجوع یعنی پاسخ دادن خوب، سریع و دقیق به نیاز منطقی ارباب رجوع.""

شاید شما هم با خواندن این یادداشت، در پایان، لبخندی بر لبتان بنشیند و معنی تکریم ارباب رجوع به سبک مخابرات را متوجه شوید. شاید این سبک برای الگوبرداری شرکت‌های دیگر دولتی نمونه موفقی باشد!

اصل ماجرا این است که شرکت مخابرات سعی دارد با تمام توان خود در خصوص جلب رضایت مردم و تکریم ارباب رجوع قدم بردارد ولی باید دید به چه قیمت و به چه صورت این‌کار را انجام می‌دهد.

طبق اطلاع‌رسانی که این شرکت انجام داده است عنوان کرده که دیگر در صورتحساب کارکرد تلفن مشترکین، مبلغی را از مردم جهت ارائه این خدمات در قبض‌های خود درج نخواهد کرد که این موضوع بسیار مورد توجه و باعث خوشحالی کاربران استفاده از Adsl شده است ولی در اقدامی تامل‌برانگیز، شرکت مخابرات دستورالعملی را به شرکت‌های ارائه‌دهنده اینترنت پرسرعت یعنی ISPها ابلاغ کرده است که؛ شرکت در هنگام انعقاد قرارداد با مشترک، مبلغ فوق را دریافت و به‌صورت ماهیانه به حساب مخابرات واریز کند.

""... به ازای هر خط به‌صورت اجاره ماهانه مبلغ سی‌ هزار ریال جهت شرکت‌های ارائه‌دهنده مصوب و می‌بایست با به‌کارگیری هم‌زمان با خطوط تلفن مشترکین پرداخت گردد و تاکنون این امر به‌صورت درج در صورتحساب کارکرد تلفن مشترکین ذیربط صورت گرفته که این موضوع نارضایتی و اعتراض آن‌ها را در بر داشته است که اصلاح روش دریافت این مبلغ را در پی داشته است... .""

فکر می‌کنم شما هم در کمال تعجب به موضوع واقف شده باشید که مخابرات با شگردی بسیار ماهرانه نسبت به دور زدن مشترکین اقدام کرده است.

در زمانی که شعار دولت الکترونیک داده می‌شود و تبلیغات گسترده‌ای در این‌خصوص صورت می‌گیرد؛ شرکت مخابرات به‌جای همکاری بیشتر و ارائه امکانات بهتر به شرکت‌های ISP، تکمیل رونـد رو به‌ رشد دولت الکترونیک و ایجاد رضایتمندی بیشتر در مشترکین، با ارائه این‌گونه دستورالعمل‌ها باعث نارضایتی مشترکین از ISPها خواهد شد.

این شائبه نیز به‌وجود می‌آید که مخابرات، شرکت‌های ISP را سپری در مقابل اعتراض‌های کاربران قرار داده است.

در هر صورت با اقدامات مناسب و خوب مخابـــــــرات در روند اجرای دولت الکترونیک، این نوع فعالیت‌ها ناامیدکننده است.

تمام تلاش به سمتی است که با کاهش هزینه‌های اتصال به اینترنت، ضریب نفوذ اینترنت در کشور بالا برود اما این اقدام با موضوع بالا مغایرت دارد.

این یادداشت را از باب اطلاع‌رســـانی درج کردیم چرا که امیدی به اصلاح وضع موجود نیست. اگر این‌گونه بود موضوع حذف مبلغ سی‌ هزار ریال پس از اعتراض، بـــــاید به‌طور کلی حذف می‌شد نه این‌که روش دریافت آن تغییر کند!

منبع:ضمیمه بایت روزنامه خراسان