امام حسین (ع) می فرمایند: چیزی را بر زبان نیاورید که از ارزش شما بکاهد.

گران جانی (سخت جان) بی ادبی می کرد.

عزیزی او را ملامت نمود.

او گفت:چه کنم؟ آب و گل مرا چنین سرشته اند.

گفت:آب و گل را نیکو سرشته اند اما لگد کم خورده است.

(لطایف الطوایف) 

خدایا مرا دریاب که دل دریایی ام بی تو مرداب است

جهان آفرین گرنه یاری کند  

کجا بنده پرهیزکاری کند 

(سعدی) 

خدای خود را با گریه و زاری و در خلوت بخوانید، چه آنکه خدا تجاوزگران را دوست ندارد.(اعراف 55)

برای خدا نام های نیک است پس او را بوسیله آنها بخوانید و دعا کنید.(اعراف 180)

هنگامی که بندگانم راجع به من از تو می پرسند،{بگو}البته که من به آنها نزدیکم کسی را که مرا بخواند اجابت می کنم(بقره 186)

ای شمارنده تپش های قلبم مرا در میان چه کنم ها و چه شدن ها تنها مگذار

همانند پرنده ای باش که بر روی شاخه ای سست می نشیند و شروع به آواز خواندن می کند، شاخه می لغزد اما او همچنان به خواندن ادامه می دهد زیرا به توانایی پرواز خود اطمینان دارد.

امام علی (ع) می فرماید:هرکس که به تو گمان نیکو برد، چنان کن که گمانش راست گردد.

رسول خدا (ص) می فرماید:شرم کنید امروز از اینکه خداوند از تمام امور شما مطلع است.

امام سجاد (ع) می فرماید:هرکه جهت تحصیل علم از منزل خارج شده در هر قدمی که بردارد زمین برایش تسبیح می گوید.